เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 893

สรุปบท ตอนที่ 893-894: เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส

อ่านสรุป ตอนที่ 893-894 จาก เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส โดย Internet

บทที่ ตอนที่ 893-894 คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายดราม่า เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย Internet อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง

เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ บทที่ 893 ครอบครัวที่อบอุ่น 1

“นายน้อยเหยียน มีพัสดุส่งมาให้นายน้อย ชื่อผู้ส่งคือนายน้อยหยุ่นโม่ ถูกส่งมาจากเมืองเหิงหยวนเมื่อไม่กี่วันก่อน”

เจี่ยนหยุ่นโม่ฝากไว้กับพ่อบ้านที่บ้านเกิดของเขา เพื่อให้ช่วยส่งจากบ้านเก่าตระกูลเจี่ยนในเมืองเหิงหยวน

เวินเหยียนที่ไม่ได้คิดจะเปิดประตูห้อง ก็ค่อยๆเคลื่อนตัวไปที่ประตูห้อง หลังจากได้ยินคําพูดของคนรับใช้

เมื่อเปิดประตู คนรับใช้ก็ออกไปแล้ว เหลือเพียงพัสดุที่วางอยู่บนพื้นหน้าประตูห้อง เวินเหยียนค่อยๆก้มลงหยิบพัสดุนั่นขึ้นจากพื้น
หลังจากกลับเข้าไปในห้อง เวินเหยียนก็แกะพัสดุนั้น

ภายในบรรจุภัณฑ์เป็นสมุดโน้ตขนาดเล็ก

หน้าปกเป็นรูปการ์ตูนสีชมพู เต็มไปด้วยกลิ่นอายของเด็กหญิง

ของแบบนี้ ในความทรงจําของเขามีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่จะใช้

นั่นคือสีและลวดลายที่เธอชอบมากเมื่อตอนที่เธอยังเป็นเด็ก

เวินเหยียนเริ่มเปิดสมุดโน้ตขนาดเล็กนี้

ในนั้นเป็นลายมือของเด็กที่ยังเยาว์วัย

เป็นคําพูดของเจี่ยนอีหลิง

เขาพลิกหน้ากระดาษทีละหน้า

จนพลิกไปที่หน้าหนึ่ง และเห็นเนื้อหาที่เขียนไว้ว่า

วันนี้พี่เวินเหยียนยังไม่ออกจากห้องเลย เขาคงจะเสียใจมากใช่ไหม?

ถ้าเกิดว่าฉันเดินไม่ได้ ก็คงเสียใจจนกินอะไรไม่ลงแน่ๆ

ฉันทําตามที่พี่สาวรั่วรั่วบอกเกี่ยวกับพี่เวินเหยียนแล้ว แต่เขาก็ยังไม่ออกมาเลย

พี่สาวรั่วรั่วบอกว่าต้องอดทน แค่วันเดียวทําอะไรไม่ได้หรอก

ใช่แล้ว ฉันต้องอดทน

แต่เรื่องพวกนี้คิดยากจริงๆ หัวฉันแทบจะระเบิดอยู่แล้ว

สีหน้าของเวินเหยียนเปลี่ยนจากความประหลาดใจในครั้งแรกไปเป็นความขมขื่นในภายหลัง

หลังจากเปิดสมุดโน้ตไปเรื่อยๆ โดยไม่รู้ตัว ใบหน้าเขาก็เต็มไปด้วยคราบน้ําตา เจ้าเด็กโง่ตัวน้อยทั้งโง่และดื้อรั้น

หลังจากที่เจี่ยนหยุ่นโม่ออกจากจากบ้านตระกูลเวิน เขาก็ไปที่ตระกูลเจี่ยนอยู่พักหนึ่ง เฟิงเหว่ยส่ายหน้าอย่างช่วยไม่ได้ “นายเป็นคนที่ยุ่งจริงๆ ไม่หยุดพักสักนิด” “ถ้านายมีเรื่องที่ต้องทําก็กลับไปก่อนได้ แล้วให้คนขับรถอยู่ที่นี่ต่อ”

“เจี่ยนหยุ่นโม่ นายช่วยมีจิตสํานึกสักหน่อยจะได้ไหม ฉันอุตส่าห์เลิกงานเพื่อไปกับนายโดยเฉพาะเลยนะ!”

