เทพศึกมังกรหวนคืน นิยาย บท 97

จางเถียนตื่นเต้นมาก เพราะเขาพบว่า วันนี้มีสาวสวยขึ้นมาในรถบัส ซึ่งเขาไม่เคยพบมาก่อน และเธอยังเด็ก

ไม่เคยถูกใครล่วงละเมิดมาก่อน

เขาเป็นพนักงานบนถนนสายนี้ เพราะรถบัสสายนี้มักจะมีคนแน่น เมื่อเขาใช้ประโยชน์จากวิธีการเช่นนี้เพื่อแต๊ะอั๋งคนอื่นเป็นครั้งแรก มันก็ควบคุมไม่ได้แล้ว

พอถึงตอนนี้เขายังร่วมมือกับเพื่อนอีกสองสามคน เพื่อมาแต๊ะอั๋งโดยเฉพาะ

และตอนนี้เขามีหน้าที่หลักในการแต๊ะอั๋ง พวกหื่นกามแกล้งทำเป็นยื่นมือออกไปโดยไม่ได้ตั้งใจ จากนั้นเขาก็มองไปที่ชายอีกคนหนึ่ง

ชายคนนั้นพยักหน้า

ทันใดนั้น ดวงตาของจางเถียนก็เปล่งประกายความปรารถนา เข้าประชิดตัวอิ่นหนิงหยู่ ภายนอกดูไม่ได้ตั้งใจ แต่ในความเป็นจริงเขาแอบยื่นมือออกมาด้านล่าง

“กำลังจะโดนแล้ว”

ในใจจางเถียนรู้สึกตื่นเต้น

แต่ทว่า ขณะที่กำลังจะสัมผัสโดนนั้น ก็มีมือข้างหนึ่งเข้ามาคว้าแขนของเขาไว้ ต่อมาความรู้สึกเจ็บปวดก็ถ่ายทอดออกมา พร้อมกับประโยคหนึ่ง “นี่คุณกำลังรนหาที่ตายอยู่เหรอ?”

แกร๊ก

จางเถียนกรีดร้องทันทีแล้วล้มลงกับพื้น

“เป็นอะไรไป?”

มีคนไม่น้อยบนรถบัส พวกเขาทอดสายตามองทันที และพบชายสวมแว่นตาสุภาพเรียบร้อยนอนอยู่บนพื้น

แต่ในเวลานี้ เขานอนอยู่บนพื้น เอามือกุมท่อนแขนคร่ำครวญไม่หยุด

“หนุ่มน้อย คุณเป็นอะไรไป?”

หญิงมีอายุคนหนึ่งออกมา ถามด้วยความเป็นห่วง

“เจ้าหมอนี่ขโมยโทรศัพท์ของผมไป ผมเห็นเข้า จากนั้นผมก็จะเอาโทรศัพท์ของผมคืน แต่เขาไม่ให้ แล้วยังบิดมือผมอีก”

จางเถียนนอนอยู่บนพื้น สีหน้าดูเจ็บปวด แต่ยังคงยื่นมือออกมาและชี้ไปที่ฉินเฟิง

ราวกับว่าฉินเฟิงเป็นตัวการผู้กระทำผิด

“หนุ่มน้อย จริงเหรอ?”

ผู้คนรอบๆ ตัวฉินเฟิงทุกคนต่างแยกย้ายกันไปในทันที ส่วนใหญ่มองฉินเฟิงอย่างสงสัย หญิงมีอายุคนนั้นเดินเข้ามาถามอย่างหน้านิ่วคิ้วขมวด

“เป็นไปได้ยังไง พี่เขยของฉันเป็นคนดี”

อิ่นหนิงหยู่เดินเข้ามายืนอยู่ข้างกายฉินเฟิง แล้วชี้แจงแทนฉินเฟิง

แม้ว่าปกติเธอจะเรียกเขาว่าคนแซ่ฉิน แต่เธอก็เต็มใจที่จะยืนเคียงข้างเขาในช่วงเวลาวิกฤตินี้ เธอไม่เชื่อว่าเขาจะขโมยโทรศัพท์ได้

“คนเลวมักบอกว่าตนเป็นคนดี”

จางเถียนหัวเราะลั่น

“แล้วทำไมคุณถึงบอกว่าพี่เขยของฉันขโมยโทรศัพท์ของคุณ ถ้าคุณขโมยโทรศัพท์ของพี่เขยแล้วย้อนกลับมาเล่นงานล่ะ คุณมีหลักฐานอะไรที่จะมาพูดอย่างนี้?”

นิสัยการปกป้องคนอื่นของอิ่นหนิงหยู่นั้น ได้แสดงออกมาอย่างเฉียบขาดในเวลานี้

เพียงแต่ว่าจางเถียนนั้นยิ้มอย่างชั่วร้าย “ผมมีหลักฐานแน่นอน ผู้ชายคนนี้ขโมยโทรศัพท์ของผม โทรศัพท์จึงอยู่ที่ตัวเขา พวกคุณค้นตัวเขาก็รู้แล้ว”

นี่คือแผนสำรองของเขา

บนรถบัส เขามีเพื่อนสมรู้ร่วมคิดคนอื่นๆ ถ้ามีอะไรผิดพลาด คนอื่นๆ จะเอาโทรศัพท์มือถือใส่ไว้ในตัวของอีกฝ่าย แล้วก็ใส่ร้ายคนเหล่านั้นได้

เตรียมการเอาไว้ทุกอย่าง

“ได้ ค้นตัวสิ”

หญิงมีอายุคนนั้นพยักหน้า มองไปที่ผู้ชายเหล่านั้นในฝูงชน “ใครยินดีจะออกมาค้นตัว ผู้ชายหรือผู้หญิงก็ได้ เพื่อพิสูจน์ความยุติธรรม”

เธอเป็นผู้หญิงมีอายุที่เลือดร้อน

“ให้ผมทำแล้วกัน”

“ผมด้วย”

ภายใต้การจัดการของหญิงมีอายุ ชายสองคนยินดีออกมาค้นตัวฉินเฟิง

เพียงแต่ว่า ฉินเฟิงไม่ยอม เขาส่ายหน้าแล้วพูดว่า “ผมไม่ชอบให้ใครมาค้นตัว”

ถึงอย่างไรเขาก็เป็นนายพลที่ไม่มีใครเทียบได้ในยุคหนึ่ง มีผู้ใต้บังคับบัญชาหลายแสน จะมาถูกค้นตัวแบบนี้ได้อย่างไร ไหนจะเรื่องไม่มีใครที่มีคุณสมบัติพอที่จะค้นตัวเขาอีก

“หนุ่มน้อย คุณกินปูนร้อนท้องแล้วเหรอ?”

ดวงตาของหญิงมีอายุดูค่อนข้างเคร่งขรึม “พวกเขาเป็นผู้ชาย ทำไมถึงค้นตัวไม่ได้ ถ้าคุณไม่ยอมให้ค้นตัว แสดงว่าคุณขโมยโทรศัพท์จริงๆ”