Everyone Else is a Returnee โดดเดี่ยว 1000 ปี นิยาย บท 3

Everyone Else is a Returnee โดดเดี่ยว 1000 ปี – ตอนพิเศษที่ 3
ตอนพิเศษที่ 3 – เอลฟ์กึ่งเทพ

“ผมขอโทษนะแม่”

ยูอิลฮานได้เกาหัวออกมาและขอโทษแม่ของเขา

“ผมคิดว่าทีมเบสบอลมันมากเกินไปสำหรับตอนนี้”
“จะใช้เวลานานแค่ไหน”
“บางทีอาจจะยี่สิบปี”
“ได้เลย ลูกแม่พยายามเข้านะ”

คิมเยซอลได้หยักหน้าอย่างพอใจและหันไปรอบๆ

“ตอนนี้แม่จะทำทีมฟุตบอลก่อนแล้วกัน”

มุมๆหนึ่งมีสนามฟุตบอลที่กว้างใหญ่อยู่ สถานที่แห่งนี้ดูจะเหมาะสำหรับให้ทีมฟุตบอลนับร้อยทีมมาแข่งกันได้โดยไร้ซึ่งปัญหาใดๆ เนื่องจากว่ายูอิลฮานเป็นคนสร้างมันขึ้นมาจึงทำให้ไม่มีใครกล้าจะพูดอะไร

“นี่มันไม่เล็กเกินไปที่จะให้ลูกๆเราเล่ยหรอ~?”

นายูนากลับกลัวว่ามันจะเล็กเกินไป! ยูอิลฮานได้หัวเราะออกมาและทำให้เธอโล่งใจ

“มีเวทย์ขยายพื้นที่ถูกร่ายไว้อยู่ไม่ต้องห่วงหรอก”
“อ่อ!”

ในตอนนี้เองได้มีเสียงดังกังวาลไปทั่วสนามขึ้นมา

[ท่านสุภาพบุรุษและสุภาพสตรีได้เฝ้ารอคอยกันมานานพอแล้วว! การแข่งขันแห่งฟุตบอลประวัติศาตร์ระหว่างเหล่าทายาทพระเจ้าทั้งหลายปะทะกับเหล่าทายาทของเพื่อนๆของเขากำลังจะเริ่มขึ้น ณ บัดนี้แล้ว!]
[ทุกท่านลองมองกันให้ดี ต้นเหตุของหลักของการเกิดการแข่งขันนี้ขึ้นก็เพราะเหล่เพื่อนๆของพระเจ้าต่างก็อยากจะแข่งขันกับพระเจ้า แต่พวกเขาขี้ขลาดและไม่อาจจะเทียบกับพระเจ้าได้เพราะงั้นจึงเกิดการแข่งนี้ขึ้น… ไม่สิ เดี๋ยวนะ ใครก็ได้บอกทีว่าทำไมฉันถึงต้องมาเป็นผู้ดำเนินงานอีกแล้ว!]
[ทุกวันนี้ชื่อเสียงท่านลูซิเฟอร์ได้เป็นที่รู้จักไปกว้างไกล และในวันนี้งานนี้ก็จะต้องถูกดูแลด้วยฉันราเซีย กับท่านลูซิเฟอร์]

ที่นั่งที่สามารถจะจุผู้คนได้นับสิบล้านคนได้เต็มหมดแล้ว มีผู้ปกครองโลกเล็กๆจำนวนมากมายได้ยอมเสียเงินจำนวนมหาศาลและใช้เส้นสายอย่างมากในการได้ตั๋วเข้าชมในแมตๆนี้เพื่อจะใกล้ชิดพระเจ้า แต่ว่าน่าเสียดายที่ยูอิลฮานกับครอบครัวมีที่นั่งพิเศษอยู่ เพราะงั้นพวกเขาก็ไม่อาจจะเจอคนที่ต้องการได้

“พลังคือทุกอย่าง”
“รู้แล้วน่า พอนายเป็นคนพูดมันยิ่งน่ากลัวอิลฮาน”
“อย่างที่พูดไป ผู้เล่นกำลังเข้าสู่สนามแล้ว!”
[กรรมการไปไหนล่ะ ทำไมผู้เล่นถึงเข้ามาก่อน?]

เนื่องจากว่าลูกๆของยูอิลฮานไม่ได้มีแค่เพศชาย ทำให้การแข่งครั้งนี้เป็นการแข่งแบบทุกเพศ ด้วยระดับของยูอิลฮานกับเพื่อนๆของเขาแล้วเรื่องเพศของเด็กที่เกิดมามันไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย!

