เทพศึกมังกรหวนคืน นิยาย บท 125

คำพูดนี้ชอบธรรมและน่าเกรงขาม แต่เมื่อฟังดูดีๆ ก็จะฟังออกถึงการคุกคามของเจียงจื่อจิ้น

คุณเพิ่งได้รับความลำบากมา ใช่ไหม

ถ้าอย่างนั้นคุณควรเชื่อฟังผม ถ้าไม่เชื่อฟังผม ผมอาจจะปล่อยให้คุณลำบากต่อไป การกลิ้งก่อนหน้านี้ อาจจะต้องทำอีกสามสิบครั้งหรือไม่ก็ร้อยครั้ง จนกระทั่งคุณยอมละทิ้งโอกาสนี้ไปเอง

แต่ว่า อาของเขามีตำแหน่งใหญ่พอ แค่พูดคำเดียวก็สามารถทำให้ทีมงานคนอื่นๆ ปฏิเสธอิ่นหนิงหยู่ได้ นั่นก็คือการถูกแบน

ส่วนอิ่นหนิงหยู่ ก็จะไม่มีวันได้มีชื่อเสียงตลอดไป

ในฐานะนักศึกษาภาควิชาการแสดง แต่ไม่สามารถแสดง รวมถึงเข้าร่วมทีมละครได้ การเรียนตลอดหลายปีที่ผ่านมาของเธอนั้นก็ไร้ประโยชน์ แล้วยังความฝันที่จะโด่งดังมีชื่อเสียงนั่นอีก

นี่คือการคุกคามจากเจียงจื่อจิ้น

มันเป็นกฎของวงการบันเทิง ถ้าไม่ยอมเชื่อฟังก็ออกไปจากวงการ

ส่วนเจียงหยุน เขานั่งจิบชาบนเก้าอี้ มองดูต้นขาขาวของอิ่นหนิงหยู่อย่างอิ่มอกอิ่มใจ รู้สึกกระปรี้กระเปร่าขึ้นมา

ตลอดหลายปีที่ผ่านมา เด็กหญิงที่ถูกหลานชายของเขาทำลายให้เสียหาย ไม่ถึงร้อยคน แต่ก็หลายสิบคนแล้ว

แต่ละคนเลิศเลอทั้งนั้น

นอกจากนี้เจียงจื่อจิ้นยังเป็นคนรู้จักคิด ผู้หญิงทุกคนพร้อมที่จะแบ่งปันกับเขา ซึ่งทำให้เขามีความสุขมากในช่วงหลายปีที่ผ่านมา โดยเฉพาะอย่างยิ่งมีดาราแถวหน้าคนหนึ่ง แต่พวกเขาก็ได้กอบโกยไว้

ดูภายนอกสวยเพียบพร้อมและสูงส่ง แต่ส่วนตัวก็ยังเป็นเหมือนทาสที่อยู่ในการครอบงำของพวกเขา

และต่อจากนี้ ทาสคนต่อไป ก็คืออิ่นหนิงหยู่

หายากนักที่จะได้พบกับหญิงสาวที่เลิศเลอเช่นนี้

และเขาไม่เชื่อว่าอิ่นหนิงหยู่จะยอมทิ้งโอกาสนี้ ยอมทิ้งความทุ่มเทอุตสาหะของเธอมาตลอดหลายปี ยอมทิ้งความฝันที่จะเป็นนักแสดง

วงการบันเทิงนั้นซับซ้อนมาก แต่ก็ยังมีผู้หญิงจำนวนมากที่เข้ามาด้วยความฝันที่จะมีชื่อเสียงโด่งดัง เข้ามาเหมือนแมลงเม่าบินเข้ากองไฟ

สุดท้ายก็ต้องมาปรนนิบัติพวกเขา

“หนิงหยู่ ทำอะไรอย่าดื้อรั้นนักเลย ต้องรู้จักลื่นไหลบ้าง พลิกแพลงบ้าง ไม่ใช่เหรอ? มาเถอะ หน้าคุณเหงื่อออกแล้ว ดื่มน้ำหน่อย”

เจียงจื่อจิ้นหรี่ตาลง แล้วยื่นขวดน้ำแร่ให้

อิ่นหนิงหยู่ต้องประนีประนอมแล้ว

ผู้หญิงทั่วไปจะไม่ยอมละทิ้งโอกาสนี้ มันเป็นโอกาสที่จะได้มีชื่อเสียง

แต่ทว่า

โพละ

น้ำพุ่งกระเซ็นออกไป สาดลงบนตัวเจียงจื่อจิ้น จนกลายเป็นไก่ตกน้ำ

“ฉันอิ่นหนิงหยู่ จะใช้ความสามารถที่แท้จริงในการเป็นนักแสดงที่ดี ไม่ต้องพึ่งพาการซื้อขายสกปรกกับพวกคุณ คำพูดของคุณ ทำให้ฉันรู้สึกขยะแขยง”

อิ่นหนิงหยู่ยกมือขึ้น สีหน้าเต็มไปด้วยความโกรธ

น่าขยะแขยงเหลือเกิน

มันสกปรกเกินไป

การเป็นดารา ควรอาศัยทักษะการแสดง ดึงดูดผู้ชมด้วยทักษะการแสดงที่ยอดเยี่ยม แทนที่จะถูกผลักดันด้วยการซื้อขายแบบนี้ ถ้ามันเป็นการซื้อขายที่สกปรก เธอยอมไม่มีชื่อเสียงดีกว่า

“คุณกล้าดียังไง!”

เจียงจื่อจิ้นเช็ดใบหน้าของตัวเอง ความอาฆาตแค้นปรากฏขึ้นบนใบหน้า ตั้งแต่เล็กจนโตไม่มีใครกล้าตีเขา แต่อิ่นหนิงหยู่ไม่เพียงตบเขา แต่ยังสาดน้ำใส่เขาด้วย

ไม่เคยมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น!!!

“มีอะไรเหรอ สาดคุณนั่นแหละ ใครใช้ให้คุณข่มขู่ฉันล่ะ อีกอย่าง ฉันบอกคุณแล้วว่า อย่าหยาบคายกับฉัน พี่เขยของฉันอยู่ที่นี่ ระวังเขาจะตีคุณตาย”

อิ่นหนิงหยู่พาฉินเฟิงออกไป

“ฮ่า ไอ้ขี้ขลาดคนนี้น่ะเหรอ? วันนี้ผมจะหยาบคาย เขาจะทำอะไรได้? ตีผมสิ เก่งจริงก็มาตีผมเลย ผมอยู่นี่แล้ว”

เจียงจื่อจิ้นกล่าวด้วยรอยยิ้มที่ดุร้าย เขายื่นมือออกไปเพื่อคว้าตัวอิ่นหนิงหยู่

แต่ในขณะที่เขากำลังจะคว้าไว้

ที่ประตู เธอเอื้อมมือออกไปจับมือเขา จากนั้นก็ได้ยินคำพูดประโยคหนึ่งว่า “ผมไม่เคยได้ยินมาก่อน คำขอร้องแบบนี้ คุณชอบให้ผมทุบตีคุณเหรอ?”

“งั้นก็ดี ผมจะทำให้คุณพอใจ”