เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 631

บทที่ 631 โม่ชื่ออวิ๋นจบสิ้น 2

จากนั้นโม่ชื่ออวิ๋นก็วางสาย

ไรอันจ้องมองโทรศัพท์อยู่พักหนึ่ง ราวกับว่าเขาได้จมหายไปในความคิด

“ก็แค่ยอมรับแล้วเดินหน้าต่อไป มองดูเธอสิ หลังจากที่เธอได้ยินว่าลุงของนายจะไม่ช่วยเธอแล้ว เธอก็วางสายไป ในสายตาเธอ นายเป็นอะไรกันแน่? นี่ยังไม่ชัดเจนจริงๆอีกเหรอ? ยังไม่เข้าใจเหรอ?”

คําพูดของหลงเยว่เทียนทําให้ตาของไรอันแดง

เขาไม่จําเป็นต้องเข้าใจเรื่องพวกนี้

แต่ไม่ว่ายังไง สิ่งเหล่านี้เจ็บปวดเหลือเกิน เป็นความเจ็บปวดที่มาพร้อมกับการได้รู้ ซึ่งทําให้เขาหวังเป็นอย่างยิ่งว่าเขาจะไม่รู้เรื่องนี้

หลงเยว่เทียนมองไปที่ไรอันก่อนจะส่ายหน้าอย่างช่วยไม่ได้

ดูเหมือนว่าไรอันจะรักโม่ชื่ออวิ๋นอย่างแท้จริง สําหรับตอนนี้ คงเป็นเรื่องยากสําหรับเขาที่จะยอมรับข่าวนี้อย่างเต็มที่

ที่อีกด้านของโทรศัพท์ โม่ชื่ออวิ๋นมองไปที่แม่หลังจากที่วางสายแล้ว ความโศกเศร้าถาโถมออกมาจากภายในใจ

“ซีออนไม่ต้องห่วง ถ้าเรื่องเลวร้ายที่สุดจะมาก็ปล่อยให้มันมาเถอะ แม่ยอมเข้าคุก เมื่อถึงเวลานั้น ลูกก็บอกไปเลยว่าไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกับเรื่องทั้งหมดนี้ พ่อแม่ดาราหลายคนก็เคยทําชั่ว แต่ไม่ว่ายังไงผู้ชมก็ไม่ได้ตําหนิคนดังพวกนั้น ในทางกลับกันพวกเขากลับสงสารและเห็นใจ”

“แม่ หนูเสียแม่ไปไม่ได้ ไรอันจากไปแล้ว ถ้าหนูสูญเสียแม่ไปอีก หนูจะไม่เหลืออะไรในชีวิต”

“ไม่ ไม่ แม่ก็แค่ขโมยอะไรบางอย่าง อย่างมากที่สุดแม่ก็จะติดคุกอยู่ไม่กี่ปี แม่จะออกมาเร็วๆนี้” โม่ฮุยฉิงกล่าวอย่างนุ่มนวล มันก็เป็นเพียงแค่คุก มันไม่ได้เป็นอะไรมาก

“แม่…” โม่ชื่ออวิ๋นร้องไห้ออกมา เธอเจ็บปวดมากเหลือเกิน ความเสียใจที่ไม่รู้จบโหมกระหน่ําลงบนตัวเธอ

เธอรู้สึกเสียใจกับการตัดสินใจของตนเองจริงๆ เธอไม่ควรติดต่อแฮ็กเกอร์ เธอไม่ควรทําสิ่งเหล่านั้นกับเจียนอหลิง

เธอไม่ได้คาดหวังว่าจะต้องเผชิญกับผลที่ตามมาแบบนี้จริงๆ

เธอไม่สามารถยอมรับผลที่ตามมาเหล่านี้ได้

โม่ฮุยฉิงถูกพาตัวไป ทุกคนบนอินเทอร์เน็ตขอให้โม่ชื่ออวิ๋นออกไปจากวงการบันเทิง

ยิ่งไปกว่านั้น เอเจนซี่ของโม่ชีออนก็ได้ออกแถลงการณ์ว่าเธอไม่ได้เป็นนักแสดงในบริษัทแล้ว

ด้วยเหตุนี้ โม่ชื่ออวิ๋นจึงถูกทอดทิ้งให้อยู่ตามลําพังในโลก ทันใดนั้นเองเธอก็ไม่เหลืออะไรเลย

