รสิกาเกลียดแม้กระทั่งแม่ของตัวเอง แต่ว่ากันต์ชัยไม่สามารถทำให้เธอเกลียดได้
เขาอาจไม่ใช่พ่อแท้ๆของเธอ แต่เขาใจดีกับเธอมาก
หลังจากที่ทุกคนนั่งลงในห้องนั่งเล่น รสิกาถึงได้มีเวลาจ้องมองใบหน้าของชรรินอย่างละเอียด
เมื่อวานนี้เธอตบหน้าฝั่งซ้ายของชรริน แต่ไม่ได้แรงมาก ดังนั้นตอนนี้ใบหน้าหายบวมไปเล็กน้อยแล้ว แต่กลับเป็นหน้าฝั่งขวาของหล่อน......ยังบวมและแดงเล็กน้อย
ดูเหมือนว่าจะโดนกันต์ชัยตบอีกหนึ่งฉาดหลังจากที่กลับมาเมื่อวานนี้นะ
ในตระกูลปิติภัทรไพศาลทั้งหมด เกรงว่าน่าจะมีแค่กันต์ชัยที่กล้าลงไม้ลงมือกับหล่อน
แต่ว่าทำไมกันล่ะ?
กันต์ชัยตามใจลูกสาวคนนี้ของตัวเองมากมาแต่ไหนแต่ไร
"แกมองอะไร!"
ตอนที่รสิกาคิดยังไงก็ไม่เข้าใจ จู่ๆชรรินก็พูดอย่างดุร้ายแบบนี้
"แอน แกเป็นอะไรของแก?"กันต์ชัยขมวดคิ้ว "กว่ารุ้งจะกลับมาครั้งหนึ่งไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลย แกจะพูดจาดีๆหน่อยไม่ได้เหรอ?"
"ทำไมหนูต้องพูดจาดีๆกับหล่อนด้วย!"ชรรินพูดอย่างโกรธเคืองด้วยใบหน้าที่แดง
"รุ้ง......มือของลูกเป็นอะไร?"เสียงของอารณีย์ดังขึ้นมา และเจ็บปวด
ทุกคนถึงได้มองไปทางมือขวาของรสิกา
มีปลาสเตอร์ยาติดอยู่บนนิ้วของเธอ ซึ่งเป็นเรื่องที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนเลย พวกเขาก็รู้ว่ารสิกาหวงแหนมือทั้งสองข้างของตัวเองมากเพียงใด
"ไม่เป็นไรค่ะ"รสิกาใช้มือซ้ายปิดมือขวาไว้อย่างไม่เหลือร่องรอย ยิ้มอย่างเรียบเฉย สายตาที่เย็นชาก็มองไปทางชรริน"เมื่อเช้าตื่นมาพบว่ารถโดนทุบตี มือโดนกระจกรถที่แตกบาดเข้า"
"รถโดนทุบตี?!"อารณีย์เปล่งเสียงอุทาน สีหน้าเปลี่ยนไปอย่างมาก คราวนี้เธอตกใจมากจริงๆ"อยู่ดีๆทำไมรถถึงโดนทุบตีได้? มีกล้องวงจรปิดมั้ย? ใครเป็นคนทำ?"
"คนที่ทุบตีกล้าทำมันในลานจอดรถ งั้นก็ต้องไม่กลัวกล้องวงจรปิดอย่างแน่นอน"รสิกาพูดเบาๆ"ตรวจสอบกล้องวงจรปิดได้แล้ว กล้องวงจรปิดเมื่อคืนนี้ไม่ได้บันทึกตำแหน่งที่หนูจอดรถไว้ แต่ว่า......"
ชรรินยังคงแอบชื่นชมความฉลาดของตัวเอง แต่จู่ๆรสิกาก็พูดประโยคนี้ออกมา ก็ทำให้ความสุขในหัวใจของเธอหายไปในทันที
"หนูติดตั้งกล้องในรถของตัวเอง ดังนั้นใครเป็นทุบตี รอกลับไปดูคืนนี้ก็รู้แล้ว"รสิกาพูดประโยคนั้นอย่างแผ่วเบา
สีหน้าของชรรินไม่มีสีเลือดเลยสักนิดในทันที
"ก็ดี"อารณีย์พูด
"ไม่งั้นก็ย้ายกลับมาดีกว่านะ"กันต์ชัยเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วจู่ๆก็พูดขึ้น
"ทำไม!"ชรรินเป็นคนแรกที่ร้องออกมา"หนูไม่ยอม! ทำไมต้องให้หล่อนย้ายกลับมาด้วย! หล่อนเป็นผู้หญิงหย่าร้าง!"
"แอน!"
กันต์ชัยเห็นว่าลูกสาวของตัวเองคัดค้านขนาดนี้ แทบรอไม่ไหวที่จะตบไปอีกหนึ่งฉาด ทำไมเขาถึงได้มีลูกสาวที่ไร้สมองขนาดนี้นะ!
เทียบกับชรริน รสิกาเหมือนเป็นลูกสาวของเขามากกว่า อย่างน้อยพฤติกรรมทุกด้านก็เหมือน แต่ชรรินล่ะ สร้างปัญหาให้กับเขามากมายตั้งแต่เล็กจนโต โดยเฉพาะครั้งนี้ทำลายการร่วมลงทุนกับตระกูลวัชรเดชานนท์!
"หนูไม่สน! ถ้ารสิกาย้ายกลับเข้ามาอยู่ หนูก็จะย้ายออกไป!"ชรรินเพื่อที่จะห้ามไม่ให้รสิกากลับเข้ามาอยู่ เรียกได้ว่าเสียสละทุกอย่าง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ฝากแผลไว้ในใจคุณ