เทพศึกมังกรหวนคืน นิยาย บท 96
เมื่อมาถึงห้องทำงานชั้นบน
ฉินเฟิงผลักประตูเปิดและเดินเข้ามา เขาพบว่าต้าตาวนั่งอยู่ข้างใน กำลังรอฉินเฟิงอยู่ เห็นได้ชัดว่าได้รับข่าวมาจากลูกสมุน
“พี่ชาย เชิญนั่ง เชิญนั่ง”
ต้าตาวหลีกทางให้ ให้ฉินเฟิงนั่งลงอย่างรวดเร็ว
“อย่าเสียเวลาเลย วันนี้ผมมาเพื่อคุยธุรกิจกับคุณ ผมอยากให้คุณช่วยผมดูแลสถานที่ ซึ่งก็คือบาร์เหล้าแห่งหนึ่ง แต่ตอนนี้ผมขัดแย้งกับคนของบอดี้การ์ดมังกร”
ฉินเฟิงนั่งลงแล้วพูดอย่างตรงไปตรงมา
“บอดี้การ์ดมังกร?”
ต้าตาวซึ่งเดิมยังมีสีหน้าดีใจกลับกลายเป็นแย่มากในเวลานี้ “เอ่อ พี่ชาย นั่นคือบอดี้การ์ดมังกร เจ้าแห่งโลกใต้ดินในเมืองเจียงเฉิง ได้ล้างตัวจนสะอาดและขึ้นฝั่งเรียบร้อยแล้ว บริษัทบอดี้การ์ด มังกร จำกัดมีชื่อเสียงมาก ผมไม่สามารถล่วงเกินได้ พูดตามตรง ผมอยากจะเข้าร่วมบอดี้การ์ดมังกรมาโดยตลอด แต่พวกเขาไม่ชอบผมเลย”
“แล้วถ้าผมคอยสนับสนุนคุณอยู่เบื้องหลังล่ะ?”
ฉินเฟิงเงยหน้าขึ้น “ถ้าคุณมั่นใจ ผมก็ยอมให้คุณสู้กับบอดี้การ์ดมังกรได้ ด้วยการสนับสนุนจากผม คุณจะไร้เทียมทาน”
เรื่องบางเรื่องต้องให้พวกอันธพาลมาทำ
เป็นไปไม่ได้ที่จะเรียกผู้คนมาจากฐานทัพทุกครั้ง ไหนจะเรื่องที่ว่าฉีหยุนได้เปิดเผยโฉมหน้าแล้ว หลายคนรู้ว่าเขาเป็นประธานบริษัทเฟิงซิ่งกรุ๊ป
มันไม่สมควรที่จะทำเช่นนี้อีก
แค่ให้โอกาสต้าตาวสักครั้งหนึ่ง เขาจะคว้าไว้ได้หรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับคุณแล้ว
“เรื่องนี้...”
ต้าตาวก็พูดลำบาก
เขาก็รู้ว่าตัวตนของฉินเฟิงนั้นไม่ธรรมดา แต่ด้วยบทบาทเล็กๆ อย่างเขา จะมองอย่างไรก็มีช่องว่างขนาดใหญ่ระหว่างเขากับเจ้าแห่งโลกใต้ดินในเมืองเจียงเฉิง
พูดโดยทั่วไป มันเสี่ยงเกินไป
“ให้เวลาคุณคิดสามวัน”
ฉินเฟิงพูดจบก็ลุกขึ้นเดินออกไป เขาได้ให้โอกาสต้าตาวแล้ว แค่ต้องดูว่าเขาจะคว้ามันไว้ได้หรือไม่ ถ้าคว้าไว้ได้ ก็อาจจะก้าวกระโดดได้
ถ้าคว้าไว้ไม่ได้ ก็เป็นเหมือนเดิม
เมื่อลงบันไดไป ฉินเฟิงก็พบชายคนหนึ่งขวางเขาไว้ที่ประตูด้วยเหตุผลบางอย่าง เขาคุกเข่าลงที่ประตู พอฉินเฟิงมาถึงก็เอามือตบหน้าตัวเองทันที “พี่ชาย ผมผิดไปแล้ว ผมผิดไปแล้ว...ผมไม่ควร...”
“ช่างมันเถอะ”
ฉินเฟิงพูดจบก็เดินจากไป
เขาไม่มีเวลามาสนใจเรื่องเล็กๆ น้อยๆ นี้
แต่ชายผู้นั้นก็เหมือนกับผู้รอดชีวิตจากภัยพิบัติ เขาถอนหายใจด้วยความโล่งอกที่รอดชีวิตมาได้
ทันทีที่เดินออกจากถนนเส้นนี้ก็โทรศัพท์ออกไป
“เฮ้ หนิงหยู่”
ฉินเฟิงรับสาย อิ่นหนิงหยู่เป็นคนโทรเข้ามา
ตั้งแต่เหตุการณ์ครั้งที่แล้ว ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองก็ใกล้ชิดกันมากขึ้น แม้ว่าอิ่นหนิงหยู่จะมีทัศนคติที่ไม่ดีก็ตาม
“คนแซ่ฉิน มาหาฉันที่มหาวิทยาลัยเจียงเฉิงหน่อยสิ”
“ไม่ว่าง”
“พี่เขย...เขย...”
“ฉันอยู่ที่ประตูมหาวิทยาลัยเจียงเฉิง”
หลังจากฉินเฟิงวางสาย เขาก็รู้สึกปวดหัวเล็กน้อย ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด เขารู้สึกว่าอิ่นหนิงหยู่เริ่มไร้ยางอายมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเธอต้องการเขา ก็มักจะเรียกเขาว่าพี่เขย
เมื่อเธอไม่ต้องการเขา ก็เรียกว่าคนแซ่ฉินทุกคำ
อย่างไรก็ตาม ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองดีขึ้นกว่าเมื่อก่อนมาก อย่างน้อยอิ่นหนิงหยู่ก็เรียกเขาว่าพี่เขยแล้ว แม้ว่าเป็นครั้งคราวก็ตาม
“คนแซ่ฉิน”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพศึกมังกรหวนคืน