เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 873

เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ บทที่ 873 ยากที่จะบอกว่าตอนนี้ใครแย่กว่ากัน

แม้ว่าค่าพูดที่เกี่ยวข้องทั้งหมดบนอินเทอร์เน็ตจะถูกลบไปแล้ว และหัวข้อและโพสต์ที่เกี่ยวข้องก็ถูกแบนไปแล้ว แต่ไช่ชิงเยว่ยังรู้ข่าวเรื่องที่เจี่ยนอีหลิงถูกไล่ออก ไช่ชิงเยว่บอกข่าวกับเวินรั่วอย่างตื่นเต้น “รั่วรั่ว เจี่ยนอีหลิงถูกไล่ออกแล้ว และอนาคตเธอก็พังยับเยิน!”

“แม่ พูดอะไรนะ?”

“เจี่ยนอีหลิงถูกไล่ออกและว่ากันว่าเป็นเพราะเธอทําผิดจรรยาบรรณวิชาชีพ”

“จริงเหรอ?”

น้าเสียงยากที่จะซ่อนความยินดีไว้ได้

“เป็นความจริง ตอนนี้ปู่ย่าเธอกําลังมองหาใครสักคนที่มีเส้นสายให้ช่วยเจี่ยนอีหลังจัดการเรื่องนี้”

เมื่อได้ยินประโยคนี้ ใบหน้าของเวินรั่วก็หม่นหมองลงอีกครั้ง “ปู่ย่ายังชอบเธออยู่” “พวกเขาชอบทั้งสองฝ่าย ทุกคนก็รู้สึกเป็นทุกข์ ต่อให้เจี่ยนอีหลิงสกุลเจี่ยนก็ตาม”

ผู้เฒ่าตระกูลเวินทั้งสองต่างก็รักเวินรั่วและเจี่ยนอีหลิง

ทั้งคู่ต่างก็เป็นหลานสาว พวกเขาไม่อยากทิ้งใครไว้ข้างหลัง

เป็นไปไม่ได้ที่จะถือชามน้ําไม่ให้เอียง* (— สํานวนจีน แปลว่า จัดการกับสิ่งต่างๆ อย่างยุติธรรมและไม่สนับสนุนฝ่ายใด) ท้ายที่สุดก็จะต้องใช้เวลากับหลานสาวอีกคนมากกว่า

แต่มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะบอกว่าไม่ทําร้ายเจี่ยนอีหลิง แค่พูดถึงเวินรั่วสองผู้เฒ่าตระกูลเวินก็ไม่ได้กล่าวโทษเวินรั่วและเจี่ยนอีหลิงเลย และขอให้เธอยกโทษให้เวินรั่วด้วย

ไช่ชิงเยว่พูดต่อว่า “แต่ไม่ต้องห่วง ครั้งนี้เจี่ยนอีหลิงเจอเรื่องหนักไปหน่อย ถึงปู่ย่าอยากช่วย แต่แม่ไม่คิดว่าจะช่วยอะไรได้มาก ตระกูลเจี่ยนก็หนักใจเช่นเดียวกัน แม่ไม่เห็นว่าพวกเขาจะทําอะไร”

เวินรั่วถามว่า “แล้วตระกูลจ่ายล่ะ?”’

ไช่ชิงเยว่ตอบว่า “แม่ถามแล้ว ไม่มีความเคลื่อนไหวที่สําคัญๆของตระกูลจ่ายเลย แต่แม่ได้ยินมาว่าจ่ายหวินเชิ่งฟ้องสถาบันวิจัยทางการแพทย์ฮุ่ยหลิง แต่วิธีนี้ไม่สามารถกอบกู้คืนชื่อเสียงกลับมาได้ นี่เรียกได้ว่าเป็นวิถีแห่งสวรรค์”

เวินรั่วเพิ่งสูญเสียอนาคตของเธอและไม่สามารถตั้งหลักในแวดวงแฟชั่นได้อีกต่อไป ส่วนเจี่ยนอีหลิงสูญเสียชื่อเสียงอย่างมากและคาดว่าคงเป็นเรื่องยากที่จะตั้งหลักในวงการแพทย์ในอนาคตได้

ยากที่จะบอกว่าตอนนี้ใครแย่กว่ากัน

เวินรั่วกล่าวว่า “เธอสมควรได้รับมัน พวกเธอไม่เหลือทางรอดในการใช้ชีวิตให้กับฉัน! และพระเจ้าก็ไม่ยอมให้ทางรอดแก่พวกเขา!”

ไช่ชิงเยว่กล่าวว่า “แม่ไม่รู้ว่าผู้อํานวยการของสถาบันวิจัยทางการแพทย์ฮุ่ยหลิงเป็นสิ่งนําโชคของเรารีไม่ แต่แม่อยากจะขอบคุณเขาจริงๆ”

เวินเหยียนอยู่ในห้องและไม่ชอบออกไปข้างนอกเขาคุ้นเคยกับความเงียบแบบนี้

หน้าจอคอมพิวเตอร์สว่างขึ้น

ข้อความสีขาวบนพื้นหลังสีดํา รหัสสองสามบรรทัดวิ่งผ่านหน้าจอ

ตามด้วยหน้าจอการแชทที่โพล่ขึ้นมา

[บอสครับ บัญชีของเราถูกบล็อก ต้องการจัดการมันไหม?]

