เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 775

บทที่ 775 ช่วยฉันด้วยเสียวหลังฉันถูกมสหยฝานตามตื้อ

“มิสเตอร์เว่ย คุณสามารถปฏิเสธข้อเสนอของผมได้ในตอนนี้ แต่ว่าผมแค่แจ้งให้คุณทราบเกี่ยวกับตัวเลือกนี้เท่านั้น หากคุณต้องการรับข้อเสนอของผมในอีกไม่กี่วันข้างหน้า คุณสามารถติดต่อผมได้ทันที

จากนั้น เจี่ยนหยุ่นเฉิงก็วางนามบัตรลงบนโต๊ะ

เว่ยฉียหยิบนามบัตรขึ้นมา ก่อนที่จะฉีกมันทิ้งทันที

“หยุดฝันซะ! เว่ยกรุ๊ปจะต้องไม่ถูกใครครอบครอง! ถึงแม้ว่าพวกเราจะขายกิจการจริง แต่ต้องไม่ใช่ตระกูลเจียนอย่างแน่นอน!”

เจียนหยุ่นเฉิงไม่แปลกใจกับเหตุการณ์ตรงหน้าเท่าไรนัก

เขาคาดไว้แล้ว ว่าจะมีปฏิกิริยาแบบนี้จากเว่ยจีรี่ย

“ผมหวังว่าคณะกรรมการของเว่ยกรุ๊ปจะมีความคิดเห็นแบบเดียวกับคุณ” เจี้ยนหยุ่นเฉิงตอบ ซึ่งคําพูดของเขาเยือกเย็นและมีความมั่นใจอย่างมาก

“คุณต้องกําลังฝันอยู่แน่ๆ!”

“อ็ม เราจะได้เห็นกัน” เจี่ยนหยุ่นเฉิงตอบ “และยิ่งไปกว่านั้น แม้ว่าสิ่งนี้จะเป็นความฝัน แต่มันคือความฝันของน้องสาว เพราะฉะนั้น ผมจะทําความฝันของเธอให้เป็นจริงให้ได้”

เพราะนี่เป็นครั้งแรกหลังจากเหตุการณ์นั้น ที่เจี่ยนอีหลังต้องการอะไรบางอย่างจากเจียนหยุ่นเฉิง

“ถ้าอย่างนั้น ก็จงฝันกับน้องสาวต่อไป! เพราะจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับเว่ยกรุ๊ปทั้งนั้น!” เว่ยฉีรุ่ยคํารามขึ้นอย่างโกรธจัด

เมื่อได้ยินดังนั้น เจี่ยนหยุ่นเฉิงก็ลุกขึ้น และยึดชุดสูทของตัวเองให้เรียบ จากนั้นเขาก็วางนามบัตรอีกใบลงบนโต๊ะอย่างใจเย็น ก่อนที่จะหันหลังเดินจากไป

“บัดซบ!” เว่ยรุ่ยสาปแช่งเจียนหยุ่นเฉิง ในขณะที่เขาจากไป “ตระกูลเจียนช่างไร้ยางอาย! พวกมันคิดว่ามันเป็นใคร!? ถึงคิดที่จะซื้อเว่ยกรุ๊ปของฉัน? เจ้าพวกไม่เจียมเนื้อเจียมตัว!”

เฉินหยฝานช่วงนี้ยุ่งมาก เพราะเธอกําลังยุ่งกับการไล่ตามเจี่ยนอี้เฉิน

เฉินหยุฝานทําแบบนี้ทุกครั้งที่เธอชอบใครสักคน ซึ่งเธอจะตรงไปตรงมา และกระตือรือร้นในไขว่คว้าหาความรักของเธออย่างมาก

ตอนแรกเจียนอี้เฉินไม่ได้จริงจังกับเธอ แต่ทว่า เมื่อเขาพบว่าฉันหยุฝานเริ่มจริงจังมากขึ้นเรื่อยๆ เขาก็ตระหนักถึงความจริงของเรื่องนี้ขึ้นมา

เจียนอี้เฉินดึงแขนพี่ชาย ในขณะที่เขาร้องขอความช่วยเหลือ “พี่ชาย ได้โปรดช่วยผมด้วย ถ้าพี่ไม่ช่วยผมเกียรติยศของพี่จะหายไป”

“ระวังคําพูดของนายด้วย”

เจียนอี้เหิงกําลังอ่านนิตยสารอยู่ เมื่อต้องเผชิญกับคําวิงวอนขอความช่วยเหลือจากน้องชาย ซึ่งเจียนอี้เหิงไม่แม้แต่จะสบกับดวงตาคู่นั้นแม้แต่น้อย

“โอเค ถ้าอย่างนั้นความบริสุทธิ์ของผมจะหมดไป!”

“ยังมีอยู่อีกงั้นเหรอ?”

“พี่ชาย พี่เป็นพี่ชายแท้ๆของผมจริงๆงั้นเหรอ?”

“ฉันรู้สึกคันมาก” เจียนอี้เพิ่งดูเย็นชา และไม่สนใจต่อคําขอร้องของน้องชายตัวเองแม้แต่น้อย

“โธ่ พี่ครับ ผมยอมโดนพี่ทุบตีซะยังดีกว่า! ผมไม่อยากถูกมิสหยูฝานลากไปมาอย่างนี้!”

“นายไม่อยากสู้กับฉันชวนงั้นเหรอ? ถ้าได้แต่งงานกับมิสหยุฝานแล้วล่ะก็ นายก็จะสามารถสู้กับฉันชวนแบบเปิดเผยได้”

“แต่ผมต้องเรียกเขาว่าพี่! ถ้าเป็นอย่างนั้นผมจะเสียเปรียบ!” เจียนอี้เฉินตอบ “อาา ลืมไปซะเถอะ ผมจะไปขอความช่วยเหลือจากเสียวหลิง และเสียวหลิงจะต้องช่วยผมอย่างแน่นอน!”

เนื่องจากพี่ชายปฏิเสธที่จะช่วยเขา เจียนอี้เฉินจึงตัดสินใจหันไปขอความช่วยเหลือจากเจียนอีหลิงแทน

“เดี๋ยวก่อน” เจียนอี้เพิ่งเรียก ในขณะที่เจียนอี้เฉินกําลังรีบวิ่งไปที่ประตู

เจียนอี้เฉันคิดว่าพี่ชายเปลี่ยนใจ แต่ทว่ากลับได้ยินเจียนอี้เพิ่งพูดว่า “ฉันจะไปกับนายด้วย”

และด้วยเหตุนี้ เจียนอี้เพิ่งจึงไปกับเจียนอี้เฉิน

ตอนนี้ เจียนอีหลิงกําลังทําอาหารอยู่ในครัว และเมื่อเปิดประตูออกมา เธอก็ยังสวมผ้ากันเปื้อนลายกระต่ายอยู่

“เสี่ยวหลิง เธอต้องช่วยฉัน แต่ถ้าเธอไม่ช่วย เกียรติยศของฉันจะหายไป” เจี่ยนอี้เฉินร้องลั่นทันทีที่เห็นเจี่ยนอีหลิง

เจียนอีหลิงมองเจียนอี้เฉินด้วยสีหน้างุนงง

จากนั้น เจียนอี้เฉินก็เริ่มอธิบายสถานการณ์ “ฉินหยฝานมาสารภาพรักกับฉัน เธอเอาแต่ชวนฉันไปเที่ยว ซึ่งฉันไม่เคยถูกรังควานและถูกไล่ตามแบบนี้มาก่อน!”

ข้างหลังเจียนอี้เฉิน เจียนอี้เหิงพูดด้วยน้ําเสียงที่เยือกเย็นและมั่นคง “มีผู้ชายหลายคนเคยชวนนายออกไปข้างนอกไม่ใช่หรือไง”

ย้อนกลับไปเมื่อเจียนอี้เฉินแกล้งทําเป็นเป็นผู้หญิง

“แต่นั่น มันแตกต่างออกไป ตอนนั้นผมแค่ล้อเล่นเฉยๆ ผมไม่ได้จริงจังกับมันสักหน่อย…” เจียนอี้เฉินพิมพ์

บทที่ 776 พี่อี้เฉินทําไมพี่ไม่ชอบฉินหยฝาน?