เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 881

สรุปบท ตอนที่ 881-882: เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส

สรุปเนื้อหา ตอนที่ 881-882 – เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส โดย Internet

บท ตอนที่ 881-882 ของ เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส ในหมวดนิยายดราม่า เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย Internet อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ บทที่ 881 เวินเหยียนพบว่าเวินรั่วโกหก

“ทราบแล้วครับคุณพ่อ ผมจะไปบ้านน้องเขยตอนนี้เลย”

เวินเฉิงอารมณ์ดี และมีแรงจูงใจมากที่จะทําสิ่งต่างๆ

ในขณะที่ไช่ชิงเยว่และเวินรั่วที่อยู่ในห้องชั้นบนกลับมีสถานการณ์ที่แตกต่างไปอย่างสิ้นเชิง

เธอคิดว่าเจี่ยนอีหลิงจะแย่กว่าเวินรั่ว

แต่ภายในเวลาไม่ถึงสองวัน เจี่ยนอีหลิงก็พลิกกลับมาได้

พวกเธอยังไม่สามารถระบายอารมณ์นี้ที่บ้านได้ และพวกเธอก็ไม่สามารถบอกให้ตระกูลเวิน

และเวินเฉิงรับรู้ได้

ไช่ชิงเยว่กัดฟัน “ยัยเด็กนั่นโชคดีอะไรอย่างนี้ เพิ่งถูกไล่ออกจากสถาบันวิจัยทางการแพทย์ฮุ่ยหลิงแท้ๆ แต่ยังมีผู้สนับสนุนมากมายที่อยู่ด้านหลังอีก!”

เวินรั่วนอนลงที่หน้าโต๊ะและสะอื้นไห้อย่างเงียบๆ

เธอไม่กล้าร้องไห้เสียงดังเพราะเธอไม่สามารถบอกให้ครอบครัวรู้ได้

ทั้งปู่ย่าและพ่อของเธอหวังว่าเธอจะสามารถคืนดีกับเจี่ยนอีหลิงและหวังว่าเธอจะยินดีกับเจี่ยนอีหลิงได้

แต่เธอทําไม่ได้ และไม่สามารถทําได้

“แม่คะ ทําไมพระเจ้าถึงไม่ยุติธรรมเลย ทําไมเจี่ยนอีหลิงสามารถกลับมาได้ทันที แต่ทําไมหนูทําไม่ได้?” เวินรั่วร้องไห้และถามไช่ชิงเยว่

ไช่ชิงเยว่เสียใจมากที่เห็นลูกสาวของเธอเป็นแบบนี้ แต่ตอนนี้เธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากร้องไห้ไปกับลูกสาว

“รั่วรั่วอย่าร้องไห้ เจี่ยนอีหลิงเป็นคู่หมั้นของจ่ายหวินเชิ่ง ตระกูลจ่ายมีธุรกิจใหญ่โตและมีเบื้องหลังที่ไม่สามารถหยั่งรู้ได้ พวกเขาสามารถทําอะไรหลายๆอย่างที่เราไม่สามารถทําได้” เมื่อได้ยินแบบนี้ เวินรั่วไม่เพียงแต่รู้สึกไม่สบายใจเท่านั้น แต่กลับหดหู่ยิ่งกว่าเดิม นายท่านเชิ่ง นายท่านเชิ่งผู้มีอํานาจมหาศาลและความมั่งคั่ง แต่เขากลับมีใจให้กับสาวน้อยเจี่ยนอีหลิง

ความโปรดปรานแบบนั้น ก็เหมือนกับมีมดนับพันกัดแทะอยู่ในใจ

“ทําไมถึงมีคนปกป้องเจี่ยนอีหลิงเยอะจังเลยล่ะคะ? ในตอนที่ยังเป็นเด็ก เธอก็มีอะไรมากกว่าหนู แม้แต่พี่ชายของหนูก็ชอบเธอมากกว่าและไม่ชอบหนูด้วยซ้ํา แต่ต่อมานิสัยของเธอก็แย่ลงเรื่อยๆ และพี่น้องของเธอก็ไม่ชอบเธอ แต่ก็ไม่มีใครเข้าหาหนูเลย มีแค่เวินเหยียนคนพิการเพียงคนเดียวที่ใส่ใจหนูมากขึ้น แต่เขาก็เป็นแค่คนพิการ ไร้ประโยชน์ เขาช่วยอะไรหนูไม่ได้เลย!” ที่ประตู เวินเหยียนที่กําลังนั่งรถเข็นและกําลังจะเคาะประตูก็ตัวแข็งทันที

เวินเหยียนไม่ค่อยอยากจะไปหาคนอื่นๆในครอบครัวสักเท่าไหร่

เขามักจะอยู่คนเดียวในห้องของตัวเอง

ตั้งแต่เกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์จนถึงปัจจุบัน เขาไม่เคยเคาะประตูห้องของเวินรั่วเลยสักครั้ง

วันนี้เป็นข้อยกเว้น

เพราะเวินเหยียนจําได้ว่าในตอนที่เขาเศร้าและเบื่อที่อยู่แต่ในห้อง คนที่มาเคาะประตูห้องเพื่อพูดคุยกับเขาบ่อยๆก็คือเวินรั่ว

ดังนั้น แม้ว่าตอนนี้เขาจะรู้สึกไม่ชอบก็ตาม แต่เขาก็ยังเอาชนะความรู้สึกไม่สบายใจของตัวเองและไปที่ห้องของเวินรั่ว

เพื่อปลอบโยนน้องสาวผู้ที่เคยปลอบตัวเองคนนี้ เขาก็มาปรากฏตัวที่หน้าประตูห้องของเธอ แต่เขาก็ไม่คิดว่าจะได้ยินเวินรั่วพูดว่าไม่ชอบตัวเอง
เธอบอกว่าเขาเป็นขยะและไร้ประโยชน์

ถ้าไม่ได้ยินกับหูตัวเอง เฉินเหยียนก็ไม่อยากเชื่อเลยว่าพี่น้องของเขาที่คอยให้กําลังใจเขาจะคิดกับเขาแบบนี้จริงๆ

ในตอนนี้ เวินเหยียนรู้สึกว่าตัวเองไร้สาระมาก

เวินเหยียนมองลงไปที่เอกสารที่ถูกบีบไว้ในมือข้างขวาของตัวเอง

เอกสารนี้เป็นเอกสารเกี่ยวกับบริษัทออกแบบเสื้อผ้าที่เขาซื้อให้กับเวินรั่ว

เขาเป็นคนที่จะทําให้เวินรั่วกลับมา

เวินเหยียนกระชับมือ ขย่าเอกสารจนเป็นก้อนกลม

เขาคิดว่า อย่างน้อยก็ยังมีน้องสาวในครอบครัวที่ไม่รังเกียจร่างกายที่พิการของเขา

อย่างน้อย…

แต่กลับกลายเป็นว่าเขาถูกหลอก

สิ่งที่เธอเคยพูดว่าไม่สนใจความพิการของเขาและบอกว่าเขายังมีประโยชน์อยู่นั้นเป็นการหลอกลวงทั้งหมด

มันก็แค่สําหรับเขา

บทที่ 882 หลังจากการเปิดเผยสมาชิกภาพของโรงพยาบาลลั่วไห่เซิน

ปรากฏว่าเธอก็ไม่ต่างจากเจี่ยนอีหลิง และทั้งคู่ก็ไม่ชอบร่างกายที่พิการของเขา

ไช่ชิงเยว่และเวินรั่วที่อยู่ในห้องไม่คิดว่าเวินเหยียนจะปรากฏตัวที่ประตูห้องและได้ยินบทสนทนาของพวกเธอด้วย

เวินรั่วยังคงร้องไห้

ไช่ชิงเยว่ยังคงปลอบลูกสาวของเธอต่อไป และบางครั้งเธอก็ตําหนิเจี่ยนอีหลิงและเวินน่วน

อันหยางอุทานเสียงดัง

เขาได้รับความสนใจอย่างมาก

ทุกคนที่อยู่ภายในห้องโถงที่ใช้เล่นบาสเกตบอลต่างมองมาที่เขา

“ไม่มีอะไร ไม่มีอะไร พวกนายเล่นกันต่อเถอะ” อันหยางรีบพูดกับพี่น้องที่กําลังเล่นบาสเก็ตบอลอยู่

อันหยางเดินตามหูเจียวเจียวไปและนั่งลงข้างๆเธอ และจ้องไปที่หน้าจออีกครั้งเพื่อยืนยัน

“พี่หญิงใหญ่ของฉันเหมาะที่จะเป็นพี่หญิงใหญ่ของฉันจริงๆ นี่มันเจ๋งเกินไปไม่ใช่เหรอ? ความชื่นชมของฉันที่มีต่อเธอนั้นไม่มีที่สิ้นสุดราวกับแม่น้ําที่ไหลเชี่ยว ราวกับกําแพงเมืองจีน

แบบ…อืม ฉันคิดไม่ออกแล้วในตอนนี้”

ยังไงก็ตามมันก็ยอดเยี่ยมสุดๆ

หูเจียวเจียวตื่นเต้นมาก “ว้าว….เยี่ยมมาก ฉันกังวลมาหลายวันแล้ว และตอนนี้ฉันก็เห็นว่าอึหลิงไม่เป็นอะไร ในที่สุดฉันก็สามารถมั่นใจได้ว่าฉันจะนอนหลับฝันดี!”

งบนอินเทอร์เน็ต อีกด้านหนึ่งเธอก็กําลังค้นหาวิธีที่จะช่วยเจี่ยนอีหลิงแล้ว

ในตอนที่หูเจียวเจียวถือคอมพิวเตอร์อยู่ ด้านหนึ่งเธอก็ให้ความสนใจข่าวเกี่ยวกับเจี่ยนอีหลิง

น่าเสียดายที่หัวเธอขี้เลื่อยเกินไป และเธอคิดอะไรไม่ออกหลังจากคิดเรื่องนี้มาสองสามวัน

“มันทําให้เธอสบายใจขึ้นนิดหน่อย พี่หญิงใหญ่ต้องมีวิธีที่จะทําให้มันเกิดขึ้นได้” อันหยางกล่าว

“เอาเถอะ เมื่อวานมีใครก็ไม่รู้ บอกฉันว่าจะพาไปกินกุ้งตอนเย็น แต่ก็มัวแต่ตะลึงอยู่นานเลยไม่ได้กินสักตัว”

อันหยางบอกเธอเอาไว้ดิบดี แต่เธอกลับไม่อยากกินอะไรเลยเพราะเรื่องของเจี่ยนอีหลิง

“อะแฮ่ม ฉันเป็นแฟนเธอแล้ว ช่วยเห็นแก่ฉันหน่อยได้มั้ย?”

“โอเค” หูเจียวเจียวรู้สึกละอาย

“เพื่อเป็นการฉลองให้กับการกลับมาของพี่ใหญ่ คืนนี้เราไปกินกุ้งกัน ฉันจะกินสักครึ่งกิโลพร้อมดื่มเบียร์ไปด้วย”

“บอกว่าห้ามดื่ม!”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส