เทพศึกมังกรหวนคืน นิยาย บท 254

“แกมองข้ามฉันเหรอ?”

หลินผิงโกรธ ขยับปืนแก็ตลิงในมือ

แต่วินาทีถัดมา เงาร่างหนึ่งได้ปรากฏขึ้นตรงหน้าเขาอย่างฉับพลัน เขากำหมัดทั้งสอง พลังสังหารอันเบาบางเปล่งออกมาจากร่างกาย “ใต้เท้ากำลังพูด แกหุบปากซะ”

เขาคือฉีหยุน

ความหนาวยะเยือกปกคลุมร่างกายของหลินผิง ทำให้เขารีบถอยหนี สุดท้ายก็ผ่อนคลายลงจากการประคับประคองของสมาชิกในทีมที่อยู่ข้างหลัง แต่สายตาที่มองไปยังฉีหยุนยังแฝงความเคร่งขรึมไว้

เดิมทียังนึกว่ามันจะเป็นงานง่ายๆ แต่คิดไม่ถึงเลยว่ามันจะจัดการยากจริงๆ

และในเวลานี้ได้มีกลุ่มคนที่ลงมาจากข้างบนเป็นกลุ่มคนเสื้อดำ แต่เมื่อลองมองดูดีๆ จะพบว่าเป็นชุดซามูไร เป็นเสื้อผ้าที่มีต้นกำเนิดจากประเทศซากุระ

ผู้นำเป็นชายวัยกลางคนที่สวมที่ครอบตาข้างเดียว

“คนของประเทศซากุระเหรอ? คนของประเทศซากุระมาทำงานให้กับประเทศต้าหัวตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?” ฉินเฟิงเอามือไพล่หลังกล่าวด้วยรอยยิ้ม

“ไอ้โง่!”

ชายคนหนึ่งที่อยู่ข้างหลังตะโกนด่าออกมาในทันใด

แต่ชายผู้นำที่มีที่สวมที่ครอบตาข้างเดียวได้โบกมือ “หยุด”

“หัวหน้า”

ชายที่อยู่ด้านหลังยังอยากจะพูดอะไรอีก

แต่ชายวัยกลางคนที่สวมที่ครอบตาข้างเดียวกล่าวว่า “Mr.X พูดถูก ตอนนี้พวกเราทำงานให้กับประเทศต้าหัวจริงๆ ไม่เกี่ยวข้องกับความเชื่อในวิถีแห่งนักสู้ซามูไร แต่ความจริงนั้นเป็นเช่นนี้ แต่ว่า Mr.X แกนั้นเก่งกาจมากกว่าที่ฉันคิด”

เขารู้ว่า Mr.X หมายถึงอะไร พวกเขาเป็นพันธมิตรกับหลินเย่าตุงจริงๆ แต่ก็เป็นเพียงกลุ่มที่ทำงานร่วมกันเท่านั้น ไม่มีใครเป็นเจ้านายหรือลูกน้อง

คนของประเทศซากุระคิดมาตลอดว่าตนเองสูงส่ง ดูถูกคนต้าหัว

มาทำให้ Mr.X โกรธเช่นนี้ จะเปิดศึกกับประเทศต้าหัวและหลินเย่าตุงได้ง่ายๆ

แบบนี้จะไม่ได้การ

ครั้งนี้เขาได้รับคำสั่งให้มาที่นี่

“น่าสนุก ประเทศซากุระของพวกแกยังไม่ถูกโจมตีจากเทพสงครามอันดับหนึ่งแห่งประเทศต้าหัวจนหวาดกลัวอีกเหรอ? ยังจะกล้ามาก่อกวนเรื่องราวภายในของประเทศต้าหัว ไม่กลัวว่าเทพสงครามอันดับหนึ่งแห่งประเทศต้าหัวจะแวะไปหาถึงประตูบ้านเหรอ?”

คำพูดของฉินเฟิงทำให้คนของประเทศซากุระมีสีหน้าบึ้งตึง

เมื่อสิบปีก่อน ประเทศต้าหัวเป็นฝ่ายถูกประเทศซากุระคอยกดขี่ข่มเหงมาโดยตลอด แต่นับจากนี้ เทพสงครามอีสเตอร์แลนด์ได้จุติขึ้น ปราบปรามประเทศซากุระ โจมตีกองทัพจนแตกพ่ายไป

ดังนั้นคนของประเทศซากุระจึงเกรงกลัวเทพสงครามอีสเตอร์แลนด์มาก

ฉินเฟิงจงใจกล่าวถึงเช่นนี้ทำให้พวกเขารู้สึกถึงความอัปยศอดสูและเดือดเป็นฟืนเป็นไฟ

บางคนถึงกับสงบสติอารมณ์ไม่อยู่ อยากจะลงไม้ลงมือ แต่ชายสวมที่ครอบตาได้โบกมือส่งสัญญาณ “ทุกคน จงฟังคำสั่งจากฉัน”

หลังจากที่ออกคำสั่งไปแล้ว คนของประเทศซากุระเหล่านี้ก็หยุดลง ไม่มีปฏิกิริยาใดๆ อีก

