FIERCE MAFIA พิษรักแฟนเก่า นิยาย บท 15

ตอนที่ 14

"ฮึก..ฮือๆเจ็บไอ้เลวปล่อยฉันนะ" เด็กสาวสะอื้นไห้ตัวโยนน้ำตาเอ่อล้นคลอเบ้าอย่างน่าเวทนานานนับสามชั่วโมงแล้วที่ศิลาเล่นสนุกกับร่างกายบอบช้ำของเธออย่างรุนแรงป่าเถื่อน

"ฮือๆโอ๊ย!..ขะ..ขอร้องล่ะ..จะ..ฉันเจ็บ" เด็กสาวเอ่ยขอร้องวิงวอนทั้งน้ำตาด้วยน้ำเสียงกระท่อนกระแท่นทั้งเจ็บและจุกในเวลาเดียวกัน

"หึ..หายปากเก่งแล้วเหรอ" มาเฟียหนุ่มเหยียดยิ้มอย่างร้ายกาจก่อนจะอัดกระแทกกระทั้นแก่นกายใหญ่เข้ามาในร่องสวาทบวมช้ำอีกครั้งพรวดเดียวจนสุดความยาวของมันในคราวเดียวเด็กสาวดิ้นพล่านด้วยความเจ็บปวดเมื่อโดนกระแทกกระทั้นอย่างไร้ความปราณีซ้ำแล้วซ้ำเล่าความรุนแรงของมาเฟียหนุ่มทำให้ช่องทางรักของเด็กสาวฉีกขาดอีกครั้งเลือดสีแดงสดไหลออกมาจากบาดแผลที่เพิ่งฉีกขาดไปเมื่อสามชั่วโมงที่แล้วปริแตกฉีกขาดเป็นทางยาว

"กรี๊ดดดด!อึก..เจ็บ..เอาออกไป..อึก" เด็กสาวดีดดิ้นพล่านด้วยความเจ็บปวดอย่างสุดแสนจะทรมานมาเฟียหนุ่มเลื่อนมือหนาไปกดปุ่มเปิดกล้องถ่ายวีดีโอที่หัวเตียงนอนก่อนจะหยิบโทรศัพท์มือถือของตัวเองขึ้นมาถ่ายรูปของน้ำหนาวตอนที่เธอทำหน้าเหยเกเอาไว้แล้วจึงโยนโทรศัพท์มือถือราคาแพงทิ้งลงบนเตียงนอนก่อนจะเร่งขยับสะโพกซอยเข้าออกถี่ๆ

"อ๊าส์!!ซี๊ดดดด!โอ้ววว!" มาเฟียหนุ่มเปล่งเสียงคำรามออกมาดังลั่นห้องนอนด้วยความเสียวซ่านก่อนจะใช้มือหนาบีบเข้าที่ลำคอระหงของเด็กสาวพลางเคลื่อนไหวสะโพกสอบกระแทกกระทั้นเข้าใส่ร่องสวาทบวมช้ำอย่างอำมหิตไร้ซึ่งความปราณีร่างกายของเด็กสาวโยกโคลนไปตามแรงกระแทกกระทั้นอย่างบ้าคลั่งของมาเฟียหนุ่ม

"อึก..ศิลาขอร้องล่ะ..ฮือๆฉันทนไม่ไหวแล้ว..ฮือๆ" เด็กสาวพนมมือไหว้วอนขอความเห็นใจจากชายหนุ่มเมื่อทนความเจ็บปวดเอาไว้ต่อไปไม่ไหวอีกต่อไป

"ปล่อยเธอไปให้ผู้ชายคนอื่นน่ะเหรอ....ไม่มีทาง" สิ้นเสียงมาเฟียหนุ่มจึงเร่งขยับสะโพกสอบรัวสะโพกเข้าใส่ร่องสวาทบวมช้ำไม่ยั้งร่างเล็กโยกคลอนไปตามจังหวะกระแทกกระทั้นที่รุนแรงป่าเถื่อนเสียงลามกของเนื้อกระทบกันดังก้องยู่ภายในห้องนอน

"อึก..ฉันเจ็บไม่ไหวแล้ว..ฮือๆ"

