เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 549

บทที่ 549 ท่านผู้เฒ่าจ๋ายมาเยี่ยม

โดยทั่วไปแล้ว สำหรับคนที่ดูไร้พิษภัยและกระตือรือล้นแบบนี้ ทุกคนจะตัดสินโดยสัญชาตญาณว่าเป็นคนร้ายที่มีแผนการ

แต่ปัญหาคือที่นี่คือเปยจิงไม่ใช่เมืองเหิงเหย่วน

พวกเขาคนตระกูลเจี้ยนดูเหมือนจะไม่โด่งดังในเมืองหลวง ถูกต้องไหม?

ต่อหน้าชนชั้นสูงในเมืองหลวง ตระกูลเจี้ยนของพวกเขาเป็นเพียงคนธรรมดา

แต่ดูจากกองของขวัญที่ท่านผู้อาวุโสนำมาให้ แต่ละชิ้นมีค่ามาก

หยกน้ำแข็งที่ดีที่สุดถูกส่งมอบเพื่อเป็นของเยี่ยมสำหรับการรักษาพยาบาลด้วยงั้นเหรอ?

แถมยังครบชุดอีกด้วย?

ว่ากันว่าเข้ากับอารมณ์ของนายหญิงผู้เฒ่า

ถ้าไม่ใช่มีปูเจียนอยู่ ทุกคนคงสงสัยว่าย่าเงี่ยนคงเจอแฟนเข้าให้แล้ว

” ขอโทษด้วยครับ ท่านผู้อาวุโส ท่านคือ…” เงี่ยนชูฉิงถามอย่างระมัดระวัง

“โอ้ ฉันเกือบลืมแนะนำตัวเองเลย” ท่านผู้เฒ่าจำยตอบด้วยรอยยิ้ม ”นามสกุลของฉันคือจ๋ายและเจ้าเด็กเหม็นเน่าจำยหวินเชิงเป็นหลานชายฉัน ตอนที่เขาไปที่เมืองเหิงเหย่วนก่อนหน้านี้ ต้องขอบคุณที่ดูแลเขาด้วย”

คนทั้งห้องกลายเป็นหินในทันที

ท่านผู้เฒ่าจ๋าย.

คนที่ทำให้ผู้คนที่ได้ยินชื่อเขาต้องหน้าเปลี่ยนสี

บุรุษที่น่ากลัวผู้ทรงอำนาจจนทำให้ผู้คนสั่นสะท้าน

ไม่ใช่…ใช่มั้ย?

คนตระกูลเจียนต่างรู้สึกเหมือนกับว่าพวกเขาชนเข้ากับตอ

จ้องมองอย่างว่างเปล่าไปยังชายชราที่ยิ้มอย่างโง่เขลาอยู่ตรงหน้า ภาพที่น่าเกรงขามน่าสะพรึงกลัวน่าขนลุกในหัวใจของทุกคนก็แตกเป็นจุล

จริงหรือปลอมกันแน่?

ด้วยรอยยิ้มแบบนี้ ท่านผู้เฒ่าที่เกือบถูกมองว่าเป็นคนโกหกหลอกลวงก็คือท่านผู้เฒ่าจำยที่โด่งดังจริงๆเหรอ? ??

พวกเขาเริ่มสงสัยในชีวิต

ท่านผู้เฒ่าจำยไม่รู้ว่าภาพ “น่ารัก” ของเขาทำให้คนตระกูลเจี้ยนกลัว และเขาก็พูดคุยกับย่าเจียนต่อไปว่า

“นายหญิงผู้เฒ่าทำไมหลานสาวของคุณไม่มาที่นี่ ได้ยินมาว่าเธอเข้ากันได้ดีกับหลานชายที่ดื้อดึงของผมมาก่อนใช่ไหม คุณก็คงบอกได้ว่าเด็กพวกนี้ก็โตๆกันแล้ว ทำให้พวกเราที่เป็นพ่อแม่เป็นห่วงกัน ผมอดครุ่นคิดไม่ได้ว่าพวกเขาล้วนมีอายุพอที่จะพูดถึงเรื่องแต่งงานกันได้แล้ว แทนที่จะไปหาใครที่ไม่คุ้นเคย ทำไมเราไม่เป็นคนจัดการตัดสินใจให้พวกเขาแต่งงานกันล่ะ”

ท่านผู้เฒ่าจำยทำให้ทุกคนตกใจกันอย่างถ้วนทั่ว

คลื่นความตกใจสุดท้ายของตระกูลเจียนยังไม่ถูกย่อย และคลื่นลูกต่อไปก็ตามมาในทันที

ให้เจี้ยนอีหลิงกับจำยหวินเพิ่งแต่งงานกันเหรอ?

นี่มันอะไรกัน?

ถึงแม้ว่าทั้งสองคนจะรู้จักกัน แต่ก็ยังห่างไกลจากจุดที่จะแต่งงาน

และนี่ ผู้เฒ่าคนนี้ยังคิดจะให้เด็กๆแต่งงานกันอีกงั้นเหรอ?

