เทพศึกมังกรหวนคืน นิยาย บท 143

“ไม่เป็นอะไรก็ดี”

หลังจากที่ฉินเฟิงแน่ใจแล้วว่าพวกเขาไม่เป็นอะไร ก็หันหลังกลับ มองไปยังคนเหล่านี้ สุดท้ายก็หันสายตาไปมองที่หวงจง : “แกจะทำอะไร？”

เขารู้ดีอย่างมาก หวงจงมาเพื่อหาเรื่อง

“ฉันมาทำอะไรน่ะเหรอ？ก็ต้องมาเป็นแขกอยู่แล้วนะสิ ฉันเป็นเพื่อนสมัยเรียนมหาวิทยาลัยของอิ่นซินนะ มีมิตรภาพต่อกัน มาเป็นแขก คงไม่แปลกหรอกนะ ส่วนคนเหล่านี้ ล้วนเป็นเพื่อนสนิทของฉัน ฉันเป็นคนพามาเอง แกคงไม่ไล่พวกเราไปหรอกนะ”

หวงจงทำท่าทางมีเหตุมีผล ถ้าหากคุณไม่ต้อนรับฉัน งั้นคุณนั่นแหละที่ไม่มีมารยาท

ถ้าหากไม่มีมารยาท งั้นฉันก็ไม่ถือสาที่จะทำอะไรลงไป

“มาเป็นแขก？”

ฉินเฟิงเลิกคิ้ว : “บังเอิญจัง ฉันก็มีเพื่อนมาเป็นแขกเหมือนกัน ไม่งั้น มาด้วยกันไหม？”

“แกก็มีเพื่อนมาด้วย？”

หวงจงรู้สึกแย่โดยทันที แต่ว่าทันใดนั้นก็คิดได้ว่า ฉินเฟิงก็แค่ลูกเขยจนๆที่แต่งงานเข้ามาอยู่บ้านภรรยาเท่านั้นเอง จะมีเพื่อนอะไรได้ จะสามารถทำอะไรได้ ยิ้มอย่างดูถูกทันที : “แล้วแต่แก”

“โอเค”

ฉินเฟิงหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้ว กดโทรออกไป

รอประมาณห้านาทีแล้ว หวงจงค่อนข้างหมดความอดทน พูดขึ้นมาทันทีว่า : “ไอ้เด็กน้อย แกยังเรียกคนมาอีกเหรอ แกนี่โง่จริงๆ หรือว่าแกล้งโง่กันแน่ มองไม่ออกเหรอว่านี่มันอยู่ในสถานการณ์แบบไหน？รู้ไหมว่าเพื่อนของฉันเป็นใคร？จางว่าน พี่ใหญ่แห่งถนนหนานแจ เห็นคนพวกนี้ไหม ล้วนแต่เป็นลูกสมุนของพี่ว่านของฉันทั้งนั้น”

หวงจงโบกไม้โบกมือ ผู้ชายกว่าหลายร้อยคนที่ยืนอยู่ด้านหลัง

แม้ว่าคนพวกนี้จะยืนอยู่ข้างหลังของจางว่านก็ตาม

และจางว่านที่สวมใส่ชุดดำ จับๆกรอบแว่นของตัวเองแล้ว มองไปที่ฉินเฟิง พูดด้วยความหยิ่งเล็กน้อยว่า : “ยอมแพ้การต่อสู้ที่ไร้ความหมายนี่เถอะ ฉันไม่เพียงแค่เป็นพี่ใหญ่แห่งถนนหนานแจ ฉันยังเป็นหลานชายของท่านสามแห่งบริษัทบอดี้การ์ด มังกร จำกัด เพราะงั้นยอมแพ้เถอะ ไม่มีใครมาหรอก ไม่มีใครกล้ามา ที่เมืองเจียงเฉิง มีไม่กี่คนที่กล้ามาล่วงเกินอาสามของฉัน”

“ท่านสามจางแห่งบอดี้การ์ดมังกร？”

ฉินเฟิงมือไพล้หลัง พอที่จะรู้จักคนๆนี้

ครั้งก่อนต้าตาวเคยบอกกับเขาว่า บริษัทบอดี้การ์ด มังกร จำกัดเป็นองค์กรใต้ดินที่ใหญ่ที่สุดในเมืองเจียงเฉิง ในนั้นผู้มีฝีมือที่รับผิดชอบการต่อสู้เป็นที่เรียกขานกันว่าซ่างเปียวบอดี้การ์ดมังกรมือวางอันดับหนึ่ง

และที่รับผิดชอบติดต่อสื่อสารกับผู้อื่น ก็เป็นที่เรียกขานกันว่าท่านสามจางแห่งบอดี้การ์ดมังกรเจ้าปัญญาอันดับหนึ่ง

“ดังนั้น กลัวแล้ว？ถ้าหากแกยอมมอบสองล้านให้อย่างเชื่อฟัง ฉันก็พอพิจารณาดูได้ว่า ไม่เอาแกถึงตาย ให้แกได้ใช้ชีวิตอย่างสงบสุข”

จางว่านยกแว่นตาขึ้นแล้ว นัยน์ตาปรากฏแสงแห่งความเยือกเย็น

อันที่จริง หวงจงเพียงแค่ให้เขาสั่งสอนฉินเฟิงสักยกหนึ่ง หักแขนสักข้างหนึ่งอะไรทำนองนี้ก็พอแล้ว กลับว่าไม่ได้คิดที่จะฆ่าฉินเฟิงให้ตาย แต่จางว่านก็ไม่ถือสาที่จะรีดไถเงินจากฉินเฟิงสักก้อน

ถึงอย่างไรคนธรรมดาทั่วไปอยู่ในเวลาแบบนี้ เกรงว่าจะตกใจจนไม่รู้จักบันยะบันยังแล้ว

เพียงแต่ว่า มุมปากของฉินเฟิงงอลง : “เพราะงั้น คนนั้นที่เรียกว่าท่านสามจางแห่งบอดี้การ์ดมังกร เป็นคนชั่วประเภทเดียวกันกับแก？ หรือกล่าวอีกนัยหนึ่งว่า ล้วนแต่ไม่ใช่คนดีอะไร ใช่ไหม ？”

“คนชั่วประเภทเดียวกัน ไม่ใช่คนดีอะไร？”

จางว่านตกตะลึงก่อนเลย ตามมาด้วยนัยน์ตาที่สาดส่องความโมโหออกมา ： “ไอ้เด็กน้อย คนอย่างแก กล้ามาว่าอาสามของฉัน？แค่ท่านสามพูดออกมา สามารถทำให้แกตายโดยไม่มีที่ฝังศพได้เลยนะ”

“วันนี้ไม่ต้องถึงท่านสาม ฉันก็สามารถฆ่าแกให้ตายและเอาเถ้ากระดูกของแกไปโปรยทิ้งได้”

จางว่านโมโห

“แกลองดูสิ”

ใบหน้าของฉินเฟิงไม่สะทกสะท้าน

“ไอ้เด็กน้อย แกนี่กล้ามากนะ แต่วันนี้อยากลองก็ลองดู ขึ้นไป”

จางว่านโบกมือ

สมุนกว่าร้อยคนที่อยู่เบื้องหลังก็ก้าวขึ้นไปแล้ว แต่ว่าในเวลานี้ ได้ยินเสียงรถมอเตอร์ไซค์ดังขึ้นรอบๆแล้ว ให้พวกเขาหยุดลงครู่หนึ่ง

“นี่คือ？”

พวกลูกสมุนเหล่านั้น มองไปรอบๆ

ตูม

เสียงของมอเตอร์ไซค์ มอเตอร์ไซค์คันหนึ่งขับออกมาจากหัวมุมแล้ว ตามมาด้วยคันที่สอง คันที่สาม คันที่สี่ ……ฝุ่นและเขม่าควันลงขึ้นสูง ทำให้คนมองเห็นไม่ชัดเจนว่ามีมอเตอร์ไซค์มากี่คันกันแน่

แต่ว่า ดำมืดสนิท

อย่างน้อยก็มีกว่าหลายร้อยคน

แต่ว่าเมื่อเทียบกับก่อนหน้านี้ยังมีเรื่องที่เจ๋งกว่าอีก รถฮัมเมอร์คันแล้วคันเล่าขับมาถึงที่นี่แล้ว สีดำ ท่าทางที่ดุดัน นำมาซึ่งกลิ่นอายแห่งการฆ่า เสียงดังเอี๊ยด รถฮัมเมอร์หยุดลงทันที

ลงมาจากบนรถคนแล้วคนเล่า สวมชุดดำ รูปร่างสูงใหญ่และแข็งแรง

และมีกว่าหลายร้อยคน!