จากนั้นชายที่สวมที่ครอบตาจึงพูดกับฉินเฟิงว่า “Mr.X พวกเราไม่มีความเกี่ยวข้องกับเรื่องราวระหว่างสองประเทศ พวกเรามาที่นี่เพื่อช่วยเหลือหลินเย่าตุงเท่านั้น เขาจ่ายเงินก้อนใหญ่ แต่มันก็เป็นเพียงแค่การค้าขาย อ้อ ฉันมีชื่อว่า จิโร่ มิยาโมโตะ ซามูไรหนึ่งดาบแห่งประเทศซากุระ”

จิโร่ มิยาโมโตะชักดาบซามูไรในตัวออกมา ไฟสงครามปะทุขึ้นในแววตาของเขา

“ท่าทางเอาจริงเอาจัง”

ฉินเฟิงส่ายหน้าแล้วออกคำสั่ง “หวังเถ่ จัดพลซุ่มยิงบนยอดเขานั่นซะ พลซุ่มยิงสามนาย ช่างให้เกียรติฉันจริงๆ”

ทันทีที่เขาพูดจบ

ปัง

ปัง

ปัง

เสียงปืนดังขึ้นมาทันทีสามนัด เตรียมปิดกั้นทุกเส้นทางการหลบหนีของฉินเฟิงอย่างไม่มีผิดพลาด

แต่น่าเสียดาย

ฉินเฟิงไม่มีความจำเป็นต้องหลบหนี

แกร๊งๆๆ

กระสุนหนึ่งนัดพุ่งเข้ากระทบดาบเล่มหนึ่ง ก่อนจะกระเด็นออกไปตกลงบนพื้น ชายคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้นที่ข้างกายฉินเฟิง เขาคือหวังเถ่

เขาไม่ได้พูดโกหกเลย

ในประเทศซากุระเขาก็เป็นยอดฝีมือนักดาบ เป็นปรมาจารย์คนหนึ่งเช่นกัน ฮัตโตริ ฮันโซที่มีรายชื่ออยู่ในประกาศมืดก็มาจากการฝึกฝนของเขา แม้แต่ทักษะระดับทั่วไปของเขาก็ยังไม่ได้แสดงความสามารถออกมาให้เห็น

“บุคคลที่เป็นปรมาจารย์?”

ฉินเฟิงเกิดความสนใจขึ้นมา

เขารู้ว่าในประเทศซากุระมีกลุ่มของปรมาจารย์ที่เชี่ยวชาญวิชาดาบ คนเหล่านี้ต่างหากที่เป็นบุคคลอัจฉริยะ เข้าใจทักษะดาบอย่างทะลุปรุโปร่ง มีผู้ที่มีสถานะถึงขั้นเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันกับดาบ

นึกไม่ถึงว่าวันนี้จะได้พบกับหนึ่งในนั้น

“ดังนั้นในตอนนี้ฉันจึงยิ่งอยากจะฆ่าแก” ฉินเฟิงกล่าว

“ฉันชื่อจิโร่ มิยาโมโตะ ศิลปะการต่อสู้คือวิชาสามดาบ”

“X”

มันเป็นธรรมเนียมอย่างหนึ่งในประเทศซากุระ ก่อนจะประมือกันก็ต้องแจ้งให้ทราบก่อน แต่ที่เรียกว่าศิลปะการต่อสู้นั้น บางครั้งจริง บางครั้งเท็จ อย่างเช่นวิชาดาบเดียวก่อนหน้านี้ ที่เอามาใช้สร้างความสับสนให้ศัตรู

“ที่เหลือไม่บอกให้รู้หน่อยเหรอ?” จิโร่ มิยาโมโตะถามขึ้น

“กลัวว่าจะทำให้แกตกใจ ไม่กล้าลงมือ” ฉินเฟิงกล่าวพร้อมกับเอามือไพล่หลัง

“จองหองนัก!”

ครั้งนี้จิโร่ มิยาโมโตะรู้สึกโกรธ เขาก็เป็นยอดฝีมือที่มีชื่อเสียงภายในประเทศเช่นกัน โดยทั่วไปแล้วไม่มีใครสามารถเชิญเขามาได้ ครั้งนี้ก็เพราะเรื่องของหลานชายจึงมาคุมกองกำลังโดยเฉพาะ

ถ้าหลินผิงเอาไม่อยู่ เขาถึงจะออกหน้า

แต่ตอนนี้ Mr.X คนนี้ช่างจองหองคุยโวถึงขนาดนี้ ถ้าพูดออกไปต้องทำให้เขาตกใจจนไม่กล้าลงมือแน่ ในประเทศซากุระไม่มีใครกล้าพูดแบบนี้

จองหองจริงๆ!

“วันนี้ ฉันต้องฆ่าแกให้ได้!”

จิโร่ มิยาโมโตะคำรามเสียงต่ำ วินาทีถัดมา ประกายดาบแปลบปลาบปรากฏขึ้นตรงหน้าฉินเฟิง เขาโบกสะบัดดาบอย่างรวดเร็วดุดัน ถ้าเป็นคนทั่วไปจะไม่ทันได้ตอบสนองด้วยซ้ำ