Everyone Else is a Returnee โดดเดี่ยว 1000 ปี นิยาย บท 341
บทที่ 341 – พระเจ้า (2)
บาเรียได้หายไปแล้ว เมืองลอยฟ้าที่มีป้อมปราการลอยฟ้าและป้อมปราการผู้พิทักษ์ได้ลอยขึ้นจากชั้นบรรยากาศของโลกในทันที ผู้คนที่อยู่บนโลกได้เฝ้ามองดูเมืองลอยไหลออกไปจนในที่สุดก็รู้สึกกาลเวลาที่เริ่มเดินอีกครั้ง ข้างล่างนั้นก็ยังมียูนิที่กำลังกระโดดไปมาอยู่
“เมื่อไหร่ที่หนูโตขึ้นหนูจะแต่งงานกับพ่อทูนหัว! เพราะงั้นคุณต้องปลอดภัย! หนูไม่ยอมให้หน้าคุณบาดเจ็บแน่!”“หยุดฝันไปได้เลยเจ้าหนู”
เลียร่าที่ลงโทษในทุกๆคนที่มองยูอิลฮานได้ปฏิเสธออกมาทันที ยูอิลฮานได้เปิดใช้งานสกิลข้ามมิติในขณะขบคิดถึงสิ่งที่เลียร่าจะทำกับเด็กน้อยและคิดว่าทำไมเธอถึงได้จริงจังขนาดนั้นด้วย
[โปรดกลับมาหลังจากกำจัดผู้ทุกมุ่งร้ายกับโลกทุกๆคนแล้วด้วยเถิดท่านผู้ปกครอง]
ผู้ที่เกิดเป็นความโกลาหลได้กลายมาเป็นผู้พิทักษ์ และท้ายที่สุดก็กลายมาเป็นตัวโลกเองได้พูดออกมาด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง ยูอิลฮานได้หัวเราะออกมา
“ไม่มีอะไรต้องห่วงหรอกนะ ไว้ใจฉันได้เลย”
ยูอิลฮานได้เชี่ยวชาญสกิลจ้าวมิตินานแล้ว เนื่องจากว่าโลกทั้งหมดที่เขาปกป้องได้กลายเป็นหนึ่งแล้วทำให้บาเรียที่เขาร่ายไว้รอบโลกได้แกร่งทนทานอย่างไม่น่าเชื่อ นี่ยังเป็นเหตุผลที่เขาป้องกันไม่ใช่ประชากรบนโลกกลับมาได้เป็นเวลาสองสามชั่วโมงอีกด้วย
“ฉันจะจบทุกๆอย่างก่อนหน้านั้น จากนั้นโลกก็จะสมบูรณ์”“นี่ยังไม่สมบูรณ์อีกหรอ!?”
เอิลต้าได้ตะโกนออกมาอย่างตกใจ ยูอิลฮานได้แตะพื้นที่ยืนอยู่และหยักหน้าออกมา
“ฉันพูดไปแล้วนี่? เมืองนี้จะต้องหลอมรวมกลับเข้าไปในโลกก่อนที่จะจบทุกๆอย่างลง”“โอ้ใช่แล้ว นายพูดถึงเมืองนี้ แล้วเมืองนี้คืออะไรกันนะ? ฉันรู้สึกได้มันน่าจะเป็นส่วนหนึ่งของโลก”
“เธอจะคิดว่ามันเป็นส่วนหนึ่งของโลกก็ได้ แต่ในเวลาเดียวกันมันก็เป็นโลกใบเล็กที่มีอิสระ นี่มันก็ขึ้นอยู่กับมุมมองนั่นแหละ”
ไม่มีใครเข้าใจถึงคำพูดของยูอิลฮาน แต่ว่าพวกเขาก็พอเข้าใจได้ว่าแนวคิดที่ยูอิลฮานกำลังทำนี้คือสิ่งที่น่าสนใจ ยังไงก็ตามสกิลข้ามมิติก็ได้ทำงานก่อนที่จะมีใครได้ถามอะไรอีก
ยูอิลฮานก็ได้เชี่ยวชาญสกิลข้ามมิติแล้วเช่นกัน เพราะงั้นคนอื่นๆได้ถูกเคลื่อนย้ายไปที่โลกเบื้องล่างก่อนที่จะรู้สึกตัวซะอีก
“นี่คือโลกเบื้องล่าง”“เป็นที่นี่จริงๆ!”
“เป็นครั้แรกเลยนะที่ฉันได้มาที่นี่!”
