เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 881

เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ บทที่ 881 เวินเหยียนพบว่าเวินรั่วโกหก

“ทราบแล้วครับคุณพ่อ ผมจะไปบ้านน้องเขยตอนนี้เลย”

เวินเฉิงอารมณ์ดี และมีแรงจูงใจมากที่จะทําสิ่งต่างๆ

ในขณะที่ไช่ชิงเยว่และเวินรั่วที่อยู่ในห้องชั้นบนกลับมีสถานการณ์ที่แตกต่างไปอย่างสิ้นเชิง

เธอคิดว่าเจี่ยนอีหลิงจะแย่กว่าเวินรั่ว

แต่ภายในเวลาไม่ถึงสองวัน เจี่ยนอีหลิงก็พลิกกลับมาได้

พวกเธอยังไม่สามารถระบายอารมณ์นี้ที่บ้านได้ และพวกเธอก็ไม่สามารถบอกให้ตระกูลเวิน

และเวินเฉิงรับรู้ได้

ไช่ชิงเยว่กัดฟัน “ยัยเด็กนั่นโชคดีอะไรอย่างนี้ เพิ่งถูกไล่ออกจากสถาบันวิจัยทางการแพทย์ฮุ่ยหลิงแท้ๆ แต่ยังมีผู้สนับสนุนมากมายที่อยู่ด้านหลังอีก!”

เวินรั่วนอนลงที่หน้าโต๊ะและสะอื้นไห้อย่างเงียบๆ

เธอไม่กล้าร้องไห้เสียงดังเพราะเธอไม่สามารถบอกให้ครอบครัวรู้ได้

ทั้งปู่ย่าและพ่อของเธอหวังว่าเธอจะสามารถคืนดีกับเจี่ยนอีหลิงและหวังว่าเธอจะยินดีกับเจี่ยนอีหลิงได้

แต่เธอทําไม่ได้ และไม่สามารถทําได้

“แม่คะ ทําไมพระเจ้าถึงไม่ยุติธรรมเลย ทําไมเจี่ยนอีหลิงสามารถกลับมาได้ทันที แต่ทําไมหนูทําไม่ได้?” เวินรั่วร้องไห้และถามไช่ชิงเยว่

ไช่ชิงเยว่เสียใจมากที่เห็นลูกสาวของเธอเป็นแบบนี้ แต่ตอนนี้เธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากร้องไห้ไปกับลูกสาว

“รั่วรั่วอย่าร้องไห้ เจี่ยนอีหลิงเป็นคู่หมั้นของจ่ายหวินเชิ่ง ตระกูลจ่ายมีธุรกิจใหญ่โตและมีเบื้องหลังที่ไม่สามารถหยั่งรู้ได้ พวกเขาสามารถทําอะไรหลายๆอย่างที่เราไม่สามารถทําได้” เมื่อได้ยินแบบนี้ เวินรั่วไม่เพียงแต่รู้สึกไม่สบายใจเท่านั้น แต่กลับหดหู่ยิ่งกว่าเดิม นายท่านเชิ่ง นายท่านเชิ่งผู้มีอํานาจมหาศาลและความมั่งคั่ง แต่เขากลับมีใจให้กับสาวน้อยเจี่ยนอีหลิง

ความโปรดปรานแบบนั้น ก็เหมือนกับมีมดนับพันกัดแทะอยู่ในใจ

“ทําไมถึงมีคนปกป้องเจี่ยนอีหลิงเยอะจังเลยล่ะคะ? ในตอนที่ยังเป็นเด็ก เธอก็มีอะไรมากกว่าหนู แม้แต่พี่ชายของหนูก็ชอบเธอมากกว่าและไม่ชอบหนูด้วยซ้ํา แต่ต่อมานิสัยของเธอก็แย่ลงเรื่อยๆ และพี่น้องของเธอก็ไม่ชอบเธอ แต่ก็ไม่มีใครเข้าหาหนูเลย มีแค่เวินเหยียนคนพิการเพียงคนเดียวที่ใส่ใจหนูมากขึ้น แต่เขาก็เป็นแค่คนพิการ ไร้ประโยชน์ เขาช่วยอะไรหนูไม่ได้เลย!” ที่ประตู เวินเหยียนที่กําลังนั่งรถเข็นและกําลังจะเคาะประตูก็ตัวแข็งทันที

