เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 911

เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ บทที่ 911 เป้าหมายของเวินเหยียนสําเร็จแล้ว

เมื่อคิดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อเร็วๆนี้ นายหญิงผู้เฒ่าเวินก็รู้สึกปวดหัวขึ้นมาทันที

เธอไม่รู้ว่าการหย่าครั้งนี้ จะเป็นผลดีสําหรับตระกูลเวินของเธอหรือไม่

ถ้าจะบอกว่าเวินเฉิงเป็นฝ่ายผิดก่อน ไช่ชิงเยว่จึงขอหย่าก็ไม่ใช่เรื่องผิด สิ่งเดียวที่นายหญิงผู้เฒ่าเวินไม่สบายใจก็คือ ไช่ชิงเยว่ไม่ได้พูดถึงการหย่าตั้งแต่เนิ่นๆ และเธอไม่เคยพูดถึงเรื่องการหย่ามาก่อน แต่ทันทีที่เวินเฉิงกําลังจะล้มละลาย เธอก็พูดถึงการหย่า…

“แม่คะ เรื่องในตอนนี้ใครถูกใครผิดก็ไม่สําคัญแล้วค่ะ ประเด็นตอนนี้คือสุขภาพของพ่อกับแม่สําคัญที่สุด” เวินบ่วนปลอบ

“เฮ้อ เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว ก็ทําได้แค่นึกถึงเท่านั้น โชคดีที่มีเธอและเสี่ยวหลิงมาดูแลคนแก่อย่างพวกเราสองคนในอนาคต”

“จริงสิ ตอนนี้พี่ใหญ่อยู่ที่ไหนเหรอคะ?”

“อยู่ข้างบนห้องทํางานน่ะ ตอนนี้เขาทํางานไม่หยุดเลย เขาทํางานจนตัวเองจะเป็นอัมพาตอยู่แล้ว”

“แล้วตอนนี้ไช่ชิงเยว่รู้หรือเปล่าคะว่าธุรกิจของพี่ใหญ่ดีขึ้นแล้ว?”

ตอนนี้เวินน่วนไม่จําเป็นต้องเรียกเธอว่า “พี่สะใภ้” อีกต่อไป

“แม่ก็ไม่แน่ใจ แต่แม่คิดว่าเธอน่าจะรู้แล้ว ตอนนี้ไช่ชิงเยว่กับรั่วรั่วยังอยู่ในเมืองหลวง พวกเธอคงรู้ความเป็นไปของตระกูลเงินอยู่บ้าง”

เมื่อพูดถึงเวินรั่วสีหน้าของนายหญิงผู้เฒ่าเวินก็เต็มไปด้วยความอาลัยอาวรณ์

พวกเขามีหลานสาวเพียงคนเดียวในตระกูลเวินและเธอจะไม่ได้อยู่ในตระกูลเวินในอนาคต

และพวกเขาจะไม่ได้เจอกับเธอได้บ่อยๆ

ในเวลานี้ เวินเหยียนได้ลงจากชั้นบนด้วยรถเข็น

รถเข็นของเขาสามารถเคลื่อนที่ได้อย่างราบรื่นบนบันได

เขากวาดสายตามองทุกคนในห้องนั่งเล่น สุดท้ายก็มาหยุดอยู่ที่เจี่ยนอีหลิง…

เจี่ยนอีหลิงก็เหลือบมองไปที่เวินเหยียนแวบหนึ่ง แต่เธอก็รีบถอนสายตากลับทันที

เธอรู้ว่าเวินเหยียนไม่ชอบเธอ

เวินเหยียนยังคงจ้องมองไปที่เจี่ยนอีหลิงเป็นเวลานาน

ดูเหมือนจะนึกอะไรบางอย่างได้

เป้าหมายเขาสําเร็จแล้ว

เวินรั่วออกจากตระกูลเวิน

นี่คือเป้าหมายสูงสุดของเขาในการวางหมากไปที่เวินเฉิง

คนที่เขาต้องการที่จะแก้แค้นคือเวินรั่วไม่ใช่ไช่ชิงเยว่

หากไช่ชิงเยว่ต้องการเลิกรา ซึ่งนําไปสู่การหย่าร้างของเวินเฉิงและไช่ชิงเยว่ เมื่อพวกเขาหย่ากัน เวินเฉิงจะไม่มีวันปล่อยให้เงินรั่วไปกับไช่ชิงเยว่แน่นอน