เวินเหยียนย้ายไปที่คอมพิวเตอร์ลังเลสักครู่แล้วพิมพ์ตอบกลับไป [ไม่จําเป็น]

หากความคิดเห็นที่เกี่ยวข้องถูกลบไปแล้ว ก็ปล่อยให้มันลบไป

เวินเหยียนหัวเราะเยาะตัวเองหลังจากพิมพ์ เขายังคงมีความรู้สึกกับเธอ

ทั้งๆที่เธอใจร้ายกับเขามาก แต่เขาก็ทนไม่ได้ที่เห็นค่าพูดที่ด่าทอเธอในอินเทอร์เน็ต

เขาควรจะใจร้ายจนถึงที่สุด ปล่อยให้ชื่อเสียงของเธอถูกทําลายจนหมดสิ้น

แต่เมื่อคิดถึงเจี่ยนอีหลิง ใบหน้าขาวผ่องหล่อเหลาก็เต็มไปด้วยความเจ็บปวดและความเกลียดชัง

นั่นเป็นช่วงเวลาที่เจ็บปวดที่สุดในชีวิตเขาเขาสูญเสียร่างกายส่วนล่างของตัวเอง และความสามารถในการเดิน

เขาก็กลายเป็นคนพิการที่อายุน้อย

เขาเหมือนกันตายทั้งเป็น

และญาติอันเป็นที่รักที่สุดของเขา ได้เยาะเย้ยเขาอย่างไร้ความปราณีในเวลานั้น

ในห้องที่มืดมิด เขาไม่กล้าพบใครเลย และได้แต่ร้องไห้ด้วยความเจ็บปวด

คนที่เคยตะโกนว่า “พี่เฉินเหยียน” ทําร้ายเขาอย่างไร้ความปราณี

ไม่มีอะไรเจ็บไปกว่าคําพูดที่ร้ายแรงจากคนที่รัก

บทที่ 874 การรับประกันร่วมกันของเจ้าพ่อวงการแพทย์ 1

สหพันธ์การแพทย์แห่งชาติจัดการประชุมครั้งที่ 23 ที่หอประชุมใหญ่ในเป่ยจิง

ผู้ที่สามารถเข้าร่วมการประชุมครั้งนี้ล้วนเป็นผู้เชี่ยวชาญที่เชื่อถือได้ ซึ่งมีความสามารถโดดเด่นในด้านต่างๆ และมีสถานะที่สูงมากในด้านการแพทย์

ไช่ชิงเยว่ขวางทางเจี่ยนอีหลิงอีกครั้ง “ทําไม? อยากไปงั้นเหรอ? เจี่ยนอีหลิงเธอน่ากลัวมากนะตอนแรก แต่นั้นเป็นเพราะจ่ายหวินเชิ่งที่คอยหนุนหลังเธอ นอกจากนี้เธอยังทําให้รั่วรั่วต้องเจ็บปวด”

เวินรั่ว “ตอนนี้เธอเป็นเหมือนฉัน เธอรู้สึกถึงความเจ็บปวดที่ฉันได้รับรึยัง? มันเป็นผลกรรมทั้งหมดที่เธอท่า

เจี่ยนอีหลิงแววตาเรียบนิ่ง สีหน้าเย็นชา “คําว่ากรรมคงจะใช่ไม่ได้”

เธอตอบอย่างเฉยเมย ไม่โกรธและไม่ยินดี

เวินรั่วหัวเราะ “ใช้ไม่ได้งั้นเหรอ? ยังต้องสอนใช้ค่ารึไง?”

ไช่ชิงเยว่ “รั่วรั่ว บางคนในตอนนี้คงจะไม่มีค่าอื่นให้โต้แย้ง ได้แต่พูดแบบนี้ ดูเหมือนเธอคงจะไม่อายเท่าไหร่”

ไชชิงเยว่และเวินรั่วกําลังเยาะเย้ย

ท่านผู้เฒ่าหวินซงกําลังเดินมา

มีคนใส่ชุดกาวด์สีขาวสองสามคนเดินตามหลังเขาไป

ไช่ชิงเยว่และเวินรั่วไม่รู้จัก แต่คนอื่นๆในที่นี่ต่างรู้จักพวกเขา

โดยเฉพาะสื่อที่นั่งยองๆตรงทางเข้า พวกเขาลุกขึ้นกระโจนใส่หวินซงทันที

พวกเขาล้วนเป็นบุคคลที่สําคัญในวงการแพทย์ และล้วนมีผลงานโดดเด่นในทุกทิศทาง

ผู้เชี่ยวชาญชั้นนําจํานวนมากมารวมตัวเพื่ออะไรกัน?

ในการประชุมทางการแพทย์ของเมื่อหลายปีก่อน สองหรือสามคนก็เพียงพอแล้ว

วันนี้ถือเป็นเรื่องดีจริงๆ!

เกิดอะไรขึ้นกันแน่? พวกแพทย์กําลังฉลองปีใหม่งั้นเหรอ?

เมื่อเผชิญหน้ากับนักข่าวหวินซงก็หยิบกระดาษออกจากกระเป๋าโดยไม่รีบร้อน

แผ่นกระดาษที่ดูบางและเบาไม่มีน้ําหนัก

“นี่คือหนังสือรับประกันร่วมกันของพวกตาแก่มากมาย”