ฝากแผลไว้ในใจคุณ นิยาย บท 29

เธอเคาะประตูอยู่นาน จึงมีความเคลื่อนไหว เมื่อประตูเปิดออก ติรณาได้กลิ่นเหล้าแรงมาก จนอดขมวดคิ้วขึ้นมาไม่ได้

"โอ๊ะ สาวสวย คุณเองเหรอ" เสียงคุ้นเคย ดังมาจากบนหัวติรณา เธอมีลางสังหรณ์ไม่ดีขึ้นในใจ

เมื่อเงยหน้าขึ้นมา คนข้างหน้าเธอคือเปรมสุธีร์ ที่เจอเมื่อคืน

เหมือนเปรมสุธีร์ดื่มหนักมาก หน้าแดง ใบหน้าหล่อเหลา มีรอยลิปสติกสองสามรอย เสื้อเชิ้ตสีขาวบนตัว มีคราบไวน์แดง เมื่อเห็นเขา ติรณาขมวดคิ้วแน่นขึ้น "ทำไมถึงเป็นคุณ"

ติรณาคิดไม่ถึงว่าจะเจอคุณชายรูปงามอย่างเปรมสุธีร์ที่นี่

"ทำไมจะเป็นผมไม่ได้ล่ะ" เปรมสุธีร์เริ่มสนใจ พิงประตู แล้วยิ้มอย่างชั่วร้าย "ทำไม รู้ว่าผมอยู่ที่นี่ เลยตั้งใจมาหาผมเหรอ"

ติรณามุมปากกระตุก ระงับความคิดวู่วามที่จะด่าพ่อออกไป "คุณช่วยลดเสียงหน่อยได้ไหม ห้องข้างๆ ได้ยินหมดแล้ว"

"ห้องข้างๆ"

เปรมสุธีร์จึงมองไปยังประตูห้องที่อยู่ไม่ไกลด้านหลังติรณา จากนั้นถามอย่างแปลกใจ "คุณอยู่ที่นี่เหรอ"

"ห้องเพื่อน" ติรณาอธิบายอย่างราบเรียบ "ช่วยลดเสียงหน่อย"

เปรมสุธีร์เลิกคิ้วขึ้น "ถ้าผมบอกว่าไม่ล่ะ" สีหน้าของเขาท้าทาย

ติรณาชะงักไป แต่ไม่ได้แสดงท่าทีโมโห กลับยิ้มออกมา "คุณธีร์ จากข้อกฎหมาย ตอนกลางวัน ถ้าเสียงเกิน 50 เดซิเบล ฉันสามารถโทรไปแจ้งความ บังคับให้คุณลดเสียงลงได้ และคุณเปิดเพลงเกินข้อกำหนดแล้ว ฉันคิดว่าบุคคลสาธารณะอย่างคุณธีร์ คงไม่อยากให้ฉันแจ้งความหรอกใช่ไหม"

อะไรที่เรียกว่าหน้าเนื้อใจเสือ ดูติรณาในตอนนี้ได้

เธอเรียนกฎหมาย แม้ตอนนี้เป็นทนายด้านการหย่าร้าง แต่ก็ยังเกี่ยวข้องทางด้านนี้

เปรมสุธีร์ส่งเสียงจิ๊ปากออกมา ยิ่งสนใจติรณาขึ้นเรื่อยๆ "คุณเป็นคนแรกที่กล้าขู่ผมแบบนี้ คุณรู้ไหมว่าขู่ผม จะมีจุดจบยังไง"