เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 807

บทที่ 807 ประหลาดใจและอิจฉา

“ฉันโอนเงินให้เธออยู่ ฉันขอให้เลขาเป็นผู้โอนเงินให้เธอทุกรายการ เหตุผลเดียวที่ธุรกรรมเหล่านี้ไม่ปรากฏในบันทึก เป็นเพราะเจี่ยนอีหลิงติดต่อให้ฉันเปลี่ยนหมายเลขบัญชีหลังจากที่เธอหมั้นกับจํายหวินเชิง เธอเปลี่ยนเป็นบัญชีร่วมกับจ่ายหวินเชิง หากคุณไม่เชื่อสามารถขอให้จํายหวินเชิงพิมพ์ประวัติการเงินให้คุณได้ คุณสามารถดูประวัติการเงินทั้งหมดได้ที่นั้น”

ไม่ใช่ว่าฉันไม่ได้ให้ แต่ฉันโอนให้บัญชีอื่น

หลังจากหมั้นหมาย เจี่ยนอีหลิงได้เปิดบัญชีร่วมกับจํายหวินเชิง และนํารายได้เข้าบัญชีร่วมเป็นจํานวนมาก

จํายหวินเชิงถามเจี่ยนอีหลิงว่า “เธอฝากเงินเข้าบัญชีร่วมของเราเท่าไหร่?”

“เยอะมาก ไว้ใช้ในอนาคต” เจียนอหลิงตอบ

การแต่งงานต้องใช้เงิน ยิ่งไปกว่านั้นหลายสิ่งหลายอย่างหลังแต่งงานก็ต้องใช้เงินเช่น เดียวกัน

ตัวอย่างเช่น ไปฮันนีมูน มีลูก และดูแลให้เด็กๆได้รับการศึกษาที่เพียงพอด้วยเงินที่จําเป็นทั้งหมด

จึงต้องเก็บเงินเข้าบัญชีร่วมเยอะๆ

จํายหวินเชิงรู้สึกอบอุ่นหัวใจ

ทุกคนต่างประหลาดใจและอิจฉา ผู้นําตระกูลหญิงในอนาคตของตระกูลจํายไม่ได้อ่อนแอและ ธรรมดาอย่างข่าวลือ

จางชวีหมิงพูดกับเว่ยรุ่ยต่อว่า “คุณต้องการหลักฐานมากแค่ไหน? ผมจะให้มากเท่าที่คุณต้องการ ท้ายที่สุด ถ้าเราไม่ได้ทําผิด ไม่ต้องกังวลว่าจะพ่ายแพ้”

เว่ยรุ่ยตกตะลึง

มันเป็นไปไม่ได้อีกต่อไปสําหรับเขาที่จะได้ผลลัพธ์ที่ต้องการ

เมื่อเห็นหน้าตาของเว่ยรุ่ยตะลึงงัน จางชวีหมิงก็โล่งใจ

“และตอนนี้คุณคงจะรู้แล้วว่าทําไมคุณถึงล้มเหลวในการเจรจาความร่วมมือ และทําไมตระกูลเจียนถึงประสบความสําเร็จ คุณดูถูกอีหลิงมาตลอด แล้วทําไมคุณถึงคาดหวังให้เธอร่วมมือ ฝันไปเถอะ”

คําพูดของจางชวีหมิงตบหน้าเว่ยฉีรุ่ยเต็มแรง

เขาคิดถึงสิ่งที่เขาทํา เขาคิดถึงข้อความที่เขาส่งถึง “นายท่านรอง”

เขาเป็นเหมือนตัวตลกกระโดดกระเด้งไปมาต่อหน้าเจียนอหลิง

เจียนอหลิงพูดกับทนายความว่า “เว่ยรุ่ย ใช้วิธีการที่ผิดกฎหมายเพื่อให้ได้มาซึ่งบันทึกการทําธุรกรรมระหว่างผู้เฒ่าจางและฉัน ยิ่งไปกว่านั้นเขาใส่ร้ายชื่อของเราทั้งสองอย่างเปิดเผย ฉันขอยืนฟ้องเขาด้วยสองข้อหานี้”

“เข้าใจแล้ว ไม่ต้องห่วงคุณหนูอหลิง มิสเตอร์เว่ยจะชดใช้ค่าเสียหายสําหรับการกระทําที่ผิดกฎหมายนี้แน่นอน”

สีหน้าของเว่ยจีรุ่ยดูไม่ดีราวกับว่าเขาเพิ่งกลืนแมลงวัน

ทุกคนมองเขาด้วยสายตาเย้ยหยันและเยาะเย้ย เว่ยจีรุ่ย อับอายจนหันหลังวิ่งหนีไป

ขณะที่เว่ยจีรี่ยวิ่งหนีไป จางชวีหมิงก็พูดออกมาว่า “มิสเตอร์เว่ย เจอกันใหม่คราวหน้า หวังว่าคุณจะเอาสมองมานะ”

จากนั้นเขาก็ถอนหายใจ “ห…ฉันคิดว่าเขาเป็นคนมาตลอด สายตาของฉันคงจะแย่มาก เขากล้าที่จะใส่ร้ายคนชราได้ยังไง? นี่คงเป็นใบหน้าที่แท้จริงของเขาสินะ!”

คนรอบข้างรีบเร่งปลอบผู้เฒ่าจาง

“ฉันจะไม่โกรธ ฉันจะไม่เสียใจกับเรื่องแบบนี้”

จากนั้นจางชวี่หมิงก็พูดกับเจี้ยนหยุ่นเฉิงว่า “มิสเตอร์หยุ่นเฉิง คงไม่ว่าใช่ไหมถ้ามีคนแก่อยู่ในงานปาร์ตี้ด้วย?”

ไหนๆเขาก็มาแล้ว คงจะเสียมารยาทถ้าจะให้เขาออกไปทันที

“แน่นอนครับ เป็นเกียรติของทุกคนที่ได้พบผู้เฒ่าจางที่นี่” เจียนหยุ่นเฉิงตอบ

“ใช่แล้วผู้เฒ่าจาง อย่าหาว่าพวกเราเสียงดังแล้วกัน”

คนรอบข้างต่างคึกคัก

“ถ้าอย่างนั้น เชิญเลย ฉันจะหาที่นั่งสักหน่อย”

จางชวีหมิงบอกว่ากําลังหาที่นั่ง แต่ที่จริงเขาเล็งไปที่เจี่ยนอหลิงนั่งอยู่แล้ว