“คลานออกไป?คุณมีสิทธิ์อะไรบอกให้ผมคลานออกไป”
ฉินเฟิงมือไขว้หลัง หรี่ตาเบาๆ มีเจตนาฆ่าเบาๆ
“ฮ่าๆ มีสิทธิ์อะไรให้คลานออกไปงั้นเหรอ?คำถามนี้คุณถามได้ดีมาก เพราะนี่เป็นที่ของเรา ผมเป็นใหญ่ ผมบอกให้คุณคลานออกไป คุณก็ต้องคลานออกไปอย่างว่าง่าย”
ผู้จัดการตรงล็อบบี้หัวเราะเบาๆ จากนั้นโบกมือ รปภ.ในร้านก็เข้าไปล้อมทันที
“รู้ไหมว่าที่นี่ที่ไหน?ที่นี่คือภัตตาคารเทียนหยุน รู้จักเจ้าของที่นี่ไหมล่ะ เขามีแบ็คหลังใหญ่โตมาก คุณไม่อาจล่วงเกินได้”
หวงจงจับปากตัวเองพลางพูดเย้ยหยัน
กล้าลงมือกับเขา รนหาที่ตายจริงๆ ตอนนี้ต่อให้เขาไม่ลงมือเอง เจ้าของภัตตาคารแห่งนี้ก็ปราบเขาได้ราบคาบ
เหอะ
จะสู้กับเขา อ่อนเกินไปหน่อย
“พวกคุณ……เขาเป็นคนด่าคนอื่นก่อนนะ”
อิ่นซินยืนขึ้นพูดอย่างห้าวหาญ
“ผมไม่สนว่าใครก่อเรื่องก่อน พวกคุณฝ่าฝืนกฎของร้านเรา ดังนั้นต้องได้รับโทษ พวกแกจัดการเลย วันนี้ฉันต้องการให้หมอนี่นอนโรงพยาบาลสัก2-3เดือน”
ผู้จัดการตรงล็อบบี้ไม่สนใจอะไรมาก เพราะได้รับเงินมาแล้ว อะไรๆฉินเฟิงก็ผิดทั้งนั้นแหละ
ถึงยังไงแบ็คหลังเขาใหญ่
ไม่หวาดกลัว
“พวกคุณ……”
อิ่นซินกำลังจะพูดบางอย่าง
แต่ทันใดนั้นก็มีมือวางบนไหล่เธอ:“เรื่องแบบนี้ให้ผู้ชายจัดการเถอะ”
อิ่นซินหันไปมองฉินเฟิง เมื่อก่อนเรื่องทุกอย่างในบ้านล้วนเป็นเธอที่จัดการ ไม่เคยมีใครพูดแบบนี้กับเธอมาก่อน ทำให้รู้สึกแปลกใจเล็กน้อย
แต่วินาทีต่อมา ก็เผยรอยยิ้มอันอ่อนโยนออกมา:“ค่ะ”
เธอไม่ใช่ผู้หญิงดื้อรั้น เธอรู้ว่าเวลาไหนควรให้เกียรติผู้ชาย ยิ่งกว่านั้นเธอมั่นใจอย่างอธิบายไม่ถูก เธอรู้สึกว่าฉินเฟิงสามารถจัดการเรื่องตรงหน้าได้
ไม่รู้ทำไม
รู้สึกอย่างอธิบายไม่ได้ว่าฉินเฟิงสามารถจัดการได้
“เจ้าหนุ่ม ท่าทางมั่นใจขนาดนั้น อย่าพูดอวดดีนักเลย แต่ตอนนี้ไม่เพียงพูดอวดดี ตัวคุณเองยังจะโดนไปด้วย เหอะ”
ผู้จัดการตรงล็อบบี้พูดอย่างเป็นผู้ชนะ
ในความเป็นจริง ตอนนี้เขายังคงจับนาฬิกาเรือนนั้นในกระเป๋าอยู่ เขาเคยเห็นมาก่อน เป็นของราคาแพง ราคาเหยียบแสน แค่แป๊บเดียวก็หาเงินได้เป็นแสน
ได้กำไรมหาศาล
เขามีความสุขอยู่ในใจ
ฉินเฟิงกวาดตามองรปภ.เหล่านั้น ดูหน่วยก้านดีแต่ไม่ได้เรื่องทั้งนั้น ขณะที่กำลังจะถีบเข้าไป ก็มีเสียงดังมาจากด้านประตู:“หยุด”
ทุกคนหันไปมอง เห็นเป็นผู้ชายคนหนึ่ง
“แม่งเอ้ย ใครวะ?จะสู้กันอยู่แล้วแต่มาบอกให้หยุด แม่ง”
หวงจงหันไปมองคนตรงประตูอย่างไม่พอใจมากๆ เขาจะได้เห็นฉินเฟิงโดนเล่นอยู่แล้วแท้ๆ แต่กลับมาใครก็ไม่รู้โผล่มา แถมยังตะโกนให้หยุด
ทำไมต้องหยุด
กำลังจะพุ่งใส่อีกครั้ง
ทว่าเขาถึงกับชะงักไป เพราะเห็นคนที่อยู่ด้านหลังผู้จัดการตรงล็อบบี้ ค่อยๆเดินเข้ามา จึงโค้งคำนับ:“เจ้านาย”
เจ้านาย!
ทุกคนชะงัก อายุดูเพิ่ง20กว่าๆ คิดไม่ถึงว่าผู้ชายที่ยังหนุ่มขนาดนี้ จะเป็นแบ็คหลังใหญ่โตของที่นี่ที่เรียกกัน
“พวกแกจบเห่แน่ เจ้านายถึงกับมาเอง”
ทันทีที่หวงจงได้ยินว่าเจ้านาย ก็ยิ่งดีใจเข้าไปอีก เจ้านายคนนี้มีแบ็คหลังใหญ่โต สุดจริงๆ ตอนนี้เจ้านายถึงกับออกมาเอง ฉินเฟิงไม่ตายหรอกเหรอ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพศึกมังกรหวนคืน