ฝากแผลไว้ในใจคุณ นิยาย บท 41

สรุปบท บทที่ 41 ขอโทษเธอ: ฝากแผลไว้ในใจคุณ

สรุปตอน บทที่ 41 ขอโทษเธอ – จากเรื่อง ฝากแผลไว้ในใจคุณ โดย วินชวน

ตอน บทที่ 41 ขอโทษเธอ ของนิยายโรแมนซ์เรื่องดัง ฝากแผลไว้ในใจคุณ โดยนักเขียน วินชวน เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

"เธอจะจบได้ยัง?"รสิกาโกรธมาก"ฉันก็ออกจากตระกูลปิติภัทรไพศาลมานานหลายปีแล้วทำไมเธอต้องตามราวีฉันไม่เลิกด้วย! ชรริน ชาติก่อนฉันฆ่าทั้งครอบครัวของเธอหรือว่ายังไง? เธอก็โยนเรื่องไม่ดีใส่ฉันทุกอย่าง?"

รสิกาทนมามากพอแล้วจริงๆกับท่าทางที่สูงส่งอยู่ตลอดของชรริน ตั้งแต่ครั้งแรกที่เธอเดินเข้าไปในตระกูลปิติภัทรไพศาลพร้อมกับแม่ ชรรินก็ขวางเธออยู่ที่ทางเดินแล้วพูดว่า:เธอเป็นแค่ลูกนอกสมรส แม่ของเธอเป็นคนชั่วช้า เธอก็ด้วย

ในเวลานั้นรสิกาไม่เข้าใจ ทำไมลูกสาวที่คนมีฐานะร่ำรวยแบบนี้เลี้ยงดูออกมา สามารถพูดคำที่ทำร้ายจิตใจคนได้อย่างง่ายดายขนาดนี้ตั้งแต่อายุน้อยๆแบบนี้ และยังหยาบคายมากขนาดนี้ด้วย

ต่อมารสิกาถึงได้รู้ว่า ที่แท้คนพวกนี้ เกิดมาพร้อมกับปัจจัยที่เรียกว่าโหดเหี้ยมโดยเนื้อแท้

ชรรินก็เป็นคนแบบนี้ด้วย

ชรรินพูดไม่ออกเป็นเวลานานเพราะคำพูดของรสิกา หลังจากที่ตั้งสติได้พูดในทันทีว่า: "ฉันไม่อยากเห็นท่าทางแกล้งทำเป็นถือตัวแบบนี้ของแกแล้วจะทำไม? ตอนนั้นถ้าไม่ใช่เพราะแก พี่ของฉันจะออกจากบ้านไปหลายปีแบบนี้เหรอ? ตอนนั้นถ้าไม่ใช่ว่าแม่ของแกยั่วพ่อของฉัน ฉันไม่มีทางแต่งงานกับเธอหรอก! แม่ของแกก็คือเมียน้อย คลอดลูกสาวอย่างแกที่เป็นเมียน้อยมาตั้งแต่เกิด!"

"เพียะ!"

ตอนที่รสิกาได้ยินชรรินพูดถึงอารณีย์แบบนั้น ยกมือขวาขึ้นอย่างไม่สามารถควบคุมได้แล้วตบลงบนใบหน้าของชรรินอย่างรุนแรงหนึ่งฉาด

เสียงที่คมชัดนั้นดังมากในที่จอดรถใต้ดินอันเงียบสงบ ชรรินถูกตบจนมึนงง ใช้เวลานานกว่าจะตั้งสติได้: "รสิกา แกกล้าดียังไงมาตบฉัน!"

เธอกุมใบหน้าจ้องมองรสิกาอย่างเหลือเชื่อ ดวงตาคู่นั้นแทบจะกลายเป็นมีดคมสับรสิกาเป็นหมื่นๆชิ้น

"ตบเธอยังเบาไปด้วยซ้ำ!" รสิกาพูดอย่างเยือกเย็นว่า "ชรริน คราวหน้าเธอยังกล้าพูดจาว่าแม่ของฉันในทางที่ไม่ดีต่อหน้าฉันแม้แต่นิดเดียว ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายๆแค่ตบหน้าแบบนี้แล้ว!"

"ฉันก็แค่หวังดีเข้าไปเตือนเธอว่าอย่าทำลายชีวิตของคนอื่น อีกอย่าง คุณถนิตกับนันท์กำลังจะหมั้นหมายกัน เธอยังไปแทรกกลางระหว่างพวกเขา ต่อไปก็สร้างคนอับอายให้กับตัวเองไม่ใช่เหรอ" ชรรินกุมใบหน้าบวมที่ถูกรสิกาตบ และพูดด้วยดวงตาทั้งสองที่พร่าเลือนไปด้วยน้ำตา

ชรรินนั่งอยู่บนโซฟา ถอนหายใจแล้วไม่ได้พูดอะไร

สีหน้าของอารณีย์ดูไม่ดีมาก แม้ว่าเธอจะรู้ว่าเรื่องราวไม่ได้เป็นอย่างที่ชรรินพูด เธอจะต้องพูดอะไรที่ทำให้รสิกาตบเธออย่างแน่นอน แต่ตอนนี้ชรรินกลับมาด้วยใบหน้าบวม และกันต์ชัยยังเห็นเข้าด้วย เธอก็ไม่สามารถนั่งอยู่เฉยๆได้

"เอาอย่างนี้นะ"อารณีย์พูดว่า"น้าจะโทรหารุ้ง ให้หล่อนกลับมาทานข้าวเย็นที่บ้าน ถึงเวลานั้นให้หล่อนขอโทษเธอ ดีมั้ย แอน?"

"ขอโทษก็ไม่ต้องล่ะ" ชรรินแกล้งทำเป็นคนจิตใจดีเข้าใจผู้คน"แต่ว่าคุณน้า น้าก็รู้ว่า หนูกับนันท์จะเจอกันที่งานปาร์ตี้เป็นครั้งคราว ไม่ว่ายังไงสถานะตอนนี้ของรสิกาก็อ่อนไหว ถ้าให้นันท์รู้ว่าคนที่ขึ้นหนังสือพิมพ์กับถนิตในวันนั้นคือรสิกา งั้นนันท์จะเสียใจมากแค่ไหน"

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ฝากแผลไว้ในใจคุณ