“กรี๊ดดดดด!”
“นั่นมันท่านยูอา”

ลูกสาวคนแลกของยูอิลฮานกับเลียร่า ยูอาได้โผล่ออกมาเป็นคนแรก เธอมีผมสีทองประกายเหมือนแม่ของเธอและมีนัยน์ตาสีแดงเพลิงเหมือนกับพ่อหห

[นี่คือลูกคนโตสุดของพระเจ้า ยูอา มีข่าวลือกันว่าเธอจะต้องเอาชนะพระเจ้าให้ได้ก่อนเธอถึงจะได้กลายมาเป็นภรรยาของเขา หืมม เธอคงจะได้โสดไปจนตายแน่นอน]
[ท่านลูซิเฟอร์!]

การเดินเข้ามาของเหล่านักเตะต่างก็เป็นเหมือนกับการเดินแฟชั่นโชว์ที่มีแสงสปอตไลท์คอยส่อง!

“โอ้ งดงามมาก”
“เป็นปกติอยู่แล้วในเมื่อเธอคือลูกสาวของเทพธิดาแห่งความรักนี่ เธอสวยมากขนาดนี้ตั้งแต่ยังเยาว์วัย”

เสียงชื่นชมได้ดังสั่นออกมาจากฝั่งที่นั่ง ในตอนนี้ยูอามีอายุเพียงแค่ 7 ปีเท่านั้น แต่ร่างกายเธอโตได้เร็วมากจนดูเหมือนกับเด็กอายุ 15 ปี นี่คือธรรมชาติของเหล่ามังกร การเพิ่มเลเวลขึ้นอย่างรวดเร็วนั่นจะหมายถึงการเติบโตที่รวดเร็วมากเช่นกัน

“ท่านอา โปรดแต่งงานกับผมด้วย”
“ไว้หลังจบการแข่ง พาหมอนั่นมาด้วยนะ”

ยูอิลฮานได้ออกคำสั่งกับมังกรแท้จริงที่อยู่ใกล้ๆเขาสั่นๆออกมาและมองกลับไปที่สนามอีกครั้ง ลูกแฝดชายหญิงของนายูนา เอียนกับไอนะได้เดินตามหลับยูอาเข้ามาในสนาม

เนื่องจากพวกเขาสองพี่น้องได้สือทอดความงามมาจากนายูนา ทำให้ทั้งคู่งดงามมากๆ แต่มีสิ่งหนึ่งที่ไม่เหมือนกับแม่ของพวกเขาที่สมองกลวงๆ พวกเขามีความสง่างามและมีเป็นคนปกติ

[พวกเขาทั้งคู่… ช่างเถอะ จากที่ฉันรู้มามีการเดิมพันกันว่าใครจะเป็นคนที่เติบโตไปเป็นคนที่งดงามที่สุดในหมู่ลูกสาวพระเจ้า แต่ว่านั่นมันคือประตูที่อยู่บนชั้นฟ้าสำหรับพวกเธอ เพราะงั้นพวกเธอควรจะหยุดฝันจะดีกว่านะ]
[อ่า ผู้เข้าแข่งขันคนถัดไปได้เข้ามาแล้ว!]

ลูกชายยูอิลฮานกับเฮเรียน่า ยูจินคือคนถัดมานี้ ถึงแม้ว่าจะมีการถกเถียงกันในเลือกลูกสาวว่าใครงดงามที่สุด แต่ว่าสำหรับลูกชายที่หล่อเหลาที่สุดไม่มีข้อคัดค้านใดๆ ยูจินได้เป็นผู้ที่มีเสียงโหวตมากที่สุดเอาชนะลูกชายของนายูนาไปได้อย่างน่าทึ่ง

[ถึงแม้ว่าเขาจะสืบทอดกรรมพันธ์มาจากพระเจ้าเพียงครึ่งเดียว แต่เขาหล่อเหลาขนาดนี้ได้ยังไงกัน… นี่คือเรื่องที่น่าอัศจรรย์มากที่สุดเรื่องหนึ่ง การเติบโตของเขาเป็นรองก็แค่พี่ใหญ่สุดอย่างยูอาเท่านั้น เพราะงั้นฉันสงสัยจริงๆว่าใครจะเป็นพระเจ้าคนถัดไป… โอ้ ยูอิลฮานก็คงจะไม่ล่ะทิ้งตำแหน่งสินะ? ฉันรู้ ฉันเคยมีประสบการณ์มากับตาแก่อีกคนเป็นหมื่นปีมาแล้ว]
[คนถัดไปคือยูเซอากับยูซิร่า!]

