เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 901

สรุปบท ตอนที่ 901-902: เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส

สรุปตอน ตอนที่ 901-902 – จากเรื่อง เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส โดย Internet

ตอน ตอนที่ 901-902 ของนิยายดราม่าเรื่องดัง เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส โดยนักเขียน Internet เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ บทที่ 901 อีหลิงทําตัวเหมือนเด็ก

เขามีนิสัยชอบไม่ชอบใส่เสื้อเวลานอน!

เขาสัมผัสได้ถึงการมีอยู่ของเธออย่างชัดเจน

เขารู้สึกถึงร่างกายที่พิงอยู่กับหน้าอกของเขาและแก้มของเธอที่แนบชิดกับหน้าอกของเขาด้วย…

ร่างกายของจ่ายหวินเชิ่งแข็งทื่อไปหมด

ในขณะนี้จ่ายหวินเชิ่งรู้สึกเสียใจที่เขาแกล้งหลับ

เขารู้สึกว่าเขาควรจะลืมตาเมื่อได้ยินเสียงเปิดประตูครั้งแรก

ตอนนี้เขาลืมตาไม่ขึ้น ไม่ใช่ว่าเขาไม่อยากลืมตา

หลังจากอดทนอยู่พักหนึ่ง เจี่ยนอีหลิงไม่เพียงแต่ไม่จากไปเท่านั้น แต่เธอยังคลุมผ้าห่มตัวเองแล้วเอนตัวพิงจ่ายหวินเชิ่งแล้วหลับไป

มือข้างหนึ่งอยู่ตรงรอบเอวของจ่ายหวินเชิ่ง!

ไม่มีความรู้สึกถึงอันตราย!

เธอกําลังทําอะไรอยู่? ! !

“รู้ไหมว่ากําลังทําอะไรอยู่?” เสียงของจ่ายหวินเชิ่งทุ้มต่ําและแหบแห้ง

จ่ายหวินเชิ่งก้มหน้าลงมองศีรษะผมดําที่หมอบอยู่บนหน้าอกของตัวเอง “ตื่นแล้วเหรอ?” เจี่ยนอีหลิงเงยหน้าขึ้น และสบตากับจ่ายหวินเชิ่ง ทําไมเขาดูโกรธเล็กน้อย? ดูเหมือนว่าจะแตกต่างจากที่หยูฝานพูด “ฉันถามว่าเธอกําลังทําอะไรอยู่?” ลูกกระเดือกของจ่ายหวินเชิงกลิ้งไปกลิ้งมา

“ท่าตัวเหมือนเด็กไง”

ค่าพูดนั้นดูจริงจัง

แต่ที่แย่คือการ “การทําตัวเป็นเด็ก” ของเธอมีผลจริงๆ!

จ่ายหวินเชิ่งสูดหายใจเข้าลึกๆ “ฉินหยูฝานสอนเธอใช่ไหม?!

นอกจากผู้หญิงคนนั้นแล้ว คนอื่นๆรอบตัวเจี่ยนอีหลิงไม่มีใครสามารถทําได้!

“อือ”

เป็นอย่างที่คิด!

“หาไมเธอถึงท่าอะไรแบบนี้ล่ะ? !

“ฉันมีอะไรจะพูดกับนาย แต่ฉันไม่รู้จะพูดยังไง หยูฝานบอกว่า ให้ทําตัวเหมือนเด็กก่อน ก็พูดได้แล้ว”

ดีมาก ฉินหยูผ่านสมกับเป็นเธอจริงๆ

ในใจของจ่ายหวินเชิ่งตอนนี้รู้สึกอยากจะบีบคอฉินหยูผ่านขึ้นมาทันที

ฉันรู้จักผู้หญิงคนนั้นมาหลายปีแล้ว และไม่เคยรู้ว่าผู้หญิงคนนั้นน่ารําคาญมากขนาดนี้ “เธอทําตัวเหมือนเด็กสําเร็จแล้ว ถึงเวลาพูดเรื่องของเธอแล้ว” ร่างกายของจ่ายหวินเชิงยังคงอยู่ในสภาพเดิมและไม่ขยับเขยื้อน

“วันจันทร์ ฉันอยากพานายไปลั่วไห่เซ็นเพื่อตรวจร่างกาย”

เจี่ยนอีหลิงกระซิบ

เธอรู้ว่าจ่ายหวินเชิ่งรังเกียจที่จะตรวจร่างกาย

เขารังเกียจมากที่คนอื่นมองว่าเขาเป็นผู้ป่วย

ดังนั้นเธอจึงกลัวว่าเขาจะโกรธเมื่อพูดถึงเรื่องนี้และสับสนอยู่เป็นเวลานานก่อนจะฟังค่าแนะนําของฉินหยูฝาน

ฉินหยูฝานพูดไว้ว่า ไม่ว่าเธอจะขออะไร ขอแค่เธอค่าตัวเหมือนเด็กกับจ่ายหวินเชิงก่อน จ่ายหวินเชิ่งก็จะยอมแพ้ และยอมรับคําขอเธออย่างว่าง่าย และไม่โกรธเธอด้วย

ดังนั้นเจี่ยนอีหลิงจึงถามฉินหยูผ่านเป็นพิเศษถึงวิธีการทําตัวเหมือนเด็ก

หลังจากนั้นฉินหยูผ่านจึงสอนเจี่ยนอีหลิงว่าให้แอบเข้าไปในห้องเขาก่อนที่จ่ายหวินเชิ่งจะตื่นขึ้นในตอนเช้า ปีนขึ้นไปบนเตียงแล้วนอนบนหน้าอกของเขา

ไป”

เจี่ยนอีหลิงไม่รู้จะทําตัวเป็นเด็กยังไง เธอจึงทําตามคําแนะนําของฉินหยูผ่าน จ่ายหวินเชิ่งสูดหายใจเข้าลึกๆอีกครั้ง “ฉันรู้ ฉันสัญญาว่าเธอจะไม่ต้องทําตัวเหมือนเด็กอีกต่อ

“จริงแหรอ?”

หลัวซิวเอ็นหยิบโทรศัพท์ของตัวเองออกมาแล้วพูดว่า “ทําตามกฎดีกว่า ถ้ามีอะไรผิดพลาด เสี่ยวหลิงอาจจะเดือดร้อนได้”

เสี่ยวหลิงเป็นเพียงสมาชิกคนหนึ่งของโรงพยาบาลลั่วไห่เซิน การเปิดประตูให้พวกเขาจึงเป็นเรื่องยาก และพวกเขาก็ไม่สามารถมีส่วนร่วมกับเธอในเรื่องอื่นได้

“ถูกต้อง” หูเจียวเจียวหยิบโทรศัพท์ออกมา “พวกเราไปที่เกาะนี้ เพื่อไปเยี่ยมเยือนอยู่แล้ว เราไม่ได้เล่นโทรศัพท์ จึงไม่จําเป็นต้องใช้ เราจึงยังคงปฏิบัติตามกฎของโรงพยาบาลที่ห้ามนําโทรศัพท์มือถือมาด้วย!”

เมื่อเห็นว่าทุกคนนําโทรศัพท์มือถือออกมาหลี่จั่วเจียก็ไม่ได้พูดอะไรอีก

ดังนั้นเขาจึงเก็บโทรศัพท์ของทุกคนไว้ด้วยตัวเอง

แม้แต่จ่ายหวินเชิงก็มอบโทรศัพท์มือถือของตัวเองให้เขาด้วย

เครื่องบินออกตัวและบินไปยังเกาะลึกลับในมหาสมุทรแปซิฟิก

อันหยางถามหลี่จั่วเจียว่า “ก่อนหน้านี้ฉันอ่านข่าวมาว่า ที่นี่ใช้เฮลิคอปเตอร์เพื่อขนส่งผู้ป่วย

แต่ก็มีการเช่าเครื่องบินโดยสารขนาดเล็กเครื่องนี้ด้วยงั้นเหรอ?”

หลี่จั๋วเจียอธิบายว่า “ใช่ โดยทั่วไปเราใช้เฮลิคอปเตอร์สําหรับการรับส่งผู้ป่วยซึ่งสะดวกในการบินในเมืองและการขนส่งที่รวดเร็วขึ้น แต่ถ้าเครื่องบินขนาดเล็กแบบนี้โดยทั่วไปจะใช้สําหรับการขนส่งอาหารและวัสดุที่จะใช้ โรงพยาบาลของเรามีเฮลิคอปเตอร์สองลําที่บรรทุกอุปกรณ์ทางการ
แพทย์ฉุกเฉินและเครื่องบินเล็กสองล่าสําหรับการขนส่งประจําวัน

อันหยาง “ไม่มีคนอาศัยอยู่บนเกาะนี้”

หลัวซิ่วเอินถามต่อว่า “ฉันได้ยินมาว่าที่นี่มีอุปกรณ์ทางการแพทย์จํานวนมากที่ไม่มีอยู่ข้างนอกมันเป็นความจริงงั้นเหรอ?””

ในฐานะแพทย์หลัวซิ่วเอินมีความอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับโรงพยาบาลรั่วไห่เซินมากกว่าคนอื่นเล็กน้อย

หลี่จั๋วเจียมีความอดทนมาก หลัวซิ่วเอ็นอธิบาย “มันเป็นความจริง เพราะโรงพยาบาลของเรา

เป็นหุ้นส่วนกับบริษัทอุปกรณ์ทางการแพทย์ชื่อหมิง อุปกรณ์จํานวนมากได้รับการปรับแต่งให้เหมาะกับเราโดยบริษัทอุปกรณ์ทางการแพทย์ชื่อหมิง ปัจจุบันอุปกรณ์เหล่านี้ยังไม่ได้เข้าสู่การผลิตเป็นจํานวนมาก และมีเพียงโรงพยาบาลของเราเท่านั้นที่เป็นเจ้าของ”

หูเจียวเจียวถามต่อไปว่า “แล้วที่นี่มีสมาชิกกี่คน? ฉันได้ยินมาว่ามีไม่มาก

หลี่จั๋วเจียตอบว่า”ใช่ เรามีสมาชิกเพียงสิบสามคนเท่านั้น” “มีเพียงแค่สิบสามคนงั้นเหรอ?” หูเจียวเจียวตกใจ ปากของเธอเป็นรูปตัว “O”

เพียงสิบสามคนเท่านั้น แต่สามารถทําให้โรงพยาบาลนี้เป็นหนึ่งในโรงพยาบาลที่ดีที่สุดในโลกได้ น่าทึ่งมากใช่ไหม?

“กระเป๋าทั้งสิบสามใบนี้ไม่รวมของนักบินใช่ไหม?” เจี่ยนหยู่หมินถามด้วยความอยากรู้ หลี่จั๋วเจียเสริมว่า “เราไม่มีนักบินเฉพาะ สมาชิกของเราต้องทํางานนอกเวลาเป็นนักบิน”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส