เทพบุตรในคราบซาตาน นิยาย บท 52

ใบบุญจำใจเดินตามไพลินไปช่วยแม่บ้านยกสำรับอาหารมายังห้องของท่านประธาน ซึ่งหญิงสาวก็ไม่ได้ติดใจอะไร เมื่อเธออยู่ในฐานะที่ใครๆ ต่างก็คิดว่าเป็นแค่สาวโรงงานธรรมดา

“เดินเร็วๆ หน่อยสิ ท่านประธานมีแขก จากที่เป็นแค่ลูกค้าหล่อนคงกำลังหวังจะเลื่อนขั้นเป็นคนพิเศษคุณกวินแน่เลย” คำพูดของไพลินทำให้ใบบุญถึงกับโกรธจนหน้าแดง ทั้งที่พยายามข่มอารมณ์ไม่ให้ระเบิดออกมา แต่พิษรักแรงขึงมันก็เกิดขึ้นอย่างอัตโนมัติ จนเธอชักอยากจะเห็นหน้าลูกค้าคนนี้เต็มทีแล้ว

“ปกติแล้วคุณกวินมักจะนัดลูกค้ามาทานมื้อเที่ยง หรือคุยธุรกิจในห้องทำงานเหรอคะ” เมื่อเดินเข้ามาถึงหน้าห้องของท่านประธาน ทำให้ใบบุญรีบเอ่ยคำถามความสงสัยออกไป ก่อนที่เลขาสาวจะหันมามองค้อนใส่เธออย่างไม่ชอบใจ จากนั้นหล่อนจึงหยิบเอกสารที่โต๊ะทำงานขึ้นมา

“เรื่องของเจ้านาย เธอจะรู้ไปทำไม อ้อ... ฉันจะบอกให้ก็ได้ ท่านประธานมีหวานใจตัวจริงอยู่แล้ว เธอชื่อว่าคุณริสา กำลังจะเดินทางกลับมาเมืองไทยในอีกไม่กี่วันข้างหน้า เดี๋ยวเธอก็คงได้เห็นกับตา คุณริสาทั้งสวยทั้งเก่ง”

พอพูดจบประโยคเลขาสาวรีบเคาะประตูแล้วเปิดเข้าไป ซึ่งมีใบบุญกับแม่บ้านคอยเดินตามหล่อนยังกับเจ้านายกับลูกน้อง กวินยังคงนั่งดื่มไวน์กับนินิวจนหน้าแดง แต่นั่นมันแค่ชิมไม่ได้ทำให้เขาเมาได้ ทว่าสิ่งที่ท่านประธานหนุ่มไม่ชอบใจในตอนนี้ก็คือผู้หญิงข้างๆ ที่กำลังพยายามนั่งเบียดเสียจนแทบจะสิงร่างเขาได้อยู่แล้ว

“อีกสักแก้วนะคะคุณกวิน แด่มิตรภาพของเขา” หล่อนพูดพร้อมกับโน้มตัวเข้าใกล้ท่านประธานหนุ่ม แววตาที่ดูหวานหยาดเยิ้มช่างเต็มไปด้วยมารยา เมื่อหล่อนกำลังคิดจะทอดสะพานอย่างไม่อายใคร

“นี่ค่ะท่านประธานเอกสารในการเซ็นสัญญา” ไพลินวางแฟ้มลงตรงหน้าเจ้านายหนุ่ม ขณะที่ใบบุญกับแม่บ้านกำลังจัดอาหารขึ้นโต๊ะด้วยใบหน้าบึ้งตึง ซึ่งกวินยังไม่ทันสังเกตเห็นเธอ

ในตอนนี้ตะวันกำลังพยายามจะบอกนายรองของเขาถึงการมาของใบบุญ แต่ก็ไม่มีโอกาสได้บอก เมื่อสายตาของนายหญิงมองค้อนเข้าให้ จนทำให้ลูกน้องคนสนิทไม่กล้าปริปากพูดอะไรออกมา เขาทำได้เพียงแค่แอบมองไปที่ท่านประธานหนุ่มด้วยสายตาห่วงใย

“ผมเซ็นแล้ว เหลือแค่คุณนินิวลงนาม เชิญครับคุณนินิว”

“ไหนคะ นินิวต้องเซ็นตรงไหน” หล่อนพูดออกมาเสียงอ้อน ก่อนจะก้มลงไปมองเอกสารตรงหน้าด้วยท่าทางยั่วยวนมากกว่าสงสัย