บทที่ 773 พี่สะใภ้โหดเหี้ยม
ดังนั้น เขาจึงตั้งหน้าตั้งตารอที่จะได้เห็นพี่สะใภ้ชกมวยมาก
ไม่รู้ว่ามันจะสยดสยองมากขนาดไหน
แต่ทว่า เจียนอีหลิงกลับส่ายหน้า
เธอปฏิเสธทุกอย่างที่อาจจะทําร้ายมือของตัวเองได้
“รอฉันอยู่ตรงนี้ หลังจากที่จัดการเรื่องนี้เสร็จแล้ว ฉันจะไปอาบน้ําให้หอมตลบอบอวลเลยทีเดียว”
“อือ” เจียนอีหลิงตอบ ในขณะที่เธอก้มหน้าต่ําลงไปอีก
ทําไมเขาเอาแต่พูดถึงเรื่องนี้ล่ะ?
น่าอายจัง…
จากนั้น จํายหวินเชิงก็กลับเข้าสู่สังเวียน
และเมื่อเห็นจํายหวินเชิงสวมนวมอีกครั้ง
เว่ยฉียก็สะดุ้ง ในขณะที่เขาค่อยๆลุกขึ้น จากนั้นเขาก็จ้องไปที่จํายหวินเชิงและพูดด้วยน้ําเสียงโกรธจัด
“จํายหวินเชิง เป็นอะไรไป! ถ้าหากแกไม่ฆ่าฉันวันนี้ ฉันจะกลับมาแก้แค้นอย่างแน่นอน!”
เว่ยรุ่ยไม่แสร้งทําเป็นเชื่อฟังอีกต่อไป เขารู้ว่าจํายหวินเชิงไม่กล้าฆ่าเขา เพราะท้ายที่สุดแล้ว ถ้าหากเขาถูกฆ่าขึ้นมาจริงๆ จํายหวินเชิงก็จะต้องชดใช้ด้วยชีวิต
และด้วยเหตุนี้ ตราบใดที่เขาสามารถรอดชีวิตไปได้ เขาก็จะมีโอกาสตอบแทนความอัปยศอดสูที่ตัวเองได้รับในวันนี้อย่างแน่นอน
การแสดงออกของอีกฝ่าย ทําให้จํายหวินเชิงเห็นเป็นเรื่องขบขัน ในขณะที่เขาพูดว่า “ไม่ต้องกังวล ฉันไม่ต้องการให้มือของฉันสกปรก”
จากนั้น เจี่ยนอีหลิงก็พูดกับเว่ยรุ่ยว่า “ระวังให้ดี ไม่งั้นนายจะถูกทุบตีจนตายอย่างแน่นอน”
แต่ทว่า เว่ยฉีรี่ยไม่กลัวคําพูดของเจียนอีหลิง “ถูกทุบตีจนตายงั้นเหรอ? ท่ามันเลยสิเจียนอีหลิง! และเธอควรอยู่ภายใต้การคุ้มครองของจํายหวินเชิงให้ดี ถ้าไม่อย่างนั้น ในอนาคตเธอจะต้องทนทุกข์ทรมานอย่างแน่นอน!”
หลังจากนั้น เว่ยรุ่ยก็หันหน้ามาตะโกนใส่จ่ายหวินเชิง “แกควรจับตาดูคู่หมั่นของแกให้ดี บางทีสักวันหนึ่งแกอาจจะไม่ได้เห็นเธออีกต่อไป ในทางกลับกันอาจจะเห็นร่างที่ไร้ลมหายใจแทนก็ได้”
ในขณะที่เว่ยฉีรุ่ยพูดจบ เขาก็ได้รับหมัดจากจํายหวินเชิงทันที ซึ่งความแรงของหมัดได้เหวี่ยง เขาไปที่ด้านข้างของเวที และเว่ยจีรุ่ยทําได้เพียงยึดรั้วเชือกและยืนหอบหายใจอย่างหนักหน่วงเท่านั้น
เว่ยจีรุ่ยยังคงพูดต่อไป แต่ทว่าค่าพูดของเขายังไม่มีค่าไหนที่ไม่ได้ตอบรับด้วยหมัดของจํายหวินเชิงแม้แต่คําเดียว
“หยุดทะเลาะกันได้แล้ว” เจียนอีหลิงร้องออกมา “พาเขาไปรักษาบาดแผล”
เมื่อหานหมิงอได้ยินคําเหล่านี้ เขาก็คิดว่าพี่สะใภ้ค่อนข้างใจอ่อน
แต่ทว่าเขาไม่แปลกใจเลย ก็เพราะเธอยังเด็กอยู่และอาจจะไม่เคยเจอเรื่องแบบนี้มาก่อน
“ฉันมียาอยู่ในกระเป๋า ใช้ยาในขวดสีแดง” เจียนอีหลิงพูดกับบอดี้การ์ดหญิงที่ติดตามเธอมา
บอดี้การ์ดหญิงเดินไปหยิบขวดยาสีแดงในกระเป๋าของเจียนอีหลิงทันที
ขวดยานี้ไม่มีฉลาก ยิ่งไปกว่านั้นมันไม่มีวันที่ผลิต และข้อมูลการขายใดๆทั้งสิ้น
มันเป็นแค่ขวดพลาสติกสีแดงธรรมดา แต่ว่ามีกระดาษติดอยู่ที่ข้างขวด บนแผ่นกระดาษแผ่นนั้นมีข้อมูล และสัญลักษณ์ทางเคมีเขียนไว้ด้วยมือเท่านั้น
จํายหวินเชิงได้ยินเจี่ยนอีหลิงบอกให้หยุดทะเลาะกัน เขาก็หยุดทันที
จากนั้น บอดี้การ์ดหญิงก็ทําการทายาลงบนบาดแผลของเว่ยรุ่ย
“อ๊าาาา…!”
ทันใดนั้น เสียงกรีดร้องที่บีบหัวใจของเว่ยฉีรุ่ยก็ดังขึ้น
ทันทีที่ยาถูกทาลงบนบาดแผลของเว่ยรุ่ย เขาก็กรีดร้องออกมาราวกับถูกฆ่า
หานหมิงอวตกตะลึง ทําไมยานี้ถึงได้ดูเจ็บปวดมากกว่าการถูกชกต่อยเมื่อกี้นี้อีกเล่า?
“พี่สะใภ้ เขาจะไม่ตายใช่มั้ย?”
“ไม่ตายหรอก ยานี้มีไว้สําหรับรักษาบาดแผล มันจะช่วยให้แผลของเขาหายดี” เจียนอีหลิงอธิบาย
“จริงเหรอ?” หานหมิงอถาม ด้วยเหตุผลบางอย่างเขารู้สึกว่ายาขวดนั้นร้ายกาจยิ่งกว่ายาพิษ…?
คงจะคล้ายๆกับการโรยเกลือบนแผลสดประมาณนี้ใช่ไหม?
จํายหวินเชิงไม่คาดคิดมาก่อนเช่นเดียวกัน เขาจึงถามเจี่ยนอีหลิงว่า “ทําไมเธอถึงทํายาขึ้นมาล่ะ?”
จํายหวินเพิ่งรู้ว่ามีโอกาสสูงที่เจี่ยนอีหลิงจะทําขวดยานี้ขึ้นมา
และยิ่งไปกว่านั้น น่าจะเป็นยาที่ใช้รักษาบาดแผลจริงๆ
แต่ทว่า ฤทธิ์ของยาดูค่อนข้างจะ…สุดขีด..มันดูเจ็บปวดยิ่งกว่าการโรยเกลือหรือเทแอ ลกอฮอล์ลงบนบาดแผลเสียด้วยซ้ํา
“การจัดการกับคนเลว สิ่งนี้มีประโยชน์” เจียนอีหลิงตอบ
“เตรียมพร้อมสําหรับสถานการณ์แบบนี้เป็นพิเศษอย่างนั้นเหรอ?”
“อื้อ”
บทที่ 774 ถ้านายไม่ดูแลตัวเอง มันก็จะถูกใช้กับนาย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส
เรื่องนี้ยังอัปเดตต่อไหมคะ😭...