FIERCE MAFIA พิษรักแฟนเก่า นิยาย บท 9

ตอนที่ 8

"อื้อ..มึนๆที่หัวอ่ะ" น้ำหนาวซบใบหน้าสวยหวานลงบนท่อนแขนแกร่งของการันต์เมื่อดื่มเหล้าไปเยอะจนรู้สึกว่าตัวเองเริ่มจะประคองสติไม่ได้แล้ว

"เมาแล้วเหรอ" การันต์เอ่ยถาม

"อื้อ..พาขึ้นไปนอนหน่อย" น้ำหนาวใช้เรียวแขนโอบกอดลำคอหนาของลูกพี่ลูกน้องเอาไว้ทำให้การันต์หยัดกายลุกขึ้นยืนเต็มความสูงพลางออกแรงแขนอุ้มน้ำหนาวขึ้นมาในท่าเจ้าสาว

"เดี๋ยวเฮียพาขึ้นไปนอน" ศิลาวางแก้วเหล้าลงที่โต๊ะพลางสอดมือหนาเข้ามาใต้ข้อพับรักแร้ของแฟนสาว

"ไม่เป็นไรค่ะเดี๋ยวให้รันต์พาขึ้นไปก็ได้เฮียดื่มกับเพื่อนต่อเถอะ" น้ำหนาวที่เมามายจากการลองดื่มเหล้าเป็นครั้งแรกพยายามจะดันแผงอกแกร่งของแฟนหนุ่มให้ออกห่างด้วยเรี่ยวแรงเพียงน้อยนิดแม้ว่าเธอจะเมามายแทบจะไม่ได้สติแต่สัญชาตญาณของเธอมันบอกว่าเวลานี้เธอควรอยู่ให้ห่างจากแฟนหนุ่มของเธอจะดีที่สุดสำหรับเธอในเวลานี้

"เดี๋ยวเฮียพาขึ้นไปนอนดีกว่า" ศิลาพยายามจะยื้อแย่งน้ำหนาวออกมาจากอ้อมกอดของการันต์ให้ได้

"อื้อ..ไม่เป็นไรค่ะรันต์อุ้มหนาวไปส่งที่ห้องหน่อย..ปวดหัวจะแย่" น้ำหนาวปัดมือแฟนหนุ่มออกให้พ้นตัวก่อนจะซบใบหน้าสวยหวานเข้าหาแผงแกร่งของลูกพี่ลูกน้อง

"เออ" การันต์ตอบรับเพียงนิดก่อนจะก้าวขายาวแกร่งเดินออกมาจากวงเหล้าทันที

"เดี๋ยวกูพาหนาวขึ้นไปนอนเองมึงนั่งดื่มต่อเถอะ" ศิลาเดินตามการันต์ออกมาติดๆพลางสอดท่อนแขนแกร่งเข้ามาใต้แผ่นหลังบางของแฟนสาวหมายจะอุ้มน้ำหนาวออกมาจากอ้อมแขนของการันต์

"แน่ใจว่าแค่ไปส่ง" การันต์เอ่ยถามศิลาอย่างรู้ทันมีหรือที่ผู้ชายด้วยกันจะดูไม่ออกเสือย่อมเห็นเสือ

"อื้อ~รันต์" น้ำหนาวส่งเสียงครางอู้อี้ในลำคอเบาๆด้วยความไม่พอใจเมื่อการันต์ยกตัวของเธอวางบนอ้อมแขนแกร่งของศิลา

"ถ้าเฮียมันสอดใส่ตอนไหนก็โทรมาล่ะกันเดี๋ยวกูจะขึ้นไปกระทืบให้" การันต์เอ่ยบอกน้ำหนาวพลางขยี้ผมของเธอเบาๆก่อนจะเดินกลับไปสังสรรค์กับกลุ่มเพื่อนๆแก๊งมาเฟียต่อ

@ภายในห้องนอนของน้ำหนาว

"อื้อ~จะทำอะไรคะ" น้ำหนาวเอ่ยถามแฟนหนุ่มด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาเมื่อเห็นว่าเขากำลังถือวิสาสะยุ่มย่ามกับชุดราตรีของเธออยู่

"ถ้าปวดหัวก็นอนเลย" แคว่ก! แคว่ก! ศิลาตอบกลับแฟนสาวเพียงนิดก่อนจะฉีกกระชากชุดราตรีสีชมพูอ่อนของแฟนสาวออกอย่างแรงจนชุดราตรีขาดวิ่น

