เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 697

เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ บทที่ 697 ขอโชยเลือนปีเป็นเจ้าอินทจริง นายห้อที่ขายกันจริงๆเหรอ

เมื่อพวกเขาเข้าไปข้างใน พวกเขาก็เห็นสารรูปที่น่าสมเพชของเจี่ยนอี้เฉิน

ถัดจากเขา มีผู้ชายที่มีท่าทางจริงจังและเคร่งขรึมนั่งอยู่บนโซฟา

ท่าทางของผู้ชายที่นั่งบนโซฟานั้นดูเรียบเฉย

ยิ่งไปกว่านั้นริมฝีปากของเขายังเป็นเส้นตรง

มีกลิ่นอายความแข็งแกร่งออกมาจากร่างกายของชายคนนั้น ทําให้รู้สึกอึดอัดเมื่อมองมัน

ไม่ต้องเดาเลย หนุ่มหล่อเย็นชาคนนี้คือลูกชายคนโตของเนี่ยจวิน เจียนอี้เพิ่งพี่ชายของเจียนอี้เฉิน

จากพี่น้องเจี่ยน เจี่ยนอี้เหิงเป็นคนที่มีพลังต่อสู้มากที่สุด บางทีพลังการต่อสู้ของพี่ชายอีกเจ็ดคนรวมกันก็ไม่สามารถเอาชนะเจี่ยนอี้เพิ่งได้

เจี่ยนหยู่เงียรู้สึกโชคดี ที่เชี่ยนอี้เหิงไม่ได้มาแย่งน้องสาวของเขาไปด้วย ถ้าเป็นอย่างนั้นพวกเขาคงไม่มีทางสู้ได้

เจียนอีหลิงมองดูเจี้ยนอี้เหิง หน้าตาเขาดูดีกว่าที่คิด

ตอนแรกเธอคิดว่าเธอจะเจอผู้ชายที่แข็งแกร่งมาก เหมือนกับแชมป์เพาะกายพวกนั้น

แต่ทว่ารูปลักษณ์นั้นไม่ได้เกินจริงเลย เขาไม่ได้มีกล้ามที่ใหญ่ขนาดนั้น ในทางกลับกันร่างกายเขามีสัดส่วนที่ดี เขาดูแข็งแกร่งกว่าคนทั่วไปเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

“ทําไมนายถึงโดน?” เจี่ยนอีหลิงถาม

“พี่ชายใหญ่ดูถูกฉันที่อ่อนแอเกินไป เขาบอกว่าครั้งล่าสุดที่ฉันถูกลักพาตัวไปมันน่าอาย เขาเลยจะฝึกให้ฉัน”

หลังจากพูดจบ เจี่ยนอี้เฉินเขาก็จ้องมองไปที่พี่ชายใหญ่เจี่ยนอี้เหิงอย่างโกรธเคือง

ก่อนหน้านี้ เขาไม่กล้าที่จะสบตาพี่ชายแบบนี้

แต่ทว่าตอนนี้ที่เจี่ยนอีหลิงและคนอื่นอยู่ที่นี่ เขามั่นใจว่าพี่ชายจะไม่ทุบตีเขาต่อหน้าพี่น้องคนอื่นๆ ดังนั้นเขาจึงสามารถประท้วงด้วยสายตาได้

เจียนอี้เหิงให้ค่าอธิบายอย่างว่างเปล่า “ฉันไม่ได้ตีเขา ฉันแค่ฝึกเขาเท่านั้น เขาอ่อนแอเกินไป”

เจียนอี้เฉินโต้กลับอย่างรวดเร็ว “ผมอ่อนแอยังไง ผมก็แค่คนธรรมดา”

เขาปกติ สิ่งที่ผิดปกติคือ คือพี่ชายใหญ่ที่แข็งแรงเกินไป

ไม่มีใครเหมือนเขา เขาสามารถเรียนรู้ศิลปะการป้องกันตัวได้ทุกแขนง และเขายังแข็งแกร่งมากเกินไป

“นายต้องออกกําลังกายเพิ่มอีก ครั้งต่อไปนายจะได้ไม่ต้องพ่ายแพ้เมื่อถูกลักพาตัว”

“ผมคิดว่าผมไม่เป็นไร อีหลิงเธอคิดว่าไง”

เจี่ยนอี้เฉินขอความเห็นชอบจากเจียนอีหลิง

“อือ ไม่เป็นไร” เจี่ยนอีหลิงตอบ

เจียนหยู่หมินพูดแทรกทันที “อย่าแม้แต่จะถามอีหลิงก็บอกพี่น้องคนอื่นแบบนี้เหมือนกันนั้นแหละ เธอทนไม่ได้ที่จะทําร้ายหัวใจของนาย”

เจี่ยนอี้เฉินกําลังจะยิ้ม แต่ทว่าเมื่อเขาได้ยินคําพูดของเจี่ยนหยู่หมินก็ขมวดคิ้วทัน

“หยู่หมินนายพูดจริงเหรอ?”

“อืม ฉันพูดจริง ถ้าไม่เชื่อก็ถามหยู่เฉียได้” เจี่ยนหยู่หมินตอบ

เมื่อได้ยินดังนั้นเจี่ยนอี้เฉินก็ยิ่งหงุดหงิด

เจี่ยนหยู่เจียมองดูใบหน้าที่เศร้าโศกของเจี่ยนอี้เฉิน เขาไม่ต้องการใช้คําพูดโจมตีเขา แต่ทว่าสิ่งที่เจี่ยนหยู่หมินพูดนั้นก็เป็นความจริงเช่นเดียวกัน

“อาาา พวกนายรังแกฉันกันหมด” เจี่ยนอี้เฉินบ่น

“เลิกเสแสรั้งได้แล้ว ฉันรู้ว่านายเป็นยังไง”

เจียนอี้เพิ่งพูดอย่างไร้ความปราณี

“นายคือพี่ชายฉันจริงๆเหรอ” เจี่ยนอี้เฉินบ่น

ท่าทางของเจี่ยนอี้เหิงยังคงจริงจังและเยือกเย็นต่อไป เขาไม่ค่อยพอใจกับค่าพูดของเจี้ยนอี้เฉินเท่าไรนัก

“ใช่ ฉันเป็นพี่ชายของนายถึงอยากให้นายแข็งแกร่งขึ้น ไม่เช่นนั้น ครั้งต่อไปถ้าสิ่ง นี้เกิดขึ้นอีก ก็ยากที่จะบอกว่านายจะยังมีชีวิตรอดได้”

เจี่ยนอี้เหิงจริงจังทุกครั้งที่ทําหรือพูดอะไร บุคลิกเขาแตกต่างจากของเจี่ยนอี้เฉินอย่างสิ้นเชิง

บทที่ 698 อาหารของอีหลิงสุดยอดมาก 1