เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 759

บทที่ 759

“ผู้ป่วย…ควรได้รับการดมยาสลบใช่ไหม” เซเลน่าล่ามถามด้วยเสียงต่ําและความกังวลของเธอก็ชัดเจนมาก

“อืม” หลิงรันตอบ แต่เขาไม่ได้ดําเนินการใดๆ ในทันที แต่เขาสังเกตผู้ป่วยอย่างเงียบ ๆ และพูดว่า “เราจะใช้เวลาน้อยที่สุดและทําตามขั้นตอนน้อยที่สุดเท่าที่จะทําได้เพื่อจัดการกับบาดแผลของผู้ป่วย เราจะมุ่งเน้นที่ทําให้เขามีชีวิตอยู่”

เขาพยายามอธิบายให้ชัดเจนขึ้น กําลังคนในห้องปฏิบัติการไม่เพียงพอ และผู้ช่วยไม่มีประสบการณ์เพียงพอ… ที่จริงแล้ว เขาไม่มีแม้แต่ผู้ช่วยด้วยซ้ํา เขามีพยาบาลและล่ามเพียงคนเดียวที่ล้างมือให้เธอ และเขาจําเป็นต้องแนะนําพวกเขาในขณะที่เขาทําการผ่าตัดผู้ป่วย

ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ การผ่าตัดโดยสมบูรณ์จะท้าทายขีดจํากัดของเขาเอง

หลิงรันไม่รังเกียจที่จะท้าทายขีดจํากัดของเขา แต่เขาสามารถบอกได้แม้ด้วยนิ่วในถุงน้ําดีว่า ผู้ป่วยไม่ต้องการที่จะยอมรับความท้าทายที่รุนแรงใดๆ นอกจากนี้ เวลาที่ใช้ในการผ่าตัดโดยสมบูรณ์จะยาวนาน และเป็นผลเสียต่อการรักษาของผู้ป่วยด้วย

ดังนั้นแม้ว่าหลิงรันต้องการผ่าตัดอย่างสมบูรณ์ แต่เขาก็สามารถได้ยินเสียงคํารามของ ผู้อํานวยการฮวงในใจของเขาในขณะนั้น “เราต้องรักษาชีวิตไว้ก่อน กระบวนการรักษาจะมาทีหลัง!”

หลังจากอยู่ที่ศูนย์การแพทย์ฉุกเฉินในโรงพยาบาลหยุนหัวเป็นเวลานานหลิงรันเห็นด้วยกับอุดมคติของผู้อํานวยการฮวงเป็นอย่างมาก

หลิงรันขยับตัวผู้ป่วยเล็กน้อย จากนั้นเขาก็อ่านตัวเลขบนหน้าจอและพิจารณาถึงปริมาณการดมยาสลบที่เขาต้องการก่อนจะพูดว่า “ให้สังเกตปริมาณปัสสาวะระหว่างการผ่าตัดด้วย หากคุณสังเกตได้ ให้รายงานตัวผู้ป่วยด้วย การสูญเสียเลือดและปริมาณการสวนล้าง”

“เท่าไหร่ที่ถือว่าเป็นบรรทัดฐาน?” เซเลน่าต้องการรับงานนี้

หลิงรันส่ายหัว “ตามน้ําหนักของผู้ป่วย ปัสสาวะปกติควรเป็น 0.03 ออนซ์ ทุก 2 ปอนด์ต่อชั่วโมง แต่มีปัจจัยอื่น ๆ อีก ดังนั้นรายงานตัวเลขให้ฉันทราบ ให้ความสําคัญกับการลดปริมาณปัสสาวะมากขึ้น หากเพิ่มขึ้นปกติก็จะไม่เป็นปัญหาใหญ่”

“ก็ได้ครับ” เซเลน่าจึงถามพยาบาลด้วยค่าถามอื่นๆด้วยเสียงต่ํา เมื่อเธอเงยหน้าขึ้นอีกครั้ง เธอเห็นหลิงรันพลิกตัวคนไข้ราวกับว่าเขากําาลังพลิกปลาเค็ม

เซเลน่ามองดูบาดแผลที่มีเลือดออกของผู้ป่วย และเธอก็อดไม่ได้ที่จะพูดเหมือนแพทย์ผู้เชี่ยวชาญ “หมอหลิง เรามาเริ่มกันเลยไหม?”

“รออีกหน่อย” หลิงรันกล่าว

“ทําไม?”

“เรากําลังพยายามตรวจสอบความเข้มข้นของการดมยาสลบ” หลังรันตอบ

เซเลน่าไม่เข้าใจความหมายเบื้องหลังคําพูดของเขา เธอจึงสิ่งที่หลิงรันด้วยความงงงัน “ความลึกของการดมยาสลบ?”

“ใช่ หากความลึกของการดมยาสลบไม่เพียงพอ การรับรู้ด้วยการเรียกคืน (AWR) อาจเกิดขึ้น” หลิงรันกล่าวเบาๆ แต่จริงๆแล้วเขาบอกเธอถึงความหวาดกลัวครั้งใหญ่ที่สุดของการผ่าตัด

AWR หมายถึงผู้ป่วยที่ตื่นจากการดมยาสลบระหว่างการผ่าตัด

ลองนึกภาพกลุ่มคนที่ตัดร่างกายของคุณ แล้วคุณตื่นขึ้น แต่นี่ไม่ใช่จุดที่น่ากลัวที่สุด จุดที่น่ากลัวที่สุดคือในปัจจุบันโปรแกรมการดมยาสลบทั้งหมดเป็นแบบผสมผสาน ดังนั้นแม้ว่าผู้ป่วยจะได้รับ AWR เขาอาจจะไม่สามารถแสดงออกได้เนื่องจากการใช้ยาอย่าง สเกลแลคซิน Skelaxin

กล่าวอีกนัยหนึ่ง เมื่อ AWR เกิดขึ้น ผู้ป่วยรู้สึกตัวและความเจ็บปวดของเขายังคงดําเนินต่อไป แต่เขาไม่สามารถพูด ไม่สามารถส่ายหัว และไม่สามารถแม้แต่จะกระชับกล้ามเนื้อเพื่อต้านทานความเจ็บปวด

หากยังไม่น่ากลัวพอ ความกลัวที่ใหญ่กว่าของ AWR ก็คือหลังจากที่ผู้ป่วยที่เป็นโรค AWR ที่นขึ้น ส่วนใหญ่ไม่รู้ว่าพวกเขาผ่าน AWR

เนื่องจากการใช้ยาสลบ เมื่อผู้ป่วยตื่นขึ้น เขาอาจลืมทุกอย่างที่เขาต้องทนทุกข์ทรมานในช่วงสองชั่วโมงที่ผ่านมา

ในขณะเดียวกัน AWR ก็ยากที่จะหลีกเลี่ยง เนื่องจากทุกคนมีร่างกายที่แตกต่างกัน ยาชาจึงไม่สามารถให้ยาซ้ําได้โดยไม่มีข้อจํากัดใดๆ

สําหรับหลิงรันแล้ว การควบคุมการใช้ยาสลบนั้นยากยิ่งกว่าเดิม เนื่องจากเขาเพิ่งเรียนรู้เรื่องนี้

ดังนั้นหลิงรันจึงจําเป็นต้องสังเกตอีกเล็กน้อย ในขณะเดียวกันเขาก็ต้องพยายามลดเวลาการผ่าตัดให้มากที่สุด ในสถานการณ์เช่นนี้ เป็นประโยชน์อย่างยิ่ง

ห้องผ่าตัดการเงียบไปครู่หนึ่ง