บทที่ 785 ความคิดของเวินรั่ว
อันที่จริง เด็กสาวตัวน้อยคนนั้นคงเป็นห่วงเขาสินะ เธอคงไม่อยากให้เขาเหนื่อยเกินไป
ในความทรงจํา เด็กหญิงตัวเล็กๆคนนั้นกอดขาเขาตลอดเวลาพร้อมกับใบหน้าที่น้ําตาคลอ
“พี่ชายใหญ่ ถ้าพี่ไม่เล่นกับฉัน ฉันจะบอกแม่ว่าพี่แกล้งฉันนะ”
“ไม่เล่น”
“ไม่เป็นไร ถ้าพี่ไม่เล่นกับฉันงั้นฉันจะโกรธพี่”
สาวน้อยกอดอกทําหน้ามุ่ยโกรธพี่ชาย
“ไปเล่นกับพี่ชายรองสิ”
“วันนี้อาจารย์ขอยืมพี่ชายรองไป”
“งั้นอยากเล่นอะไร” ในที่สุดเขาก็ตัดสินใจประนีประนอม
ถ้าฉันตายพี่ก็จะไม่มีน้อง
“เล่นอะไรก็ได้ เรียนอยู่ได้น่าเบื่อจะตาย ฉันเบื่อจะตายอยู่แล้ว สาวนะ”
“พี่ใหญ่?” เป็นรั่วร้องออกมาเมื่อเห็นว่าเจี่ยนหยุ่นเฉิงนิ่งไป
ความคิดของเจี่ยนหยุ่นเฉิงถูกดึงกลับมา และเมื่อเขามองไปที่เวินรั่ว ดวงตาของเขาก็กลับมาเย็นชา
“ถ้าไม่มีอะไรจะพูดแล้ว กลับไปเถอะ ฉันยังมีเรื่องต้องจัดการ”
เจียนหยุ่นเฉิงมีท่าทางที่แปลกแยกและเย็นชาอยู่เสมอ
เพราะเขาเป็นแบบนี้มาตลอด เว้นรั่วเลยไม่ถูกกีดกันออกจากท่าทางที่เย็นชาของเขา
และด้วยเหตุนี้เป็นรั่วกล่าวเสริมว่า “ฉันเกือบลืมไป แสดงความยินดีสําหรับการร่วมมือกันกับบริษัทอุปกรณ์ทางการแพทย์ซื่อหมิงด้วย”
เวินรั่วมีน้ําเสียงที่นุ่มนวลที่เต็มไปด้วยความยินดีอย่างจริงใจ “ฉันได้ยินมาว่าเว่ยฉีรุ่ยคุยกับผู้เฒ่าจางหลายครั้งเกี่ยวกับความร่วมมือนี้ แต่พี่ใหญ่ที่เพิ่งรับช่วงต่อบริษัทกลับได้พูดคุยกันแล้ว ตอนนี้คนนอกกําลังคาดเดาเกี่ยวกับพรสวรรค์และความสามารถของพี่ที่ทําให้ผู้เฒ่าจางมีความคาดหวังสูงกับตัวพี่”
ค่าพดของเวินรั่วนั้นเป็นความจริง มีการเก็งกําไรที่เกี่ยวข้องมากมายภายนอก
ทุกคนรู้ว่าเว่ยรุ่ยโกรธมากจนแทบกระอักเลือด
บริษัทยังคงเป็นบริษัทเดิม แต่ท่าทางของเฒ่าจางเปลี่ยนไป เมื่อรู้ว่าบริษัทนั้นได้เปลี่ยนเจ้าของ
ดังนั้น จึงเห็นได้ชัดว่าผู้เฒ่าจางไม่ค่อยพอใจผู้บริหารของบริษัทคนเดิม
“มันไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน” เจียนหยุ่นเฉิงตอบ แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าผู้เฒ่าจางกําลังทําอะไร แต่เขาไม่ได้มีบทบาทอะไรในการตัดสินใจของผู้เฒ่าจาง
ก่อนหน้านี้เขาไม่ได้คบหาสมาคมกับผู้เฒ่าจางแม้แต่น้อย
“ไม่ต้องเจียมตัวขนาดนั้นก็ได้ บริษัทหวนเหยียวเทคโนโลยอยู่ในช่วงพัฒนาและเติบโตขึ้นเรื่อยๆ ใครมีตาก็เห็นความสามารถของพี่ทั้งนั้น ฉันเชื่อว่าผู้เฒ่าจางก็รู้เรื่องนี้ดี”
“มีอะไรจะพูดอีกไหม” เจียนหยุ่นเฉิงถามพร้อมลุกขึ้นยืน “ฉันต้องไปประชุม
“ขอดูรอบๆบริษัทหน่อยได้ไหม ฉันไม่เคยเห็นบริษัทเกมมาก่อน” เป็นรั่วถาม
“แล้วแต่เธอ”
พูดเสร็จเจียนหยุ่นเฉิงก็หยิบคอมพิวเตอร์แล้วเดินไปที่ห้องประชุม
เป็นรั่วไม่ได้ออกไปทันทีหลังจากที่เจียนหยุ่นเฉิงออกจากห้องไป ในทางกลับกันเธอพักอยู่ที่ห้องของเจี่ยนหย่นเฉิงสักพัก แล้วเธอก็ลุกขึ้นไปเยี่ยมชมส่วนอื่นของบริษัทต่อ
เลขาของเจี่ยนหยุ่นเฉิงกลัวเธอวิ่งไปรอบๆ ดังนั้นจึงเดินตามเธอไปด้วย
คนในบริษัทต่างกระซิบกันเมื่อเห็นเธอ
“ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร”
“ดูเหมือนเธอเป็นน้องสาวของ CEO”
“ประธานมีน้องสาวด้วยเหรอ?”
“ได้ยินมาว่าเขามีน้องสาว”
“อิจฉาเนอะ อยากมีพี่ชายแบบ CEO บ้างจัง
“ใช่ แต่เราคงไม่ได้โชคดีขนาดนั้น คงต้องเป็นชาติหน้าแล้วแหละ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส
เรื่องนี้ยังอัปเดตต่อไหมคะ😭...