เทพบุตรในคราบซาตาน นิยาย บท 51

เช้าของวันใหม่ ใบบุญยังคงใช้ชีวิตในแบบที่เธอเป็น นั่นคือหน้าที่ของการเป็นคิวซีที่โรงงานของสามี แต่ทว่าในเวลานี้เธอกำลังถูกจับตามองเรื่องความสัมพันธ์ ระหว่างสาวโรงงานกับหัวหน้าใหญ่อย่างเพชรภูมิ ชายหนุ่มผู้มากด้วยความหล่อเหลา เป็นที่หมายตาของสาวๆ เมื่อเขาประกาศออกตัวโสดอย่างเป็นทางการ หลังจากที่ตัดความสัมพันธ์กับเลขาสาวอย่างไพลิน เมื่อหญิงสาวเดินทางมาถึงโรงงานเธอถูกเพชรภูมิเรียกไปพบที่ห้อง แน่นอนว่ามันคือฝีมือของอันดา ซึ่งใบบุญไม่รู้ว่าหล่อนต้องการอะไรจากเธอกันแน่ ถึงได้ตอแยไม่เลิกราแบบนี้

“หัวหน้าเรียกดิฉันมาพบ มีเรื่องอะไรหรือเปล่าคะ” เมื่อเข้ามาในห้องทำงานของเพชรภูมิหญิงสาวยืนสำรวม พร้อมกับเอ่ยถามเขาออกไปด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “นั่งก่อนสิ” “ขอบคุณค่ะ” เธอกล่าวขอบคุณ พร้อมกับหย่อนก้นลงนั่งอย่างเสียไม่ได้ เมื่อชายตรงหน้าออกคำสั่งด้วยเสียงเข้ม “ผม

ไม่รู้หรอกนะว่าคุณกำลังคบกับใคร แต่ผมอยากให้คุณลองเปิดใจ ผมก็ไม่ใช่ผู้ชายเลวร้ายอะไร ให้โอกาสผมได้เข้าไปดูแลคุณเถอะนะใบบุญ” เพชรภูมิเริ่มเปิดฉากพูดออกมาตามตรง เมื่อเขาไม่ต้องการอ้อมค้อมให้มากความ

“คุณกำลังพูดเรื่องอะไร ถ้าไม่ใช่เรื่องงาน ดิฉันขอตัวนะคะ” ใบบุญพูดจบก็รีบลุกขึ้นยืน แต่ทว่าเพชรภูมิกลับคว้าข้อมือของเธอเอาไว้ จึงทำให้หญิงสาวมองค้อนเขาออกไปอย่างขุ่นเคืองใจ

“ปล่อยค่ะ” น้ำเสียงห้วนๆ ที่พูดออกไปนั้น แสดงออกให้หัวหน้าใหญ่รู้ว่าใบบุญกำลังโกรธเขาอยู่ และเธอกำลังพยายามแกะมือเขาออก เพื่อบ่งบอกให้รู้ว่า เธอไม่ใช่ผู้หญิงใจง่าย ที่จะทอดสะพานให้ใครก็ได้

“ผมขอโทษ เปลี่ยนจากเขาเป็นผมได้ไหมใบบุญ” เพชรภูมิยังคงคะยั้นคะยอขอความเห็นใจจากเธอไม่เลิก

“เขา... ที่คุณกำลังพูดถึงคือผู้ชายที่ขึ้นชื่อว่าเป็นสามีของฉัน ที่สำคัญเขาคือพ่อของลูกที่ฉันได้วางหัวใจเอาไว้ให้ดูแล แน่นอนฉันจะรักและซื่อสัตย์กับเขาไปจนชั่วชีวิต คุณเลิกตอแยฉันสักที” พูดจบใบบุญก็รีบเดินออกไปจากห้องของหัวหน้าใหญ่ ปล่อยให้เพชรภูมิยืนสตั้นกับคำตอบที่ได้รับ

