เทพศึกมังกรหวนคืน นิยาย บท 135

“อ๊าก!”

อิ่นป่ายยังไม่ทันได้ตอบโต้ ก็ถูกฉินเฟิงเอามือข้างหนึ่งจับบีบไว้ เขาหายใจไม่ออก ใบหน้าเขียวคล้ำ เขาดิ้นรนขัดขืนแต่ก็ดิ้นไม่หลุด พลันเบิกตากว้างมองไปที่ฉินเฟิง

แต่เมื่อได้สบสายตากัน

ร่างกายของเขาแข็งทื่อ เพราะดวงตาคู่นั้นเหมือนเก็บซ่อนนรกเอาไว้ ในขณะที่สบสายตานั้น เขาเป็นเหมือนคนที่อยู่ท่ามกลางเทือกเขาและทะเลแห่งซากศพ

กลิ่นเลือดแตะจมูกของเขาโดยพลัน

ซากศพทั่วท้องฟ้าทำให้เขาช็อก

แต่แล้วมีดทหารเล่มหนึ่งก็ปักเข้าที่หน้าอกของเขา ทำให้เขามองเห็นตัวเองตายและเจ็บปวด วินาทีต่อมา เขาเหมือนตกลงไปในอุโมงค์น้ำแข็งที่อยู่ไกลนับพันลี้

หนาวเหน็บเข้าไปถึงกระดูก

ภัยแห่งความตายได้ส่งมาถึง

เขากำลังจะตาย!

“ผมพูดแล้ว!”

อิ่นป่ายหอบหายใจ ตาถลน กัดฟันกรอดพูดสองคำนี้ออกมา เขารู้ว่าถ้าเขายังไม่พูดออกไป ฉินเฟิงจะฆ่าเขาจริงๆ!

นี่คือปีศาจ

โครม

ฉินเฟิงปล่อยมือ ปล่อยเขาลงกับพื้น แล้วมองด้วยสายตาเยือกเย็น “พูด”

“เขาถูกคุณชายอู๋ อู๋ห้าวพาตัวไป”

ความหวาดกลัวแผ่ซ่านในดวงตาของอิ่นป่าย

ฉินเฟิงได้ยินดังนั้น ก็ไม่สนใจคนตระกูลอิ่นพวกนี้อีกต่อไป เขาหันกลับมาขึ้นรถแลนด์โรเวอร์ทหาร จากนั้นฉีหยุนก็เหยียบคันเร่งพารถแลนด์โรเวอร์ห้อตะบึงออกไป

โครม

ชนเข้ากับกำแพงอีกครั้ง

รถแลนด์โรเวอร์ทหารรุ่นดัดแปลง จะถูกนำมาใช้ในยามวิกฤตเท่านั้น ซึ่งเพียงพอที่จะพังทลายสิ่งก่อสร้างส่วนใหญ่ได้

“บัดซบ”

พอเห็นฉินเฟิงจากไปแล้ว อิ่นป่ายก็แอบด่า เมื่อครู่เขามีลางสังหรณ์จริงๆ ว่าถ้าเขาไม่พูด ฉินเฟิงจะกล้าฆ่าเขาจริงๆ

แต่หลังจากนั้นไม่นาน เมื่อเขาสงบสติอารมณ์ลงได้แล้ว ก็พบว่าเขาไม่จำเป็นต้องกลัวเลย เพราะเขารู้สึกว่าฉินเฟิงเป็นคนโง่ เป็นแค่ความหุนหันพลันแล่นเท่านั้น ฆ่าเขาแล้วจะทำอะไรได้

ตัวเองก็ต้องติดคุก

จับเขาไว้เพียงเพราะความโกรธ วางแผนเอาชีวิตแลกชีวิต คนโง่จริงๆ

แต่จะว่าไปแล้ว ชีวิตของเขาก็มีค่า

แต่อิ่นป่ายยังคงรู้สึกว่าตัวเองเสียหน้า เพราะฉินเฟิงผู้ต่ำต้อย ขอทานตัวเล็กๆ นึกไม่ถึงเลยว่าจะหวาดกลัวจนอยู่ในสภาพนี้ เขาตะโกนใส่อิ่นเสี้ยงสวี่อย่างเกรี้ยวกราดทันที “พี่สาว โทรหาหวงจง ประธานหวงซื่อกรุ๊ปให้หน่อย บอกเขาว่า ผมมีธุรกิจใหญ่จะคุยกับเขา”

“อ้อ…โอเค”

อิ่นเสี้ยงสวี่ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะพยักหน้าตอบตกลง

“ฉินเฟิง นายโอ้อวดว่าเคยเป็นทหารมาหลายปี มีความสามารถในการต่อสู้ แต่ก็เป็นแค่คนหุนหันพลันแล่นเท่านั้น กล้ายืมรถจากกองทัพมาโจมตีฉัน รนหาที่ตายจริง”

“นายคอยดูเถอะ แม้ว่านายจะช่วยอิ่นซินจากมือของอู๋ห้าวมาได้ก็ตาม ฉันจะทำให้นายบ้านแตกสาแหรกขาด มาสู้กับฉัน ฉันจะฆ่านายให้ตาย!”

ความดุร้ายปรากฏขึ้นบนใบหน้าของอิ่นป่าย

เขาไม่เคยหวาดกลัวแบบนี้มาก่อน กางเกงเปียกไปหมด

เป็นอัปยศอดสูอย่างใหญ่หลวง!

จากนั้น เขาก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วโทรหาอู๋ห้าว “คุณชายอู๋ ฉินเฟิงไปหาคุณแล้ว เตรียมตัวจับ ระวังตัวด้วย”

“อ้อ”

คำตอบสบายๆ ดังออกมาทางโทรศัพท์

จากนั้นโทรศัพท์ก็ตัดสายไป

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพศึกมังกรหวนคืน