เทียบท้ายุทธเวท นิยาย บท 19

จกระทั่งลู้อี้เข่อเดินเข้าไปในวิลล่าอย่างสมบูรณ์ หวังชาวยังคงงุนงง

มักจะรู้สึกไม่จริงเล็กน้อย

แต่เขาไม่ได้คิดมาก หันหลังออกจากที่นี่

เซวียไห่กุ้ยเดินไปที่หน้าประตูสวนริเวอร์ไซด์ใบหน้าเต็มไปด้วยความอาฆาตแค้น และมาถึงด้านข้างของรถRolls Royceคันหนึ่ง

คนขับเชิญเขาขึ้นรถ

“คุณชาย เป็นยังไงบ้างครับ? เจอคุณลู่มั้ยครับ?”

คนขับถามอย่างประจบสอพลอ

“พูดเชี่ยไรของมึง ไปขับรถให้กูซะ!”

เซวียไห่กุ้ยด่าด้วยความโกรธ ทำให้คนขับรถกลัวจนไม่กล้าพูดมาก

เขาหยิบโทรศัพท์ออกมา และโทรไปหาเบอร์โทรหนึ่ง: “ช่วยฉันตรวจสอบคนคนหนึ่งหน่อย เขาอ้างว่าเป็นแฟนของลู่อี้เข่อ ภายในสิบนาที ฉันต้องการข้อมูลทั้งหมดของเขา!”

……

อีกวันหนึ่ง ลู่อี้เข่อไปเยี่ยมคุณปู่ลู่ว่านซานที่โรงพยาบาล

ภายในห้องผู้ป่วย ก็มีแค่สองปู่หลาน

“อี้เข่อ คุณหวังไม่ได้ถือสาเรื่องเมื่อวานนี้ใช่มั้ย”

ลู่ว่านซานนั่งอยู่บนรถเข็น สีหน้าแดงก่ำกว่าก่อนหน้านี้ ร่างกายค่อยๆฟื้นตัว

“คุณปู่ค่ะ คุณหวังไม่ใช่คนใจแคบ เขาไม่ถือสาหรอกค่ะ”ลู่อี้เข่อพูดถึงหวังชาว ในดวงตาอดไม่ได้ประกายด้วยความสดใสเล็กน้อย

นึกถึงฉากที่เธอเป็นคนจูบเขาก่อนเมื่อวานนี้ขึ้นมาอย่างฉับพลัน และแก้มก็แดงขึ้นโดยไม่ได้ตั้งใจ

ลู่ว่านซานเห็นทุกอย่างอยู่ในสายตา จากนั้นก็พูดด้วยรอยยิ้ม: “อี้เข่อ แกคงจะไม่ได้ชอบหวังชาวคนนี้หรอกใช่มั้ย?”

“หา?”

ลู่อี้เข่อตกใจมาก และส่ายหัวอย่างรวดเร็ว: “คุณปู่ ปู่พูดจาเหลวไหลอะไรกัน ไม่หรอกค่ะ!”

“หมอนั่นของตระกูลเซวียโทรหาปู่เมื่อกี้นี้ เขาบอกว่าแกมีแฟนชื่อว่าหวังชาว นี่มันเรื่องอะไรกัน?”ลู่ว่านซานเอียงหัวมองดูลู่อี้เข่อ

ลู่อี้เข่อแก้มแดงมาขึ้น: “ไม่ใช่รหอกค่ะ หนูตั้งใจพูดแบบนั้น ใครให้เซวียไห่กุ้ยตามตื๊อหนูบ่อยๆ หนู……”

ก่อนที่เธอจะพูดจบ ลู่ว่านซานก็หัวเราะขึ้นมา: “อี้เข่อ ปู่มองดูแกเติบโตมานะ แกคิดอะไรอยู่ในใจ ปู่รู้ดี”

“แต่มีเรื่องหนึ่งแกต้องคิดในดี การแต่งงานกับแกกับตระกูลเซวียยังไม่ต้องพูดถึง”

“พูดแค่เรื่องของคุณหวัง ทักษะทางการแพทย์ของเขาดีมาก ช่วยชีวิตของปู่ ปู่รู้สึกซาบซึ้งใจต่อเขาในเรื่องนี้”

“แต่คนคนนี้ฐานะเรียบง่าย พื้นเพครอบครัวธรรมดา และยังเคยหย่าร้างมาก่อน……”

“พวกเธอเป็นเพื่อนกันได้ แต่เป็นแฟนของแก……เขาไม่คู่ควรกับแก”

สีหน้าของลู่ว่านซานค่อยๆจริงจังขึ้นมา

หลังจากที่ลู่อี้เข่อได้ยิน ในใจก็ไม่สบอารมณ์เป็นอย่างมาก

“คุณปู่ค่ะ ปู่ทำไมตื้นเขินขนาดนี้ คนอื่นเขาไม่มีอำนาจบารมี ขอแค่เป็นคนดี มีความสามารถก็พอ หนูคิดว่าหวังชาวดีกว่าทายาทเศรษฐีอย่างเซวียไห่กุ้ยอีก?”ลู่อี้เข่ออยากพูดแทนหวังชาวโดยไม่รู้ตัว

“อี้เข่อ แกคิดว่าหวังชาวคนนี้มีอนาคตดีจริงๆเหรอ?”ลู่ว่านซานมองดูหลานสาวของตัวเองแล้วถาม

ลู่อี้เข่อไม่ได้ลังเล และพูดตรงๆว่า: “คุณปู่ค่ะ หรือว่าปู่ไม่เชื่อสายตาของหลานสาวปู่เหรอคะ?”

ลู่ว่านซานหัวเราะเสียงหลง: “ไม่ว่ายังไง หวังชาวช่วยชีวิตของปู่ ดังนั้นปู่ไม่มีทางคัดค้านการคบหากันระหว่างพวกแกหรอก”

“แต่ด่านของพ่อแม่แกใช่ว่าจะผ่านไปได้ง่ายดายขนาดนั้น เรื่องนี้ ปู่ช่วยแกไม่ได้”

ลู่อี้เข่อคิดอะไรบางอย่างได้ ก็พูดด้วยรอยยิ้มในทันที: “คุณปู่ค่ะ ตระกูลลู่ของพวกเราจะจัดงานเลี้ยงทางธุรกิจในอีกสามไม่ใช่เหรอ? ปู่จะมอบอำนาจทั้งหมดให้หนูมาเป็นเจ้าภาพได้มั้ยคะ?”

ลู่ว่านซานพูดด้วยรอยยิ้ม: “ปู่ว่าแกทำเพื่อคุณหวังคนนั้นมากกว่านะ อยากจะใช้โอกาสนี้ทำให้เขามีชื่อเสียงเหรอ?”

ลู้อี้เข่อไม่ได้ยอมรับ และก็ไม่ได้ปฏิเสธด้วย

พูดขึ้นว่า: “คุณปู่ค่ะ ปู่ก็อย่าได้ถามมากมายขนาดนี้เลย หนูก็โตขนาดนี้แล้ว ก็ควรที่จะเปิดหน้าอยู่ในโลกธุรกิจได้แล้ว”

“ฮ่าๆ โอเค ปู่รับปากกับแก”

เมื่อเห็นคุณปู่ตกลง ลู่อี้เข่อก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกมีความสุข

คุณปู่พูดถูก เธอต้องการใช้โอกาสนี้สร้างชื่อเสียงให้หวังชาว!

ทำให้คนของตระกูลหลินรู้ว่า หวังชาวไม่ใช่เศษสวะ

คนที่ตระกูลหลินของพวกคุณไม่ต้องการ ฉันลู่อี้เข่อต้องการ!