เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 849

เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ บทที่ 849 ผลที่ตามมา 1

เวินเฉิงพาไช่ชิงเยว่และเวินรั่วไปที่สํานักงานของเจี่ยนหยุ่นเฉิง

เวินรั่วก้มหน้าลง และไม่กล้ามองไปที่เจี่ยนหยุ่นเฉิงโดยตรง

เจี่ยนหยุ่นเฉิงนั่งอยู่ที่โต๊ะทํางานด้วยสีหน้าจริงจัง และมีสายตาเย็นชา ซึ่งทําให้เวินรั่วรู้สึกผิดมากขึ้นกว่าเดิม

หลังจากที่เดินเข้าประตูมาแล้ว เวินเฉิงก็ถามเจี่ยนหยุ่นเฉิงด้วยสีหน้าขอโทษ “หยุ่นเฉิง แม่เธออยู่ที่ไหน?”

เจี่ยนหยุ่นเฉิงตอบกลับด้วยน้ําเสียงเย็นชา “เรื่องนี้ผมเป็นคนรับผิดชอบ ถ้าลุงต้องการจะพูดอะไรก็บอกผมได้ตรงๆ”

เมื่อมองเห็นสีหน้าที่ไม่แยแสต่อสิ่งใดของหลานชายคนโต เวินเฉิงก็รู้สึกตื่นตระหนกเล็กน้อย

ซึ่งเขารู้ดีว่าหลานชายคนโตของเขาคนนี้ เป็นคนใจแข็งที่สุดในบรรดาหลานชายทั้งหมด “หยุ่นเฉิงเธอเป็นคนคิดคดีนั้นขึ้นมางั้นเหรอ?” เวินเฉิงถามอย่างระมัดระวัง

“ใช่” เจี่ยนหยุ่นเฉิงไม่ได้ปฏิเสธ

ไช่ชิงเยว่กัดฟันแน่นแล้วถามขึ้นทันทีว่า “หยุ่นเฉิงเธอทําแบบนั้นได้ยังไง…” เมื่อได้ยินคํากล่าวนั้น เวินเฉิงก็จ้องไปที่คนพูดที่อยู่ข้างหลังเขาด้วยสายตาเย็นชา

ไช่ชิงเยว่เมื่อเห็นสามีโกรธ เธอทําได้เพียงกลืนคําพูดที่เหลือกลับคืนมาเท่านั้น

เวินเฉิงขอโทษเจี่ยนหยุ่นเฉิง “หยุ่นเฉิงลุงรู้ว่าเรื่องนี้รั่วรั่วทําผิด ดังนั้น ลุงเลยพารั่วรั่วมาที่นี่ เพื่อขอโทษแม่ของเธอ”

เจี่ยนหยุ่นเฉิงมองเฉินเฉิงอย่างเย็นชา จากนั้นจึงละสายตาไปที่เวินรั่ว

เวินรั่วก้มหน้าลงแทบจะติดพื้น เธอไม่กล้ามองเจี่ยนหยุ่นเฉิงแม้แต่น้อย

“คราวนี้ญาติของผม อธิบายเรื่องนี้ให้ลุงฟังว่ายังไง?” เจี่ยนหยุ่นเฉิงถาม น้ําเสียงของเขาเย็นชาและไม่กระตือรือร้น แต่กลับทําให้ผู้คนรู้สึกถูกกดดันเป็นอย่างมาก

เมื่อได้ยินค่ากล่าวนั้น ไช่ชิงเยว่ก็รีบอธิบายอย่างรวดเร็ว “รั่วรั่วช่วงนี้ยุ่งกับงานและสับสนอยู่พักหนึ่ง จึงทําให้รั่วรั่วต้องใช้แบบร่างของแม่เธอให้กับลูกค้าแทน”

“นั่นเป็นข้อแก้ตัวของเธองั้นเหรอ?” เจี่ยนหยุ่นเฉิงถามเวินรั่ว

เวินรั่วหวาดผวากับคําถามของเจี่ยนหยุ่นเฉิงจนไม่กล้าสบตาเขา เธอทําได้แค่ก้มหน้าลงและทําตัวให้อ่อนแอ เพื่อป้องกันตัวเองเท่านั้น “พี่ ฉันผิดไปแล้วจริงๆ และตอนนี้ฉันรู้ข้อผิดพลาดของตัวเองแล้ว ได้โปรดให้โอกาสฉันได้ขอโทษอาหญิงสักครั้งจะได้ไหม”

เจี่ยนหยุ่นเฉิงนิ่งงัน “ปีนี้เธออายุเท่าไหร่แล้ว?”

เวินรั่ว “ฉัน…อายุ 19…”

เจี่ยนหยุ่นเฉิง “เธอเป็นผู้ใหญ่แล้ว และต้องรับผิดชอบต่อการกระทําของตัวเอง”

เวินรั่ว “พี่…ฉันรู้ว่าฉันผิด และยินดีที่จะยอมรับการลงโทษ แต่ฉัน…”

เจี่ยนหยุ่นเฉิง “แต่เธอไม่ต้องการที่จะเสื่อมเสียชื่อเสียง ไม่ต้องการถูกผู้คนด่าประณาม ไม่ต้องการให้บริษัทล้มเหลว และไม่ต้องการที่จะออกจากเซียงตั๋วลี่ใช่ไหม?”

เจี่ยนหยุ่นเฉิงพูดในสิ่งที่เวินรั่วคิดไว้ในใจออกมาทั้งหมด

จึงทําให้เวินรั่วก้มหัวต่ําลงไปอีก

เจี่ยนหยุ่นเฉิง “ไม่ใช่เลย การลงโทษแบบนั้นคืออะไรกัน?”

ไช่ชิงเยว่รีบพูดอย่างรวดเร็ว “หยุ่นเฉิงรั่วรั่วเป็นญาติของเธอนะ เธอทนเห็นรั่วรั่วสูญเสียอนาคตได้จริงๆน่ะเหรอ?”

เจี่ยนหยุ่นเฉิง “ผมทนได้

ไม่มีความลังเลใจ และไม่มีความเจ็บปวดใดๆทั้งสิ้น

เจี่ยนหยุ่นเฉิงโหดร้ายมาก

คําตอบจากเจี่ยนหยุ่นเฉิง ทําให้ไช่ชิงเยว่พูดไม่ออก

ถ้าเป็นตามปกติ ไช่ชิงเยว่ได้ทะเลาะกับเจี่ยนหยุ่นเฉิงไปแล้ว แต่ตอนนี้พวกเธอกําลังขอความช่วยเหลือจากผู้ชายตรงหน้าอยู่ ดังนั้นเธอต้องอดทน

ไช่ชิงเยว่อดทนต่อความทุกข์ที่เกิดขึ้นในใจ และเธอยังคงอ้อนวอนต่อเจี่ยนหยุ่นเฉิงต่อไป