“สามี... พ่อของลูกอย่างนั้นเหรอ” ในที่สุดเขาคงต้องหยุดคิดที่จะสานสัมพันธ์ เมื่อใบบุญกับชายลึกลับที่ขับรถมารอรับเธอหลังเลิกงานนั้น มีความเกี่ยวข้องกัน เกินกว่าที่ผู้ชายอย่างเขาจะเข้าไปแทรกกลางระหว่างคนทั้งคู่ได้

ทางด้านอันดาแหละพนักงานที่กำลังตรวจคุณภาพสินค้าต่างก็พากันตื่นเต้น เมื่อท่านประธานหนุ่มเดินลงมาตรวจงานพร้อมกับเลขาสาว แต่ทว่าใบหน้าของเขากลับเคร่งขรึม เมื่อกวินกวาดสายตามองไปทั่วทั้งแผนกกลับไม่พบใบบุญ

“คุณอันดา” เสียงเข้มของกวินเรียกชื่อหัวหน้าดังขึ้นมาเสียจนทุกคนต้องก้มหน้า

“ท่านประธานเรียกดิฉันมีอะไรหรือเปล่าคะ”

“พนักงานคนไหน ที่คุณแจ้งผมไปว่าเธอบกพร่องในหน้าที่ เพราะทำงานตรวจคุณภาพสินค้าผิดพลาดมาหลายครั้ง” กวินทราบดีว่าภรรยาของเขาเป็นคนละเอียดแค่ไหน ที่สำคัญตะวันได้หาหลักฐานจากกล้องวงจรปิดมาเปิดให้เขาดูแล้ว เหมือนว่าอันดาจะจงใจใส่ร้ายใบบุญ เพราะหล่อนคอยกำกับให้พนักงานอีกคนสลับกล่องที่ตรวจแล้วยัดสินค้าที่มีตำหนิเข้าด้วยกัน

“เอ่อ... คือว่า คุณเพชรภูมิเรียกให้ใบบุญไปพบที่ห้องค่ะ”

“ฮ่ะ! นี่มันเวลางาน ที่สำคัญคุณเพชรภูมิมีเรื่องสำคัญอะไรที่จะต้องเรียกพนักงานให้เข้าไปพบในห้องแบบนี้” ท่านประธานหนุ่มพยายามสะกดกลั้นอารมณ์โกรธเอาไว้ เมื่อเขาไม่ชอบใจที่เพชรภูมิพยายามเข้าใกล้หญิงสาวที่ขึ้นชื่อว่าเป็นภรรยาของเขา

“สงสัยเธอคงอยากเลื่อนขั้นจากพนักงานคิวซีไปทำงานอย่างอื่นแทน มั้งคะ ท่านประธาน” ไพลินอดที่จะพูดจากระแนะกระแหนใบบุญไม่ได้ ยิ่งเธอรู้ว่าหญิงสาวเป็นที่สนใจของเพชรภูมิก็ยิ่งหมั่นไส้

“ถ้าฉันคิดจะเลื่อนขั้นจากพนักงานตรวจสอบคุณภาพสินค้าจริงๆ แล้วล่ะก็... คงคิดหาตำแหน่งที่มันมั่นคงกว่าการเป็นพนักงานหรือแฟนของหัวหน้าที่มีตำแหน่งแค่ Super visorหรอก จริงไหมค่ะท่านประธาน”

เสียงของใบบุญดังขึ้นมาระหว่างที่ทุกคนกำลังก้มหน้าก้มตาเกรงกลัวบารมีของกวิน แต่ทว่าท่าทีของใบบุญกลับดูไม่หวั่น แถมเธอยังเชิดหน้า เอ่ยถามท่านประธานหนุ่มออกมา ด้วยน้ำเสียงชัดถ้อยชัดคำอีกด้วย

“แต่ในเวลางานคุณไม่ควรออกไปพบใคร”

“แม้แต่คุณเหรอคะ”