คนแรกคือลูกสาวคังมิเรย์และอีกคนคือลูกสาวเอิลต้า ทั้งสองคนนี้ได้เดินทางไปศึกษาเรื่องเวทย์อย่างต่อเนื่องทำให้พวกเธอเป็นคนที่สนิทกันที่สุด มันมากจนดูเหมือนจะข้ามเส้นได้ในสักวันและพวกเธอได้จับมือกันและกันระหว่างเดินเข้ามา

[นี่มันดูอันตรายแล้วนะ มันไม่แปลกๆหรอ?]
[ไม่ต้องห่วงท่านลูซิเฟอร์ ถึงพวกเธอจะดูสนิทกัน แต่ดูเหมือนพวกเธอก็ยังแข่งกันแย่งความรักจากพ่ออยู่]
[ก็ดี]

ต่อมาคือแฝดสามลูกของเอริเซีย ยูอิลวู ยูอิจุนและยูซามู บางทีอาจจะเพราะแต่เดิมเธอคือหมาป่า หรือบางทีอาจจะเพราะเธออยากจะมีลูกให้มากที่สุด ทำให้เธอได้คลอดลูกออกมาทีเดียวถึงสามคน

พวกเขาทั้งสามคนคือลูกที่มีบุคลิกก้าวร้าวมากที่สุดในหมู่ลูกๆของยูอิลฮาน และในช่วงต้นการเติบโตของพวกเขาน่าประทับใจมากเนื่องจากได้รับพรจากเทพธิดาแห่งดวงจันทร์เอริเซีย

[หากว่าทั้งสามคนได้ถูกปล่อยออกไปข้างนอกเมืองพระเจ้า พวกเขาทั้งสามคนได้สร้างปัญหาขึ้นมาอย่างไม่รู้จบแน่… เฮ้ ห้ามใช้ร่างหมาป่า]

จุดแข็งพวกเขาก็คือพวกเขาสามารถแปลงร่างไปเป็นหมาป่าได้! ในเวลาเดียวกันพวกเขาก็สามารถแปลงไปเป็นมังกรได้อีกครั้ง และในภายหลังบางทีพวกเขาอาจจะกลายไปเป็นพวกคิเมร่าที่เป็นพันธ์ผสมระหว่างหมาป่ากับมังกรเหมือนแม่พวกเขาก็ได้

“ทำไมล่ะตาแก่ลูซิเฟอร์! พวกเราก็กำลังใช้ความสามารถของเราอยู่นี่ไง!”
[พวกนายไม่เคยเห็นการสอบจูนินจากนารูโต๊ะหรือไง? เรื่องแบบนี้มันต้องเก็บเป็นความลับ]
“บู๊! พวกเหยียดเชื้อชาติ!”
“มันก็จะวุ่นวายอยู่ดี! ฉันได้สืบทอดการพยากรณ์มาจากคุณปู่เพราะงั้นฉันรู้หมดแหละ!”
[อย่ามาโกหก เงียบไปเลย]

ต่อมาคือลูกสาวฟีเรีย ยูเจีย เธอได้รับนิสัยของแม่เธอที่ชอบคอยรับใช้ยูอิลฮานเงียบๆ ทำให้เธอเป็นคนที่เงียบขรึมมากๆ ทุกๆเรื่องเธอทำได้ยอดเยี่ยมมากนอกจากเรื่องที่ว่าเธอไม่อยากจะแยกจากยูอิลฮานเหมือนกับแม่เธอ

[ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเธอจะมีอายุแค่ห้าปีเท่านั้น จริงๆแล้วฉันคิดว่าเด็กคนนี้อาจจะเป็นคนที่เติบโตขึ้นมางดงามที่สุดก็ได้ในเมื่อเธอมีสายเลือดเอลฟ์ แต่ว่าเธอก็เป็นที่รู้จักน้อยมากที่สุดเพราะเธอมักจะเกาะติดกับพ่อตลอดมา ลูกชายน่ะปกติดี แต่ทำไมลูกสาวทุกๆคนที่ชอบมองพ่อเป็นเหมือนคนรักด้วยนะ?]
[มีงานวิจัยในเรื่องนี้มาตลอดท่านลูซิเฟอร์ พระเจ้าได้เกิดใหม่ขึ้นมาเป็นมังกร เพราะงั้นลูกๆของเขาจึงเป็นมังกรด้วย แต่ว่าธรรมชาติมังกรคือการแสวงหาพลัง ลูกชายเขาจะมีความรู้สึกเคารพบูชาของเขา และเพราะงั้นลูกสาวก็จะหลงไหลในพ่อของพวกเธอที่เป็นผู้ชายก่อนที่จะมองว่าคือพ่อ มันไม่ใช่เรื่องน่าแปลกใจเลย]
[ไม่ใช่ว่าเธอต้องพูดว่าเขาเป็นพ่อก่อนจะเป็นผู้ชายหรอกหรอ? เอาเถอะไม่ว่าจะยังไง ครอบครัวพระเจ้ามันก็เป็นเรื่องบ้าๆอยู่แล้ว เพราะงั้นช่างมัน! ถ้างั้นพานักเตะคนสุดท้ายออกมาเถอะ!]

