เทพศึกมังกรหวนคืน นิยาย บท 101

“คนที่รูปร่างหน้าตาน่าเกลียด?พูดจาดูถูกคนอื่นมาก”

ผู้ชายหนึ่งคนในนั้น ยิ้มแฉ่งแล้ว ใบหน้าดูถูก พุ่งเข้าไปเลย ออกหมัดกระแทกไปยังหน้าอกของฉินเฟิง คิดอยากจะต่อยให้ฉินเฟิงให้บาดเจ็บสาหัส

หลังจากนั้น

ก็ถูกฉินเฟิงเตะกระเด็นออกไปแล้ว

ลอยกระเด็นไปบนกำแพงเลย กระอักเลือดออกมาสามสี่ครั้ง

“ฉันพูดแล้วไง จัดการกับพวกทหารกุ้งขุนพลปูอย่างพวกแก ไม่จำเป็นต้องลงมือ”

ฉินเฟิงเท้าแพลงแล้ว

“พี่เขยหล่อมาก พี่เขยทรงพลัง”

อิ่นหนิงหยู่อยู่ข้างกายของฉินเฟิง กำหมัดเล็กๆ ให้กำลังใจฉินเฟิง พูดประจบสอพลอพี่เขย

“เก่งกาจไม่กลัวตายดีนะ แต่ว่าหลายปีมานี้ คนที่เก่งกาจไม่กลัวตาย ฉันก็เห็นมาเยอะแล้ว ทุกคนต่างก็ถูกฉันตีทุบอย่างโหดเหี้ยมหมดแล้ว ทุกคนบุกเข้าไปจัดการ”

ใบหน้าของจางเถียนสาดส่องความโหดร้ายออกมา

“ได้”

พวกคนที่เหลือเหล่านั้น ก้าวเข้าไปอย่างต่อเนื่อง

หลังจากนั้น

ถูกเตะคนแล้วคนเล่า

ไม่ถึงสิบวินาที ภายในห้องนี้ ร้องไห้คร่ำครวญไปทั่ว ทั้งหมดล้วนแต่เป็นคนของจางเถียนคนนั้นทั้งนั้น

“แม่งเอ้ย!”

เห็นภาพฉากนี้แล้ว จางเถียนก็ตกตะลึงไปแล้ว

รู้สึกกลัวสุดขีด

โหดเหี้ยมเกินไปแล้วหรือเปล่า?

หนึ่งคนต่อสู้กับสิบคน เตะคนแล้วคนเล่าก็จัดการได้เรียบร้อยแล้ว

“ตอนนี้ ถึงคราวแกแล้ว”

ฉินเฟิงมองไปยังจางเถียนแล้ว

“คือว่า ฉันลืมปิดแก๊สที่บ้านนะ ฉันจะต้องรีบกลับไปปิดแก๊สก่อน”

จางเถียนพบสิ่งผิดปกติ ก็รีบที่จะออกไป แต่ว่าไม่ทันได้เดินออกจากประตูไป ฉินเฟิงก็เตะเก้าอี้นั่นขยับแล้ว ทุบไปที่ศีรษะของจางเถียนเข้าแล้ว

จางเถียนก็ล้มลงกับพื้นเลยทันที

เดิมที พวกว่านเหรินสามคนนั้น เห็นว่าเรื่องมันผิดปกติ ก็คิดอยากจะออกไป แต่เมื่อเห็นจางเถียนที่นอนจมกองเลือดอยู่ที่หน้าประตูแล้ว ไม่มีใครกล้าออกไปสักคนเดียว

ทำอะไร

ก็แค่สัมภาษณ์ ทำไมคนที่มาสัมภาษณ์ถึงได้เก่งกาจมากขนาดนี้

“คือว่า หัวหน้าของพวกเรา เป็นคนที่แกไม่สามารถล่วงเกินได้ ทางที่ดีแกอย่ามาทำอะไรพวกเราจะดีกว่านะ ไม่งั้นจุดจบของแกจะต้องน่าเวทนามากแน่นอน”

ว่านเหรินเดินเข้ามาแล้ว พูดกล่าวด้วยใบหน้าที่ข่มขู่

สถานการณ์ในตอนนี้ ทำได้เพียงแค่อ้างถึงหัวหน้าของพวกเขาคนนั้นมาเพื่อข่มขู่คนให้กลัวเท่านั้น

“หัวหน้า?ก็ดีเลย”

ฉินเฟิงมีความสุข หยิบโทรศัพท์ออกมาแล้ว กดโทรออกไป : “ฉีหยุน ช่วยฉันหาเบอร์โทรศัพท์ของหลิวหลินหน่อย”

“ครับ”

หลังจากนั้นหนึ่งนาที ฉีหยุนก็ส่งเบอร์โทรศัพท์ของหลิวหลินมาให้แล้ว ฉินเฟิงกดโทรออกไปแล้ว

“ฮัลโหล ใครกัน?”

น้ำเสียงของหลิวหลินที่เหมือนกับนกขมิ้นเหลืองแผ่ซ่านออกมาจากในสายโทรศัพท์แล้ว หลิวหลินหน้าตาสละสลวยมาก มีสง่าราศี บุคลิกลักษณะองอาจผึ่งผาย

เพียงแต่ว่า อารมณ์ค่อนข้างร้อน

“ผมเอง ฉินเฟิง”

“คุณเหรอ?แต่นี่เป็นเบอร์ส่วนตัวของฉัน คุณหาเจอได้ยังไงกัน!”

“อย่าเพิ่งพูดเรื่องนี้ก่อนเลย พาคนในทีมของคุณมาที่หนานอ้านหน่อย ถนนเทียนหยุน24 เร็วๆหน่อยนะ ระยะห่างจากที่นี่ ความเร็วสุด ภายใน20นาทีพวกคุณก็น่าจะถึงได้”

พูดจบ ฉินเฟิงก็วางสายไปแล้ว

และหลิวหลินที่อยู่ทางฝั่งนั้น ถือโทรศัพท์ที่วางสายไป ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง : “ทำอะไรเนี่ย นี่กำลังสั่งฉันเหรอ คุณคิดว่าคุณเป็นใครกัน!”

“แถมยังหาเบอร์โทรศัพท์ส่วนตัวของฉันเจออีก ลูกคนรวยเจ๋งดีนักเหรอ”

“สักวันหนึ่งก็ต้องมีวัน ที่ฉันจะจับจุดอ่อนของคุณได้ จับตัวคุณกลับเข้าสู่กระบวนการยุติธรรม”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพศึกมังกรหวนคืน