เทพบุตรในคราบซาตาน นิยาย บท 55

“ขอบคุณค่ะคุณพ่อ”

“ยังเจ็บแผลอยู่ไหม” ท่านประธานหนุ่มในชุดสูทผูกไทเอ่ยถามลูกสาวออกมาด้วยความห่วงใย พลอยทำให้ใบบุญแอบอมยิ้มกับภาพที่เห็น ซึ่งมันไม่ใช่ความฝัน เมื่อเธอกำลังมีครอบครัวที่สมบูรณ์แบบ

“ไม่เจ็บแล้วค่ะ แต่ใบพลูอยากกินไอศกรีม คุณพ่อขา...พาใบพลูไปกินไอศกรีมก่อนกลับบ้านได้ไหมคะ” ใบพลูได้ทีก็ออดอ้อนให้บิดาพาไปรับประทานไอศกรีม ซึ่งดูเหมือนว่ากวินจะไม่ปฏิเสธ เมื่อเขาตอบตกลงลูกสาวออกไป ก่อนจะเดินอ้อมขึ้นมานั่งประจำตำแหน่งคนขับ พร้อมกับออกรถ ซึ่งจุดมุ่งหมายของเขาคือห้างสรรพสินค้าใจกลางเมือง

“ใบพลูคราวหลังหนูต้องระวังให้มากกว่านี้ เข้าใจไหมลูก” ใบบุญหันไปพูดกับลูกสาว พร้อมกับสายตาที่ดูห่วงใยใบพลูไม่น้อยไปกว่ากวิน

“ค่ะแม่ ใบพลูจะระวังให้มากกว่านี้” หนูน้อยพูดออกมาด้วยแววตาที่รู้สึกผิด เมื่อเธอทำให้บิดามารดาต้องเสียเวลามารับทั้งที่อยู่ในเวลางาน แต่ทว่าความเป็นเด็กก็ย่อมเล่นซนเป็นธรรมดา

“คุณขับรถยังไง ฉันเวียนหัวจะอ้วกแล้วเนี่ย ขับดีๆ หน่อยสิ” ใบบุญเริ่มหงุดหงิดขึ้นมาอีกครั้งอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย เมื่อเธอนั้นรู้สึกคลื่นไส้จะอาเจียนเสียให้ได้

“คุณผู้หญิงครับ ผมก็ขับปกตินะ ทำไมหน้าซีดจัง เป็นอะไรหรือเปล่า ไปหาหมอไหม” ตอนนี้ภายในใจของกวินเริ่มเป็นห่วงใบบุญขึ้นมาทันที เมื่อภรรยาของเขาหน้าซีด พร้อมกับอาการพะอืดพะอม แต่เธอก็พยายามฝืนเอาไว้

“ขอนอนเอนหลังสักพักนะคะ สงสัยฉันคงเครียด” พอพูดจบหญิงสาวได้ปรับเบาะลง จากนั้นเธอค่อยๆ หลับตา ก่อนจะหายใจเข้าออกลึกๆ ด้วยความรู้สึกเพลีย

เมื่อรถยนต์คันหรูแล่นเข้ามาจอด ภายในบริเวณลานจอดรถของห้างสรรพสินค้าใหญ่ใจกลางเมือง ทำให้ใบบุญงัวเงียตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกแปลกประหลาดใจ เพราะถ้าใครมาเจอ นอกจากเธอจะทำให้กวินดูไม่ดีแล้ว หญิงสาวยังกลัวว่าธุรกิจของเขาจะพัง ถ้าหากมีคนเอาไปใส่สีตีไข่ หลังจากเกิดเรื่องความรักความใคร่ระหว่างสาวโรงงานกับท่านประธานหนุ่ม

“ผมรู้นะว่าคุณกำลังคิดอะไรอยู่ จงเชื่อมั่นและศรัทธาในความรักที่ผมมีให้ อย่าไปสนใจหรือแคร์ใครมากกว่าคนในครอบครัว” กวินพูดออกมาด้วยเสียงเข้ม ก่อนที่เขาจะหันไปโฟกัสยังเบาะหลัง ซึ่งทำให้ใบบุญรู้ทันทีว่าลูกสาวกำลังต้องการอะไร การที่หนูน้อยได้ออกมาทำกิจกรรมนอกบ้าน แค่รับประทานไอศกรีม แต่นั่นมันคือความฝันของใบพลูเลยนะ ที่จะได้อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา ซึ่งกว่าจะมีวันนี้ได้ ใบพลูต้องอ้างว้างแค่ไหนเธอเองก็พอจะรู้

“ใบพลูแม่ขอเป็นไอศกรีมรสมะม่วงนะ”

“แม่จะไปกินด้วยกันใช่ไหมคะ”

“ใช่จ้า”

“ว้าว! ดีจัง ไปกันเลย ใบพลูดีใจจังเลยค่ะ ที่วันนี้แม่ยอมมาด้วย”