เทพศึกมังกรหวนคืน นิยาย บท 178

แสงในยามค่ำคืนนั้นดำมืด

ในมุมหนึ่งของวิลล่าหยุนติ่ง มีกลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งไปทั่ว มีศพนอนเหลื่อนพื้นเต็มไปหมด ล้วนถูกมีดปาดคอตาย สีหน้าล้วนตายตาไม่หลับ

ไม่ต่างกันสักคนเดียว

ที่พวกเขาตายตาไม่หลับก็คือ พวกเขาเป็นกองกำลังฝึกพิเศษมีฝีมือดี แต่ก็ต้องถูกฆ่าตาย ทั้งที่ยังไม่ได้แสดงฝีมือออกมาเลย

ส่วนการตายของเห้อจือจี๋ก็ยิ่งน่าตกใจ ดวงตาสองข้างเปิดกว้างมาก ก็เพราะว่าเขารู้ว่าองครักษ์หมาป่าแห่งอีสเตอร์แลนด์มันหมายความว่าอะไร เป็นถึงหน่วยองครักษ์ของเทพสงครามอันดับหนึ่งในประเทศต้าหัว

เทพสงครามของอีสเตอร์แลนด์อยู่ที่ไหน องครักษ์หมาป่าก็อยู่ที่นั่น

นี่มันก็แสดงว่า พวกที่ก่อการจนทำให้เมืองเจียงเฉิงวุ่นวายไปหมด ก็คือเทพสงครามอันดับหนึ่งในประเทศต้าหัว คนในตำนานคนนั้น คนที่มีอำนาจสูงคำฟ้าในประเทศต้าหัว

คนที่เคยฆ่าล้างเมืองมาแล้ว！

คนที่ใช่มือเดียวกำจัดได้ทั้งเมืองเจียงเฉิงเลยก็ได้

ดังนั้น ตระกูลเห้อของพวกเขาไปเหยียบเข้ากับลาวาร้อนเข้าให้แล้ว โดนความร้อนลวกจนไม่เหลือชิ้นดีแล้ว เละไม่รู้จะเละอย่างไรแล้วทีนี้

ความคิดสุดก่อนเขาตายก็คือ ไม่ไปเคียดแค้นกับเทพสงคราม เพราะว่าเขาไม่มีสิทธิ์ เขาอยากจะไปคิดบัญชีกับเห้อเฉิงหลง หนีไปเฉยๆ ไม่ได้หรือไง จะต้องมาแสร้งทำแบบนี้ อวดโชว์จนตระกูลเห้อไม่เหลืออะไรเลย

ในตอนนี้ ฉินเฟิงก็ปิดหน้าหนังสือ แล้วกลับเข้าไปในนอนห้อง

คืนนี้ ไม่เงียบสงบเอาเสียเลย

เพราะว่าเรื่องที่เกิดขึ้นกับตระกูลเห้อนั้น เหล่าตระกูลใหญ่ทั้งหลายในเมืองเจียงเฉิง ล้วนหัวเราะเยาะตระกูลที่มีมายาวนานนับร้อยปีอย่างตระกูลเห้อกันหมด บอกว่าพวกเขาทำให้เกียรติยศนับร้อยปีต้องสูญสิ้น แต่ตอนกลางดึก ก็มีข่าวที่ตระกูลเห้อส่งคนไปลอบฆ่าMr.X

ไม่นาน สังคมชั้นสูงทั้งเมืองเจียงเฉิงก็ตกใจไปกันหมด

“ผมดูถูกตระกูลเห้อเกินไป คิดไม่ถึงว่าตระกูลเห้อจะทำกับMr.Xได้ ต้องโทษที่ผมแววตาไม่ดี มองไม่ออก แต่ว่า นี่ก็แสดงให้เห็นได้ว่าตระกูลเห้อเล่นละครได้สมบูรณ์แล้ว”

“ไปลอบฆ่ากลางดึก ใครจะนึกถึงได้ และผมยังได้ยินมาว่ากองกำลังที่ตระกูลเห้อส่งไป เป็นกองกำลังที่ฝีมือดีที่สุดในตระกูลเห้อ เป็นกองกำลังที่พวกเราทั้งเมืองเจียงเฉิงไม่เคยเห็นมาก่อน คิดไม่ถึงว่าจะปรากฏออกมาเวลานี้”

“ครั้งนี้Mr.Xคงจะต้องตายแน่ๆ มุดหัวหลบหน้า ก่อเรื่องไว้ในเมืองเจียงเฉิงมากมาย สุดท้ายก็ต้องอย่างอนาถ”

ไม่รู้ว่าคนที่ตกใจกลัวMr.Xไป คืนนี้คงจะนอนหลับสบายดีกันไปหลายคน

ส่วนจะเป็นเพราะอะไรนั้น ก็เพราะว่าพวกเขาคิดว่าMr.Xตายแล้ว

ทางบ้านตระกูลเห้อ เห้อหวยก็คิดแบบนี้เหมือนกัน ได้เรียกคนจำนวนมากมารวมตัวกันที่ห้องโถง เพื่อรอข่าวเกี่ยวกับการตายของMr.Xด้วยความตื่นเต้นเล็กน้อย

จากนั้น

หนึ่งชั่วโมงผ่านไป

สองชั่วโมง

สามชั่วโมง

……

ในห้องโถงก็เงียบกริบ มีพวกลูกน้องพูดขึ้นมาว่าตระกูลเห้อจะยิ่งใหญ่ขึ้น แต่จนถึงตอนนี้ ก็ยังเงียบกริบ ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย คนตระกูลเห้อทุกคนก็หน้าเสียไปตามกันหมด

“ตอนนี้เวลาอะไรแล้ว”

เห้อหวยนั่งอยู่ที่ตำแหน่งหลัก แล้วถามไปยังชายตระกูลเห้อที่อยู่ข้างๆ ด้วยน้ำเสียงหนักใจ

ตีสาม ยี่สิบสามนาทีแล้วครับ

ชายตระกูลเห้อคนนั้นไม่อยากจะพูด แต่ก็ต้องพูดออกมา

“ยังติดต่อกับเห้อจือจี๋ไม่ได้หรือไง?” เห้อหวยเอามือจับไว้ที่เก้าอี้จนแน่น แล้วออกแรงบีบเก้าอี้ถามออกมา

“ใช่ครับ”

พอชายคนนั้นพูดออกมา

สีหน้าของคนทั้งตระกูลเห้อก็เสียยิ่งกว่าเดิม หนึ่งในนั้นมีคนพูดขึ้นมาว่า “อาจจะเป็นเพราะว่าจะเจอปัญหาอะไรระหว่างทางก็ได้ ก็เลยยังไม่ได้ทำตามที่ได้รับมอบหมายไป”

“ใช่ๆๆ อาจจะเจอตำรวจเข้า ก็เลยซ่อนตัวกันก่อน”

“น่าจะเป็นแบบนี้แหละ เจอปัญหาอะไรเข้าหรือเปล่า”

ทุกคนหาเหตุผลให้กับตัวเอง

แต่ว่า สายตาของเห้อหวยก็กวาดมองไปยังทุกคน แล้วพูดอย่างหนักใจว่า “หุบปาก！”

ทุกคนก็ตกใจ