เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 619

บทที่ 619 กองกําลังปกป้องอีหลิง 4

“นายน้อยอี้เฉินโปรดใจเย็นๆ” ผู้ช่วยแนะนําอย่างระมัดระวัง

สีหน้าปัจจุบันของเจียนอี้เฉินน่ากลัวกว่าตอนที่เขาโดนพวกลักพาตัวทําร้าย

“ใจเย็นเหรอ?” เงี่ยนอี้เฉินถามด้วยรอยยิ้ม เขามองผู้ช่วยด้วยดวงตาที่คมกริบ “นายจะให้ฉันเยือกเย็นลงได้ยังไง”

“ครับ ครับ ผมเข้าใจว่าเรื่องนี้จัดการไม่ง่าย อินเทอร์เน็ตทั้งหมดรู้เรื่องนี้แล้ว ถ้าเราขอให้ใครซักคนลบโพสต์นั่นก็จะยิ่งทําให้ความคิดเห็นของสาธารณชนก้าวร้าวรุนแรงมากขึ้นเท่านั้น”

ง่ายต่อการลบโพสต์ แต่ทว่าเป็นการยากที่จะทําให้ประชาชนสงบ

เมื่อสิ่งต่างๆหลุดไปจากการควบคุม นั่นก็จะลําบากมากเหลือเกินที่จะจัดการ

“งั้นก็ไปหาหลักฐานสิ น้องสาวฉันไม่เคยทําเรื่องพวกนั้น ต้องมีหลักฐานพิสูจน์ความบริสุทธิ์สิ”เจียนอี้เฉินคําราม

“ผมจะจัดการให้ใครซักคนตรวจสอบเรื่องนี้ให้ครับ ว่าแต่นายน้อยยังอยากคุยกับน้องสาวไหม?เธอคือคนที่ได้รับผลกระทบ บางทีเธออาจสามารถให้เบาะแสอะไรว่าจะต้องคํานึงถึงอะไรได้บ้าง”

“ฉันไม่ต้องการรบกวนเธอ ฉันแค่อยากให้เธออยู่อย่างมีความสุข”

เมื่อได้ยินแบบนี้ ผู้ช่วยก็กล่าวว่า “นายน้อยอี้เฉิน แม้ว่าจะมีคนที่มีเหตุผลมากมายอยู่บนอินเทอร์เน็ตแต่คนอื่นมากมายมาที่นี่ก็เพื่อจะดูการแสดงเท่านั้น อีกอย่างเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับเงินและอํานาจ หลายคนอยากเห็นด ราม่าเด็ดๆเกิดขึ้น ด้วยเหตุนี้ เพื่อที่จะเปลี่ยนแนวเราก็ต้องมีหลักฐานเป็นสําคัญ ยิ่งมีหลายหัวข้อเท่าไหร่ก็ยิ่งดี..

“ถ้างั้นนายก็หาทางให้หน่อย”

เจียนอี้เฉินไม่ต้องการรบกวนเจียนอีหลิงอีก

“ก็ได้” ผู้ช่วยตอบ

ท่านผู้เฒ่าจํายกําลังดื่มชาในห้องดื่มชามะฮอกกานีโบราณ

ทันใดนั้น คนของเขาก็รายงานสถานการณ์ไปที่ท่านผู้เฒ่าจําย

เมื่อทราบข่าวดังกล่าว ท่านผู้เฒ่าจํายก็มีปฏิกิริยาตอบสนองที่รุนแรงอย่างมาก

“ภรรยาในอนาคตของหลานชายฉันจะถูกกล่าวหาแบบนี้ได้ยังไง”

ประชาชนไม่ได้คิดถึงตระกูลจํายอีกต่อไปแล้วหรือไง

แม้ว่าตระกูลจํายจะมีไม่กี่คน แต่ก็ยังไม่ยอมให้คนอื่นรังแกแบบนี้

และด้วยเหตุนี้ท่านผู้เฒ่าจํายจึงออกคําสั่งอย่างรวดเร็ว “รีบไปหารายละเอียดที่ชัดเจนของเรื่องนี้จัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อย ไม่ต้องแสดงความเมตตา” จากนั้นท่านผู้เฒ่าจํายก็หยุดชั่วครู่ก่อนจะพูดว่า “ไปเตรียมรถให้ฉันด้วยฉันต้องไปปลอบหลานสะใภ้ในอนาคต”

“ท่านผู้เฒ่าย ไม่ใช่ว่าท่านควรให้นายท่านเพิ่งไปในตอนนี้เหรอ” ลูกน้องของท่านผู้เฒ่าจ่ายเตือนเขา อย่างระมัดระวังเกี่ยวกับเรื่องนี้

เมื่อได้ยินดังนั้น ท่านผู้เฒ่าจํายก็ตบเข่า “ใช่ จริงสิ นี่เป็นโอกาสที่ดีสําหรับเจ้าเด็กบ้านั่น”

หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ท่านผู้เฒ่าจํายก็ตัดสินใจที่จะไม่ออกไปข้างนอก “อืม ลืมคําสั่งที่ฉันบอกไปตะกี้ซะให้จํายหวินเซึ่งจัดการ”

จากนั้นท่านผู้เฒ่าจํายก็โทรหาจํายหวินเชิง

ทันทีที่รับสายโทรศัพท์ ท่านผู้เฒ่าจํายก็โยนข้อมูลลงไปที่จํายหวินเชิงทันที ท่านผู้เฒ่าจํายเล่าทุกอย่างที่เขาได้ยินจากลูกน้องให้หลานฟัง

“คิดว่าผมโง่เหรอ?” จํายหวินเชิงถาม

“หือ แกไม่ได้โง่ แกเป็นหลานชายฉัน จะเป็นคนโงได้ยังไง”

“แล้วทําไมถึงคิดว่าผมไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นทางออนไลน์” จยหวินเพิ่งถาม

“เอ้อม…” ท่านผู้เฒ่าจํายสะดุดก่อนจะแก้ตัว “อืม ถ้าแกรู้เรื่องนี้แล้วทําไมแกไม่ลงมือทําอะไรล่ะ? ฉันจะฟาดกันแกถ้าแกปล่อยให้หลานสะใภ้ฉันต้องทนเจ็บปวด”

แม้ว่าท่านผู้เฒ่าจํายจะพูดแบบนี้ แต่เขาก็ไม่เคยตีหลานชาย

“อืม ถ้าปูไม่มีอะไรจะพูดอีก ผมจะวางสายละ”

“แกกําลังทําอะไรอยู่? งานยุ่งขนาดนั้นเลยเหรอ? แทบไม่ได้คุยกับปู่เลย”

“อืม ผมยุ่งอยู่กับเรื่องของหลานสะใภ้ในอนาคต”

ท่านผู้เฒ่าจํายชะงักไปครู่หนึ่งก่อนจะตอบสนองว่า “โอออออ”

จากนั้นท่านผู้เฒ่าจํายก็วางสายทันที