“นายอยากให้ฉันบอกเรื่องธุรกิจล่าสุดของเสี่ยวหลิงให้ฟังใช่ไหมล่ะ?”

“อะ แฮ่ม… ถึงนี่จะเป็นเหตุผลหลัก แต่ก็ไม่ปฏิเสธว่ามิตรภาพของเรามีส่วนเล็กน้อยอยู่ในเรื่องนี้นะ”

ที่ติดตามเจี่ยนอีหลิงก็เพื่อทําเงิน!

แต่เจี่ยนอีหลิงมักจะไม่พาเขาไปเล่นด้วย

“ฉันไม่ยุ่งเกี่ยวกับธุรกิจของเสี่ยวหลิง แล้วฉันก็ไม่สนว่าเธอเต็มใจที่จะทําธุรกิจกับใคร”

“แต่เห็นอยู่ชัดๆ ว่าเธอฟังนายมากที่สุด”

“นั่นมันตรงกันข้ามเลย”

“ใช่แล้ว เป็นนายที่ฟังเธอมากที่สุด”

เจี่ยนหยุ่นโม่มาถึงตระกูลเจี่ยน ผู้เฒ่าทั้งสองของตระกูลเจี่ยนไม่รู้ว่าเขากําลังมา ทําให้พวกเขาประหลาดใจเมื่อเห็นเจี่ยนหยุ่นไม่

“หยุ่นโม่ เธอมาที่นี่ได้ยังไง ทําไมเธอไม่บอกเราล่วงหน้าล่ะ?” ย่าเจี่ยนประหลาดใจ

“ผมกลับมาแค่วันเดียว แล้วจะออกเดินทางต่อพรุ่งนี้” เจี่ยนหยุ่นโม่อธิบาย

“รีบร้อนขนาดนั้นเลย? หายากจริงๆ ที่จะอยู่รวมกันทุกคน เธออยู่ที่นี่ต่ออีกวันไม่ได้เลยเหรอ?” ย่าเจี่ยนรู้สึกหดหู่เล็กน้อย

เจ้าหมาป่าตาขาวพวกนี้รู้แต่จะวิ่งออกไปข้างนอก ไม่สงสารหญิงชราอย่างเธอเลย

“ย่าครับ” เจี่ยนหยุ่นโม่เกลี้ยกล่อมนายหญิงผู้เฒ่าด้วยรอยยิ้ม “ผมทําการทดลองไปแล้วครึ่งทางและล้มเลิกไม่ได้ หลังจากที่ผมทําการทดลองเสร็จ ผมจะกลับมาเที่ยวพักผ่อนและมาเยี่ยมย่าด้วย ดีไหมครับ?”

“ฉันจะบอกอะไรให้นะ ฉันน่ะจําได้อยู่แล้ว แต่ถ้าเธอไม่ทําตามที่พูด ฉันจะพาเสี่ยวหลิงไปพักในภูเขาลึก ทําให้พวกเธอหาไม่เจอเลย!”

“ย่าครับ ย่าจะพาเสี่ยวหลิงไปโดยไม่มีปู่งั้นเหรอ? เดี๋ยวปู่จะร้องไห้เอานะครับ!” “ใครบอกว่าฉันจะร้องไห้?” ปู่เจี่ยนโต้กลับทันที “ยายแก่นี่อยากจะไปที่ไหนก็ไป ฉันอยู่คนเดียวได้แค่ทิ้งหลานรักไว้ให้ฉันก็พอ!”

“ไม่ครับ น้องสาวไม่ได้บอกผมมาก่อน” เจี่ยนหยุ่นโม่พูดพร้อมรอยยิ้ม “นี่คือความเข้าใจตรงกันระหว่างพี่ชายกับน้องสาวใช่ไหม?”