โม่ชื่ออวิ๋นอยู่ในห้องที่เธอเช่าอยู่กับแม่ ในห้องนั้นไม่ได้เปิดไฟ ยิ่งไปกว่านั้น ม่านก็ถูกดึงลงมาเช่นเดียวกัน

ในความมืดมิด โม่ชื่ออวิ๋นซุกตัวอยู่ในมุมหนึ่ง

โทรศัพท์ของเธออยู่ใกล้มือ แต่ทว่าโทรศัพท์ของเธอนั้นไม่มีสัญญาณของกิจกรรมใดๆ

เมื่อมีข่าว รายการสัมภาษณ์และนักข่าวทุกประเภทจะติดต่อมาหาเธอ

ต่อมาภายหลัง เธอก็จะได้รับข้อความและสายเรียกเข้ามากขึ้นเมื่อเธอกลับมาดังอีกครั้ง

แต่ว่าตอนนี้ไม่มีใครติดต่อเธอเลย ราวกับว่าทุกคนกําลังหลีกเลี่ยงเธอเหมือนโรคระบาด

ทันใดนั้น โทรศัพท์ของเธอก็สว่างขึ้น มีสายเรียกเข้า

โม่ชื่ออวิ๋นรีบรับสาย

“สวัสดี”

“ชื่ออวิ๋นเธอยังจําฉันได้ไหม”

“ผู้จัดการเฉิน”

ผู้จัดการเฉินเป็นคนแรกที่ให้โอกาสโม่ชื่ออวิ๋น เมื่อเธอเพิ่งกลับมาเริ่มเป็นที่นิยมอีกครั้ง

ในขณะนั้น โม่ชื่ออวิ๋นพึ่งพาฉันชวนเพื่อสร้างหัวข้อและความนิยมให้กับตัวเอง

ช่วงเวลานั้นเองที่ผู้จัดการเฉินมาพบเธอและขอให้เธอทําสตรีมสด เขาต้องการให้เธอโฆษณาสินค้าให้เขา

“ใช่ นี่ฉันเอง ฉันรู้เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอแล้ว สถานการณ์นี้รับมือได้ยากมากเหลือเกิน เอางี้สิ ทําไมเธอไม่มาที่โรงแรมเรเนซองส์ล่ะ? ฉันจะพูดคุยกับเธอแบบตัวต่อตัวเกี่ยวกับเรื่องนี้ บางทีเธออาจจะได้กลับมาอีกครั้งก็เป็นไปได้”

“ตกลง ฉันจะไปที่นั่น”

โม่ชื่ออวิ๋นตื่นเต้นมาก

เธอก็เหมือนกับได้ตายไปแล้ว

แต่ไม่ว่ายังไงเธอก็แปลกใจอยู่บ้างที่ผู้จัดการเงินเต็มใจที่จะช่วยเธอในเวลานี้

โม่ชื่ออวิ๋นรีบทําอาบน้ําแต่งตัวก่อนจะรีบไปที่โรงแรมเรเนซองส์

ตามข้อมูลที่ผู้จัดการเฉินมอบให้ เธอก็พบห้อง 1402

หลังจากเข้ามาในห้อง เธอก็เห็นผู้จัดการเฉินนั่งอยู่บนโซฟาภายในห้อง

ผู้จัดการเฉินไม่สูงนัก เขาเป็นชายวัยกลางคนที่มีพุงป่อง นอกจากนี้ ดูเหมือนว่าเขาจะเป็นคนอ้วน

บทที่ 632 โม่ชื่ออวิ๋นจบสิ้น 3

“มานั่งนี่สิ ผู้จัดการเฉินพูดขณะที่ชี้ไปที่โซฟาที่อยู่ตรงข้ามกับตัวเอง

โม่ชื่ออวิ๋นรีบนั่งลง จากนั้น เธอก็ถามผู้จัดการเฉินว่า “ผู้จัดการเฉิน… เกี่ยวกับเรื่องนี้”

ผู้จัดการเฉินขัดจังหวะคําพูดของโม่ชื่ออวิ๋น “ฉันเห็นว่าเธอมีความสามารถในการแสดงเป็นอย่างมาก เธอมีศักยภาพที่จะเป็นที่นิยมอย่างมากมาย แต่ยังไงก็ตาม การตัดสินใจนั้นผลักเธอไปสู่จุดจบ มันเป็นเรื่องยากสําหรับเธอที่จะกลับมา ในความเป็นจริงมันจะยากมาก แต่ไม่ว่ายังไงฉันช่วยเธอได้”