เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 959

เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ บทที่ 959 “ความห่วงใย” จากพี่เขยรอง 3

ในตอนเย็น ทุกคนมาทานอาหารร่วมกันในร้านอาหารของโรงพยาบาล วันนี้เจี่ยนหยุ่นไม่ได้เตรียมอาหารรสเผ็ดและอร่อยมาให้ทุกคนได้กินกัน

มีทั้งหม้อหุงข้าวเนื้อปู หม้อตุ๋นอาหารทะเล หม้อไฟรสเผ็ด เนื้อวัวและเนื้อแกะ

ซึ่งมื้อนี้เป็นอาหารที่อร่อยกว่าทุกวัน

แค่มองก็ทําให้คนอยากกินแล้ว

จ่ายหวินเชิ่งเพิ่งจะนั่งลง แต่ก่อนที่เขาจะได้ตะเกียบมาอยู่ในมือ ทันใดนั้นก็มีหม้อผักสีเขียวมาวางอยู่ตรงหน้าเขา

“นายท่านเชิ่ง ตรงนั้นเป็นของทุกคน ส่วนของคุณอยู่ตรงนี้”

หลิวถิงน่าเสนออาหารสุดพิเศษสําหรับจ่ายหวินเชิงโดยเฉพาะ

ซึ่งมีข้าวขาว และผักเท่านั้น

ผักโขม ถั่วงอก ผักกาดขาว กะหล่ําปลี

ผักสี่ชนิด

และผักสี่ชนิดที่ถูกลวงด้วยน้ําเดือด ไม่ใส่น้ํามัน เกลือ ซอส และน้ําส้มสายชู ซึ่งอาหารลดน้ําหนักของคนอื่น ยังดูมีรสชาติและน่าอร่อยมากกว่าอาหารตรงหน้าจ่ายหวินเชิ่ง

“อีหลิงบอกว่าผมสามารถกินเนื้อสัตว์ได้ในปริมาณที่พอเหมาะ” ในเวลานี้ถ้าเป็นไปได้ จ่ายหวินเชิ่งต้องการจับหลิวถึงแล้วถูไปกับพื้นให้รู้แล้วรู้รอด

“ใช่ ถูกต้อง คุณสามารถกินเนื้อสัตว์ และอาหารทะเลได้นิดหน่อย แต่ตอนนี้สถานการณ์ไม่เหมือนกัน เพราะคุณเริ่มกินยาจีนแล้ว อ่า! การกินยาจีนนั้นมีข้อห้ามนะรู้ไหม? และมีหลายสิ่งหลายอย่างไม่สามารถกินด้วยกันได้ ซึ่งจะมีผลต่อประสิทธิภาพของตัวยา ดังนั้น สิ่งที่คุณสามารถ กินได้ในตอนนี้ก็ไม่สามารถกินได้แล้ว!”

หลิวถิงอธิบายให้จ่ายหวินเชิงฟังอย่างจริงจัง

เมื่อพูดจบ หลิวถิงก็ไม่ลืมดึงเจี่ยนอีหลิงที่อยู่ข้างๆ เพื่อมาสนับสนุนคําพูดของตัวเอง “อีหลิงที่รัก เธอคิดว่าเรื่องนี้จริงไหม?”

“อือ” เจี่ยนอีหลิงไม่รู้เกี่ยวกับสถานการณ์อื่น มีเพียงหลิวถิงเท่านั้นที่บอกว่านี่ไม่ใช่ปัญหาเป็นธรรมดาที่เจี่ยนอีหลิง จะไม่รู้ว่าพี่ชายคนรองของเธอได้มีส่วนร่วมทําสิ่งที่เรียกว่า “การใช้อํานาจเพื่อผลประโยชน์ส่วนตัว” อยู่ในบางจุด

เมื่อได้ยินคําตอบของเจี่ยนอีหลิง หลิวถิงก็เลิกคิ้วขึ้นอย่างภาคภูมิใจ “นายท่านเชิงดูสิ ผมไม่ได้โกหกคุณนะ”

เจี่ยนหยุ่นโม่นั่งลงข้างเจี่ยนอีหลิง และพูดกับจ่ายหวินเชิ่งอย่างใจเย็นว่า “ดูแลสุขภาพของนายให้ดี มันจะดีสําหรับนายและน้องสาวของฉัน”

ดีมาก เจี่ยนหยุ่นโม่สั่งด้วยตัวเอง และถ้าจ่ายหวินเชิ่งไม่ทําตาม ก็เท่ากับว่าเขาอาจจะทําให้พี่เขยรองไม่พอใจได้

ในบรรดาพี่น้องคนอื่นของตระกูลเจี่ยน จ่ายหวินเชิ่งสามารถยั่วโมโหได้ทุกคน แต่ถ้าเป็นเจี่ยนหยุ่นโม่เขาไม่สามารถต่อต้านได้จริงๆ

จ่ายหวินเชิ่งทําได้เพียงยอมรับมัน นั่งดมกลิ่นเนื้อของคนอื่น และนั่งกินผักที่ไร้รสชาติบนจานของตัวเอง

หลิวถึงมองดูจ่ายหวินเชิ่งนั่งกินผักและข้าวขาวที่ไร้รสชาติ ซึ่งมันทําให้เขามีความสุขมาก ถึงแม้ว่าเขาจะไม่มีความบาดหมางกับจ่ายหวินเชิ่งก็ตามที
แต่สิ่งนี้ไม่ได้ป้องกันเขาจากการเมินเฉยต่อความโชคร้าย

นอกจากนี้ จ่ายหวินเชิ่งยังได้ลักพาตัวคณบดีของพวกเขาไป และพวกเขาควรจะแก้แค้นสักเล็กน้อย

อย่าว่าแต่พี่โม่เลย แค่น้องสาวที่เหมือนลูกรักคนนี้ถูกพรากไปก็เจ็บปวดมากแล้ว ดังนั้น เจ้าลูกหมาป่าตัวเหม็นจะต้องได้รับความทุกข์ทรมานสักหน่อยถึงจะสาสม?

หลังจากทานอาหารเย็น ชามยาจีนใบที่ 2 ก็มาถึงตามกําหนดเวลา

จ่ายหวินเชิ่งขมวดคิ้ว และดื่มยาจีนในชามใบที่ 2 ที่เต็มไปด้วยความรักอย่างไม่มีที่สิ้นสุดของพี่เขยรองของเขา

ต่อให้กินเนื้อไม่ได้ แต่ยาจีนก็ยังต้องกินแบบชามต่อชาม

ในรสชาติของยาจีนชามนี้ มีเพียงจ่ายหวินเชิ่งเท่านั้นที่รับรู้ได้

หลิวถิงไม่ลืมบอกจ่ายหวินเชิ่ง “จริงสิ นายท่านเชิ่ง พี่โม่ได้ปรับปรุงห้องของคุณและเปลี่ยนกลับไปเป็นชั้นหนึ่งแล้ว ซึ่งเป็นห้องเดียวกับที่อาศัยอยู่เมื่อครั้งที่คุณมาครั้งล่าสุด”

สองวันก่อน เจี่ยนหยุ่นโม่กําลังยุ่งอยู่กับการผ่าตัดเวินเหยียน และไม่มีเวลาจัดการในเรื่องนี้ แต่ตอนนี้เขาว่างแล้ว และแน่นอนว่าเขาจะไม่ยอมให้จ่ายหวินเชิ่งอยู่ข้างกายเจี่ยนอีหลิงอีก

จ่ายหวินเชิงสามารถต้านทานได้งั้นเหรอ?

ไม่ได้อย่างแน่นอน

บทที่ 960 ขอบคุณที่ช่วยชีวิตฉัน

ในที่สุด เวินเหยียนก็ได้พบเจี่ยนอีหลิงในบ่ายของวันนี้

“เสี่ยวหลิง…” เวินเหยียนขมวดคิ้วเล็กน้อย สีหน้าเคร่งขรึมและมีความตึงเครียด

(โลควอท หรือปี่แป่ ผลมีรสหวานอมเปรี้ยว กินสด ทําแยมหรือเยลลี่ เมล็ดมีรสชาติคล้ายอัลมอนด์ น้ําคั้นจากผลใช้ทําเครื่องดื่มแอลกอฮอล์)
ตอนนี้ประเทศจีนเป็นฤดูหนาวแล้ว แต่เกาะเล็กๆแห่งนี้อยู่ในเขตร้อนจึงทําให้ไม่มีฤดูหนาวและบนเกาะแห่งนี้ก็มีผลไม้มากมาย

“เสี่ยวหลิง เธอคิดว่าเราจะกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้ไหม?” เฉินเหยียนถามเจี่ยนอีหลิง
เจี่ยนอีหลิงคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ฉันไม่รู้ แต่จะลองดู”