เทพโอสถผงาดโลกา นิยาย บท 9

การที่ได้ครอบครองชีพจรเทพหยินหยางกับวิชาไทเก็ก ทำให้เขาดูดซับ พลังวิญญาณฟ้าดินได้เร็วขึ้น ส่วนวิชาไทเก็กจะช่วยกลั่นแปรพลังวิญญาณให้กลายเป็นปราณแท้ได้อย่างรวดเร็ว และเพราะเหตุนี้ถึงทำให้เขารุดหน้าอย่างก้าวกระโดด

วิชาไทเก็กและวิชาเทพจตุรทิศที่เสิ่นเสียงได้ฝึกฝนอยู่ในตอนนี้ล้วนเป็นวรยุทธ์ขั้นเทพ หากเขาต้องการแสดงพลานุภาพของวิชาเทพออกมา ก็จะต้องมีปราณแท้ที่ลึกล้ำยิ่งกว่านี้

วิชาเทพมังกรครามกับวิชาเทพพยัคฆ์ขาวมีพลังโจมตีที่แข็งแกร่งที่สุด ส่วนวิชาเทพวิหคเพลิงเน้นด้านเปลวเพลิง วิชาเทพเต่าทมิฬเป็นวรยุทธ์ป้องกัน

เมื่อฝึกปราณแท้จนบรรลุมหายาน และสามารถผนึกเป็นรูปร่างขึ้นมาที่ตันเถียน หากเสิ่นเสียงฝึกฝนวิชาเทพจตุรทิศ ถึงตอนนั้นเขาก็จะผนึกรูปสัตว์เทวะทั้งสี่อย่างมังกรคราม วิหคเพลิง พยัคฆ์ขาว และเต่าทมิฬขึ้นที่จุดตันเถียน

ซึ่งนั่นหมายความว่าเสิ่นเสียงคนเดียวต้องฝึกหนักเท่าคนสี่คน ถึงแม้มันจะลำบากแต่พลังที่เขาควบคุมก็จะเหนือกว่าคนทั่วไป

พลังวิญญาณจำนวนมากหลั่งไหลเข้าสู่ร่างกาย และถูกเขาขับเคลื่อนวิชาไทเก็กกลั่นแปรให้กลายเป็นปราณแท้อันบริสุทธิ์ ปราณแท้ไหลผ่านเส้นลมปราณใหญ่เล็กในร่างกายของเขา ทำให้เส้นชีพจรในร่างแข็งแกร่งยิ่งขึ้น

เช้าวันรุ่งขึ้น แสงแดดอันอบอุ่นสาดส่องเข้ามาในสวนด้านหลังของเรือนเล็ก ๆ กระทบลงบนร่างของเสิ่นเสียง เขาลืมตาขึ้น แววตาดั่งสายฟ้า หมอกสีขาวที่รายล้อมอยู่รอบกายสลายไปทันที พบเพียงว่าบนร่างเขาแปดเปื้อนไปด้วยสิ่งสกปรก บัดนี้เขาบรรลุแดนนักสู้ระดับสี่แล้ว

นักสู้ระดับสี่ถึงนักสู้ระดับหกจัดอยู่ในระดับเดียวกัน บัดนี้เสิ่นเสียงบรรลุระดับสี่ ซึ่งก็คือขั้นเปิดชีพจร ข้ามผ่านอุปสรรคที่รบกวนใจเขามานานหลายปี

เสิ่นเสียงหลับตาเบา ๆ เพ่งสมาธิไปยังแผนภาพไทเก็กหยินหยางในจุดตันเถียน พบว่ามีวังวนปราณแท้ห้าสายปรากฏในแผนภาพไทเก็กหยินหยาง ซึ่งกระจายอยู่สี่ทิศและตรงกลาง ซึ่งคนทั่วไปมีเพียงจุดเดียว ส่วนเขามีห้าจุด ความลึกล้ำของปราณแท้ของเขาสามารถจินตนาการได้

ด้วยระดับความล้ำลึกของปราณแท้ของเขา มันสามารถทัดเทียมกับแดนนักสู้ระดับห้า

"ในที่สุดก็บรรลุนักสู้ระดับสี่ นับจากนี้ข้าก็ไม่ต้องไปเก็บยาสมุนไพรให้ตาแก่พวกนั้นแล้ว" เสิ่นเสียงดีใจยิ่งนัก เพียงแค่คืนเดียวเขาก็ทะลวงแดนได้แล้ว

แต่เมื่อนึกได้ว่าเซวียเซียนเซียนบรรลุนักยุทธ์ระดับหกตั้งแต่อายุสิบห้า เขาก็สงบลงอีกครั้ง นึกถึงว่าอัจฉริยะนักหลอมยาตระกูลเย่าผู้นั้นคิดจะแย่งคู่หมั้นของตน เสิ่นเสียงก็กัดฟันแน่วแน่ เขาจะต้องตั้งใจฝึกฝนยิ่งขึ้น แล้วไปยังตระกูลเย่า ท้าประลองกับอัจฉริยะนักหลอมยาผู้นั้นให้พ่ายแพ้