เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 909

สรุปบท ตอนที่ 909-910: เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส

ตอนที่ 909-910 – ตอนที่ต้องอ่านของ เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส

ตอนนี้ของ เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส โดย Internet ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายดราม่าทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง ตอนที่ 909-910 จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ บทที่ 909 กลั่นแกล้งนายท่านเชิง

การตรวจสอบไม่ได้เสร็จสิ้นในช่วงเวลากลางวันเหรอ เธอจะทําการตรวจสอบอะไรอีกเมื่อเขาหลับไปในตอนกลางคืน?

เขารู้ว่าเจี่ยนหยุ่นโม่จงใจ แต่จ่ายหวินเชิ่งไม่สามารถปฏิเสธได้

หากเปลี่ยนเป็นเจี่ยนหยุ่นเฉิงหรือเจี่ยนหยุ่นน่าว จ่ายหวินเชิ่งจะต้องตอบโต้อย่างแน่นอน

แต่ถ้าเป็นเจี่ยนหยุ่นโม่…เขาทําอะไรไม่ได้

นี่คือพี่ชายตระกูลเจี่ยนที่เขาไม่สามารถจะขัดใจได้

“แล้วห้องของผมอยู่ที่ไหน?” เจี่ยนอี้เฉินถาม

“ห้องของคุณอยู่ชั้นบนสุด ติดกับมิสเจี่ยน” หลี่จั่วเจียตอบ

เจี่ยนอี้เฉินหัวเราะ “กล้าดียังไง นายท่านเชิ่งอยู่ชั้นหนึ่งคนเดียวงั้นเหรอ?” สีหน้าของหลี่จั่วเจียไม่ได้เปลี่ยนไป “เพราะมีเพียงมิสเตอร์จ่ายเท่านั้นที่เป็นผู้ป่วยและจําเป็น

ต้องได้รับการตรวจสอบ”

ทุกคนเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นและทุกคนก็ยิ้ม

เจี่ยนอี้เฉินยิ้มแล้วพูดว่า “งั้นเราไปดูห้องกันก่อน!

ทุกคนจึงขึ้นลิฟต์ไปด้วยกัน เหลือเพียงจ่ายหวินเชิ่งคนเดียวที่ชั้นหนึ่ง…

ทุกคนอาศัยอยู่บนเกาะ ส่วนใหญ่แล้วจ่ายหวินเชิ่งจะได้รับการตรวจสอบ ส่วนเจี่ยนอีหลิงได้ศึกษาสภาพร่างกายของจ่ายหวินเชิงเป็นหลัก
ในขณะที่คนอื่นๆส่วนใหญ่มาพักผ่อน

อันที่จริง ก่อนที่จ่ายหวินเชิ่งมาที่นี่ เขาก็มาพักผ่อนกับเจี่ยนอีหลิงด้วย

ท่านผู้เฒ่าจ่ายถึงกับบอกจ่ายหวินเชิ่งด้วยตัวเองว่า เขาสามารถอาศัยอยู่บนเกาะได้อย่างปลอดภัย โดยไม่มีปัญหาใดๆเป็นเวลาหนึ่งปีครึ่ง

เมื่อฟังความหมายของท่านผู้เฒ่าจ่ายแล้ว แสดงให้เห็นว่าเขาอยากให้หลานชายและหลานสะใภ้ของตัวเองสร้างชีวิตเล็กๆบนเกาะเล็กๆแห่งนี้

ในอุดมคตินั้นเต็มเปี่ยมแต่ความเป็นจริงนั้นเบาบาง

ไม่ต้องพูดถึงการสร้างชีวิตเล็กๆ แม้แต่เวลาที่จะอยู่กับเจี่ยนอีหลิงก็ยังน้อยจนน่าเสียดาย

ยกเว้นในเวลาที่เจี่ยนอีหลิงพาจ่ายหวินเชิ่งไปตรวจสอบร่างกายเท่านั้น ที่จะทําให้เขามีโอกาสที่จะอยู่ร่วมกับเจี่ยนอีหลิงเพียงลําพัง

ในบางครั้งจ่ายหวินเชิ่งจะได้เห็นเจี่ยนอีหลิงเมื่อทุกคนมาเท่านั้น

ส่วนใหญ่ที่เขาไม่เห็นเจี่ยนอีหลิง ก็เพราะเจี่ยนอีหลิงยุ่งอยู่กับการปรึกษากับคนอื่นๆในโรงพยาบาลเพื่อศึกษาสภาพร่างกายของจ่ายหวินเชิง

สําหรับเจี่ยนอีหลิงแล้วสิ่งสําคัญที่สุดของเธอในการพาจ่ายหวินเชิ่งมาที่เกาะ นั่นก็คือการแก้ปัญหาโรคหัวใจของจ่ายหวินเชิ่ง

ดังนั้น จ่ายหวินเชิ่งจึงได้รับการยกเว้นตอนที่เขาถูกขอให้ตรวจสอบร่างกาย มีเพียงเขาคนเดียวที่นั่งอยู่ใต้ร่มกันแดดริมสระน้ํา ดื่มเครื่องดื่มและรับลมทะเล

เจี่ยนอี้เฉินตั้งใจมาตามหาจ่ายหวินเชิ่งและเมื่อพบว่าเขาไม่เป็นไร เขาจึงพูดว่า “นายท่านเชิง ทุกคนมากันเป็นคู่ มีแต่นายเท่านั้นที่แย่ที่สุด ลองมองไปที่พี่หยู่หมินและพี่สะใภ้ซิ่วเอินอันหยางกับหูเจียวเจียว น้ําผึ้งแสนหวาน พระอาทิตย์ ชายหาด และคลื่น มีแค่นายเท่านั้นที่อยู่ความรักและน้ําตาเพียงล่าพังทุกวัน

เจี่ยนอี้เฉินพูดความจริง เจี่ยนหยู่หมิน หลัวซิ่วเฉิน อันหยาง หูเจียวเจียวไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเธอมีความสุขแค่ไหนในสองวันนี้

ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยแสงสีแดงและพวกเขาก็มีความสุขมากกับสายลมในฤดูใบไม้ผลิเช่นนี้

เจี่ยนอี้เฉินพูดต่อว่า “คนที่ชื่อหลิวถิงคนนั้นเหมือนจะโสดนะ อายุก็ไม่ได้แก่กว่าเสี่ยวหลิงมากหน้าตาก็ไม่เลว และที่สําคัญคือเขามีหัวข้อสนทนากับเสี่ยวหลิง ในสองวันมานี้พวกเขาแทบจะไม่แยกจากกันเลย…”

“ป๊อบ”

จ่ายหวินเชิงวางแก้วในมือลงบนโต๊ะอย่างแรง

เจี่ยนอี้เฉินแอบหัวเราะ

แต่หลังจากหัวเราะไปสักพักสีหน้าของเจี่ยนอี้เฉินก็จริงจังขึ้น

“เสี่ยวหลิงเป็นห่วงร่างกายของนายจริงๆ เธอพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อปกป้องนาย” เจี่ยนอี้เฉิน “ดังนั้นนายต้องมีชีวิตอยู่ให้ดีอย่าทําให้เธอเสียใจ ถ้านายเป็นอะไรไป เธอจะต้องร้องไห้ด้วยความเสียใจอย่างมาก”

ถ้านี่คือการแทรกแซงของมนุษย์ แล้วมันมีความหมายอะไร?

ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วในเดือนที่เจี่ยนอีหลิงไปที่โรงพยาบาลลั่วไห่เซินเพื่อพักผ่อน

ขณะที่ตระกูลเวินมีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่

ในตอนเย็นเจี่ยนชูฉิงและเวินน่วนมารับเจี่ยนอีหลิงไปที่ตระกูลเวิน

เนื่องจากการหย่าร้างตระกูลเวินจึงโดนโจมตีอย่างหนัก นายหญิงผู้เฒ่าเวินจึงสุขภาพไม่ค่อยดี และตอนนี้ก็ดูเหมือนจะแย่ลงไปอีก

ดังนั้นเวินน่วนซึ่งเป็นลูกสาวจึงวิ่งอย่างขยันขันแข็ง วันนี้เธอตั้งใจพาเจี่ยนอีหลิงมาเป็นพิเศษ โดยหวังว่าจะช่วยให้ผู้เฒ่าทั้งสองสบายใจขึ้นได้บ้าง

เมื่อมาถึงตระกูลเวิน บ้านของตระกูลเงินนั้นเงียบเหงากว่าแต่ก่อนมาก

ไช่ชิงเยว่ไม่อยู่แล้ว เวินรั่วก็ตามเธอไปเช่นเดียวกัน

หลานสาวสุดที่รักคนเดียวไม่ได้อยู่ที่บ้านตระกูลเวินแล้ว ผู้อาวุโสสองคนของตระกูลเวินกําลังรู้สึกทุกข์ใจมาก

เมื่อเห็นเจี่ยนอีหลิง นายหญิงผู้เฒ่าเงินก็รีบกอดหลานสาวไว้ในอ้อมแขน “เสี่ยวหลิงที่รัก เธอเป็นหลานเพียงคนเดียวที่เหลืออยู่ของย่าและปู่ในตอนนี้”

เจี่ยนอีหลิงถูกนายหญิงผู้เฒ่าเงินกอดไว้ เธอรู้สึกไม่ชินมาก แต่ก็ไม่ได้ผลักไสออกไป

หลังจากกอดเธอสักพัก นายหญิงผู้เฒ่าเวินก็ดึงให้เจี่ยนอีหลิงนั่งลงข้างๆเธอ

เวินน่วนถามว่า “แม่คะ ธุรกิจของพี่ชายใหญ่เป็นยังไงบ้าง ได้ข่าวว่าตอนนี้พ้นวิกฤตแล้ว?” นายหญิงผู้เฒ่าเวินเองก็ไม่แน่ใจนัก “เรื่องนี้แม่เองก็ยังสงสัยอยู่เหมือนกัน หลังจากการหย่าร้าง เรื่องที่ไม่สบายใจทั้งหมดก็ราบรื่นขึ้นทันที”

ผู้เฒ่าเวินถอนหายใจ “บางที นี่อาจเป็นโชคชะตาที่ลิขิตไว้แล้วว่า ไช่ชิงเยว่ไม่เหมาะที่จะเป็นสะใภ้ของครอบครัวเรา”

นายหญิงผู้เฒ่าเวิน “ตาแก่ อย่าพูดอย่างนั้นเลย ผ่านมาหลายปีแล้วไม่ว่าจะเหมาะสมหรือไม่ รั่วรั่วก็เป็นหลานสาวของเรา ถ้าไม่ใช่เมื่อไม่นานมานี้…”