ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ นิยาย บท 104

หลังได้ยินคำพูดของฉู่จวินสิง ซ่างชิวก็เริ่มนึกสงสัยขึ้นมาในใจ

เขายังคงไม่กล้าเชื่อคำพูดของฉู่จวินสิงอยู่ดี

ต่อให้บนประกาศแผ่นนั้นไม่มีรอยประทับตราลัญจกรหยกก็ไม่สามารถพิสูจน์ได้ว่าเซิ่งฟางไม่ได้ขายเมืองอินเป่ยอยู่ดี

เดิมนั้นเมืองอินเป่ยของพวกเขาเป็นเมืองอิสระแห่งหนึ่ง ไม่ได้อยู่ใต้การปกครองของฮ่องเต้แคว้นไหน

ผู้คนในเมืองสามารถเข้าออกได้อย่างอิสระ

ตอนนี้ประเสริฐนัก ที่นี่กลับกลายเป็นเขตปกครองของฮ่องเต้แคว้นไท่ยวนไปเสียแล้ว

ขณะที่ฮ่องเต้องค์ปัจจุบันไม่เพียงแต่ไม่ปกครองเมืองอินเป่ยให้ดี แต่ยังส่งกองทัพมาประจำการที่นี่อีกต่างหาก

ประตูเมืองปิดไว้ตลอดเวลา ไม่ปล่อยให้ชาวเมืองอินเป่ยคนไหนออกไปจากที่นี่

คิดถึงตรงนี้ ซ่างชิวก็แค้นใจจนแทบจะขบฟันแตก

เขามองไปทางเซิ่งฟาง เอ่ยเสียงโกรธเกรี้ยว “ต่อให้ประกาศแผ่นนี้เป็นของปลอมแล้วอย่างไร เมืองอินเป่ยย่อยยับไปแล้ว”

“แต่เจ้าที่เป็นเจ้าเมือง ไยจึงยังมีชีวิตอยู่”

“เจ้ากลับมาทำไม ทำไมถึงไม่ตายไปเสียข้างนอกนั่น!”

เซิ่งฟางก้มหน้าเงียบงันไม่เอ่ยวาจา เขาคิดไม่ถึงว่าชื่อเสียงของตนเองในเมืองอินเป่ยจะเปลี่ยนเป็นเลวร้ายได้ถึงเพียงนี้

เมื่อครู่นี้ซ่างชิวบันดาลโทสะ เขาสัมผัสได้อีกครั้งว่าพิษในร่างกำลังแพร่กระจายออกไป

เขากุมหน้าอก เริ่มหอบหายใจหนักๆ อีกรอบ

เจี่ยนอันอันก็รับชมจนเข้าใจแล้วเช่นกันว่าเหตุใดซ่างชิวจึงเกลียดชังเซิ่งฟางถึงเพียงนี้

ล้วนแต่เป็นเพราะประกาศแผ่นนั้น

นางถามซ่างชิว “เรื่องฆ่าล้างเมืองผ่านมานานหลายปีแล้ว ท่านเก็บประกาศแผ่นนี้ไว้ทำไม?”

ซ่างชิวหอบหายใจหลายครั้งก่อนจะกล่าวว่า “ข้าอยากให้ลูกหลานได้รู้ว่าอดีตเจ้าเมืองผู้นี้ทำให้เมืองอินเป่ยพินาศเช่นนี้ได้อย่างไร”

เจี่ยนอันอันรู้สึกว่าหากไม่คลี่คลายความเข้าใจผิดนี้ ความเข้าใจผิดที่ซ่างชิวมีต่อเซิ่งฟางมีแต่จะลึกล้ำกว่าเดิม

ไม่เพียงแต่เขา แต่ยังรวมถึงชาวเมืองอินเป่ย คงไม่มีใครปล่อยให้เซิ่งฟางได้มีชีวิตที่สุขสงบเป็นแน่