โลกที่เต็มไปด้วยความมืดไร้ที่สิ้นสุดและออร่าชั่วร้าย นี่คือโลกที่ซาตานได้มาอยู่หลังจากออกมาจากสวรรค์ และเป็นโลกที่เต็มไปด้วยรากฐานของเขา
“ซาตาน… ไม่ได้อยู่โลกใบนี้ในตอนนี้ใช่ไหม?”
เมื่อคิมเยซอลได้ถามออกมายูอิลฮานก็ได้หยักหน้าโดยไม่ลังเลใดๆ
“สนามรบน่าจะเป็นที่อื่น ซาตานได้ร่วมมือกับพระเจ้าเพราะงั้นพวกเขาตอนนี้น่าจะยังอยู่ในสนามรบนั่น”“โลกใบนี้คือ…”
“ไม่รู้เหมือนกัน ยังไงก็ตามมันไม่ใช่อะไรอย่างโลกที่ไม่อาจถูกบันทึกแน่ พระเจ้าไม่ได้มีความสามารถถึงระดับนั้น เพราะงั้นฉันก็เลยกำลังคิดที่จะมาหาข้อมูลเกี่ยวกับมันเพิ่มเติมที่นี่แหละ”
“หัวหน้า ถ้าเป็นไปได้กาเบรียลจะต้องถูกช่วยให้เร็วที่สุด…”
บนใบหน้าสวยงามของยูเรียลเธอได้หันซ้ายหันขวาอย่างเป็นกังวล เขาก็พอจะเข้าใจถึงสิ่งที่เธอรู้สึกตลอดสิบปีมานี้ ยูอิลฮานได้หยักหน้าด้วยรอยยิ้มแห้งๆ
“ด้วยเลเวลของฉัน ในระหว่างคุยกันอยู่ฉันสามารถทำอะไรได้มากมาย ฉันกำลังเลื่อนดูบันทึกโลกใบนี้อย่างเร็วที่สุดเท่าที่ทำได้อยู่ เพราะงั้นไม่ต้องห่วงหรอก พ่อน่าจะปลอดภัยและเราก็จะหาพ่อเจอ ถึงแม้ว่าเธอจะไม่สามารถได้พ่อไปก็ตาม”
ยูอิลฮานได้เริ่มค้นหาโลกเบื้องล่างต่อไปโดยไม่สนใจความเสียใจของยูเรียลเลย โลกเบื้องล่างนี้กว้างใหญ่และมีความหนาแน่นของมานาที่น่ากลัวสมกับที่เป็นโลกใบหลักของกองทัพจรัสแสง แต่ว่าน่าแปลกที่โลกใบนี้ไม่มีเทวดาตกสวรรค์อยู่เลยแม้แต่คนเดียว
“ทำไมมันถึงได้โล่งขนาดนี้ล่ะ?”“นี่คือโลกที่สำคัญที่สุดของกองทัพจรัสแสงเชียวนะ ถึงแม้ว่าซาตานจะออกไปแล้ว แต่ว่าพวกเขากล้าปล่อยที่นี่ว่างเปล่าได้ยังไงกัน? ซาตานเป็นไอ้โง่แบบนี้งั้นหรอ?”
“ฉันไม่คิดแบบนั้นหรอกนะ”
เนื่องจากยูอิลฮานได้ค้นพบถึงการเชื่อมต่อระหว่างบันทึกเทพเจ้าและเร็กน่าระดับสูงทำให้มีความเป็นไปได้ว่าซาตานได้วางแผนเหนือกว่ายูอิลฮานคาดคิดเอาไว้จนเขาไม่รู้อะไรเลย ยูอิลฮานก็ยังไม่คิดว่าหัวหน้าที่รับผิดชอบกองกำลังหนึ่งและเป็นหนึ่งในผู้ขับไล่พระเจ้าออกไปจะเป็นคนไร้ปัญญาแบบนี้
“หากว่าที่นี่เป็นที่สำคัญ ถ้างั้นพวกเขาก็ควรจะป้องกันมันเอาไว้ แต่ว่าถ้าไม่มีการป้องกัน นั่นก็หมายความว่าที่นี่ไม่ได้มีความสำคัญเลย”“มันจะเรียบง่ายแบบนั้นเลยหรอ… โลกหลักจะไม่มีความสำคัญได้ยังไงกันล่ะ?”
ยูอิลฮานได้ตอบกลับมา
“อาจจะเป็นไปได้ว่าโลกหลักไม่ได้มีความหมายอะไรอีกต่อไปแล้ว”“ไม่… มีความหมาย…?”
