อ่านสรุป คนพิเศษ จาก เทพบุตรในคราบซาตาน โดย ปีศาจชอนซา
บทที่ คนพิเศษ คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายนิยายสำหรับผู้ใหญ่ เทพบุตรในคราบซาตาน ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย ปีศาจชอนซา อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
ใบบุญจำใจเดินตามไพลินไปช่วยแม่บ้านยกสำรับอาหารมายังห้องของท่านประธาน ซึ่งหญิงสาวก็ไม่ได้ติดใจอะไร เมื่อเธออยู่ในฐานะที่ใครๆ ต่างก็คิดว่าเป็นแค่สาวโรงงานธรรมดา
“เดินเร็วๆ หน่อยสิ ท่านประธานมีแขก จากที่เป็นแค่ลูกค้าหล่อนคงกำลังหวังจะเลื่อนขั้นเป็นคนพิเศษคุณกวินแน่เลย” คำพูดของไพลินทำให้ใบบุญถึงกับโกรธจนหน้าแดง ทั้งที่พยายามข่มอารมณ์ไม่ให้ระเบิดออกมา แต่พิษรักแรงขึงมันก็เกิดขึ้นอย่างอัตโนมัติ จนเธอชักอยากจะเห็นหน้าลูกค้าคนนี้เต็มทีแล้ว
“ปกติแล้วคุณกวินมักจะนัดลูกค้ามาทานมื้อเที่ยง หรือคุยธุรกิจในห้องทำงานเหรอคะ” เมื่อเดินเข้ามาถึงหน้าห้องของท่านประธาน ทำให้ใบบุญรีบเอ่ยคำถามความสงสัยออกไป ก่อนที่เลขาสาวจะหันมามองค้อนใส่เธออย่างไม่ชอบใจ จากนั้นหล่อนจึงหยิบเอกสารที่โต๊ะทำงานขึ้นมา
“เรื่องของเจ้านาย เธอจะรู้ไปทำไม อ้อ... ฉันจะบอกให้ก็ได้ ท่านประธานมีหวานใจตัวจริงอยู่แล้ว เธอชื่อว่าคุณริสา กำลังจะเดินทางกลับมาเมืองไทยในอีกไม่กี่วันข้างหน้า เดี๋ยวเธอก็คงได้เห็นกับตา คุณริสาทั้งสวยทั้งเก่ง”
พอพูดจบประโยคเลขาสาวรีบเคาะประตูแล้วเปิดเข้าไป ซึ่งมีใบบุญกับแม่บ้านคอยเดินตามหล่อนยังกับเจ้านายกับลูกน้อง กวินยังคงนั่งดื่มไวน์กับนินิวจนหน้าแดง แต่นั่นมันแค่ชิมไม่ได้ทำให้เขาเมาได้ ทว่าสิ่งที่ท่านประธานหนุ่มไม่ชอบใจในตอนนี้ก็คือผู้หญิงข้างๆ ที่กำลังพยายามนั่งเบียดเสียจนแทบจะสิงร่างเขาได้อยู่แล้ว
“อีกสักแก้วนะคะคุณกวิน แด่มิตรภาพของเขา” หล่อนพูดพร้อมกับโน้มตัวเข้าใกล้ท่านประธานหนุ่ม แววตาที่ดูหวานหยาดเยิ้มช่างเต็มไปด้วยมารยา เมื่อหล่อนกำลังคิดจะทอดสะพานอย่างไม่อายใคร
“นี่ค่ะท่านประธานเอกสารในการเซ็นสัญญา” ไพลินวางแฟ้มลงตรงหน้าเจ้านายหนุ่ม ขณะที่ใบบุญกับแม่บ้านกำลังจัดอาหารขึ้นโต๊ะด้วยใบหน้าบึ้งตึง ซึ่งกวินยังไม่ทันสังเกตเห็นเธอ
ในตอนนี้ตะวันกำลังพยายามจะบอกนายรองของเขาถึงการมาของใบบุญ แต่ก็ไม่มีโอกาสได้บอก เมื่อสายตาของนายหญิงมองค้อนเข้าให้ จนทำให้ลูกน้องคนสนิทไม่กล้าปริปากพูดอะไรออกมา เขาทำได้เพียงแค่แอบมองไปที่ท่านประธานหนุ่มด้วยสายตาห่วงใย
“ผมเซ็นแล้ว เหลือแค่คุณนินิวลงนาม เชิญครับคุณนินิว”
“ไหนคะ นินิวต้องเซ็นตรงไหน” หล่อนพูดออกมาเสียงอ้อน ก่อนจะก้มลงไปมองเอกสารตรงหน้าด้วยท่าทางยั่วยวนมากกว่าสงสัย
“ขอบคุณนะคะ สำหรับอาหารมื้อพิเศษ” หล่อนฉีกยิ้มกว้างก่อนจะเดินตามกวินไปนั่งที่โต๊ะอาหาร ซึ่งถูกจัดเอาไว้ในห้องทำงาน
“นี่หล่อน ยืนบื้ออยู่ทำไม ตักข้าวสิ” น้ำเสียงของนินิวแข็งกระด้างราวกับมะนาวไม่มีน้ำ เมื่อหล่อนคิดว่ากวินไม่ให้หญิงสาวที่อยู่ในชุดฟอร์มโรงงานออกไป เพราะต้องคอยบริการตักข้าวเสิร์ฟเครื่องดื่มให้เขากับหล่อนอย่างแน่นอน
“ไม่ต้องเดี๋ยวผมตักเอง นั่งลงสิคุณ ผมตั้งใจให้แม่บ้านทำของโปรดไว้ให้คุณเลยนะ” กวินไม่พูดเปล่าเขายังเดินอ้อมไปเลื่อนเก้าอี้ให้ใบบุญ พร้อมทั้งรั้งตัวเธอให้นั่งลงอย่างไม่มีทางขัดขืนได้ จนนินิวแสดงสีหน้าแปลกใจ ก่อนจะฉายแววความไม่พอใจออกมา เมื่อกวินมีท่าทีที่เอาอกเอาใจใบบุญเป็นพิเศษ ทั้งที่เธอนั้นเป็นแค่สาวโรงงาน
“ฉันทานมื้อเที่ยงมาแล้วค่ะ เดี๋ยวก็ต้องรีบไปทำงาน” หญิงสาวบอกท่านประธานหนุ่มออกมาด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูงอนๆ จนทำให้นินิวรู้สึกแปลกใจ เมื่อใบบุญไม่มีอาการเกรงกลัวหรือเกรงใจกวินเลยสักนิด
“ทานมาแล้วก็ทานได้อีก อย่าดื้อสิ เนี่ยของโปรดคุณเลยนะ” กวินพูดพลางเลื่อนเก้าอี้นั่งลงข้างๆ ภรรยา จากนั้นเขาก็เริ่มเอาอกเอาใจตักอาหารใส่จานให้เธอ จนลูกค้าคนสำคัญเหลือบมองท่านประธานหนุ่มด้วยความขุ่นเคืองใจ เขาลืมไปหรืออย่างไรว่ายังมีเธออีกคน จนทำให้หล่อนเริ่มรู้สึกแปลกใจมากขึ้นกว่าเดิม หรือว่าสมภารอย่างเขาชอบกินไก่วัด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพบุตรในคราบซาตาน