Everyone Else is a Returnee โดดเดี่ยว 1000 ปี นิยาย บท 287

สรุปบท ตอนที่ 287: Everyone Else is a Returnee โดดเดี่ยว 1000 ปี

อ่านสรุป ตอนที่ 287 จาก Everyone Else is a Returnee โดดเดี่ยว 1000 ปี โดย Internet

บทที่ ตอนที่ 287 คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายInternet Everyone Else is a Returnee โดดเดี่ยว 1000 ปี ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย Internet อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง

บทที่ 287 – เตรียมตัว (5)

รามิเอลได้เปลื่ยนมานาส่วนใหญ่ที่เขารวบรวมมาจากบนโลกให้กลายมาเป็นเส้นสายฟ้าและโยนออกมา

เส้นสายฟ้านี้ไม่เพียงแต่จะรวดเร็วมากๆ แต่มันยังทำให้ยูอิลฮานหลบไปยากอีกด้วย เพราะหากยูอิลฮานหลบสายฟ้านี้ก็จะพุ่งเข้าไปใสพรคพวกของเขาที่อยู่ในป้อมปราการลอยฟ้าแทน นี่เป็นการโจมตีที่บังคับให้ยูอิลฮานจะต้องตัดสินใจและการตัดสินใจของเขาจะต้องเร็วมากๆด้วย ยูอิลฮานได้ให้ยูมิลลอยขึ้นไปบนฟ้าเพื่อที่จะหลบทันที

[โง่เง่า พรรคพวกของนายก็จะ… อะไรกัน!?]

หลังจากนั้นได้มีบาเรียโผล่ขึ้นมาป้องกันสายฟ้าเอาไว้ในทันที พลังป้องกันของบาเรียนี้มีเกราะโลหะของเคลาทูคอยู่ทำให้มันไม่มีทางที่จะพังลงจากการโจมตีธรรมดาๆของคลาส 7 แน่นอน จริงๆแล้วบาเรียนี่กระทั่งดูดมานาจากภายในมาฟื้นฟูความทนทานอีกด้วย

[นี่มัน…]

เมื่อได้เห็นบาเรียที่สร้างขึ้นจากมนุษย์ป้องกันสายฟ้าของเขาได้ทำให้รามิเอลตกตะลึงขึ้นทันที แต่ว่าไม่นานนักเขาก็รู้ตัวว่าตัวตนของยูมิลกับยูอิลฮานได้หายตัวไปแล้ว

[อะไรกัน…?]

เขาตามรอยสิ่งมีชีวิตชั้นต่ำไม่ได้ทั้งๆที่อยู่รงหน้าเนี้ยนะ!? รามิเอลยอมรับในเรื่องแบบนี้ไม่ได้เลย แต่ว่าในฐานะที่เขาเป็นเทวทูตคลาส 7ทำให้เขาก็รู้ทันทีว่าเขาอาจจะถูกศัตรูโจมตีเข้ามาทำให้เขาได้ส่งพลังวสายฟ้าไปที่ปีกเพื่อปกป้องร่างกายเอาไว้ การเคลื่อนไหวนี้ของเขาลื่นไหลสมกับเป็นเทวทูตคลาส 7 เป็นอย่างมาก

หลังจากนั้นยูอิลฮานก็ได้โจมตีรามิเอลในทันที

[ติดคริติคอล!]

การโจมตีที่เต็มไปด้วยมานาจำนวนหาศาลได้ถูกโจมตีลงมาที่ปีกของเขา ยังไงก็ตามเนื่องจากรามิเอลรอเอาไว้อยู่แล้วทำให้เขาได้ยิงสายฟ้ากลับไปในทันทีที่กางปีกออกมา

[นี่คือบทลงโทษสำหรับความผยองของนาย!]

ทั้งพลังทางกายภาพและมานาได้ถูกส่งย้อนกลับไปในทิศทางเดิมอย่างเฉียบคม แถมยังมีพลังสายฟ้าที่หนาแน่นของรามิเอลเสริมเข้ามาอีกด้วย

นี่คือการรับการโจมตีอย่าสมบูรณ์แบบและโต้กลับคืนไปด้วยพลังที่โจมตีเข้ามา นี่คือสกิลต่อสู้ระดับสูงที่มีแค่ส่วนน้อยมากๆที่จะใช้เทคนิคนี้ได้ สวนกลับ!

[ตกตายไปซะ! จงร่วงหล่น! หล่นลงไปตามความปรารถนาที่เพ้อฝันของนายซะ!]

หากยูอิลฮานโดนการโจมตีนี้เข้าเขาก็จะต้องบาดเจ็บหนักแน่นอนไม่ว่าพลังป้องกันจะมากแค่ไหน การโจมตีนี้เต็มได้ด้วยสายฟ้าที่ทรงพลัง

ยังไงก็ตามจังหวะการสวนกลับไปอย่างสมบูรณ์แบบของเขาก็ไม่มีอะไรตอบสนองกลับมา นี่ยูอิลฮานตายไปจากการโจมตีเพียงครั้งเดียวแล้วงั้นหรอ? รามิเอลได้เงยหน้าขึ้นมาอย่างสับสน และ

[ติดคริติคอล!]
[ติดคริติคอล!]
[ติดคริ…!]

ในตอนนี้เองเลือดสีขาวเท่าก็ได้กระจายออกมาจากแขนซ้ายและปีกที่ถูกตัดออกมา ต่อมาส่วนที่ถูกตัดออกมาก็หายไปกลางอากาศเพื่อป้องกันไม่ให้รามิเอลเอาส่วนนั้นกลับมาฟื้นฟูตัวเอง

[นะ นี่มัน…!?]

แทนที่จะรู้สึกเจ็บปวดกับการเสียร่างกายไปกว่า 30% รามิเอลกลับตกใจกับการที่สกิลสวนกลับของเราล้มเหลว ทั้งๆที่เขาไม่เคยสวนกลับล้มเหลวเลยซักครั้ เขาได้รีบกระจายมานาออกมาเพื่อสร้างสมดุลและมองไปหายูอิลฮาน

“หวัดดี”
[นาย!?]

ยูอิลฮานตอนนี้กำลังอยู่ข้างหน้ารามิเอล

[สกิลหอกไร้วิถีได้เพิ่มเลเวลเป็น 99]
[คุณได้เติมเต็มอีกหนึ่งเงื่อนไขของสกิลใช้งานสวนกลับ คุณจะได้รับสกิลสวนกลับเมื่อเติมเต็มเงื่อนไขได้ครบ]

ข้อความที่ปรากฏออกมาได้บอกสองสิ่งกับยูอิลฮาน หนึ่งก็คืออีกไม่นานแล้วที่เขาจะเชี่ยวชาญสกิลระดับสูง และอีกอันก็คืออีกไม่นานแล้วที่เขาจจะได้รับสกิลที่ทรงพลังอันใหม่มา สกิลสวนกลับ ที่เทวทูตเพิ่งจะใช้งานเมื่อกี้นี้

พูดตรงๆแล้วยูอิลฮานคิดว่าเขาได้แข็งแกร่งมามากที่สุดเท่าที่จะทำได้แล้ว แต่ดูเหมือนว่าเขายังมีเส้นทางให้ก้าวเดินไปต่อ ยูอิลฮานได้ตอบกลับไปอย่างหยิ่งผยอง

“สกิลสวนกลับงั้นสินะ? ขอบใจนะที่โชว์ให้ฉันดู ตอนนี้ฉันอาจจะแสดงให้นายเห็นไม่ได้ แต่ว่าฉันจะพยายามเรียนสิ่งที่นายโชว์ให้ดูให้ดีที่สุดแล้วกันนะ!”
[นาย…!?]

ระหว่างตอบกลับด้วยรอยยิ้ม มือของยูอิลฮานก็จับไปที่หอกเพลิงที่กำลังคำรามออกมา เนื่่องจากว่านี่คือการโจมตีที่กระทันหันทำให้รามิเอลไม่มีโอกาสได้เปิดใช้สกิลสวนกลับทำให้เขาถูกหอกโจมตีเข้าที่คอทันที

[ติดคริติคอล!]
[สกิลหอกสะบั้นจักรวาลได้เพิ่มเลเวลเป็น 89]
[อ๊ากกก!]

เลือดสีเทาขาวได้กระจายออกมาอีกครั้งหนึ่ง ตาทั้งสองข้างของยูอิลฮานได้เป็นประกายขึ้นมา และรามิเอลได้จับหัววของเขาเอาไว้ในขณะเดียวกันก็ใช้ปีกที่เหลือแค่ครึ่งเดียวมาป้องกันด้านหน้า สายฟ้าได้พุ่งพล่านออกมาดูคุกคามเขา แต่ว่านี่มันดูเบาบางกว่าก่อนหน้านี้มาก

[นายทำได้ยังไงกัน! นายเป็นนักรบเวทย์งั้นหรอ!?]
“มันมีการแบ่งประเภทแบบนั้นด้วย? กระบวนการคิดของนายที่มันเหมือนพวกลูกน้องตัวร้ายในยุค 90 เลยนะ!”
“อิลฮานกำลังบอกว่ารามิเอลเป็นตัวโกงล่ะ!”
“แต่ว่ายูอิลฮานเขาดูจะเหมาะกว่าอีกนะ!”
[ผู้หญิงพวกนี้!]

การโจมตีครั้งแรกของยูอิลฮานนั้นมาจากหอกไร้วิถีตามปกติของเขา ซึ่งหอกของเขาได้แทงมาในแง่มุมที่เป็นไปไม่ได้เลยที่จะมองออก

ยังไงก็ตามสกิลนี้ก็ยังได้พัฒนาขึ้นมาอย่างน่าทึ่งอีกครั้งเมื่อยูอิลฮานได้มีประสบการณ์กับเวทย์ที่บิดเบือนมิติเวลาอย่างต่อเนื่อง ทำให้เขาคุ้นชินกับมัน

ความพิเศษของเทคนิคนี้ก็คือเขาจะสามารถโจมตีหลายต่อหลายครั้งในทิศทางที่แตกต่างกันได้พร้อมๆกัน และในคราวนี้ยูอิลฮานก็ได้โจมตีออกไปในทิศทางที่ต่างกันเช่นเดิม แต่ว่าในตอนที่โจมตีทิศทางแรกของเขาทำให้สกิลสวนกลับของรามิเอลทำงานและจากนั้นยูอิลฮานก็เริ่มโจมตีอีกต่ออีกสิบครั้งที่เหลือพร้อมๆกัน

[นี่นายมีพลังในการควบคุมเวลาด้วย!]
“ฟุฟ ลองคิดดูสิ”

[พ่อน่าทึ่งจัง]
“ความเร็วของมิลก็เร็วขึ้นมาเหมือนกัน พ่อคิดว่าลูกยังเร็วได้กว่านี้อีกนะ”
[จากการเคลื่อนไหวบนโลกทำให้ผมบินได้เร็วขึ้นมา!]

[ทำไมไม่ลองหลบนี่ดูล่ะ! นี่ด้วย! นี่แหละคือบทลงโทษจากตัวแทนของเทพเจ้า!]
“มิล ลูกหลบได้ใช่ไหม?”
[ครับ]

“ฟู่ สดชื่น”
[ครับ สดชื่่นมากๆเลย]

[แกมัน…!]
“หืม นี่มาถูกทางแล้ว”
[มันร้อนมากครับพ่อ พลังความร้อน… มันกำลังมากยิ่งขึ้น]

“พ่อคิดว่าเราทำได้”
[ใช่แล้ว พ่อก็คิดว่าเราทำได้]

ตอนนี้ยูอิลฮานไม่จำเป็นต้องส่งความคิดไปให้ยูมิลแล้ว พวกเขาทั้งสองคนได้แชร์ความคิดกัน กระบวนการส่งความตั้งใจไปให้กันได้ถูกข้ามไปแล้ว และยูมิลก็ได้ทำตามสิ่งที่ยูอิลฮานต้องการได้ทันทีเลย เพราะแบบนี้ทำให้ความเร็วพวกเขาเร็วยิ่งขึ้นอีก

สิ่งที่ยูอิลฮานพยายามทำในตอนนี้นั่นก็คือสกิลสวนกลับที่รามิเอลได้แสดงให้เขาดูเมื่อกี้นี้

[อย่ามาดูถูกพลังและอำนาจของ…สวรรค์นะ!]