"อ๊ะ..เฮียคะฉีกชุดหนาวทำไม..อ๊ะ!เดี๋ยวก่อนสิ" น้ำหนาวเบิกตาโพลงด้วยความตกใจเมื่อแฟนหนุ่มซุกไซ้จมูกโด่งลงมาขบเม้มกลีบดอกไม้อวบอูมของเธอผ่านแพนตี้ตัวบาง "อ๊ะ..เฮียออกไปนะ!" น้ำหนาวดันใบหน้าคมคายของแฟนหนุ่มให้ออกห่างจากใจกลางความเป็นสาวด้วยเรี่ยวแรงเพียงน้อยนิด

"ไหนบอกว่าจะให้ไง" ศิลาผละใบหน้าคมคายออกจากใจกลางความเป็นสาวพลางจ้องมองใบหน้าสวยหวานของแฟนสาวด้วยแววตาที่ดุดันจนน้ำหนาวเองสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจกับแววตาดุดันคู่นั้นที่แฟนหนุ่มจ้องมองมาที่เธอเป็นครั้งแรกทำเอาไรขนอ่อนของเธอลุกซู่ด้วยความหวาดกลัว

"นะ..หนาวยังไม่พร้อมที่เฮียกำลังทำอยู่มันคือการคุกคามหนาวนะ" น้ำหนาวตอบกลับแฟนหนุ่มด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ

"แล้วเมื่อไหร่เธอจะพร้อม" ศิลาเอ่ยถามแฟนสาวเสียงเข้มพลางดันลิ้นหนาเข้ากระพุ้งแก้มอย่างหงุดหงิด

"ขอหนาวทำใจสักอาทิตย์นะคะ"

"คืนนี้ฉันจะทำตามใจตัวเอง" ศิลาโน้มใบหน้าหล่อเหลาลงมาซุกไซ้คลอเคลียกับซอกคอหอมกรุ่นของแฟนสาวอย่างหื่นกระหายลมหายใจอุ่นๆผสมกับกลิ่นเหล้าเป่ารดลงลำคอระหงมือหนาบีบเคล้นเต้าใหญ่อย่างแรงราวกับต้องการให้มันแหลกคามือจนน้ำหนาวนิ่วหน้าด้วยความรู้สึกเจ็บ

@โรงเรียนนานาชาติชื่อดัง

@กิจกรรมงานวันคริสต์มาส

"ทำยังไงดีชุดฉันขาดหมดเลย" น้ำหนาวพูดขึ้นอย่างคิดไม่ตกเมื่อชุดแซนตี้สีแดงของเธอที่ทางโรงเรียนจัดเตรียมไว้ให้เธอใส่ขึ้นไปแสดงโชว์กิจกรรมวันคริสต์มาสบนเวทีถูกผู้ไม่หวังดีกรีดชุดของเธอจนขาดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยอย่างไม่มีชิ้นดี

"ต้องมีคนกรีดแน่" พรีมพูดขึ้นอย่างไม่สบอารมณ์

"ใครกันจะกล้ามาล้วงคองูเห่าอย่างแก" วาวาแสร้งพึมพำขึ้นด้วยความเห็นอกเห็นใจเพื่อนสาว

"ถ้าฉันรู้ว่าใครทำฉันไม่เอามันไว้แน่" น้ำหนาวเค้นเสียงลอดไรฟันออกมาอย่างไม่สบอารมณ์ก่อนจะเดินจ้ำอ้าวออกมาจากห้องแต่งตัวทันทีทำให้พรีมและวาวารีบวิ่งตามออกไป

"หนาวแกจะไปไหน" พรีมเอ่ยถาม

"ไปหาชุดตัวใหม่สิถามโง่ๆ" น้ำหนาวตอบกลับเพื่อนสาวด้วยโทนเสียงเกรี้ยวกราดทำให้วาวาที่เดินตามหลังพรีมมาติดๆแอบแสยะยิ้มมุมปากอย่างนึกสมเพช

"หนาว..แต่นี่มันใกล้จะถึงเวลาแสดงโชว์แล้วนะแกจะหาชุดทันเหรอห้างก็อยู่ตั้งไกลกว่าจะขับรถไปถึงโชว์ก็จบก่อนพอดี" วาวาแสร้งเอ่ยบอกน้ำหนาวด้วยความเป็นห่วง

"แก..จะลองเปลี่ยนบทบาทจากนางเอกมาลองเล่นเป็นตัวประกอบแทนฉันดูไหมแกคงจะไม่ได้รังเกียจบทตัวประกอบอย่างฉันหรอกใช่ไหม?ฉันว่าแกน่าจะใส่ชุดกวางของฉันได้พอดีเลย..ไหนๆชุดของแกก็ขาดไปแล้วฉันเสียสละให้แกได้นะเพราะแกเป็นเพื่อนรักของฉัน" คำพูดของวาวาทำให้น้ำหนาวดันลิ้นเล็กติดกระพุ้งแก้มพลางยืนกอดอกจ้องมองมาที่นัยน์ตาของวาวาด้วยแววตาที่ยากเกินจะคาดเดา