เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 757

บทที่ 757 ตรวจร่างกาย

และถ้าไม่มีปัญหาอะไรกับร่างกายของจํายหวินเชิงแล้ว…

เมื่อเฉินหยฝานคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เธอก็กลับมามีความสุขอีกครั้ง

เธอหยุดการกระทําของเธอไม่ได้ ยังไงก็ตาม ไอ้สารเลวนี้ทําให้เธอเจ็บปวดมาหลายปี แม้ว่าเธอจะแก้แค้นเขาโดยตรงไม่ได้ แต่เธอก็สามารถทําให้เขาทุกข์ทรมานได้ นี่ก็ดูสมเหตุผลแล้วใช่ไหม?

ทันทีที่จํายหวินเพิ่งเข้าไปในอพาร์ตเมนต์ เขาก็ถอดเสื้อสูทออก จากนั้นก็คลายเนคไทและปลดกระดุมเสื้อสองสามเม็ด

เขาเดินเข้าไปในครัว เจี่ยนอีหลิงที่กําลังสวมผ้ากันเปื้อนอยู่ในครัว เหมือนว่าเธอกําลังนั่นอะไรบางอย่าง

เมื่อจํายหวินเพิ่งเดินเข้าไปใกล้เจี่ยนอีหลิงเขาก็รู้ว่าเธอกําลังนั่นหัวใจหมูอยู่

เธอกําลังแล่หัวใจ มีดต่อมีด ราวกับว่าเธอกําลังจดจ่ออยู่กับการเชือดเฉือน

“เธอกําลังทําอะไรอยู่?”

“ทําสตูว์หัวใจหมูน่ะ”

“เหมือนว่าฉันจะดื่มไม่ได้”

“อ๋อ ฉันไม่ได้ทําให้นายนี่”

“ห้ะ? นี่มันสําหรับเจียนอี้เฉินและเจียนอี้เหิงเหรอ?”

“อืม มันผ่านไปแล้ว” ประเด็นไม่ได้อยู่ที่สตูว์หัวใจหมู แต่อยู่ที่หัวใจหมูต่างหาก

เจียนอีหลิงตั้งใจนั่นหัวใจหมู ทําสตูว์จนเสร็จ

“โอ้ ใช่แล้ว ฉันมีบางอย่างที่ต้องทํา รอฉันก่อนนะ ฉันจะไปล้างมือ”

เจียนอีหลิงวางทุกอย่างลงแล้วไปล้างมือ

เมื่อเห็นแบบนี้ จํายหวินเจ๋งจึงล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกง จากนั้น เขาก็พึงเคาน์เตอร์ครัว และมองเจียนอีหลิงที่วิ่งขึ้นลงบันได

เจียนอีหลิงล้างมืออย่างระมัดระวังและใช้น้ํายาฆ่าเชื้อเพื่อขจัดแบคทีเรียที่มือของเธอ

จากนั้น เธอก็วิ่งไปที่จํายหวินเชิง

มุมปากของจํายหวินเชิงยกขึ้น มองเธอด้วยรอยยิ้มเล็กน้อยบนใบหน้า

การกระทําต่อไปของเจียนอีหลิงทําให้ตาของเขาเบิกกว้าง ร่างกายแข็งที่อ เขาทําอะไรไม่ถูกเลยแม้แต่น้อย

“เธอกําลังทําอะไร?”

เจียนอีหลิงกําลังปลดเข็มขัดของจํายหวินเชิง

“กําลังถอดกางเกงไง” เจี่ยนอีหลิงตอบ

จํายหวินเชิงรีบคว้าเข็มขัดของเขาเอาไว้ ป้องกันไม่ให้เจี่ยนอีหลิงปลดเข็มขัดออก

“ถอดกางเกงทําไม?” จ๋ายหวินเชิงถาม และรีบใช้มือจับเข็มขัดอย่างหมดท่า ราวกับว่าชีวิตเขาขึ้นอยู่กับมัน

“ฉันจะตรวจร่างกายให้นาย

มือขาวนุ่มของเจียนอีหลิงคว้าเข็มขัดของจํายหวินเจ๋งไว้ เธอค่อนข้างไม่พอใจกับมือที่มาขวาง

“เธอจะอยากตรวจร่างกายไปทําไม?” จํายหวินเชิงถาม เอนหลังลงไปจนเกือบจะนั่งบนเคาน์ เตอร์ครัวแล้ว

“ฉินหยฝานบอกว่าเธออาจมีปัญหา เธอบอกว่านายอาจสืบพันธุ์ไม่ได้ ฉันเลยอยากตรวจสอบให้แน่ใจน่ะ”
เฉินหยฝาน!

ผู้หญิงคนนี้กําลังปลูกฝังความคิดอะไรลงไปในหัวของเจี่ยนอีหลิงกันนะ?

“ไม่ต้องตรวจ!” จํายหวินเชิงบีบคําเหล่านี้ออกจากไรฟัน

“ทําไมล่ะ?” เจียนอีหลิงถามและมองขึ้นไปที่จํายหวินเชิงด้วยดวงตาที่สดใสเป็นประกาย

จํายหวินเซึ่งหันหน้าหนี เขาไม่กล้าสบตาของเจียนอีหลิง

“ฉันไม่ได้มีปัญหาอะไร เพราะฉะนั้น ไม่ต้องตรวจหรอก”

“แน่ใจนะ?” เจี่ยนอีหลิงถาม

“ใช่ ฉันแน่ใจ ฉันมั่นใจมาก” จํายหวินเชิงตอบขณะกัดฟัน

ฉินหยูฝาน!

เจียนอีหลิงจ้องไปที่จํายหวินเชิงสักพัก ก็มีสีแดงอ่อนๆปรากฏขึ้นที่แก้มของจํายหวินเชิง

จากนั้น จํายหวินเชิงก็ใช้ประโยชน์จากช่วงเวลาที่เจียนอีหลิงกําลังอยู่ในภวังค์เพื่อหลุดพ้นจากเธอ เขาจึงรีบหนีออกจากครัวทันที

เขาไปอาบน้ําเย็นๆก่อนจะเปลี่ยนมาใส่ชุดล่าลอง

หลังจากที่เขาออกจากห้องนอน เจียนอีหลิงได้เตรียมอาหารสามอย่างและซุปไว้เรียบร้อยแล้ว เธอกําลังรอทานข้าวเย็นกับเขา

“คราวหน้าอย่าทําเรื่องแปลกๆแบบนี้อีก เดี๋ยวจะเป็นเธอเองที่เดือดร้อน

“ทําไมล่ะ?” เจียนอีหลิงถาม

“เพราะฉันอาจให้กําเนิดเด็กกับเธอจริงๆ”

“แต่ฉันหมั้นกับนายแล้ว นี่ก็เป็นส่วนหนึ่งของความรับผิดชอบของฉันด้วย” เจียนอีหลิงตอบกลับด้วยสีหน้าจริงจัง จากนั้นเธอก็พูดว่า “ไม่ต้องกังวล ฉันไม่กลัวเจ็บหรอกนะ”

แต่จํายหวินเซึ่งไม่ได้รับสาย
เหยาโม่ผิงก็โทรหาเขาเรื่อยๆ