เทพศึกมังกรหวนคืน นิยาย บท 73

กว้างซื้อหุ้นของบริษัทฟางซื่อกรุ๊ป เป็นเรื่องที่ฉินเฟิงสั่งให้ฉีหยุนไปจัดการก่อนหน้านี้

"กว้านซื้อหุ้นของบริษัทฟางซื่อกรุ๊ป ฮ่าๆๆ"

ฟางจือฮุยหัวเราะออกมาทันที:"คุณก็แค่ลูกเขยที่แต่งเข้าตระกูลผู้หญิง ยังบอกว่าต้องการกว้านซื้อหุ้นของบริษัทฟางซื่อกรุ๊ปของฉัน คุณล้อเล่นใช่ไหม แม้แต่บริษัทเฟิงซิ่งกรุ๊ปก็ไม่สามารถทำได้"

บริษัทเฟิงซิ่งกรุ๊ปเป็นบริษัทขนาดใหญ่ แต่เป็นบริษัทที่พึ่งมาตั้งที่เมืองเจียงเฉิง ไม่รู้จักใครและไม่คุ้นเคยกับที่นี่ เป็นไปไม่ได้ที่จะกว้านซื้อหุ้นของบริษัทฉัน

"บริษัทเฟิงซิ่งกรุ๊ปทำไม่ได้ ไม่ได้แปลว่าฉันก็ทำไม่ได้ อย่างไรก็ตาม ฉันขอใช้คำพูดที่คุณเคยพูดไว้ บนโลกใบนี้มีคนบางประเภท ที่คนอย่างคุณไม่ควรล่วงเกินผิดใจด้วย และพอดีฉันก็เป็นหนึ่งในนั้น"

คำพูดของฉินเฟิง ทำให้ฟางจือฮุยรู้สึกไม่ดีขึ้นมาทันที แต่เขาก็ยังหัวเราะดูถูกและพูด:"คุณกล้าข่มขู่ฉันเหรอ กว้านซื้อหุ้นของบริษัทฉัน ดูให้ดีๆตอนนี้ฉันจะโทรศัพท์ออกไปและเปิดโปงคำโกหกของคุณ"

ฟางจือฮุยเหลือมือเพียงข้างเดียว ทำให้เขาเคลื่อนไหวค่อนข้างช้า ใช้เวลาสักพักกว่าจะหยิบโทรศัพท์ออกมาได้ หลังจากนั้นก็โทรศัพท์ไปหาผู้ถือหุ้นคนหนึ่ง:"เฉินหยุนฮุย เมื่อสักครู่มีคนบอกกับฉัน เขากว้านซื้อหุ้นทั้งหมดของคุณแล้ว ฉันหัวเราะเยาะเขา คุณคิดดูสิ เรื่องนี้มันน่าสนใจมากๆ กล้าพูดว่ากว้านซื้อหุ้นของคุณ"

เฉินหยุนฮุยเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่เป็นอันดับสองของบริษัทฟางซื่อกรุ๊ป มีหุ้นของบริษัทฟางซื่อกรุ๊ปยี่สิบห้าเปอร์เซ็นต์

และคนที่อยู่ในสายโทรศัพท์ ไม่ยอมพูดอะไรเลยเป็นเวลานานมาก

"ฮัลโหล เฉินหยุนฮุย คุณพูดมาสิ"

ฟางจือฮุยรู้สึกกังวลใจจนบอกไม่ถูก

"วันนี้ของปีหน้าเป็นวันครบรอบวันตายของฉัน ฉันจะไปไหว้คุณเอง เพราะพวกเราเคยเป็นเพื่อนกัน"

เมื่อพูดคำเหล่านี้จบ ในโทรศัพท์ก็มีเสียงตุ๊ดๆๆดังขึ้น

เขาวางสายโทรศัพท์ไปแล้ว

"ฮัลโหล เฉินหยุนฮุย เฉินหยุนฮุย!"