คำถามง่ายๆนี้สร้างความงุนงงให้กับคนตระกูลเจียนอยู่นาน

อย่างไรก็ตาม ปูเจี้ยนก็ได้ตอบเป็นคนแรกว่า “ขอบคุณกับคำชมของท่านผู้เฒ่าจำย ผมก็เฝ้ามองดูหลานสาวตัวน้อยของผมอยู่เหมือนกัน นายท่านเพิ่งนับว่าเป็นดุจมังกรหงส์ในมวลหมู่ผู้คนหลานสาวตัวเล็กของผมก็ได้ก้าวขึ้นไปสู่ที่สูงไปพร้อมกับเขา เพียงแต่หลานสาวตัวเล็กของผมยังเด็กอยู่ และในยุคนี้ เราก็ใส่ใจกับเสรีภาพในการแต่งงานและความรัก ถึงเด็กๆจะตกหลุมรักกันเราก็ไม่อยากจะเข้าไปแทรกแซง

ปูเจี้ยนบอกว่าเป็นนี่เป็นเกียรติอันยิ่งใหญ่ แต่จริงๆแล้วเขาแค่ไม่อยากเห็นด้วย

เพียงแต่ต้องพูดจาให้ไพเราะเท่านั้น เพื่อไม่ให้อีกฝ่ายไม่พอใจ

“ท่านผู้เฒ่าเจียนเจียมเนื้อเจียมตัวเกินไป สาวน้อยเธอน่ารักมาก เมื่อเธอโตขึ้นมา ผมก็กลัวคนอื่นจะรีบไปขอ และเจ้าเด็กเหม็นเน่านั่นก็โง่เหรือเกิน ผมก็กลัวว่าถึงตอนนั้นจะตามคนอื่นไม่ทัน ก็อยากให้ปลอดภัยกว่านี้สักหน่อย”

เมื่อเป็นเช่นนี้ ปูเจี้ยนก็ไม่รู้ว่าจะตอบยังไง

ความแตกต่างระหว่างท่านผู้เฒ่าจำยที่อยู่ตรงหน้ากับท่านผู้เฒ่าจำยในตำนานนั้นกว้างเกินไปอยู่บ้าง

บทที่ 550 การแข่งขันกับวิดีโอเกมสตรีมเมอร์ 1

อย่างไรก็ตามท่านผู้เฒ่าจำยไม่ได้สนใจอะไรมากนัก อะไรควรไม่ควร ตราบใดที่เขาอยากทำเขาก็จะทำ

หลานคนโตของเขาไม่แข็งแรง เขาจะไม่ช่วยหลานได้ยังไง

อีกฝ่ายนั้นใช้บัญชีระดับต่ำซึ่งสามารถเล่นได้อย่างลื่นไหล

ด้วยอารมณ์อันรุนแรงของอันหยาง เขาจะทนกับเรื่องแบบนี้ได้ยังไง

เขาโพสต์ความคิดเห็นเหล่านั้นบนแพลตฟอร์มสตรีมมิ่ง

นอกจากนี้ เขายังโพสต์ความเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้บนเว่ยป๋ออีกด้วย

แต่ทว่า ปัญหาก็เริ่มปรากฏขึ้นหลังจากที่เขาโพสต์เรื่องนี้บนเว่ยป๋อ สตรีมเมอร์จ้างสื่อมวลชนและผู้ประกาศข่าวให้โพสต์ข้อความโจมตีอันหยางบนอินเทอร์เน็ต

บุคคลเหล่านั้นกล่าวว่า อันหยางแบล็กเมลล์เขา

จากนั้นสตรีมเมอร์ก็ขอให้อันหยางแข่งขันในแมตช์ออนไลน์

คนแพ้ต้องยอมรับผิดและขอโทษอีกคน

ไม่มีอะไรผิดปกติในเรื่องนี้

แต่ว่าวันนี้อันหยางถูกทุบตีที่โรงเรียน

มือซ้ายของเขาหัก

ตอนนี้มีอซ้ายของเขาอยู่ในเผือก ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถเล่นแมตช์นี้ได้

อันหยางสงสัยว่าสตรีมเมอร์เป็นคนทำเรื่องนี้ แต่ยังไงก็ตาม เขาไม่สามารถหาหลักฐานใดๆ ได้

เนื่องจากอันหยางไม่ต้องการเสียหน้า เขาจึงไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้กับเจียนอีหลิง

อย่างไรก็ตาม หลังจากที่หูเจียวเจียวไตร่ตรองเรื่องนี้แล้ว เธอก็ตัดสินใจโทรหาเจียนอีหลิง เธอไม่อยากเห็นเขาเครียด

“ไม่ต้องรีบร้อน ฉันจะจัดการให้”

เสียงเบาๆของเจียนอีหลิง “ฉันจะจัดการ” ให้หูเจียวเจียวรู้สึกถึงความปลอดภัยเสมอ

ทุกครั้งที่ได้ยินเจียนอีหลิงพูดประโยคนี้ เธอก็จะรู้สึกโล่งใจอย่างยิ่ง

วันนี้งานไม่ได้ตามเป้าเลยครับ เหนื่อยมาก ขอแค่นี้ก่อนนะครับ