และในท้ายที่สุดเวลานี้ก็ได้มาถึง

จากการได้เห็นสองพ่อลูกหลบสายฟ้าของเขาได้ทั้งหมดทำให้รามิเอลได้มาถึงขีดสุดแล้ว เขาได้ปล่อยมานาที่มากยิ่งกว่าเดิมออกมา

สายฟ้าจากบนมือของเขาได้ถูกยิงขึ้นไปบนท้องฟ้า และในเวลาต่อมาทั้งท้องฟ้าก็ได้ถูกย้อมไปด้วยสีน้ำเงิน เขาได้ใช้พลังของเขาย้อมทั้งโลกเอาไว้เพื่อป้องกันไม่ให้ยูอิลฮานขโมยพลังของโลกไป

[เปิดตาแล้วูซะ นี่แหละคือเจตจำนงแห่งสวรรค์]
“สวรรค์งั้นหรอ? นายมั่นใจงั้นสินะ?”

ยูอิลฮานได้ยิ้มถามกลับไปอย่างเย็นชา

“ฉันคิดว่านายก็ไม่ได้มีเลือดเป็นสีขาวบริสุทธิ์นี่ เลือดนายมันดูเหมือนสีเทาที่พยายามจะทำให้เป็นสีขาวซะมากกว่า”
[…แกกำลังดูถูกฉัน!]

น้ำเสียงของเขาได้สั่นขึ้นมาแล้ว ยังไงก็ตามยูอิลฮานก็มั่นใจมาก ตัวรามิเอลได้เสียเลือดของทูตสวรรค์ไปและดูดซับบันทึกอื่นมา ตัวเขาพร้อมที่จะเปลื่ยนไปเป็นกองทัพจรัสแสงได้ตลอดเวลา พูดอีกอย่างก็คือรามิเอลคือคนทรยศ

“ไม่มีทางน่า ไม่มีทางที่รามิเอลจะเป็นคนทรยศ เขาเป็นเทวทูตที่ซื้อตรงระดับพระเจ้ามาตั้งแต่อดีตเลยนะ”

เลียร่าที่เตรียมตัวต่อสู้อยู่ในป้อมปราการก็ยังส่ายหัวออกมาอย่างตกตะลึงเมื่อได้ยินคำพูดของยูอิลฮาน เอิลต้าก็ยังก็ยังถามยูอิลฮานด้วยน้ำเสียงสงบ

“ยูอิลฮาน นายเป็นคนที่จะหาความบริสุทธิ์ให้กับสิ่งที่นายทำงั้นหรอ?”
“ไม่ล่ะ ที่ฉันจะฆ่าหมอนี่มันไม่ใช่เพราะว่าเขาเป็นคนทรยศซะหน่อย”
“…จริงสิ คงไม่ใช่แบบนั้นอยู่แล้ว”

จากนั้นสายตาที่เย็นชาของเอิลต้าก็จ้องไปที่รามิเอล

“งั้นนายก็เป็นคนทรยศจริงๆสินะรามิเอล”
[ไม่ ฉันไม่ได้… ทรยศ! ฉันคือประสงค์ของสวรรค์!]

เมฆฝนสายฟ้าได้ตกลงมาจากทั่วท้องฟ้า มานากำลังสั่นสะเทือนราวกับแสดงถึงสภาพจิตใจของเขาในตอนนี้ สถานการณ์นี่มันเหมาะอย่างมากกับสิ่งที่ยูอิลฮานกำลังพยายามจะทำต่อจากนี้

“เรามาเริ่มกันเลยไหมมิล?”
[ได้ครับพ่อ]

การสอดประสานของทั้งสองคนได้ลึกซึ้งมายิ่งขึ้น ปีกของมังกรได้ถูกเพลิงที่ถูกพลังลมเสริมพลังเข้าปกคลุมและสยายออกกว้างราวกับจะกลืนกินท้องฟ้า

สายฟ้าที่ผ่าลงมาบนโลกได้เริ่มที่จะกลายเป็นสีแดง