ฟางจือฮุยตะโกนชื่อของเขาผ่านทางโทรศัพท์ไปสองรอบ แต่โทรศัพท์ได้วางสายไปแล้ว จากนั้นเขาก็บ่นพึมพำ:"เป็นไปไม่ได้ คุณมันก็แค่ผู้ชายที่เกาะผู้หญิงกินและเป็นไอ้เศษสวะเท่านั้น เป็นไปไม่ได้ที่คุณจะสามารถกว้านซื้อหุ้นของบริษัทฟางซื่อกรุ๊ป เรื่องนี้มันเป็นไปไม่ได้!"

"ฉันจะโทรศัพท์หาเลขาส่วนตัวของฉัน"

ฟางจือฮุยกลืนน้ำลายตัวเอง และเขาก็เริ่มตื่นตระหนกตกใจ ใช้มือข้างที่เหลือกดเบอร์โทรศัพท์ของเลขาส่วนตัว จากนั้นก็โทรออกไปทันที

ผ่านไปหลายวินาที เลขาก็รับโทรศัพท์

"ฮัลโหล เลขา ก่อนหน้านี้มีการประชุมครั้งใหญ่ไหม?"

หลังจากรับสาย ฟางจือฮุยก็รีบถามทันที

คนๆนี้เป็นเลขาส่วนตัวของเขา เขาวางใจเลขาคนนี้มากๆ

"อืม มีการประชุมครั้งใหญ่ แต่ตอนนี้คุณฟางไม่ได้เป็นพนักงานของบริษัทแล้ว ฉันไม่มีสิทธิ์เปิดเผยความลับของบริษัทให้คุณทราบ"

"ไม่ใช่พนักงานของบริษัท?"

ฟางจือฮุยบีบโทรศัพท์ สีหน้าเต็มไปด้วยความหวาดกลัว เมื่อวานเขายังเป็นประธานบริษัทอยู่เลย แต่วันนี้เขากลับไม่ใช่พนักงานของบริษัทฟางซื่อกรุ๊ปแล้ว มันเป็นไปได้ยังไง

เกิดอะไรขึ้นกันแน่!

ในเวลานี้ เสียงของเลขาคนนั้นก็ดังเข้ามาในสายสนทนา:"เห็นแก่ที่พวกเราทำงานด้วยกันมานาน ฉันจะบอกให้คุณทราบ คุณล่วงเกินผิดใจกับคนที่คุณไม่ควรยุ่งด้วย ในการประชุมครั้งใหญ่ก่อนหน้านี้ มีผู้ถือหุ้นร้อยละเจ็ดสิบแปดโหวตให้บริจาคทรัพย์สินทั้งหมดของบริษัทฟางซื่อกรุ๊ปให้กับโครงการสงเคราะห์เด็ก มูลค่าทรัพย์สินทั้งหมดหนึ่งพันสองร้อยล้านหยวน"

"พูดตรงๆได้เลยว่า ตอนนี้บริษัทฟางซื่อกรุ๊ปล้มละลายแล้ว"

เมื่อพูดเสร็จ สายสนทนาก็โดนตัดไปทันที

"นอกจากฉัน ผู้ถือหุ้นทั้งหมดเห็นด้วยกับเรื่องนี้เหรอ? เรื่องนี้เป็นไปได้ยังไง"

ฟางจือฮุยอดไม่ได้ที่จะตะโกนออกมา ผู้ถือหุ้นทั้งหมดเห็นด้วยกับการบริจาคทรัพย์สินทั้งหมดของบริษัทออกไป เป็นไปได้ยังไง มันเป็นเรื่องที่ไม่ควรเกิดขึ้น แต่ในเวลานี้ เขาก็เงยหน้าขึ้นมาและมองฉินเฟิง:"มันเป็นเรื่องจริงเหรอ เรื่องนี้เป็นฝีมือของคุณใช่ไหม?"

"ใช่แล้ว ฝีมือของฉันเอง"

ฉินเฟิงพยักหน้า

"มันเป็นไปได้ยังไง!"

ฟางจือฮุยจับศีรษะของตัวเอง ดวงตาของเขาเบิกกว้าง เขาถือหุ้นทั้งหมดในบริษัทฟางซื่อกรุ๊ปยี่สิบเจ็ดเปอร์เซ็นต์ และเขาก็เป็นผู้ถือหุ้นที่เยอะที่สุดในบริษัทแล้ว