"ก็ยังพูดได้นี่..ไว้เธอเลิกส่งเสียงเมื่อไหร่ฉันถึงจะหยุด" มาเฟียหนุ่มจัดท่าทางให้เด็กสาวพลิกตัวนอนคว่ำหน้าลงโดนที่เรียวแขนทั้งสองข้างของเธอยังคงถูกตรึงไว้ด้วยเข็มขัดหนังราคาแพง

"อึก..ฮือๆ" เด็กสาวกัดฟันข่มความเจ็บปวดเอาไว้อย่างน่าเวทนาเธอภาวนาขอให้ค่ำคืนที่เลวร้ายผ่านพ้นไปให้เร็วที่สุด

"อ๊าส์!!ซี๊ดดด!!ฉันชอบเลือดของเธอนะ" มาเฟียหนุ่มจ้องมองเลือดสีแดงสดที่ไหลทะลักออกมาจากรอยฉีกขาดของร่องสวาทบวมช้ำเปรอะเปื้อนตั้งแต่หน้าท้องแกร่งของมาเฟียหนุ่มลากยาวไปจนถึงผ้าปูที่นอนสีขาวอย่างพึงพอใจภายในห้องนอนในตอนนี้มีเพียงกลิ่นคาวเลือดของเด็กสาวและน้ำกามของมาเฟียหนุ่มตลบอบอวลฟุ้งกระจายอยู่ทั่วทุกมุมห้อง

"อ๊าส์!อ๊าสสสสสส!" มาเฟียหนุ่มเปล่งเสียงคำรามออกมาอีกครั้งก่อนจะเร่งขยับสะโพกสอบถาโถมแรงกายเข้าใส่ร่องสวาทบวมช้ำอย่างระรัวบ้าคลั่งก่อนจะปลดปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นเข้ามาในโพรงสวาททุกหยาดหยด

"หนาว" มาเฟียหนุ่มเอ่ยเรียกเด็กสาวที่เพิ่งสลบไปเมื่อครู่ด้วยน้ำเสียงแหบพร่าเมื่อไม่เห็นว่าเธอตอบสนองจึงใช้มือหนาจับร่างเล็กพลิกตัวขึ้นมานอนหงายถึงได้รู้ว่าเธอสลบไปแล้วมาเฟียหนุ่มจิ๊ปากอย่างไม่สบอารมณ์หงุดหงิดกับเรือนร่างบอบบางของเธอที่อ่อนแอเกินกว่าจะรองรับอารมณ์กระสันที่รุนแรงป่าเถื่อนของเขาได้

วันต่อมา

"ปะ..ปล่อยฉันนะศิลา..ฮึก..ศิลา..อย่าทำแบบนี้นะฉันไม่ใช่สัตว์" น้ำหนาวที่เพิ่งตื่นขึ้นมาในช่วงสายของวันต้องสะอื้นไห้อีกครั้งเมื่อข้อเท้าเล็กของเธอถูกศิลาพันธนาการเอาไว้ด้วยโซ่ขนาดใหญ่

"เธอเป็นเมียฉัน..ฉันไม่เคยคิดว่าเธอเป็นสัตว์" ศิลาพ่นควันบุหรี่สีขาวเข้ามาในโพรงปากเล็กของน้ำหนาวจนน้ำหนาวสำลักควันบุหรี่ออกมาหน้าดำหน้าแดง "ในเมื่อเธอเลือกที่จะเลิกกับฉัน..ฉันก็จะกักขังเธอไว้ที่นี่..เธอต้องอยู่กับฉันที่นี่ห้ามออกไปไหนทั้งนั้น"

"อึก..ฮือๆ..เราเลิกกันแล้วอย่ามายุ่งวุ่นวายกับฉัน!" น้ำหนาวตวาดเสียงดังลั่นด้วยความโกรธ

"ฉันจะยอมห่างกับเธอแต่ฉันจะไม่ยอมเลิกกับเธอเด็ดขาด"

"งั้นก็ปล่อยฉันสิ!"

"อยากจะออกไปในสภาพนี้?" มาเฟียหนุ่มเลิกคิ้วถามด้วยใบหน้าเรียบเฉยไร้ความรู้สึกพลางจ้องมองเรือนร่างเปลือยเปล่าบอบช้ำของเธอด้วยแววตาที่เฉยชา

ก๊อก ก๊อก