ของที่ตัวเองไม่ต้องการ แต่พิมพ์พิศากลับมองเป็นสมบัติ กลัวว่าใครจะแย่งไป น่าขำชะมัด
"ฉันจะเช่าชุดแต่งงานที่นี่" พิมพ์พิศาพูดเสียงสูงอย่างหยิ่งยโส
รสิกาเดินไปนั่งบนโซฟาอีกด้าน ยกขาไขว่ห้าง ยิ้มบางๆ มองพวกเขาสองคนอย่างราบเรียบ "ไม่เช่า"
พิมพ์พิศาคิดไม่ถึงว่ารสิกาจะปฏิเสธตรงๆ แบบนี้ เธอลุกขึ้นจากโซฟาอย่างโมโห จ้องรสิกาเขม็ง "ทำไมเธอถึงไม่ให้ฉันเช่า!"
รสิกาส่งเสียงหึเบาๆ ดวงตาดูเย็นชาขึ้นมา "นี่คือสตูดิโอของฉัน ฉันมีสิทธิ์ปฏิเสธลูกค้า ส่วนคุณ พิมพ์พิศา อย่าว่าแต่ตอนนี้เลย ต่อไปฉันก็ไม่รับลูกค้าอย่างคุณ"
แม้ว่าเรื่องครั้งก่อน ทำให้ธุรกิจของรสิกาไม่ดีเหมือนเมื่อก่อน แต่ไม่ได้แย่จนต้องให้พิมพ์พิศาเช่าชุดเจ้าสาว
พิมพ์พิศามาสร้างความลำบากให้เธอชัดๆ ทำไมเธอจะต้องเอาตัวเข้าไปสุงสิงด้วย
"หึ เธออิจฉาที่ฉันเด็กและสวยกว่าเธอ! อิจฉาที่ชญตว์ชอบฉัน ไม่ชอบเธอ!" พิมพ์พิศาพูดถึงจบ ยังดูภูมิใจมาก รสิกาเห็นแล้ว รู้สึกกระอักกระอ่วนแทนเธอ
"ถ้าไม่มีเรื่องอื่น เชิญพวกคุณออกไปได้แล้ว ร้านเล็กๆ รองรับคนใหญ่คนโตอย่างพวกคุณสองคนไม่ได้หรอก"
รสิกายิ้มบางๆ "จรณินทร์!"
จรณินทร์ที่เดินไปมาอยู่นอกห้องประชุม ได้ยินเสียงเรียกของบอส เธอรีบผลักประตูเข้าไป "พี่รสิกา มีอะไรจะสั่งคะ"
"ส่งแขก" รสิกาชี้ไปยังชญตว์กับพิมพ์พิศา "ที่นี่มีคนไม่เกี่ยวข้องสองคน อย่ามาทำให้เราเสียเวลาทำงาน"
"ค่ะ" จรณินทร์กลั้นขำ พูดกับชญตว์กับพิมพ์พิศาอย่างมีมารยาท "เชิญทั้งสองท่านค่ะ"
"เธอมีสิทธิ์อะไรมาไล่ฉัน!" พิมพ์พิศาเพิ่งเคยโดนคนไล่แบบนี้ เป็นครั้งแรก เธอรู้สึกอับอาย จึงตวาดใส่รสิกาอย่างโมโห "วันนี้ฉันไม่ไปไหนทั้งนั้น!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ฝากแผลไว้ในใจคุณ