คนสุดท้ายและเป็นผู้รักษาประตู ยูเอรัง ลูกชายคนที่สองระหว่างยูอิลฮานกับเลียร่า! เขามีอายุสี่ปี ถึงแม้ว่าเขาจะเติบโตขึ้นมาได้อย่างรวดเร็ว แต่เขาก็ยังคงเป็นคนที่เตี้ยที่สุดในผู้เล่นทุกคนอยู่ดี

“กรี๊ดดดดดดดดด!”
“น่ารักจัง!”
“เอรังมาหาพี่สาวนี่!”

และเขาก็คือเด็กชายที่น่ารักที่สุดในลูกของยูอิลฮาน เขาเป็นคนที่ต่างไปจากยูจิน ยูอิลฮานได้สร้างหน่วยลับขึ้นมาเพื่อรวบรวมข้อมูลของเด็กสาวที่คิดจะแย่งลูกชายสุดหน้ารักของเขามาป้องกันไว้อีกด้วย

[ยูเอรัง… หืมม เป็นเด็กที่น่ารักมาก]
[ใช่แล้วล่ะ ฉันยังอยากให้เรามาเป็นลูกของเราเลย]
[แต่ว่าเขาจะทำหน้าที่ผู้รักษาประตูได้ดีหรอ?]
[จากที่ท่านกาเบรียลได้บอกกับเรามา เด็กที่น่ากลัวที่สุดก็คือเอรังนี่แหละ]
[เขาก็น่ากลัวจริงๆนั่นแหละ น่ารักจนน่ากลัว]

เสน่ห์ของเขาเป็นเสน่ห์ไม่ว่าใครก็ต้องตกหลุมรักต่อให้เป็นพรรคพวกยูอิลฮานก็ตาม! ลูซิเฟอร์กับราเซียได้มองดูเขาเดินไปรวมกับพี่น้องของเขาจนลับสายตาไป

[เอาล่ะ ถ้างั้นเรามาถึงฝั่งคู่แข่งกันบ้าง เราไม่ได้มีเวลาเหลือมากแล้วเพราะงั้นออกมา…. ให้ตายสิ เจ้าเด็กพวกนี้ไม่ฟังกันเลย]
[พี่สาวคนโตของทีมเพื่อนออกมาแล้ว! ยูนิ สมิธสันได้ออกมาแล้ว!]
[เธอโตขึ้นมา เธอคือเด็กคนแรกที่ได้รับพรจากพระเจ้า]

“ถ้าฉันชนะต้องอนุญาตให้ฉันแต่งงานกับท่านพ่อทูนหัว”
“…เธอจะโลภไปแล้วนะพี่สาว”

“น้องสาวน้องชาย พวกเราจะยอมส่งท่านพ่อให้กับพี่ยูนิไหม?”
“ไม่ล่ะ”
“ไม่มีวัน”
“ให้พี่ยูนิเนี้ยนะ? พรืด”
“ไม่มีทาง”

“หลังจบการแข่งนี่พวกเธอจะต้องเรียกฉันว่าแม่แทนพี่สาว!”
“นี่พี่กล้ามากเลยนะ…”

[ฮ่าฮ่าฮ่า เป็นการต่อสู้ที่น่าสนใจ]
[คนถัดไปไม่ใช่ใครอื่นอีกนอกจากลูกของคู่รักสมิธสัน นิค สมิธสัน!]

