ฝากแผลไว้ในใจคุณ นิยาย บท 46

"กุญแจรถของเธอให้พี่ รถของพี่อยู่ในร้าน 4S"

"โอเคค่ะ!"จรณินทร์ไม่มีปัญหาอะไร ยื่นกุญแจรถให้กับรสิกาอย่างมีความสุขมาก

ตอนแรกรสิกาไม่อยากไป เพราะว่าครั้งก่อนถูกนันท์นรีสงสัยแบบนั้น ตอนนี้เธอก็พยายามที่จะไม่ให้ตัวเองปรากฏตัวตรงหน้าของนันท์นรี กลัวว่าจะถูกเธอจำได้

แต่มันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่เจอหน้านันท์นรีไปตลอดชีวิต ยิ่งไปกว่านั้นความสัมพันธ์ของเธอกับถนิตก็เหินห่างไปมากแล้วในขณะนี้

ก่อนที่จะออกเดินทาง รสิกาโทรศัพท์พูดกับนันท์นรี

"งั้นฉันเรียกถนิตมา"นันท์นรีพูดว่า"คุณรสิกาจะมาถึงเมื่อไหร่?"

"ฉันเพิ่งจะออกมา ประมาณหนึ่งชั่วโมงจะถึงบ้านคุณ"

เดิมทีเรื่องลองชุดแบบนี้ควรที่จะทำเสร็จในสตูดิโอ แต่นันท์นรีต้องการให้ทำที่บ้านของตัวเอง รสิกาก็ทำอะไรไม่ได้

บ้านของนันท์นรีอยู่ในพื้นที่วิลล่าระดับไฮเอนด์ในเมืองซี ตอนที่เธอขับรถเข้ามา ก็เห็นรถที่คุ้นเคยจากในกระจกมองหลัง

รถของถนิต

คาดไม่ถึงว่าพวกเขาจะเจอกันข้างนอก หัวใจของรสิกาสั่นเล็กน้อย เธอหายใจเข้าลึกๆ ถึงได้ข่มกลั้นความตื่นตระหนกในใจไว้ได้

นันท์นรีกำลังยืนอยู่ที่ประตูคฤหาสน์ หลังจากที่ทั้งสองคนเข้ามา เธอถึงได้ทักทายอย่างยิ้มแย้ม

"พวกคุณสองคนเจอกันเลยเนี่ย"

"คุณนันท์นรี"รสิกาทักทาย"คุณถนิต"

ใบหน้าของถนิตไร้อารมณ์ ไม่แม้แต่จะมองรสิกาด้วยซ้ำ แต่ว่าแบบนี้กลับทำให้ในใจของรสิการู้สึกสบายใจขึ้นเล็กน้อย

"เข้าไปคุยกันเถอะค่ะ"นันท์นรีพูด

"ค่ะ"

พ่อของนันท์นรีไปบริษัทแล้ว ในบ้านมีเพียงนันท์นรีกับแม่ของเธออยู่