เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 735

บทที่ 735 การดื่มน้ําส้มสายชู 4

จากนั้นฉันหยุฝานก็แนะนําว่า “ฉันขอเสนอให้พวกเราร่วมมือกันเพื่อหาว่าใครอยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมดนี้”

“ฉันไม่เห็นด้วย มันเป็นเรื่องของเธอหากเธอเลือกที่จะสงสัยฉัน ฉันไม่มีหน้าที่ต้องพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตัวเอง”

พูดเสร็จ จํายหวินเชิงก็หันไปมองเจียนอีหลิง

แต่เขากลับพบกับสีหน้าที่ผิดหวังของเธอ

ถ้าจํายหวินเชิงปฏิเสธเรื่องนี้ เธอก็พูดอะไรไม่ได้ เพราะทั้งหมดนี้คือตัวเลือกของเขาเอง

แต่เห็นได้ชัดว่าเธออยากให้ความสัมพันธ์ของจํายหวินเชิงและฉันชวนดีขึ้น

ประคับประคองกันไปด้วยนะครับ ผู้แปลจะได้อยู่จนจบเรื่อง

จํายหวินเชิงรู้สึกกังวลเมื่อเห็นแบบนี้

เขาไม่รู้ว่าทําไมเธอถึงอยากให้เขาตอบตกลง แต่เมื่อเขาเห็นท่าทางไม่พอใจบนใบหน้าเล็กๆของเธอ เขาก็รู้สึกหงุดหงิดและขัดเคืองขึ้นมาเช่นกัน

“ตกลง ตกลง ฉันเห็นด้วยก็ได้ ไม่เป็นไรแล้วนะ? อย่าขมวดคิ้ว”

เจียนอหลิงเงยหน้าขึ้นมองจํายหวินเซึ่งเธอพูดเบาๆว่า “ถ้าอย่างนั้น อย่าทําหน้าทิ้งเลยนะ ตกลงไหม?”

“ฉันไม่ได้หน้าบึง”

น้ําเสียงของจํายหวินเชิงไม่น่าเชื่อถือเลย

เมื่อได้ยินดังนั้น เจียนอีหลิงก็ก้มหน้าลงอีกครั้ง ก็เห็นชัดอยู่ว่าเขาอารมณ์เสีย

เจียนอีหลิงพยายามคิดหาวิธีแก้ไขสถานการณ์ในตอนนี้ในใจ

แต่เหมือนหัวสมองของเธอว่างเปล่า คิดวิธีแก้ไขไม่ออกเลย

“ฉันขอโทษ” เจียนอีหลงกล่าวหลังจากเงียบไปนาน เธอขอโทษจํายหวินเชิง

คําขอโทษนี้ทําให้จํายหวินเชิงใจสั่น

“เธอขอโทษทําไม?”

“ฉันทําให้นายอารมณ์เสีย”

“เธอไม่จําเป็นต้องขอโทษฉัน ฉันหยุฝานพูดถูกแล้ว ฉันหึง”

เพื่อให้เจียนอหลิงไม่โทษตัวเอง จํายหวินเชิงจึงต้องยอมรับความรู้สึกของตัวเอง

จํายหวินเชิงรู้ตัวว่าเขาทิ้งจริงๆ นั่นก็เพราะเจี่ยนอีหลิงไม่จําเป็นต้องรักเขาเสมอไป

เธอเชื่อใจเขาและรู้สึกว่าเธอเป็นหนี้เขา ดังนั้น เมื่อเขาขอให้เธอหมั้นกับเขา เธอก็ตอบตกลง ทันที

เขาใช้วิธีที่น่ารังเกียจเพื่อผูกเธอเอาไว้กับตัวเอง แต่เขาก็ยังกังวลอยู่เสมอว่าผู้ชายคนอื่นๆที่มาอยู่ใกล้ๆเธอจะสอนให้เธอรู้จักว่าความรักคืออะไร

“หือ?” เจียนอีหลิงสงสัย เธอไม่เข้าใจคําพูดทั้งหมดของเขา

“หึงก็คือ..ฉันเป็นคนขี้หวง! ไม่มีอะไรแล้ว! มันไม่ใช่ความผิดของเธอ อย่าอารมณ์เสียเลย” จํายหวินเชิงกล่าว

“จริงเหรอ?”

“ใช่!”

หลังจากได้รับค่าตอบที่แน่วแน่ คิ้วของเจียนอหลิงที่ขมวดอยู่ก็คลายลงในที่สุด

จากนั้นเธอก็ขยับมือไปคว้าฝ่ามือใหญ่ของจํายหวินเชิงและจับอย่างระมัดระวัง

จํายหวินเชิงใจสั่นสะท้านไปครู่หนึ่งก่อนจะพลิกมือไปจับมือของเจียนอหลิงเช่นกัน

ความตั้งใจของเจียนอีหลิงคือต้องการทําให้จํายหวินเชิงใจเย็นลง แต่เธอไม่คิดว่าเขาจะจับมือเธอ

อาา… เธออายสุดๆเลย เพราะฉินหยุฝานและฉันชวนนั่งอยู่ตรงข้ามกัน

ในตอนนี้ ความรู้สึกของฉันหยุฝานและฉันชวนค่อนข้างซับซ้อน

เฉินหยุฝานรู้สึกดีใจที่เธอเลิกรักผู้ชายตรงหน้าแล้ว

ไม่เช่นนั้น การได้เห็นฉากนี้อาจจะทําให้หัวใจเธอเหมือนถูกแทงด้วยมีดหลายเล่ม

ไม่ใช่ว่าจ่ายหวินเชิงไม่ชอบผู้หญิง แต่กลับกันเขาแค่ยังไม่เจอคนที่ใช่เท่านั้น

เมื่อเขาเจอผู้หญิงที่ใช่ เขาก็ลดอีโก้ลงทั้งหมด

เขาจะเป็นกังวลทันทีเมื่อเห็นเธอขมวดคิ้ว

ฉันชวนทําได้เพียงเก็บซ่อนความขมขึ้นไว้ข้างใน และโชคดีที่เขาซ่อนมันไว้ได้

ความรักของเขาจบลง ก่อนที่มันจะเริ่มต้นด้วยซ้ํา

ดังนั้น มันจึงไม่ได้เจ็บปวดสําหรับเขาขนาดนั้น เขาแค่เสียใจนิดหน่อย

จากนั้นฉันหยุฝานกล่าวว่า “ทั้งสองจัดการกับความขัดแย้งภายในเสร็จแล้วใช่ไหม? ถ้าใช่ ก็มาดูความขัดแย้งภายนอกกัน”