3 ชั่วโมงก็พองั้นหรอ? คังฮาจินได้มองไปที่นายูนาเพื่อให้เธอหยุดคนบ้าคนนี้ แต่ว่านายูนาก็ตอบกลับมาว่าเธอจะไม่ขอยุ่งเกี่ยวนอกจากเรื่องงานแต่ง ทำให้ในท้ายที่สุดเอิลต้าจึงเป็นคนเดียวที่จะหยุดเขา เฮเรียน่าก็เช่นกัน
“นี่นายจะเชื่อมต่อกับโลกนายจริงๆงั้นหรอ? เอาจริงๆน่ะหรอ?”ความตั้งใจของยูอิลฮานแน่วแน่มากๆ ทุกๆคนได้รับรู้แล้วว่าในตอนนี้มุมมองของยูอิลฮานได้อยู่คนล่ะระดับกับพวกเขาแล้ว
พวกเขาไม่อาจจะขัดยูอิลฮานได้ เขาคือหัวหน้าของกองกำลังและเป็นตัวตนสูงสุด เพราะงั้นนอกจากปฏิบัติตามแล้วก็ไม่มีทางอื่นอีก
“เยี่ยม ถ้างั้นมาคุยเรื่องการทำให้เอิร์ธกลายมาเป็นโลกหลักของเราก่อนแล้วกัน หากว่านายอัญเชิญเอิร์ธมาหลอมรวมเหมือนที่ทำกับโลกอื่นไม่ได้จะทำยังไงล่ะ?”ยูอิลฮานได้พูดออกมาอย่างจริงจัง
“ฉันก็เลยมีแค่ต้องเปิดประตูมิติและหลอมรวมเอิร์ธเข้ามาตรงๆ”คังมิเรย์ได้ใจเย็นลงเป็นคนแรก
“มาเริ่มกันเลย ฉันจะช่วยนายสุดความสามารถเอง ฉันก็แค่ต้องทำประตูมิติที่มีขนาดใหญ่ขึ้นมาแค่นี้ใช่ไหม? ฉันแค่จะต้องทำให้เอิร์ธกับดาเรย์มาเผชิญหน้ากันใช้ไหม? เรื่องอื่นๆนอกจากนี้นายจะเป็นคนจัดการใช่ไหม?”ในตอนนี้พวกเธอได้ขี่หลังเสือแล้วมันสายเกินที่จะถอยแล้ว พวกเธอจะต้องตามเขาไปไม่ว่าจะไปที่ไหน คังมิเรย์ได้ใช้พลังของมงกุฏแห่งปัญญาและยกคทาขึ้นในขณะที่ยูอิลฮานเร่งพลังมานาด้วยรอยยิ้ม
“ยูนาช่วยจัดการดินแดนศักดิ์สิทธิ์ทีนะ ในตอนนี้เธอจะต้องเสริมพลังให้ฉันมากกว่ามิเรย์”ในจุดนี้ล้วเธอได้หน้าหนามาจนถึงจุดที่ทำให้เธอดูน่ารักแทนไปแล้ว! ยูอิลฮานได้ลูบผมเธอตามใจของเธอและหันไปมองมิสทิค
“มิสทิคช่วยฉันที อย่าลืมนะว่านี่คือการเชื่อมต่อโดยตรงกับเอิร์ธ”มิสทิคได้เงียบไปโดยที่ยังพูดไปจบ ถึงแม้ว่าเธอจะคิดว่ามันเป็นไปไม่ได้ แต่ว่าเธอก็ยังรู้สึกว่าหากเป็นยูอิลฮานจะต้องทำมันได้แน่ ในท้ายที่สุดแล้วเธอก็เลยเงียบลงไปและกดหมวกลงมาปิดหน้าของเธอให้หลบจากสายตายูอิลฮาน
