เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 565

บทที่ 565 ทำไมกล่องอาหารกลางวันสีชมพูสองกล่องถึงมาอยู่ที่นี่?

แม้ว่าวันหยุดสุดสัปดาห์จะเป็นช่วงเวลาพักผ่อนที่หายาก แต่เงี่ยนอีหลิงก็ยังคงตื่นแต่เช้า

แต่ทว่า จ๋ายหวินเชิงไม่ได้ลุกขึ้นพร้อมกันเหมือนเคย

ดังนั้นเจี้ยนอีหลิงจึงไปเคาะประตูห้องจำยหวินเชิง เธอรออยู่ชั่วขณะ แต่เธอก็ไม่ได้รับการตอบกลับ

เนื่องจากเจียนอีหลิงกังวลเกี่ยวกับสุขภาพของจำยหวินเชิง เธอจึงเปิดประตูเข้าไป

มีเสียงเพลงดังอึกทึกในห้องของจำยหวินเชิง

เสียงน้ำก็ดังออกมาจากห้องน้ำ

เมื่อได้ยินแบบนี้ เงี่ยนอีหลิงก็ตระหนักว่าจำยหวินเพิ่งตื่นแต่เช้าเพื่อไปอาบน้ำ แต่เพราะเนื่องจากเสียงเพลงและน้ำ เขาจึงไม่ได้ยินเสียงเคาะประตูของเจียนอีหลิง

หลังจากเข้ามาในห้อง เจี้ยนอีหลิงก็สังเกตเห็นกล่องอาหารกลางวันลายการ์ตูนสีชมพูสองกล่องบนโต๊ะข้างเตียง

ดูเหมือนว่ามันเป็นกล่องอาหารกลางวันของเธอ

เธอเป็นคนมอบให้กับเขา

แต่ว่าทำไมพวกมันถึงมาอยู่ที่นี่?

เมื่อถึงตอนนี้ ประตูห้องน้ำก็เปิดออก จำยหวินเชิงก็ออกมาพร้อมกับผ้าเช็ดตัวรอบตัวส่วนล่าง

ยังคงมีหยดน้ำเกาะพราวอยู่บนร่างกาย ผมยังเปียก

ทันทีที่จำยหวินเพิ่งเห็นเงี่ยนอีหลิงในห้อง เขาก็ถามขึ้นว่า “ทำไมเธอถึงเข้ามา”

“นายไม่ตื่นตามเวลา”

“ฉันไม่เป็นไร ฉันเพิ่งอาบน้ำ”

จากนั้นจำยหวินเซิ่งก็มองไปที่เจี้ยนอีหลิง เจี้ยนอีหลิงตอนนี้กำลังอยู่ในชุดนอน เธอตัวเล็กน่ารักเหลือเกิน ยิ่งไปกว่านั้น เธอยังยืนห่างจากเขาไม่ถึงสองเมตร

ทั้งสองมองหน้ากันอย่างกระอักกระอ่วนอยู่ครู่หนึ่ง

หลังจากเงียบอยู่นาน เจี๋ยนอีหลิงก็ชี้ไปที่กล่องอาหารกลางวันที่วางอยู่บนโต๊ะข้างเตียง “ทำไมพวกมันถึงมาอยู่ที่นี่”

“เธอคิดว่าพวกมันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงล่ะ” จำยหวินเชิงถามแทนการตอบ

“พวกมันเป็นกล่องอาหารของฉัน”

“เธอให้พวกมันแก่ฉัน”

“อืม ไม่เหมาะที่นายจะใช้”

“แต่ฉันอยากเก็บไว้”

” ทำไม?”

จำยหวินเฉิ่งไม่ได้ตอบคำถามนี้ แต่เขาตอบว่า “อืม ฉันจะทิ้งคำถามนั้นไว้ให้เธอคิด”

เงี่ยนอีหลิงมองจำยหวินเฉิ่งด้วยสายตาสับสน

เธอพบว่ามันยากที่จะเข้าใจความหมายในคำพูดของจำยหวินเชิง

ดังนั้น จำยหวินเชิงได้แต่กัดฟันแน่น เขารู้สึกโกรธและหงุดหงิดขณะที่ถามขึ้นว่า “เธอเพียงแค่คิดถึงกล่องอาหารสองกล่องนี้ตอนที่มองฉันอยู่เหรอ”

เธอไม่ได้เอียงอายเลยแม้สักนิด เธอไม่รู้สึกอับอายเลยแม้แต่น้อย

เขายังมีเสน่ห์ไม่พองั้นเหรอ? หรือเธอไม่มีอะไรอย่างอื่นอีกในสมองขี้เลื่อยนั้นนอกจากความ

“ดูดี” เจียนอีหลิงแสดงความคิดเห็นออกมาในทันใด

“อะไรนะ?”

“นายยังดูดีมาก” เจี้ยนอีหลิงพูดซ้ำ

เงี่ยนอีหลิงคิดว่าเขาดูดีตั้งแต่ครั้งแรกที่เธอเห็นเขา

หลังจากพูดอย่างนั้นแล้ว เงี่ยนอีหลิงก็ออกจากห้องของจำยหวินเชิง

เมื่อได้ยินแบบนี้ จำยหวินเซิ่งก็เริ่มหัวเราะ อย่างน้อยเธอก็มีรสนิยมดี

จากนั้นเจี้ยนอีหลิงก็เริ่มเตรียมอาหารเช้า จำยหวินเซิ่งอยู่เคียงข้างเธอเพื่อให้ความช่วยเหลือ

หลังอาหารเช้า เจียนอีหลิงก็วุ่นวายอีกครั้ง

แต่ยังไงก็ตาม จำยหวินเชิงไม่อยากให้เธอหมดแรง เมื่อเขาเข้าไปหาเธอ เขาก็ตระหนักว่าเจียนอีหลิงกำลังตรวจสอบธุรกิจตระกูลเจียน

“เธอสนใจสิ่งเหล่านี้ด้วเหรอ”

เงี่ยนอีหลิงส่ายหน้าเธอไม่ได้สนใจในธุรกิจ

“แล้วทำไมเธอถึงดูของพวกนี้”