เว้นแต่ว่าเฉินเฉิงจะทําผิดโดยเจตนาเท่านั้น เขาจึงต้องยอมสละสิทธิ์การดูแลลูกอย่างเต็มใจ

และทั้งสองเงื่อนไขสําหรับการหย่าร้างของไช่ชิงเยว่ก็เป็นไปตามนั้น

เงื่อนไขที่หนึ่ง เวินเฉิงทรยศ

เงื่อนไขที่สอง เวินเฉิงไม่มีเงิน

ด้วยเงื่อนไขที่หนึ่งไช่ชิงเยว่อาจจะโกรธและทะเลาะกัน แต่อาจจะไม่ถึงขั้นหย่าร้าง

แต่ตราบใดที่ไช่ชิงเยว่รู้ว่าเวินเฉิงอาจจะล้มละลายหรือแม้แต่เป็นหนี้ เธอก็จะต้องจากไปก่อนกําหนดแน่นอน

ดังนั้นคําสั่งที่สองที่ออกโดยเวินเหยียนคือการสร้างปัญหาให้กับธุรกิจของเวินเฉิงและสร้างภาพลวงตาว่าเขากําลังจะล้มละลาย

ให้ทรัพย์สมบัติทั้งหมดของเวินเฉิงถูกล็อคและบ้านของเขาถูกจํานอง สิ่งนี้จะไม่เพียงแต่ทําให้ไช่ชิงเยว่สามารถฟ้องหย่าได้อย่างเต็มที่ แต่ยังทําให้ไช่ชิงเยว่ไม่สามารถแบ่งทรัพย์สินของเวินเฉิงไปได้

ตอนนี้ไช่ชิงเยว่ได้ออกจากตระกูลเวินและไม่ได้รับทรัพย์สินใดๆของตระกูลเวินเลยแม้แต่น้อย

เวินรั่วที่ติดตามไช่ชิงเยว่แบบนี้จะสูญเสียออร่าและความสุขในแบบเดิมของเธอไปทั้งหมด เป้าหมายของเวินเหยียนก็สําเร็จแล้ว
ในตอนนั้นเอง โทรศัพท์ในห้องนั่งเล่นก็ดังขึ้น

นายหญิงผู้เฒ่าเงินรับโทรศัพท์ และมีเสียงเวินรั่วดังขึ้น

“คุณย่าคะ เมื่อเร็วๆนี้หนูได้ยินมาว่าคุณปู่สุขภาพไม่ค่อยดีใช่ไหมคะ? ไม่เป็นไรมากใช่ไหม หมอว่ายังไงบ้างคะ?”

“ดูแล้ว ก็ไม่มีอะไรมาก ก็แค่โรคเก่าๆเธอวางใจเถอะ ไม่ต้องกังวลไป ดูแลตัวเองด้วยปู่กับย่าไม่ได้อยู่กับเธอแล้ว อย่าเจ็บป่วยล่ะ” นายหญิงผู้เฒ่าเวินกล่าวด้วยความเจ็บปวด

“ย่าคะ พรุ่งนี้หนูอยากกลับบ้านไปหาพ่อได้ไหมคะ หนูคิดถึงพ่อ” เวินรั่วถาม

บทที่ 912 นายไม่ใช่เวินเหยียนที่ฉันรู้จัก

“ได๋ๆๆ” นายหญิงผู้เฒ่าเวินตอบตกลงครั้งแล้วครั้งเล่า

ก็แค่หลานสาวตัวน้อยคนนี้ แน่นอนว่าเธอยินดีที่หลานจะกลับมา

ถ้าตอนนั้นลูกชายของเธอไม่ล้มละลาย เธอยังยืนยันว่าหลานสาวของเธอต้องอยู่ที่ตระกูลเงินเท่านั้น

เจี่ยนอีหลิงไม่มีอะไรทํา เธอจึงไปที่สวนของบ้านและยืนอยู่คนเดียว มองดูทิวทัศน์ในสวนของ
เวินเหยียนกําลังนั่งรถเข็นเข้าไปใกล้