“ฉันไม่สนแล้ว นายท่านคือคนที่บอกให้ฉันสนับสนุนเองนะ เพราะงั้นไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นมันไม่เกี่ยวกับฉัน”คิมเยซอลไม่เคยคิดเลยว่าเธอจะถูกเรียกทำให้เธอเบิกตากว้าง ยูอิลฮานได้หยักหน้าและยิ้มออกมา แต่เขากลับพูดเพิ่มขึ้นมาอีกประโยคแทนที่จะอธิบายออกมา
“แม่ต้องให้เอิลต้ากับเฮเรียน่าช่วย”ทั้งสามคนต่างก็มีสีหน้าคล้ายๆกัน ในที่สุดพวกเธอก็รู้ถึงสิ่งที่ยูอิลฮานต้องการจะบอกแล้ว
“ลูกแม่ ลูกนี่ชอบพูดแต่เรื่องบ้าๆเสมอเลยนะ”ถึงแม้ว่าเขาจะได้พูดถึงประวัติศาสตร์ที่ดำมืดทั้งหมดของเขาออกมา แต่ดูเหมือนว่ามันก็แค่กวนใจเขาเท่านั้น คิมเยซอลได้คิดว่าลูกของเธอดูน่ารักมากๆเมื่อเขารีบพูดเสริมขึ้นมาเพราะว่าเขาคิดไปถึงเรื่องก่อนหน้านี้ที่อาจจะกวนใจเธอ ทำให้เธอถึงกับหลุดหัวเราะออกมา
“ได้สิลูกแม่ ลูกทำให้แม่ภูมิใจมาก ลูกโตขึ้นมาเลยนะ”ยูอิลฮานได้ยิ้มให้กับเฮเรียน่าและสูดหายใจลึก เมื่อเขาได้มองไปหานายูนา เธอก็ขมริมฝีปากยื่นมือออกมา ออร่าสีชมพูดเข้มไปพวยพุ่งออกจากร่างเธอ
“ท่านหญิงเรย์… ไม่สิ”
เธอสได้ส่ายหัวออกมาระหว่างร่ายเวทย์และหยุุดลง เธอจะเล่นในช่วงเวลาสำคัญแบบนี้งั้นหรอ? ทุกๆคนต่างก็คิดแบบนี้พร้อมๆกับมองไปที่เธอ แต่ว่าสายตาของนายูนากลับจริงจังยิ่งกว่าที่เคย ทำไมกันล่ะ?
ในเวลาต่อมาคำร่ายเวทย์ใหม่ก็ได้ออกมาจากปากของเธอ
[มานาทั้งหมดจงเชื่อฟังในตัว ‘ฉัน’ ผู้ที่งดงามในทุกด้าน]
ยูอิลฮานได้เงยหน้าขึ้นมาทันที ดูเหมือนว่าเธอก็น่าจะได้เจอเข้ากับบันทึกเทพ(ขอแก้ไขจากตอนก่อนๆที่เป็นพระเจ้านะครับ)ที่สูญหายแล้วเหมือนกัน! ในอนาคตคนอื่นๆที่ได้รับพรจากเทพก็น่าได้รู้ตัวเหมือนกัน ยังไงก็ตามดูเหมือนว่าเธอจะเป็นคนแรกที่รู้ตัว
[จงครอบคลุมในทุกๆอย่างที่ฉันรัก อวยพรและทำให้พวกเขาแกร่งขึ้น]ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ได้ครอบคลุมไปทั่วทั้งเมือง จุดที่มีแสงอยู่นั่นก็คือที่ตัวยูอิลฮายกับคังมิเรย์! ยูอิลฮานมีอยู่หลายเรื่องที่เขาอยากจะบ่นในคำร่ายของนายูนา แต่ว่าในตอนนี้เขายังมีสิ่งที่ต้องทำอยู่
