เทพศึกมังกรหวนคืน นิยาย บท 51

“บอสหลี่ เมื่อกี้คุณอารมณ์เสียมากใช่หรือเปล่า ลูกหนี้คือพระเจ้า ใช่ไหม?”

ฉินเฟิงเดินเข้าไปหาบอสหลี่ เงาร่างนั้นเหมือนปีศาจ ทำให้บอสหลี่ตัวสั่นด้วยความกลัว เขารีบถอยหลังออกไปสองก้าว “คุณอย่าเข้ามานะ ผมเป็นเจ้าของบริษัทหยวนฟาง ถ้าคุณกล้าแตะต้องผม ผมก็กล้าทำให้คุณต้องแบกรับผลที่ตามมา”

“แบกรับผลที่ตามมายังไงเหรอ?”

ฉินเฟิงบิดคอ

“ผม...ผม...ผมจะทำให้บริษัทซานหยวนกรุ๊ปล้มละลาย ล้มละลายทันที บริษัทของผมมีความสามารถในด้านนี้ พอถึงเวลานั้นพวกคุณต้องแบกรับภาระหนี้”

หลี่หย่วนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดข่มขู่ออกมา

พอเขาพูดข่มขู่ออกมา ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ถึงอย่างไรเขาก็เชื่อว่าไม่ว่าฉินเฟิงที่อยู่ตรงหน้าคนนี้จะแข็งแกร่งขนาดไหน เขาก็ต้องเป็นห่วงบริษัทซานหยวนกรุ๊ป

“ถ้าคุณคุกเข่าลงขอความเมตตาจากผมในตอนนี้ ผมอาจจะยกโทษให้คุณก็ได้”

ร่างกายของหลี่หย่วนหยุดสั่น ความจองหองปรากฏขึ้นในแววตา ตอนนี้เขาควบคุมสถานการณ์ได้แล้ว เพียงประโยคเดียวของเขาก็สามารถทำให้บริษัทซานหยวนกรุ๊ปล้มละลายได้ เขาไม่จำเป็นต้องกลัวฉินเฟิงผู้นี้

เขาเป็นบุคคลระดับสูง

ส่วนฉินเฟิงผู้นี้ เป็นแค่ลูกเขยแต่งเข้าบ้านคนอื่นที่เกาะเมียกิน

สถานะของทั้งสองมีความแตกต่างกันราวฟ้ากับดิน

“งั้นเหรอ?”

ฉินเฟิงหยิบโทรศัพท์ของตัวเองออกมาแล้วโทรออกไป “ฉีหยุน...”

“ฮ่าฮ่า คุณโทรศัพท์เพื่อหาวิธีแก้ปัญหาเหรอ? ผมจะบอกคุณให้ บริษัทอสังหาริมทรัพย์หยวนฟางของพวกเรายิ่งใหญ่และมั่งคั่งมาก บริษัทซานหยวนกรุ๊ปของพวกคุณไม่มีทางทำได้อย่างนี้”

หลี่หย่วนภาคภูมิใจแล้วพูดต่อ “ผมจะให้โอกาสคุณอีกครั้ง ถ้าคุณคุกเข่าลง ผมจะลองพิจารณา...”

ติ๊งติ๊งติ๊ง!

โทรศัพท์มือในมือของเขาดังขึ้นทันที หลี่หย่วนหน้านิ่วคิ้วขมวด “ใครวะ โทรมาในเวลานี้”

หลี่หย่วนหยิบออกมาดู พบว่าเป็นเลขาของเขา จึงรับสายทันที “เลขา เกิดอะไรขึ้น? นี่มันเวลานอกเวลางานของผม ผมเคยบอกแล้วใช่ไหมว่าถ้าอยู่นอกเวลางาน ไม่ต้องติดต่อผมยกเว้นว่าเกิดเรื่องใหญ่?”

“...”

เลขานิ่งเงียบไปครู่หนึ่งแล้วพูดอย่างไม่เร่งรีบ “เถ้าแก่ บริษัทกำลังจะล้มละลาย ถือว่าเป็นเรื่องใหญ่หรือเปล่า”

“อะไรนะ? จะล้มละลายเหรอ?”

หลี่หย่วนอึ้งไปทันที ไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน เขาเพิ่งบอกฉินเฟิงว่าบริษัทของพวกเขามีความมั่งคั่ง แต่ตอนนี้มีโทรศัพท์โทรมาบอกว่ากำลังจะล้มละลายแล้ว มันจะเป็นไปได้อย่างไร!

ก่อนหน้านี้ยังดีๆ อยู่เลย

“เกิดอะไรขึ้น?”

หลี่หย่วนรีบถาม

“เถ้าแก่ บริษัทใหญ่หลายแห่งที่ร่วมมือกับบริษัทเราเพิ่งโทรมาขอยุติความร่วมมือ เรามีโครงการที่อยู่อาศัยขนาดใหญ่สองแห่งที่กำลังจะเจ๊งอยู่ในมือ ครั้งนี้เราต้องชดเชยเงินหลายร้อยล้าน ในบัญชีของบริษัทมีเงินทุนหมุนเวียนอยู่ไม่มาก หาแก้ปัญหาไม่ได้ก็ต้องล้มละลายแน่นอน ยิ่งไปกว่านั้น คนของบริษัทได้สอบถามทางธนาคารแล้ว ทางธนาคารบอกว่าไม่มีทางให้บริษัทของเรากู้ยืม”

คำพูดของเลขาทำให้หลี่หย่วนถึงกับอึ้งไป “ทำไมถึงเป็นแบบนี้ ทำไมถึงเป็นแบบนี้!”

“เบื้องบนบอกว่า พวกเราไปยั่วยุคนที่ไม่ควรยั่วยุ”

จากนั้น เลขาก็พูดออกมาอีกประโยคหนึ่ง

“คนที่ไม่ควรยั่วยุ คนที่ไม่ควรยั่วยุ!”

หลี่หย่วนเกาหัวแล้วเอาแต่นึก “ผม...สองวันนี้ผมไม่ได้เจอใครเลย...เดี๋ยวนะคุณ... โทรศัพท์เมื่อกี้นี้... เป็นฝีมือของคุณหรือเปล่า?”

กระจ่างในทันที

หลี่หย่วนเงยหน้าขึ้น แล้วมองไปที่ฉินเฟิงอย่างไม่เชื่อสายตา เมื่อครู่ฉินเฟิงโทรออกไป ถึงมีการตอบสนองเป็นชุดเช่นนี้ แต่แค่โทรศัพท์สายเดียว บริษัทของเขาถึงกับล้มละลายเลยหรือ

เหมือนนิทานแฟนตาซี

“ชัดเจนมาก เป็นฝีมือของผมเอง ตอนนี้ถึงตาคุณแล้ว คุณบอกว่าจะทำให้บริษัทซานหยวนกรุ๊ปล้มละลาย คนเราต้องรักษาคำพูด ไม่ควรผิดสัญญา เชิญคุณตามสบาย”