เวินเหยียนไม่ค่อยอยากจะไปหาคนอื่นๆในครอบครัวสักเท่าไหร่

เขามักจะอยู่คนเดียวในห้องของตัวเอง

ตั้งแต่เกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์จนถึงปัจจุบัน เขาไม่เคยเคาะประตูห้องของเวินรั่วเลยสักครั้ง

วันนี้เป็นข้อยกเว้น

เพราะเวินเหยียนจําได้ว่าในตอนที่เขาเศร้าและเบื่อที่อยู่แต่ในห้อง คนที่มาเคาะประตูห้องเพื่อพูดคุยกับเขาบ่อยๆก็คือเวินรั่ว

ดังนั้น แม้ว่าตอนนี้เขาจะรู้สึกไม่ชอบก็ตาม แต่เขาก็ยังเอาชนะความรู้สึกไม่สบายใจของตัวเองและไปที่ห้องของเวินรั่ว

เพื่อปลอบโยนน้องสาวผู้ที่เคยปลอบตัวเองคนนี้ เขาก็มาปรากฏตัวที่หน้าประตูห้องของเธอ แต่เขาก็ไม่คิดว่าจะได้ยินเวินรั่วพูดว่าไม่ชอบตัวเอง
เธอบอกว่าเขาเป็นขยะและไร้ประโยชน์

ถ้าไม่ได้ยินกับหูตัวเอง เฉินเหยียนก็ไม่อยากเชื่อเลยว่าพี่น้องของเขาที่คอยให้กําลังใจเขาจะคิดกับเขาแบบนี้จริงๆ

ในตอนนี้ เวินเหยียนรู้สึกว่าตัวเองไร้สาระมาก

เวินเหยียนมองลงไปที่เอกสารที่ถูกบีบไว้ในมือข้างขวาของตัวเอง

เอกสารนี้เป็นเอกสารเกี่ยวกับบริษัทออกแบบเสื้อผ้าที่เขาซื้อให้กับเวินรั่ว

เขาเป็นคนที่จะทําให้เวินรั่วกลับมา

เวินเหยียนกระชับมือ ขย่าเอกสารจนเป็นก้อนกลม

เขาคิดว่า อย่างน้อยก็ยังมีน้องสาวในครอบครัวที่ไม่รังเกียจร่างกายที่พิการของเขา

อย่างน้อย…

แต่กลับกลายเป็นว่าเขาถูกหลอก

สิ่งที่เธอเคยพูดว่าไม่สนใจความพิการของเขาและบอกว่าเขายังมีประโยชน์อยู่นั้นเป็นการหลอกลวงทั้งหมด

มันก็แค่สําหรับเขา

บทที่ 882 หลังจากการเปิดเผยสมาชิกภาพของโรงพยาบาลลั่วไห่เซิน

ปรากฏว่าเธอก็ไม่ต่างจากเจี่ยนอีหลิง และทั้งคู่ก็ไม่ชอบร่างกายที่พิการของเขา

ไช่ชิงเยว่และเวินรั่วที่อยู่ในห้องไม่คิดว่าเวินเหยียนจะปรากฏตัวที่ประตูห้องและได้ยินบทสนทนาของพวกเธอด้วย

เวินรั่วยังคงร้องไห้

ไช่ชิงเยว่ยังคงปลอบลูกสาวของเธอต่อไป และบางครั้งเธอก็ตําหนิเจี่ยนอีหลิงและเวินน่วน