เทพศึกมังกรหวนคืน นิยาย บท 256

“ไม่! เป็นไปไม่ได้! เป็นไปไม่ได้!”

บนท้องฟ้าเริ่มมีละอองฝนโปรยปรายลงมา จิโร่ มิยาโมโตะมองดูภาพตรงหน้าด้วยความสิ้นหวัง เห็น Mr.X ศัตรูคนนั้น ยกดาบขึ้นฟันราวกับตัดแตงหั่นผัก

ฆ่าบรรดาลูกศิษย์ของเขา!

ประเด็นก็คือเขาพยายามเข้าไปหยุด แต่ก็ไร้ประโยชน์เหมือนเคย

ในเวลาสั้นๆ เพียงไม่กี่วินาที ก็มีซากศพกองอยู่เต็มพื้นดินแล้ว หยาดฝนตกลงบนซากศพของพวกเขา เลือดสดๆ ไหลนองออกมาจนกลายเป็นลำธาร

“นี่คือบทเรียน พวกแกไม่ควรมาที่ประเทศต้าหัว หากมาที่ประเทศต้าหัว ก็ต้องเตรียมพร้อมที่จะถูกฆ่า”

ฉินเฟิงเดินไปหาจิโร่ มิยาโมโตะ

“ฉันจะล้างแค้นให้พวกแก”

อย่างไรก็ตาม จิโร่ มิยาโมโตะผู้ที่โศกเศร้าสิ้นหวังอยู่ก่อนหน้านี้ ในตอนนี้ได้หันหลังแล้วเดินออกไปทันที ไม่มีความอาลัยอาวรณ์เลยแม้แต่นิด ลูกศิษย์ตายก็หาใหม่ได้ แต่ถ้าตัวเองตาย มันจะจบสิ้นทันที

แต่พอหันกลับไปก็ต้องตกตะลึง

เพราะเขาพบว่า Mr.X ที่เคยอยู่ข้างหลังได้ปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าเขา แต่งตัวด้วยชุดดำ สวมหน้ากากปีศาจแยกเขี้ยว ทำให้ผู้คนเห็นแล้วรู้สึกหวาดกลัว

“แก!”

จิโร่ มิยาโมโตะคิดจะหันหลังกลับและวิ่งหนี แต่ทว่า ‘สวบ’ ดาบได้เสียบเข้าไปในหน้าอกของเขา ตามมาด้วยเสียงของฉินเฟิง “ไม่มีความกล้าแม้แต่จะชักดาบออก แกสมควรตายแล้ว”

ฉึก

ฉินเฟิงชักดาบกลับมา ‘ตุ้บ’ ร่างของจิโร่ มิยาโมโตะได้ล้มลงไปจมกองเลือด

หากนักดาบไม่กล้าแม้แต่จะชักดาบออกมา ถ้าอย่างนั้นเขาก็สมควรตายแล้ว

ในเวลานี้ หวังเถ่ได้โซซัดโซเซกลับมาพร้อมกับสามศพในมือของเขา ‘ตุ้บ’ เขาโยนลงกับพื้นแล้วพูดว่า “ใต้เท้า ภารกิจเสร็จสิ้นแล้ว พลซุ่มยิงสามนาย ตายแล้วทั้งหมด”

‘ตุ้บ’

ศพหนึ่งถูกโยนลงไปที่พื้น ฉีหยุนทุบกำปั้นแล้วบอกว่า “ใต้เท้า ผมทำภารกิจนี้เสร็จสิ้นแล้ว หน่วยทหารรับจ้างคนคลั่งเสื้อขาวทั้งหมด 46 คน เสียชีวิตหมดแล้ว”

ตอนนี้เหลือเพียงหลินผิงเท่านั้นที่ยังมีชีวิตอยู่

“ตายหมดแล้วเหรอ?”

หลินผิงนอนจมอยู่ในกองเลือด มองไปที่ซากศพอย่างไม่เชื่อสายตา คนจำนวนมากมายขนาดนี้เสียชีวิตหมดแล้ว นี่คือเกมแห่งความตายที่สร้างขึ้นโดยหลินเย่าตุง

เขาคิดคำนวณแล้วว่า Mr.X จะกลับมาจากถนนเส้นนี้

ดังนั้นจึงตั้งใจซุ่มกำลังเอาไว้ที่นี่โดยเฉพาะ

แต่คิดไม่ถึงว่า การป้องกันอย่างแน่นหนาจะถูก Mr.X ทำลายได้อย่างง่ายดาย

ฉินเฟิงเดินเข้าไปและย่อตัวลงถามว่า “นี่เป็นวิธีการของหลินเย่าตุงงั้นเหรอ? ใช้ได้เลยนะ มันเพียงพอที่จะจัดการกับคนธรรมดา แต่ไม่เพียงพอที่จะจัดการกับฉัน แล้วกับเจียงเจิ้นล่ะ? วิธีการของเขาคืออะไร?”

“เขายังไม่ได้วางแผน เขากำลังรอให้คุณกลับไป” หลินผิงพูดหายใจรวยริน

“กำลังรอให้ฉันกลับไป?”

ฉินเฟิงกล่าวยิ้มๆ “เจียงเจิ้นคนนี้ค่อนข้างน่าสนใจ เป็นซามูไรตามที่คาดไว้ ไม่เจ้าเล่ห์เพทุบาย อาศัยกำปั้นทั้งสองบุกยึดเมืองเจียงเฉิง กล้าได้กล้าเสียมากกว่าหลินเย่าตุง ไปกันเถอะ กลับไปพบกับเจียงเจิ้นสักหน่อย”

หลินเย่าตุงใช้สมอง เจียงเจิ้นใช้กำปั้น

ทั้งสองอยู่ฝ่ายเดียวกัน หากเป็นที่อื่นจะผ่านไปอย่างราบรื่นแน่นอน ไม่มีใครหยุดพวกเขาได้ แต่น่าเสียดายที่การพบเขาในครั้งนี้ มันเป็นความโชคร้ายของพวกเขา

พวกเขาสมควรตาย กล้ามาแตะต้องอิ่นซิน

“พวกแกเป็นใครกันแน่?”

ในเวลานี้ หลินผิงได้มองไปที่ฉินเฟิงและฉีหยุน พูดด้วยลมหายใจเฮือกสุดท้ายของเขา แววตาของเขาเต็มไปด้วยความไม่ยินยอม เขาเป็นบุคคลอัจฉริยะที่สวรรค์ส่งมาของตระกูลหลิน ได้รับการฝึกฝนในต่างแดนตั้งแต่ยังเด็ก

การเรียกประชุมของทางตระกูลในครั้งนี้ เขากลับมาในฐานะหมากตัวลับโดยเฉพาะ

แต่ก็ดูเหมือนจะไม่ได้เกิดประโยชน์อันใด หน่วยทหารรับจ้างเล็กๆ ที่ตัวเองพามาก็ตายหมดแล้ว

“พวกเรา? ฉันคือเทพสงครามอีสเตอร์แลนด์ เขาคืออันดับ 11 ในประกาศมืด คนนี้คือฉีหยุน ผู้นำสิบนายพลใหญ่แห่งอีสเตอร์แลนด์ คนบ้าเบอร์หนึ่งในกองทัพ ยังต้องการรู้อะไรอีก? ถ้าไม่เข้าใจ พวกเราจะไปแล้ว”

“แม่งเอ๊ย”

หลินผิงกระอักเลือดเสียชีวิต

ตายหมดแล้ว!

“Mr.X คนนี้ไม่ได้อยู่เหนือไปจากความคาดหมายของพวกเรา”

โจวจือเชียนกัดฟันกรอด สองตาเต็มไปด้วยความเกลียดชัง

เมื่อวานนี้โจวซวนซวนได้ขึ้นแท่นพิจารณาคดีแล้ว เธอถูกตัดสินประหารชีวิต ด้วยพยานและหลักฐานอย่างครบถ้วน ไม่มีอะไรให้แก้ตัวได้เลย และถูกตัดสินในทันที

เธอเดินเข้าไปดูโจวซวนซวนเป็นครั้งสุดท้าย ร้องไห้อย่างน่าเวทนา ขอร้องให้ปล่อยตัวเธอไป

แต่เธอจะทำอะไรได้อีก

เธอได้พยายามทุกวิถีทางแล้ว แม้กระทั่งยินยอมสละกิจการครึ่งหนึ่งของตระกูลโจว แต่มันก็ไร้ประโยชน์ Mr.X ดูเหมือนจะเป็นยักษ์ที่ไม่สามารถหยุดยั้งได้

แม้แต่หลินเย่าตุง บุคคลอัจฉริยะในรอบร้อยปีของตระกูลหลินก็ยังทำอะไรไม่ได้

เธอ ถึงที่ตายแล้ว

คืนที่ผ่านมาเธอนอนหลับไม่สนิทเลยทั้งคืน ในฝันเธอเห็นโจวซวนซวนร้องไห้กับเธอเส้นผมกระเซอะกระเซิง ขอร้องให้เธอแก้แค้นให้ ต้องฆ่า Mr.X ให้ได้

ต้องทำให้ได้!

มิฉะนั้นเธออยู่ข้างล่างจะไม่มีวันสงบสุขเลย

ดังนั้นเธอจึงมาที่นี่ในวันนี้ แต่กลับได้รับข่าวที่เลวร้ายกว่าเดิม Mr.X กลับมาแล้ว ทหารซุ่มโจมตีที่พวกเขาส่งไปถูกกำจัดจนหมดสิ้น ไม่มีใครรอดชีวิตเลย

“ฆ่า Mr.X ฆ่า Mr.X ฆ่า Mr.X!”

ส่วนหลินจิ่งเหวินที่อยู่บนรถเข็นได้เบิกตาโพลง ตะโกนเกรี้ยวกราดราวกับสุนัขบ้าอยู่บนรถเข็น เขาดิ้นรนตะเกียกตะกาย ลักษณะท่าทางเหมือนคนบ้า

ในเวลานี้มีเสียงดัง ‘ปัง’

ฝ่ามือหนึ่งฟาดลงบนใบหน้าของหลินจิ่งเหวินอย่างแรง ทำให้หลินจิ่งเหวินถึงกับตกตะลึง

“ไอ้เวร! ศัตรูยังไม่วุ่นวาย ลูกชายของฉันชิงวุ่นวายเสียเอง”

หลินเย่าตุงเป็นคนตบนั่นเอง