พวกเขาเพิ่งจะพูดถึงว่าโลกหลักมีความสำคัญที่สุดในแต่ล่ะกองกำลัง แต่แล้วยูอิลฮานกลับปฏิเสธแบบนี้! ทั้งๆที่เขาก็เป็นหนึ่งในหัวหน้ากองกำลังเช่นกัน!
ยูอิลฮานได้หยักไหร่ออกมาและอธิบายให้กับคนที่ยังไม่เข้าใจ
“เขาได้ร่วมมือกับพระเจ้าแล้วถูกไหมล่ะ? พระเจ้าได้บอกว่าเขาจะสร้างโลกใบใหม่ขึ้นมา เพราะงั้นเขาก็ต้องลบโลกเบื้องล่างไปด้วยเหมือนกันไม่ใช่หรอ?”“แต่ถ้าแบบนั้นพลังของซาตาน…”
“พระเจ้าไม่มีทางจะทางจะลบล้างโลกหลักได้อย่างสมบูรณ์เว้นแต่ว่าเขาจะทำอะไรกับหัวหน้ากองกำลัง เพราะแบบนั้นพระเจ้าจะลบล้างโลกเบื้องล่างภายใต้ข้อตกลงจากซาตาน อาจจะพูดได้ว่าเขาเป็นคนที่ทำให้ตัวเองอ่อนแอลง”
“นั่นมันหมายความว่าซาตานเชื่อในตัวพระเจ้าแล้วก็ยกพลังของเขาไปให้กับพระเจ้าอีกครั้ง…?”
นี่มันคือเรื่องที่โง่ที่สุดเลยไม่ใช่หรอ!? ยังไงก็ตามยูอิลฮานได้ส่ายหัวออกมาและไม่ได้ตอบคำถามที่พวกเธอต้องการ
“ไม่ใช่ว่าที่นี่ไม่ได้ไร้การป้องกันอย่างสมบูรณ์หรอกนะ นอกจากนี้คนๆนั้นยังรู้สึกถึงตัวตนฉันแล้วด้วย”“ที่ไหนล่ะ”
“ใจกลางของโลกใบนี้ ตอนนี้ฉันกำลังจะไปที่นั่นแหละ”
เมืองยูอิลฮานได้คิดถึงตรงนั้น เมืองลอยฟาก็ได้รับอิทธิพลจากความคิดของเขาและเริ่มเคลื่อนไหวในทันที เพราะสกิลข้ามมิตินี้เองทำให้สมาชิกภายในเมืองลอยฟ้าไม่ได้รู้สึกถึงแรงต้านจากการเคลื่อนที่อย่างรวดเร็วแม้แต่นิดเดียว พวกเขามีแต่อุทานออกมาอย่างตกใจกับการได้เห็นสภาพแวดล้อมเปลื่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็ว
“อ่า ตอนนี้ฉันรู้สึกได้แล้ว ออร่าที่น่าทึ่งนั่น”“ถ้าเป็นฉันในอดีตฉันก็คงต้องหวาดกลัวแน่…”
เอิลต้าได้พึมพัมออกมา หรือนี่ก็หมายความว่าในตอนนี้เธอไม่ได้กลัวแล้วแม้แต่นิดเดียว
“ถูกแล้ว”
[ตราบใดที่ยังเป็นเรื่องในความรู้ของฉัน ฉันก็จะตอบคำถามคุณ]
“ซาตานคือศัตรูของฉันจริงๆงั้นหรอ?”“นายหมายความว่ายังไงกัน!? ไม่ใช่ว่าก่อนหน้านี้มาตลอดนายได้ตรียมการฆ่าเขาด้วยความโกรธหรอกหรอ!?”
“นายถึงขนาดตอกเข็มเข้าไปในตุ๊กตาฟางพร้อมตะโกนชื่อซาตานก่อนนอนทุกคืนเลยนะ!”
“นายบอกว่าหากนายไม่ได้เขานายก็จะทำลายเขานี่นาา~”
“ตอนที่นายพูดว่าจะไปปล้นบ้านที่เจ้าของไม่อยู่นายดูทั้งคาดหวังแล้วก็ตื่นเต้นเลยนะ!”
“ช่วยหยุดพูดข้อมูลผิดๆแล้วก็เรื่องแปลกๆเถอะนะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Everyone Else is a Returnee โดดเดี่ยว 1000 ปี