“เป้าหมายของฉันคือเธอ อา”
“หุบปาก ฉันจะส่งพวกนายทั้งคู่ลงไปในก้นบึ้งนรกเอง”

[คนต่อมาก็คือลูกสาวทั้งสองของกาเบรียล ยูนายอนกับยูไอสุ พวกเธอคือน้องสาวของพระเจ้าและน่าจะเป็นป้าของทีมฝ่ายตรงข้าม นี่คือเรื่องที่น่าสนใจ…]
[เด็กๆเหล่านี้ช่างมีความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนกันจริงๆ ท่านยูอิลฮานนี่ช่างเป็นชายที่บาปหนา]

“ฉันไม่ชอบที่จะเห็นพี่ชายต้องเศร้าเพราะงั้นฉันจะไม่เล่นแรงนะ”
“ใช่แล้ว มาเล่นด้วยกันเถอะ”
“คุณป้า นั่นคุณกำลังใช้เวทย์! นี่มันขี้โกง!”[ในตอนนี้ยังเป็นการแข่งฟุตบอล! แต่ในอนาคตฉันคิดว่ามันคงจะเป็นสงครามจักรวาลแน่ หืมม บางทีฉันน่าจะเปิดโต๊ะพนันขึ้นมาสักแห่งก็น่าจะดีนะ]
[ท่านลูซิเฟอร์…?]

[สำหรับพรสวรรค์ของลูกๆมิสทิคกับโอโรจิไม่ต้องพูดถึงเลย พวกเขาคือลูกน้องที่ใกล้ขิดกับยูอิลฮานมากที่สุด และไอรีน่าที่ได้สืบทอดมานาของเทพแห่งความตาย ฉันคิดว่าในอนาคตเขาน่าจะก้าวข้ามฉันได้ในด้วยซ้ำไป เฮสเชี่ยนเป็นคนที่อ่อนแอที่สุดที่นี่ พยายามเข้านะเฮสเชี่ยน การแข่งขันนี้จะทำให้นายเติบโตขึ้น!]
[ท่านลูซิเฟอร์!]
[และในท้ายที่สุด]

[นี่คือลูกของเรา พวกเขาได้สืบทอดมาจากตัวฉันและหยาบคายเล็กน้อย]
[พวกเขาได้ต่อสู้กันเองเพื่อหาว่าใครจะรับหน้าที่เป็นผู้รักษาประตู]

“ฉันรู้ว่าพี่สาวยูนิน่าหมดหวังนะแต่ว่า…”
“เพราะแบบนั้นเราจะแพ้ไม่ได้ เสียใจด้วยนะ ชัยชนะในครั้งนี้เป็นของเรา”

[ตอนนี้นักเตะก็ได้เข้าสนามกันหมดแล้ว แต่ว่า…]
[ท่านลูซิเฟอร์ถ้าแข่งขึ้นมาจะไม่เป็นไรจริงๆน่ะหรอ? ฉันคิดว่าอีกเดี๋ยวจะต้องเกิดการฆ่ากันขึ้นแน่]
[หืม… โอเค]

[อ่า เป็นสัญญาณว่าโอเคคสินะ? โอเค พวกเด็กๆฆ่าฉันได้เลย ฆ่ากันให้เต็มที่]
[อ่า! เฮ้ อย่าแแปลงร่าง! อย่างน้อยก็เริ่มกันด้วยร่างมนุษย์… อ่า!?]

[…คนๆนี้แข็งแกร่งขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน? ยูอิลฮาน เจ้าบ้านี่ เขาไม่ได้จะบอกว่าฆ่ากันได้ แต่พวกเด็กๆไม่อาจจะฆ่ากันได้ต่อให้พยายามมากแแค่ไหนต่างหาก]
[ใช่แลว… ดูเหมือนว่าเขาจะซ่อนพลังของเขาเอาไว้เป็นอย่างดี]

“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด!”
“ท่านมิลลลลลลลล!”

[เขาซ่อนตัวอยู่ตลอดเวลา กรรมการคือยูมิล]
[เขาไม่ต้องให้มีผู้ช่วยกรรมการเลย]
[…เฮ้ ราเซีย ฉันค่อนข้างจะสับสนนะ แต่ว่านี่ยูมิลไปถึงคลาส 9 แล้วงั้นหรอ?]
[…ท่านพูดถูกแล้วล่ะ]

“ห้ามแปลงร่าง หากมีการใช้สกิลหรือเวทย์แล้วถูกฉันพบเข้า ก็จะโดนใบเหลืองนะ แน่นอนว่าถ้ามั่นใจว่าฉันมองไม่เห็นก็ใช้ได้เต็มที่เลย”
“ครับ พี่ชาย!”
“นี่มันเหมือนกฏการสอบจูนินเลย…”
“พี่มิล…”

“เอรัง พยายามเข้านะ”
“ครับพี่!”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Everyone Else is a Returnee โดดเดี่ยว 1000 ปี