เขาได้เปิดปากขึ้นมาใช้สกิลประกาศิตพร้อมทั้งรวบรวมมานาที่หนาแน่นภายในดาเรย์เข้ามา
[เธอจะเป็นเจ้าแห่งปาฏิหาริย์และใช้พลังของฉันได้ตามต้องการ]คำประกาศทั้งสองคำได้ออกมาจากปากของยูอิลฮานพร้อมๆกับมานาที่มากมาย คังมิเรย์ได้ลืมตาขึ้นมาท่ามกลางความวุ่นวายนี้ มงกุฏแห่งปัญญาบนหัวของเธอได้กระพริบออกมาอย่างรุนแรงพร้อมๆกับปล่อยแสงที่มีความเข้มข้นขึ้นมาทำให้กระบวนการความคิดของเธอถูกเร่งขึ้น
ในท้ายที่สุดแล้วเมื่อพลังเวทย์ของเธอได้ปะทุไปถึงจุดหนึ่งแล้วคังมิเรย์ก็ได้อ้าปากออกมา องค์ประกอบพลังเวทย์ของเธอได้คล้ายกับในตอนที่ยูอิลฮานได้ใช้ประกาศิตจนน่าทึ่ง
[เชื่อมต่อ]
มานาได้ถูกนำมารวมกันจนบริสุทธิ์ยิ่งขึ้น ตัวตนทั้งสามที่อยู่เหนือกว่าบันทึกได้รวมพลังกันเพื่อสร้างปาฏิหาริย์ขึ้น ชั้นบรรยากาศภายในดาเรย์ได้ถูกเปิดขึ้น ท้องฟ้าของเอิร์ธได้ถูกแสดงออกมาให้เห็น
“เชื่อมต่อแล้ว…”ทั้งสองมิติแค่เพียงเชื่อมต่อกันเท่านั้น การหลอมรวมที่แท้จริงยังไม่เริ่มเลย คังมิเรย์ได้ใช้พลังทั้งหมดของเธอคงสภาพประตูมิติเอาไว้ และยูอิลฮานได้เริ่มกระบวนการต่อไป ข้อความได้ปรากฏขึ้นมาที่ม่านตาของเขา
[เอิร์ธได้เฝ้ารอคอยที่จะตกอยู่ใต้การปกครองของคุณมาเป็นเวลานานแล้ว][นับจากนี้ไป…]
ยูอิลฮานรู้สึกได้ถึงมานาทั้งหมดในร่างของเขาผสานกับดาเรย์และมีเส้นเชื่อมต่อไปถึงเอิร์ธ ยูอิลฮานได้ปล่อยลมหายใจยาวออกมาและพูดประโยคแห่งชะตากรรมออกมา
[เอิร์ธคือโลกหลักของดราก้อนเนส]
[เอิร์ธได้ก้าวกระโดดเป็นโลกระดับสูง ข้อจำกัดทั้งหมดของเอิร์ธได้หายไป]ข้อความที่ปรากฏขึ้นมาพร้อมกับเสียงที่แทบจะไม่ได้ยินได้หายไป และมีข้อความใหม่ปรากฏขึ้นมา
[โลกระดับสูงสองแห่ง เอิร์ธและดาเรย์กำลังหลอมรวมเข้าด้วยกัน]
ท้องฟ้าของเอิร์ธและดาเรย์กำลังถูกเผาไหม้เมื่อได้เจอกันและกัน มานาและสสารที่ประกอบเป็นดาเรย์ได้กำลังลอยขึ้นบนท้องฟ้าอย่างบ้าคลั่ง จะมีสิ่งเดียวที่เหลืออยู่คือยูอิลฮานกับเมืองที่พวกเขาอยู่
“นายท่าน มันเป็นไปได้จริงๆ…!?”
มิสทิคที่ไม่เคยพูดเรื่องเป็นไปได้หรือเป็นไปไม่ได้ในตอนที่หลอมรวมทั้งเจ็ดพันโลกพร้อมๆกันได้ร้องออกมาในตอนนี้ ยังไงก็ตามยูอิลฮานได้เรียกคิมเยซอลแทนที่จะตอบเธอ
“แม่ครับ ผมได้เชื่อมต่อแม่เข้ากับมันแล้ว ช่วยจัดการที่เหลือทีนะครับ”ยูอิลฮานได้ประกาศออกมาด้วยรอยยิ้ม
[ผู้ใต้บังคับบัญชาของฉันที่มีเป้าหมายเดียวกันกับฉันจะมีความคิดที่เหมือนกับฉัน]
วินาทีที่ยูอิลฮานประกาศจบลงได้มีเสียงของชายหนุ่มดังขึ้นในหัวคิมเยซอล
[นี่มันอะไรกัน? ทำไมความคิดแห่งโลกถึงได้สั่นคลอน?]คิมเยซอลได้ยิ้มออกมาและเรียกเอิลต้ากับเฮเรียน่ามาอยู่ข้างๆ พวกเธอคือผู้ที่จะต้องสร้างวงเวทย์ที่เป็นผลงานชิ้นเอกขึ้นมาในเวลาที่เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ วงเวทย์มิติเวลาที่ได้ใส่แก่นแท้แห่งเวทมนต์ทั้งหมดของพวกเธอลงไป
“ฉันคิดว่านายจะเปลื่ยนรูปร่างของนายตามสิ่งที่เราพูด มาดูกันว่าฉันจะเรียกนายว่าเจตจำนงผู้พิทักษ์ได้ไหม?”ในที่สุดเจตจำนงผู้พิทักษ์ก็รู้ถึงดาเรย์และร้องออกมาโดยไม่เก็บเอาไว้เลย เขายังรู้ถึงสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นในตอนนี้ด้วย
[บ้าเอ้ย! นายมันบ้าไปแล้ว]ยูอิลฮานกระทั่งยังไม่ได้เริ่มจริงๆเลยด้วยซ้ำ
หน้าที่ของคังมิเรย์มีความสำคัญมากยิ่งกว่ายูอิลฮานนั้นคือเปิดประตูมิติเพื่อให้ทั้งสองโลกเชื่อมต่อเข้าด้วยกันได้ การเชื่อมต่อบันทึกแห่งดาเรย์ให้เข้ากับโลกนั้นเป็นหน้าที่ของมิสทิคเพียงผู้เดียว การคาดการณ์โลกหลังการหลอมรวมดาเรย์กับเอิร์ธเป็นหน้าที่ของคิมเยซอล เอิลต้าและเฮเรียน่า
หน้าที่เดียวที่ยูอิลฮานต้องทำก็คือการหลอมรวมดาเรย์กับเอิร์ธเข้าด้วยกันเพื่อสร้างเป็นโลกที่สมบูรณ์แบบขึ้นมา ยูอิลฮานรู้เป็นอย่างดีว่าเขาจะต้องใช้ความสามารถไหนในการทำให้มันสำเร็จขึ้นมาได้
“การตีเหล็ก”เลียร่าที่ได้แต่ให้กำลังใจอยู่ด้านข้างได้ตกตะลึงขึ้นมาเมื่อได้ยินเสียงพึมพัมจากยูอิลฮาน ในจุดนี้เธอคิดว่า ‘ไม่มีทาง’ แล้วแต่ว่าคำต่อมาที่เธอได้ยินออกมาอีกได้ทำให้เธอยืนต่อไปไม่ไหว
“หัตถกรรมมานา”[ในเวลานี้สถานที่ของดราก้อนเนส]
พลังแห่งปาฏิหาริย์ของนายูนาได้หมดลงไปแล้วในตอนนี้ ยูอิลฮานได้ดึงพลังทั้งหมดที่เขาจะดึงมาได้ออกมา อ่างแห่งปาฏิหาริย์ที่กระจายอยู่ในชั้นบรรยากาศดาเรย์ได้ลดขนาดของมันลงมาเหลือแค่ขนาดของเม็ดถั่วและปรากฏขึ้นบนมือของยูอิลฮานก่อนที่จะหายไปโดยไร้ร่องรอย
[จะถูกสร้างขึ้น]
บันทึกที่ไม่อาจจะถูกบันทึกได้ เทคนิคที่สมบูรณ์แบบ ปาฏิหาริย์ที่มีแค่ยูอิลฮานเท่านั้นที่ทำได้ การบ่มเบาะความเป็นไปได้ให้กลายมาเป็นความจริง
อ่างแห่งปาฏิหาริย์ได้ปรากฏขึ้นมาอีกครั้ง ในตอนนี้มันได้ครอบคลุมทั้งดาเรย์และเอิร์ธจนเกิดมาเป็นรูปร่างของไข่ขนาดยักษ์ที่ไม่อาจจะมองได้หมดด้วยตาเปล่า
ในที่สุดคำพยากรณ์ก็ถูกเติมเต็มแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Everyone Else is a Returnee โดดเดี่ยว 1000 ปี