“ใช่” เจี่ยนอีหลิงตอบ

เจี่ยนหยุ่นโม่สวมถุงมือที่มีขนาดกําลังพอดี

เจี่ยนอี้เฉินดูอิจฉามาก “เสี่ยวหลิง ทําไมพี่หยุ่นโม่มีถุงมือ แต่พวกเราไม่มีล่ะ?”

เจี่ยนหยุ่นโม่ยิ้มแล้วพูดว่า “เสื้อกันหนาวที่ฉันใส่อยู่ เสี่ยวหลิงก็ถักให้ด้วยเหมือนกัน ฝีมือของเสี่ยวหลิงเก่งมาก”

ตอนนี้เจี่ยนอี้เฉินก็ได้ลิ้มรสเปรี้ยวมากยิ่งขึ้น “ฉันไม่มีอะไรเลย ฉันจะกลายเป็นคนขี้อิจฉาแล้ว”

เจี่ยนอีหลิงคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ครั้งหน้าฉันจะถักให้นาย”

เจี่ยนอี้เฉินรีบพูดต่อ “สัญญาแล้วนะ! อย่าลืมถักให้ฉันตอนที่เธอว่าง! อย่าลืมนะ ถ้าเธอว่างค่อยถักมัน ห้ามถักตอนที่กําลังยุ่ง ไม่งั้นงานจะหนักขึ้น”

แม้ว่าเขาจะเป็นคนมีรสนิยม แต่ก็อยากได้เสื้อกันหนาวกับถุงมือที่ถักด้วยมือของน้องสาวด้วย

แต่เขาก็ปล่อยให้น้องสาวทํางานหนักเกินไปไม่ได้

หลังจากนั้นเจี่ยนอี้เฉินก็พูดอีกครั้งว่า “พี่ชายใหญ่คงไม่อยากได้หรอก เขาตัวใหญ่อย่างกับเศษเหล็ก”

เจี่ยนอี้เหิง “นี่นายจะกวนอีกแล้วเหรอ?”

เจี่ยนอี้เฉินหลบไปข้างหลังเจี่ยนอีหลิงทันที “น้องสาวช่วยฉันด้วย”

เจี่ยนหยุ่นโม่หัวเราะ “ทําไมหลังจากผ่านมาหลายปี นายก็ยังแก้ไขปัญหาเองไม่ได้ล่ะ ดูเหมือนว่าหลายปีมานี้นายคงจะถูกทุบตีไม่น้อยลงเลย”

เจี่ยนอี้เฉินตอบกลับอย่างอ่อนแรง “ฉันน่าสงสารที่สุด เพราะอย่างงั้น น้องสาว เธอต้องดูแลฉันให้มากขึ้นนะ”

ย่าเจี่ยนรู้สึกขบขันเจี่ยนอี้เฉิน “เธอนี่เก่งกล้ามากจริงๆ ถ้าเธอมีกําลังพอที่จะไปท้าทายพี่ชายได้ แล้วต้องเป็นผู้ชายแบบไหนถึงมาซ่อนอยู่ข้างหลังหลานรัก?” “ผมไม่ใช่ผู้ชาย ผมคือพี่สาวอี้เฉินของเสี่ยวหลิง ใช่ไหมเสี่ยวหลิง?”

“อือ” เจี่ยนอีหลิงหันหน้าแล้วพูดกับเจี่ยนหยุ่นโม่ “ฉันจะทําของอร่อยให้พี่กิน กินอะไรดี?” เจี่ยนหยุ่นไม่คิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “มาทําบาร์บีคิวกันเถอะ นานแล้วที่เราไม่ได้ทําบาร์บีคิวด้วยกัน”

เจี่ยนอีหลิง “อือ” ย่าเจี่ยนรีบพูดขึ้น “ยายแก่อย่างฉันไม่ได้กินบาร์บีคิวนานแล้ว ไม่รู้ว่าวันนี้จะมีส่วนแบ่งให้ฉันบ้างรึเปล่า?”

ปู่เจี่ยนก็ได้ยินเช่นเดียวกัน “เฮ้อ ตาแก่อย่างฉันก็ไม่ได้กินข้าวโพดย่างมาตั้งนานแล้ว”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส