เทพบุตรในคราบซาตาน นิยาย บท 44

“เดี๋ยวได้เห็นดีกัน คงอยากตกงานสินะ” น้ำเสียงและแววตาของอันดาช่างร้ายกาจ ไม่รู้ทำไมทุกครั้งที่เจอกับใบบุญหล่อนต้องเข้ามาหาเรื่องหญิงสาวอยู่ร่ำไป

เวลานี้ภายในห้องทำงานของท่านประธาน ใบหน้าอันหล่อเหลาของกวิน มันเต็มใบด้วยท่าทีของคนที่กำลังกังวลใจ เมื่อเอเดนเข้ามาหาเขาเรื่องหุ้น ซึ่งเพื่อนรักขอเวลาสามเดือน เนื่องจากเขานั้นได้เอาเงินไปลงทุนที่บริษัทต่างประเทศ จึงไม่สามารถที่จะซื้อหุ้นของนายคชาได้ในตอนนี้

“นายถ่วงเวลาริสาเอาไว้ก่อน อย่าเพิ่งให้หล่อนรู้เรื่องลูกกับเมียของนาย ไม่อย่างนั้นบริษัทกวินชูมีปัญหาแน่” เอเดนพูดพร้อมกับหยิบถ้วยกาแฟขึ้นมาจิบอย่างใจเย็น ขณะที่กวินนั้นทำหน้าเซ็ง เพราะหุ้นยี่สิบห้าเปอร์เซ็นต์เป็นจำนวนเงินไม่ใช่น้อย

“อีกไม่กี่วันริสากับบิดาของเธอก็จะกลับมาแล้ว ฉันกลัวว่าภรรยาจะเข้าใจผิด ที่สำคัญฉันไม่อยากให้ใบบุญต้องทำงานที่แผนกนั้นมันลำบาก” กวินรินไวน์ลงไปในแก้ว จากนั้นเขาได้ยกขึ้นมาจิบ พร้อมกับการใช้ความคิดไปด้วย หลังจากที่ท่านประธานหนุ่มได้เจอเธอกับลูกแล้ว หญิงสาวก็ควรได้รับการยกย่องในฐานะคุณผู้หญิงของกวินชู

“ฉันขอเวลาแค่สามเดือนไม่นานหรอก ยังไงเมียของนายเธอก็ไม่อยากให้ใครรู้ถึงความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นกับนายอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ”

“เธอก็เป็นแบบนี้ ทำแต่งานจนไม่มีเวลาให้ลูก ฉันจึงคิดที่จะประกาศให้ทุกคนได้ทราบ ถึงความสัมพันธ์ของเราสองคน เธอจะได้ลาออกมาอยู่บ้านสักที ใบพลูจะได้ฟังนิทานก่อนนอนจากพ่อกับแม่ทุกคืน” เมื่อพูดถึงลูกสาวแววตาของกวินเต็มไปด้วยประกายแห่งความสุข เพราะใบพลูนั้นเปรียบเสมือนโซ่ทองคล้องใจ ที่ทำให้ใบบุญยอมจำนนจนอภัยให้กับเขา ซึ่งโอกาสที่ได้รับจากภรรยา เขาอยากจะทำทุกวันให้มีคุณค่าสมกับที่รอคอยเธอมาหลายปี

“ฉันเข้าใจ แต่ขอเวลาให้ฉันหน่อยนะไม่กี่เดือนเอง รอมาตั้งหลายปีรออีกสักนิดจะเป็นไรไป นายก็พยายามอยู่ห่างๆ คุณริสาไว้แล้วกัน เมียโกรธเดี๋ยวจะกลายเป็นเรื่องใหญ่อีก”

เอเดนหยิบถ้วยกาแฟขึ้นดื่มจนหมดแก้ว พร้อมกับพยายามอธิบายให้กวินได้เข้าใจ ในความจำเป็นที่เขายังไม่สามารถซื้อหุ้นต่อจากบิดาของริสาได้ในตอนนี้

“เฮ้อ! อีกไม่กี่วันเรื่องวุ่นๆ คงเกิดขึ้นกับชีวิตของฉันแน่” ท่านประธานหนุ่มยังคงพูด พลางจิบไวน์ไปด้วย เหมือนกับทุกครั้งที่เอเดนมาหาที่ห้องทำงาน

“ยังไงเดี๋ยวมันก็ผ่านไป ฉันเชื่อว่าปัญหาแค่นี้สำหรับนายเล็กน้อย”

“เรื่องเล็ก กำลังจะกลายเป็นเรื่องใหญ่นะสิ นายก็รู้ว่าริสาร้ายแค่ไหน เธอพยายามจะพาฉันขึ้นเตียงไม่รู้กี่สิบรอบ ดีนะที่ฉันไม่หลงกลยอมจำนนต่อความต้องการของเธอ” ถ้าเอเดนไม่ใช่เพื่อนสนิท กวินคงไม่ปริปากพูดนินทาผู้หญิงออกมาแบบนี้ เพราะมันดูเหมือนกับว่าเขาไม่ใช่ลูกผู้ชายที่เขาเรื่องน่าอายของผู้หญิงมาพูดให้คนอื่นฟัง

“ลองหลงดูบ้าง จะได้รู้ว่านรกมีจริง ฉันขอตัวไปทำงานก่อน ยังไงก็อดทนรออีกนิด เดี๋ยวฉันจะส่งนายเก่งมาจัดการเรื่องหุ้นให้นะ”

“อืม... ยังไงก็ขอบคุณมาก” ทั้งสองส่งยิ้มให้กันบางๆ หลังจากนั้นไม่นาน เอเดนก็เดินออกไปจากห้องของท่านประธาน ปล่อยให้เพื่อนรักของเขานั่งกุมขมับ พร้อมกับการคิดหนักตามลำพัง ก่อนที่ชายหนุ่มจะเหลือบไปมองปิ่นโต พร้อมกับรอยยิ้มที่ผุดขึ้นมาบนใบหน้า ไม่ว่าเธอจะอยู่ในฐานะอะไร ภรรยาของเขาก็ยังคงวางตัวเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือคุณผู้หญิงของกวินชู